Tebük Hutbesi

Peygamberimiz aleyhisselam, Tebük'te sabahleyin arkasını hurma ağacına dayayarak irad buyurdukları hutbelerinde, Allah'a layık olduğu üzere hamdü senada bulunduktan sonra:

Ey insanlar! Size insanların iyisini, kötüsünü haber vereyim mi?

İnsanların hayırlısı, atının veya devesinin sırtında ya da iki ayağının üzerinde ölünceye kadar Allah yolunda cihad eden kişidir!

İnsanların kötüsü de: Allah'ın Kitabını okuyup ondan hiç yararlanmayan fasık ve cüretkar kimsedir.

İyi biliniz ki; sözlerin en doğrusu, Allah'ın Kitabıdır!

Yapışılacak, tutunulacak en sağlam kulp, takva kelimesidir!

Dinlerin hayırlısı, İbrahim Aleyhisselamın dini (İslamiyet)'dir!

Sünnetlerin hayırlısı, Muhammed'in sünnetleridir!

Sözlerin şereflisi zikrullahtır.

Kıssaların güzeli, şu Kuran (da olanlar)dır.

Amellerin hayırlısı, Allah'ın işlenmesini gerekli kıldığı farzlardır.

Amellerin kötüsü, bid'atlar, sonradan sonraya ihdas edilmiş, uygunsuz olanlardır.

En güzel yol ve gidişat, Peygamberin yolu ve gidişatıdır.

Ölümlerin şereflisi, şehitlerin ölümüdür.

Körlüğün körü, doğru yolu bulduktan sonra ondan sapmaktır.

Amellerin hayırlısı, yararlı olandır.

Doğru yolun hayırlısı, kendisine uyulandır.

Körlüğün kötüsü, kalb körlüğüdür.

Üst el, alt elden hayırlıdır.

Az olup yetişen şey, çok olup oyalayarak Allah'a taatten alıkoyan şeyden hayırldır.

Özür dilemenin kötüsü, ölüm gelip çattığı sıradakidir.

Pişmanlığın kötüsü, Kıyamet günündekidir.

İnsanların hayırsızı, Cuma'ya en son gelendir.

İnsanların hayırsızı, Allah'ı kötü bir dille anandır.

Yanlışları en çok olan, dili çok yalan söyleyendir.

Zenginliğin hayırlısı, kalb zenginliğidir.

Azıkların hayırlısı, takva azığıdır.

Hikmetin (her iyiliğin) başı, Allah korkusudur.

İçine yakin bırakılan kalb, şüphe ve küfür düşürülenden hayırlıdır.

Ölüye 'Va Cebelah!' diye bağıra bağıra ağlamak, Cahiliye çağı işlerindendir.

Ganimet mallarına hıyaneti Cehennem korlarındandır.

Hikmetsiz şiir, İblis'in işlerindendir.

Hamr (içki), günahların her çeşidini biraraya toplayandır.

Kadınlar, şeytanın tuzaklarıdır.

Gençlik, delilikten bir bölümdür.

Riba (faiz) kazançların kötüsüdür.

Yemelerin kötüsü, yetim malı yemektir.

Mutlu kişi, kendinden başkasının halinden öğütlenen ve ibretlenendir.

Yaramaz ve haydut kişi, daha anasının karnında iken, yaramaz ve hayduttur.

Her biriniz, dört arşın yere (kabre) varır. İş (amellerin muhasebesi işi) ise, ahirete kalır.

Amellerde esas olan, sonuçlardır.

Düşüncelerin kötüsü, yalan yanlış düşüncelerdir.

Her ne ki ileride gelecektir, o, yakın demektir.

Mü'mine sövmek, günahkarlık ve dini emirleri saymazlıktır.

Mü'mini öldürmek küfürdür.

Mü'minin etini yemek ( dedikodusunu yapmak, çekiştirmek) Allah'ın buyruklarına karşı koymaktır.

Mü'minlerin malının haramlığı, dokunulmazlığı, kanının haramlığı ve dokunulmazlığı gibidir.

Yalan yere Allah üzerine yemin eden kişi, yalanlanır.

Af dileyen kişi, Allah tarafından affolunur.

Kim öfkesini yenerse, Allah onu mükafatlandırır.

Uğradığı ziyana katlanan kişiye, Allah karşılığını verir.

Gösterişe uyan kişiye, Allah da gösteriş yapar (gösterişinden dolayı cezalandırır.)

Allah, güçlüklere katlanan kimsenin ecrini kat kat arttırır.

Allah'a isyan eden, karşı koyan kişiyi, Allah azaba çarpar!

Ey Allah'ım beni ve ümmetimi yarlıga!

Ey Allah'ım beni ve ümmetimi yarlıga!

Ey Allah'ım beni ve ümmetimi yarlıga!

Kendim ve sizin için, Allah'tan mağfiret dilerim!" buyurdu.

Peygamber Aleyhisselamın bu hutbesi, Abdullah b. Mes'ud tarafından da, hemen hemen aynen tekrarlanmıştır.