Çevrimdışı
Selamunaleykum, Müslümanlar;
Size üniversite dönemimde yaşadığım benim için müthiş bir olaydan bahsetmek istiyorum.Bunda ki amacım umulur ki karşılaştığımız olaylarda ağzımızdan çıkan malayani boş sözler yerine hadislerde geçen zikirlerler ile dilimizi ıslak tutabilmektir.
Nitekim aciz, günahkar bir kalbin başına gelenler bunlar!Böyle bir günahkar kulun başına gelenden daha değerlisinin buradaki değerli kardeşlerimin, abilerimin, ablalarımın, başına gelmesini umuyorum.Bu güzel olaya geçmeden önce;
- “Sabır dediğin, felâketle karşılaştığın ilk anda dayanmaktır” buyurdu.
Buhârî, Cenâiz 32, 43; Ahkâm 11; Müslim, Cenâiz l4-l5. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Cenâiz 23; Tirmizî, Cenâiz 13; Nesâî, Cenâiz 22
Üniversite dönemimde hadislerden bir zikir görmüştüm.Zikir ise:
"Elhamdulillah ala kulli hal"(Her halden dolayı Allah'a hamd olsun.)
Başa bir musibet geldiğinde bu zikrin yapıldığını okumuştum.Dedim tamam artık bu zikiri şiar edineceğim inşaAllah.Üniversite son sınıftayım bütün sınavlarım bitmiş.Büt sınavlarına kalmışım yani kaldığım derslerden tekrar sınava girmişim.3 dersten kalmışım.Birini geçmişim, birinden kalmışım (kurtarmanın imkanı yok), diğerinden de sınırda kalmışım.3.dersi gidip hocayla konuşup düzelttireceğim inşaAllah.Akşam vaktiydi kardeşler ile gittik okula.Okul kapandı kapanacak.Baktım hoca arkadaşlarıyla arabaya binmiş gidiyor.Eğer konuşamaz isem hem stajım yanacak, hem yaz okuluna kalacağım, açıköğretim iptal olacak.Bende, hareket eden arabanın kenarından yaklaşıp durdurdum
Ben:Hocam, dersinizden kalmışım küçük bir kanaat kullanırsanız tek derse kalıyorum.Ve okulum uzamıyor.
Hoca(Kadın):Malesef evladım, elimden geleni yaptım.Yapabileceğim bir şey yok.(Hoca sabah İstanbul'a gidiyor.)
Ben:Hocam kanaat kullanırsanız tek derse kalacağım. dersden geçirmenize gerek yok küçük bir puan verseniz ortalamam yetiyor.
Hoca:Malesef yavrucum.
Arabada hoca ile beraber bir sürü kadın hoca var hepsi yüzüme baktı.Ben problem yok hocam, Allah razı olsun dedim.
Araba giderken ardından bakakaldım.Dilimden şu sözcükler döküldü:
"ELHAMDULİLLAH ALA KULLİ HAL"
Kardeşlere döndüm, her şey Allah'tan yapacak bir şey yok dedim.Başladık kampüsün çıkışına doğru yürümeye.Yanımda ki kardeşe döndüm:
"Düşünsene kardeşim şimdi kampüsün çıkışından araba dönüyormuş, böyle yavaştan geliyor camı açıyor.Evladım adın soyadın nedir deyip.Ben notunu hallettim deyip hoca eve yolluyormuş" dedim.Güldük hep birlikte.Ama o 'filmlerde olur' dedim sessizce.
Kampüsün çıkışına geldik, uzaktan bir araba döndü ve bize doğru gelmeye başladı.Kalbim hızlanmış aklım OLMAZ diyor.Cam aralandı.
Hoca:Evladım adın ne?Numaran ne?
Ben:Bilgilerim bunlar hocam.
Hoca:"Tamam evladım, biz halledeceğiz." dedi ve camını kapattı yavaşça gitti.
Öylece kaldım olduğum yerde.Allah'ım diyebildim konuşamadım.Allah'ın varlığını, hakimiyetini bütün hücrelerimde hissettim.Tüylerim diken diken olmuş kardeşler ile birbirimize bakakalmıştık.
"فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُواْ لِي وَلاَ تَكْفُرُونِ "
"Öyle ise siz beni (ibadetle) anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin; sakın bana nankörlük etmeyin!"Bakara 152
Size üniversite dönemimde yaşadığım benim için müthiş bir olaydan bahsetmek istiyorum.Bunda ki amacım umulur ki karşılaştığımız olaylarda ağzımızdan çıkan malayani boş sözler yerine hadislerde geçen zikirlerler ile dilimizi ıslak tutabilmektir.
Nitekim aciz, günahkar bir kalbin başına gelenler bunlar!Böyle bir günahkar kulun başına gelenden daha değerlisinin buradaki değerli kardeşlerimin, abilerimin, ablalarımın, başına gelmesini umuyorum.Bu güzel olaya geçmeden önce;
- “Sabır dediğin, felâketle karşılaştığın ilk anda dayanmaktır” buyurdu.
Buhârî, Cenâiz 32, 43; Ahkâm 11; Müslim, Cenâiz l4-l5. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Cenâiz 23; Tirmizî, Cenâiz 13; Nesâî, Cenâiz 22
Üniversite dönemimde hadislerden bir zikir görmüştüm.Zikir ise:
"Elhamdulillah ala kulli hal"(Her halden dolayı Allah'a hamd olsun.)
Başa bir musibet geldiğinde bu zikrin yapıldığını okumuştum.Dedim tamam artık bu zikiri şiar edineceğim inşaAllah.Üniversite son sınıftayım bütün sınavlarım bitmiş.Büt sınavlarına kalmışım yani kaldığım derslerden tekrar sınava girmişim.3 dersten kalmışım.Birini geçmişim, birinden kalmışım (kurtarmanın imkanı yok), diğerinden de sınırda kalmışım.3.dersi gidip hocayla konuşup düzelttireceğim inşaAllah.Akşam vaktiydi kardeşler ile gittik okula.Okul kapandı kapanacak.Baktım hoca arkadaşlarıyla arabaya binmiş gidiyor.Eğer konuşamaz isem hem stajım yanacak, hem yaz okuluna kalacağım, açıköğretim iptal olacak.Bende, hareket eden arabanın kenarından yaklaşıp durdurdum
Ben:Hocam, dersinizden kalmışım küçük bir kanaat kullanırsanız tek derse kalıyorum.Ve okulum uzamıyor.
Hoca(Kadın):Malesef evladım, elimden geleni yaptım.Yapabileceğim bir şey yok.(Hoca sabah İstanbul'a gidiyor.)
Ben:Hocam kanaat kullanırsanız tek derse kalacağım. dersden geçirmenize gerek yok küçük bir puan verseniz ortalamam yetiyor.
Hoca:Malesef yavrucum.
Arabada hoca ile beraber bir sürü kadın hoca var hepsi yüzüme baktı.Ben problem yok hocam, Allah razı olsun dedim.
Araba giderken ardından bakakaldım.Dilimden şu sözcükler döküldü:
"ELHAMDULİLLAH ALA KULLİ HAL"
Kardeşlere döndüm, her şey Allah'tan yapacak bir şey yok dedim.Başladık kampüsün çıkışına doğru yürümeye.Yanımda ki kardeşe döndüm:
"Düşünsene kardeşim şimdi kampüsün çıkışından araba dönüyormuş, böyle yavaştan geliyor camı açıyor.Evladım adın soyadın nedir deyip.Ben notunu hallettim deyip hoca eve yolluyormuş" dedim.Güldük hep birlikte.Ama o 'filmlerde olur' dedim sessizce.
Kampüsün çıkışına geldik, uzaktan bir araba döndü ve bize doğru gelmeye başladı.Kalbim hızlanmış aklım OLMAZ diyor.Cam aralandı.
Hoca:Evladım adın ne?Numaran ne?
Ben:Bilgilerim bunlar hocam.
Hoca:"Tamam evladım, biz halledeceğiz." dedi ve camını kapattı yavaşça gitti.
Öylece kaldım olduğum yerde.Allah'ım diyebildim konuşamadım.Allah'ın varlığını, hakimiyetini bütün hücrelerimde hissettim.Tüylerim diken diken olmuş kardeşler ile birbirimize bakakalmıştık.
"فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُواْ لِي وَلاَ تَكْفُرُونِ "
"Öyle ise siz beni (ibadetle) anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin; sakın bana nankörlük etmeyin!"Bakara 152
