Şiir Yoruldum Yokuşlarına Tırmanmaktan Ey Kalbim.

Yoruldum Yokuşlarına Tırmanmaktan Ey Kalbim
Hep Bir Ünlem Bir Ah İle Yüzüme Çarpınca Sitemin

Anladım Gözlere Gülmek Kadar Ağlamak Da Yakışır
Belli Ki Bir Hayatın Derin Çizgilerinde Kaybolmuşum
Teslim Alındı İçimde Umut Pırıltısı Küçük Bir İsyan

Azgın Sularla Hırçın Dalgalardır Payıma Düşen Sevgi
Gözlerime Hep Hüznü Yakıştırdım Ağlamaya Alıştım
Yar Bin Yara Dost Bir Damla Göz Yaşı Getirdi Bana

Yoruldum Tutunamadım Uçurumlarında Ey Kalbim
Dallarını Eğme Uzatma Bivefa Kollarını Çaresiz
Yola Düş Kervancı Yusufun Seni Bekliyor Kuyuda
Saçlarını Rüzgara Tutma Bir Damla Yağmura Tut Ellerini
Ahını Hicazın Kumlarına Düşürme Gel Gözyaşına Ver
Uzak Yıldızlara Dikme Gözlerini Züleyha Ağlamasın

Ey Zindancı Zindanına Ay Ve Güneşin Hüznü Düştü
Ardıma Düşme Tutma Ellerimi Kanadım Kırık Bugün
Çölün Haberlerini Sorma Kum Taneleri Alıp Götürdü
Yağmur Bulutlarına Sor Yakubun Yorgun Gözlerini
Kalem Suskun Bugün Kitap Ateşe Atacak Kendini

Kırgın Gönüllere Bir Seda Gelirse Bilalin Sesinden
Atların Ağladığı Çölü Bir Anlayabilsen Dar-ı Kerbelayı
Zeynebe Sorma Ve Yakuba Sorma İbrahime İsmaili
Hacerin Yalın Ayaklarını Öpen Çölde Bir Çocukla Ağla
Bana Ağla Yada Yusufun Kardeşlerine Ve Yezide
Dallarını Eğme Uzatma Bivefa Kollarını Çaresiz

Gözlerime Hep Hüznü Yakıştırdım Ağlamaya Alıştım
Dost Değilmi Ki Göz Yaşı Yar Değilmi Ki Bin Yara.