Çevrimdışı
Enes b. Malik (r.anh.)'den rivayeten Peygamber (s.a.v.):
الجنة تحت أقدام الأمهات
"Cennet, annelerin ayakları altındadır."
(İbn-i Şihab, Musned, 1/102, Hadis no: 119 ; Deylemî, Firdevs, 2/116, Hadis no: 2611; Suyûtî, el-Câmiu's-Sağîr, 3642; el-Aclûnî, Keşfu'l-Hafâ, 1:335; el-Elbânî, Sahîhu'l-Câmii's-Sağîr ve Ziyâdetuhu, 1259, 1260)
Muâviye İbn Câhime’nin anlattığına göre; Câhime (radıyallahu anh) Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'e gelir ve:
“Ey Allah’ın Rasulu, ben gazveye (cihad) katılmak istiyorum, bu konuda sizinle istişare etmeye geldim” der. Rasûlullah (aleyhissalâtu vesselâm): “Annen var mı?” diye sorar.
“Evet” deyince,
“Öyleyse ondan ayrılma, zira cennet onun ayağının altındadır” buyurur.
(Nesâî, Cihâd, bab 6, Hadis no: 3053, İbn Mâce, Cihad, bab 12, Hadis no: 2781 hasen hadis; Ahmed bin Hanbel, II, IV; 197 - 198; Beyhakî, Şuabu'l-İman, 6/178, Hadis no: 3104)
Rivayet hakkında Hâkim, bu hadisin muzdarib olduğunu belirtmektedir. (İsmail b. Muhammed el-Aclûnî, Keşfu’l-Hafâ, 3. bs., Beyrut, 1988, c. 1 s. 335, hadis no: 1078)
Rivâyetin senedinde yer alan Musa b. Muhammed b. Ata yalancılıkla itham edilmiştir. Bu sebeble, âlimlerin çoğu, bu hadisin zayıf veya mevdu - uydurma olduğunu söylemişlerdir.
Aynı mânada Hakim’in rivayet ettiği iki senedinde de zayıf kabul edilen râvi Cahime yoktur. Bundan dolayı Hâkim, hadisi sahih olduğunu belirttiği gibi, Zehebi de onu tasdik etmiştir. (Zehebi, Telhis, Mustedrak, 2/114, 4/167)
Heysemi, Taberanî’nin el-Kebir, 2/289 de konuyla ilgili olarak yaptığı rivayetin senedinde yer alan bütün râvilerin sika/sağlam olduğunu belirterek hadisin sahih olduğuna işaret etmiştir. (Heysemi, Mecmau’z-Zevaid, 8/138)
İlgili Hadis senet yönünden zayıftır. Rivâyetin sahih halinde ilgili metin geçmemektedir:
Nesai de zayıf ravinin içinde yer almadığı bir senetle bu hadisi rivayet etmiştir. (Nesâî, Cihâd, bab 6, Hadis no: 3053) Nasıruddin Elbani, bu rivayetin sahih olduğunu belirtmiştir. (Sahihu ve Daifu Suneni’n-Nesaî, 7/176/ h. no: 3104)
Bize Habîb ibnu Ebî Sabit tahdîs edip şöyle dedi: Ben Ebû'l-Abbâs eş-Şâir'den işittim. O (şâir olduğu hâlde) hadîsinde ittihâm edilmezdi. Dedi ki: Ben Abdullah ibn Umer (r.anhuma)'den işittim, şöyle diyordu:
Peygamber'e bir adam geldi de, O'ndan cihâda (gitmek hususunda) izin istedi. Peygamber (s.a.v.):
— "Anan baban sağ mıdır?" diye sordu. O zât:
— Evet (sağdırlar), dedi. Peygamber:
— "O hâlde sen onların rızâsı yolunda çalış" buyurdu.
(Buhari, Cihad, bab 137, Hadis no : 209; Ebu Davud, Cihad, bab 31, Hadis no : 2528)
Buhari'nin açıklamasında şu bilgiler mevcuttur :
"Peygamber bu adamın cihâda katılabilmesini, ana-baba rızâsına bağlamıştır. Bu da o cihâdın devlet tarafından umûmî seferberlik veya husûsî surette farz olan cihâd olmadığını gösterir.
Ana baba rızâsına bağlı olan cihâd, cihâdın mecburî veya ihtiyarî olmasına göre değişir. Bu rivayetteki cihâdın gönüllü cihâdı olduğunda şübhe yoktur. Selef âlimlerinden birçoğu: Devletçe bir zaruret görülmedikçe ana-babadan izin istenir; devletçe zarurat görülünce ihtiyar yânî gönüllülük kalkar, cihâda katılmak vâcib olur, demişlerdir."
Cihad, farz-ı ayn olduğu zaman, cihaddan geri kalanlar, Tebuk'tan geri kalan üç sahabenin durumu gibi sorumlu olur.
