Çevrimdışı
SORU :
Fakihler bu konuda ihtilaf etmişlerdir. (Bidayetu'l-Muctehid, 1, 241 vd.; el-Muhezzeb, 1,175; el-Mecmû', VI, 250 vd.; el-Muğnî, II, 683 vd)
Malikî, Şafiî ve Hanbelî'lere göre bir kimseye zekât farz olur da bunu ödeme imkânına sahib olur, ödemeden ölürse, O kişi Allah katında âsî olduğu için geride bıraktığı malından bu zekât borcu vasiyet etmese de ödenir. Ölümle bu borç düşmez. Çünkü bu zekât farz olan bir hak olub, vasiyet edilmesi gerekir. Hayatta iken kendisine ait bir malın hakkı olduğundan ibtal edilemez, insanlara olan borç gibidir. Fakat ölen kimsenin bıraktığı malın üçte birinden vasiyetlerde olduğu gibi ödenir. Malikî mezhebinde meşhur olan görüş budur. Şafiî ve Hanbelî mezhebine göre ise kalan malın tamamından ödenir.
Ölünün bıraktığı malında Allah'a olan borç ile kula olan borç birleşecek olursa meselâ zekât, kefaretler, adak, ihramlı kişinin avlanma cezası ve benzeri borçlar birleşirse Şafiî'lerce esah olan görüşe göre, Allah hakkı öne alınır.
Ebu Hanife'ye göre, ölüm sebebiyle kişiden zekât borcu düşer. Ancak bunu ölmeden önce vasiyet etmişse malının üçte birinden çıkanlıb verilir. Eğer vasiyet etmemişse düşer. Çünkü bu, niyet etmek şart olan bir ibadettir. Oructa olduğu gibi, borçlunun ölmesi ile düşer.
Hanefî'lere göre, zekâtı düşüren şeyler üçtür:
Zekât borcu olan kimsenin vasiyet etmeden ölmesi, murted olmak, yıl tamamlandıktan sonra fakat ödeme imkânını elde edemeden malın yok olması.
Şafiî ve diğer muctehidler bu üç meselede farklı düşünmektedirler. (Vehbe Zuhayli, İslam Fıkhı Ans. C. 3, Sh: 379)
Fakihler bu konuda ihtilaf etmişlerdir. (Bidayetu'l-Muctehid, 1, 241 vd.; el-Muhezzeb, 1,175; el-Mecmû', VI, 250 vd.; el-Muğnî, II, 683 vd)
Malikî, Şafiî ve Hanbelî'lere göre bir kimseye zekât farz olur da bunu ödeme imkânına sahib olur, ödemeden ölürse, O kişi Allah katında âsî olduğu için geride bıraktığı malından bu zekât borcu vasiyet etmese de ödenir. Ölümle bu borç düşmez. Çünkü bu zekât farz olan bir hak olub, vasiyet edilmesi gerekir. Hayatta iken kendisine ait bir malın hakkı olduğundan ibtal edilemez, insanlara olan borç gibidir. Fakat ölen kimsenin bıraktığı malın üçte birinden vasiyetlerde olduğu gibi ödenir. Malikî mezhebinde meşhur olan görüş budur. Şafiî ve Hanbelî mezhebine göre ise kalan malın tamamından ödenir.
Ölünün bıraktığı malında Allah'a olan borç ile kula olan borç birleşecek olursa meselâ zekât, kefaretler, adak, ihramlı kişinin avlanma cezası ve benzeri borçlar birleşirse Şafiî'lerce esah olan görüşe göre, Allah hakkı öne alınır.
Ebu Hanife'ye göre, ölüm sebebiyle kişiden zekât borcu düşer. Ancak bunu ölmeden önce vasiyet etmişse malının üçte birinden çıkanlıb verilir. Eğer vasiyet etmemişse düşer. Çünkü bu, niyet etmek şart olan bir ibadettir. Oructa olduğu gibi, borçlunun ölmesi ile düşer.
Hanefî'lere göre, zekâtı düşüren şeyler üçtür:
Zekât borcu olan kimsenin vasiyet etmeden ölmesi, murted olmak, yıl tamamlandıktan sonra fakat ödeme imkânını elde edemeden malın yok olması.
Şafiî ve diğer muctehidler bu üç meselede farklı düşünmektedirler. (Vehbe Zuhayli, İslam Fıkhı Ans. C. 3, Sh: 379)
