E
Çevrimdışı
مَنْحَفِظَعَلَىأُمَّتِيأَرْبَعِينَحَدِيثًامِنَالسُّنَّةِحَتَّىيُؤَدِّيَهَاإِلَيْهِمْآُنْتُلَهُشَفِيعًا
وَشَهِيدًايَوْمَالْقِيَامَةِ.
“Ümmetime ulaştırmak üzere sünnetimden kırk hadis ezberleyen kimseye kıyamet gününde hem şefaatçi hem de şahit olurum.” Gazzâlî, İhyâ, I, 6.
Hadis; “Ebu’d-Derdâ Abdülmelik b. Hârûn b. Antera ( عنترة) Amr b. Muhammed İbrahim b. İsmail es-Suyûti Ebû Abdullah Muhammed b. Abdissaffâr Ebû Abdurrahman es-Sülemî Amr b. Hâris Abdullah b. Nu’mân el-Basrî Ebu’l-Hasen Muhammed b. Ali b. Hubeyş Ebu’l-Hüseyn Muhammed b. Ya’kûb” senediyle Şuabu’l-Îmân’da. Beyhakî, Şuab, II, 270.
“Abdullah b. Mesud Ebû Bekir b. Ayyâş İbn Muhammed el-Kayrûnî Muhammed b. Cafer el-Kerhî Muhammed b. Osman b. Ebî Şeybe Sa’d b. Muhammed b. İbrahim” senediyle Hılyetü’l-Evliyâ’da. Ebû Nuaym, Hılye, IV, 189.
“Abdullah b. Ömer Nâfî’ (Mevlâ İbn Ömer) Mâlik b. Enes Yahyâ b. Abdillah b. Bekîr Ebû Ahmed Hamîd b. Mahled Ya’kûb b. İshâk b. İbrahim b. Yezîd Müselleme b. Kâsım Ahmed b. Abdillah” senediyle Câmiu Beyâni’l- Ilm’de. İbn Abdilber, Câmi’, I, 182.
“Abdullah b. Abbâs Atâ b. Ebî Rebâh İbn Cüreyc İshak b. Nüceyh Ali b. Hacer Muhammed b. Ahmed b. Ömer Ebû Abdullah et-Tûsî Ya’kûb b. İshâk b. İbrahim b. Yezîd Müselleme b. Kâsım Ahmed b. Abdillah” senediyle Câmiu Beyâni’l-Ilm’de geçmektedir. İbn Abdilber, Câmi’, I, 185.
Ebu’d-Derdâ rivâyetinde geçen râvîlerden “Abdülmelik b. Hârun” rical kaynaklarımızda metrûku’l-hadis, da’îfu’l-hadis şeklinde cerh edilmiştir . Buhârî, el-Kebîr, V, 436; Ebû Hâtim er-Râzî, el-Cerh, V, 374; İbn Hacer, Lisân, IV, 71.
İbn Mesud rivayetindeki râvîlerden İbn Muhammed el-Kayrûnî için İbn Hacer, mevdûu’lhadîs/ hadislerinin mevzû olmasıyla itham etmiştir. İbn Hacer, Lisân, II, 429.
İbn Abdilber’in Câmiu Beyâni’l- Ilm’inde geçen senetlerin râvîsi olan Ya’kûb b. İshâk b. İbrahim b. Yezîd hakkında ise Lisânü’l-Mîzân’da kezzâb değerlendirmesi yapılmış olup diğer bir râvî olan Müselleme b. Kâsım için ise zayıf olduğu görüşü ifade edilmiştir. İbn Hacer, Lisân, VI, 304; VI, 35.
Yine İbn Abdilber’in eserine aldığı İbn Abbâs rivayetinde geçen İshak b. Nüceyh için, Ahmed b. Hanbel, ekzebü’nnâs derken, Buhârî, münkeru’l-hadîs diyerek cerh etmişlerdir. İbn Hanbel, el-Ilel, II, 30; Buhârî, el-Kebîr, I, 104.
İbn Abdilber ve Irâkî, hadis için zayıf hükmünü vermiştir. İbn Abdilber, Câmi’, I, 182; Irâkî; el-Muğnî, I, 6.
Beyhakî, Şuabu’l-Îman’da, hadisin metin olarak meşhur olmasına rağmen, sahih bir senedinin bulunmadığını belirtmiştir. Beyhakî, Şuab, II, 270.
Elbânî, İbn Abbas rivâyetinin mevzû, Ebu’d-Derdâ rivayetinin ise zayıf olduğu görüşünü beyan etmiştir. Elbânî, el-Câmiu’s-Sağîr s: 1234; Tebrîzî, Mişkât, thk; Nasıruddin el-Elbânî, I, 55.
