
VAKT-i VEDÂ
Şiir; duygu deryasında dalgaların ahengi,
İmge, mecaz, edebî haz, kalem için gururdur.
İlham varsa mayasında, şair; arının dengi,
Her dizesi hoş bir âvâz, rûha zerk-i sürûrdur.
İkrâm oldu ilham bize; yazdığımız her hece;
Nîmetine şükür ile, Hakk’ka ahdi edâdır...
Nokta koyup en son söze, demir aldık bu gece
Dümen kırdık bir meçhûle; artık vakt-i vedâdır.
İhlâs kattık imlâmıza; ahsen üzre yarışta;
Çekilen her derde "değer", musibete "kâr" deriz...
Nâz etsek de Mevlâmıza; hüzne sebep her işte
Takdîrine boyun eğer, "bir hikmeti var" deriz.
Gideriz...serde sır ile, ayân ayıptır deyip
Halel gelmeden gâyeye; şikâyetsiz, sitemsiz...
Gideriz...bin kusur ile, heybemize yükleyip
"Yük" deyip hadsiz pâyeye, iadeyle...kıdemsiz.
Gideriz...hüsn-ü zân ile, hoş bir sadâ umarak
"Yâd’a sebep çok" der gibi, ardımızda onca iz...
Gideriz...ilk ezân ile, boş bir ada umarak
Terk-i dünya eder gibi; apansızın ve sessiz...
APANSIZIN
ve
SESSiZ.
Mecit AKTÜRK
*** SÜRÇ-Ü LiSAN ETTi iSEK AF OLA DOSTLAR ***
*