وَشَهِيدًايَوْمَالْقِيَامَةِ.
“Ümmetime ulaştırmak üzere sünnetimden kırk hadis ezberleyen kimseye kıyamet gününde hem şefaatçi hem de şahit olurum.” Gazzâlî, İhyâ, I, 6.
Hadis; “Ebu’d-Derdâ Abdülmelik b. Hârûn b. Antera ( عنترة) Amr b. Muhammed İbrahim b. İsmail es-Suyûti Ebû Abdullah Muhammed b. Abdissaffâr Ebû Abdurrahman es-Sülemî Amr b. Hâris Abdullah b. Nu’mân el-Basrî Ebu’l-Hasen Muhammed b. Ali b. Hubeyş Ebu’l-Hüseyn Muhammed b. Ya’kûb” senediyle Şuabu’l-Îmân’da. Beyhakî, Şuab, II, 270.
“Abdullah b. Mesud Ebû Bekir b. Ayyâş İbn Muhammed el-Kayrûnî Muhammed b. Cafer el-Kerhî Muhammed b. Osman b. Ebî Şeybe Sa’d b. Muhammed b. İbrahim” senediyle Hılyetü’l-Evliyâ’da. Ebû Nuaym, Hılye, IV, 189.
“Abdullah b. Ömer Nâfî’ (Mevlâ İbn Ömer) Mâlik b. Enes Yahyâ b. Abdillah b. Bekîr Ebû Ahmed Hamîd b. Mahled Ya’kûb b. İshâk b. İbrahim b. Yezîd Müselleme b. Kâsım Ahmed b. Abdillah” senediyle Câmiu Beyâni’l- Ilm’de. İbn Abdilber, Câmi’, I, 182.
“Abdullah b. Abbâs Atâ b. Ebî Rebâh İbn Cüreyc İshak b. Nüceyh Ali b. Hacer Muhammed b. Ahmed b. Ömer Ebû Abdullah et-Tûsî Ya’kûb b. İshâk b. İbrahim b. Yezîd Müselleme b. Kâsım Ahmed b. Abdillah” senediyle Câmiu Beyâni’l-Ilm’de geçmektedir. İbn Abdilber, Câmi’, I, 185.
Ebu’d-Derdâ rivâyetinde geçen râvîlerden “Abdülmelik b. Hârun” rical kaynaklarımızda metrûku’l-hadis, da’îfu’l-hadis şeklinde cerh edilmiştir . Buhârî, el-Kebîr, V, 436; Ebû Hâtim er-Râzî, el-Cerh, V, 374; İbn Hacer, Lisân, IV, 71.
İbn Mesud rivayetindeki râvîlerden İbn Muhammed el-Kayrûnî için İbn Hacer, mevdûu’lhadîs/ hadislerinin mevzû olmasıyla itham etmiştir. İbn Hacer, Lisân, II, 429.
İbn Abdilber’in Câmiu Beyâni’l- Ilm’inde geçen senetlerin râvîsi olan Ya’kûb b. İshâk b. İbrahim b. Yezîd hakkında ise Lisânü’l-Mîzân’da kezzâb değerlendirmesi yapılmış olup diğer bir râvî olan Müselleme b. Kâsım için ise zayıf olduğu görüşü ifade edilmiştir. İbn Hacer, Lisân, VI, 304; VI, 35.
Yine İbn Abdilber’in eserine aldığı İbn Abbâs rivayetinde geçen İshak b. Nüceyh için, Ahmed b. Hanbel, ekzebü’nnâs derken, Buhârî, münkeru’l-hadîs diyerek cerh etmişlerdir. İbn Hanbel, el-Ilel, II, 30; Buhârî, el-Kebîr, I, 104.
İbn Abdilber ve Irâkî, hadis için zayıf hükmünü vermiştir. İbn Abdilber, Câmi’, I, 182; Irâkî; el-Muğnî, I, 6.
Beyhakî, Şuabu’l-Îman’da, hadisin metin olarak meşhur olmasına rağmen, sahih bir senedinin bulunmadığını belirtmiştir. Beyhakî, Şuab, II, 270.
Elbânî, İbn Abbas rivâyetinin mevzû, Ebu’d-Derdâ rivayetinin ise zayıf olduğu görüşünü beyan etmiştir. Elbânî, el-Câmiu’s-Sağîr s: 1234; Tebrîzî, Mişkât, thk; Nasıruddin el-Elbânî, I, 55.