Çevrimdışı
بسم الله الرحمن الرحيم
Allah سبحانه و تعالي Bakara Suresinin 269. Ayet-i Kerimesinde şöyle buyurur;
Dilediğine hikmet verir, hikmet verilene ise pek çok hayır verilmiş demektir. Ve bunu ancak üstün akıllılar anlar.
Ayet-i Kerimeyi tesirleri ışığında mütalaa ettiğimizde hikmete ve Allah'ın iradesine dair birçok ilme muttali oluruz, Allah dilediği kadar müfessir ulemanın serd ettiği malumatları burada nakledelim...
İbn Abbas رضي الله عنه ayette geçen hikmetten kaydedilen manasını şu olduğunu söyler;
"Kur'an hakkında marifet sahibi olmaktır ki kişi ayetlerin nasihini-mensuhunu, muhkemini-müteşabihini, mukaddemini-muahherini, helalini-haramını ve emsalini bilir."
Katade رحمه الله;
"Hikmetten kasıt Kur'an ve Kur'an hakkında fıkıh sahibi olmaktır."
Mücahid رحمه الله;
"Hikmetten kasıt nübüvvet değildir, bilakis; Kur'an, İlim ve fıkıhtır."
İmam Sabuni رحمه الله Safvetü't-Tefasir'de demiştir ki;
"Allah amele götüren faydalı ilmi kullarından dilediğine verir."
İmam Maverdi رحمه الله bu ayetle alakalı yedi adet tevili nakleder;
"Süddi, Rebi' ve Hasen' in sözlerinden gayrı bütün akvalin manası birbirine yakındır, çünkü hikmet, ihkamın masdarıdır. İhkam ise sözü ve fiili tam yerine getirmektir. Zikredilen her kavl hikmet cinsinin bir nev'idir.
Allah'ın kitabı, sünnet-i seniyye dahil tafdil edilen herşey hikmet dahilindedir. Hikmetin aslı;
Kendisiyle alçaklık ve düşüklükten sakının şeydir.
Denildi ki, hikmetten kasıt ilimdir. Zira ilimle düşüklükten sakınılır ve ilimle sefihlik bilinir. Sefihlik ise her bir çirkin fiildir. Keza Kur'an, akıl ve fehm de..."
Allah Rasulu صلي الله عليه و سلم şöyle buyurmaktadır;
“Yalnız şu iki kimseye gıpta edilmelidir: (Biri), Allah’ın kendisine verdiği malı hak yolunda harcayıp tüketen kimse, (diğeri), Allah’ın kendisine verdiği hikmetle yerli yerince hükmeden ve onu başkalarına öğreten kimse.”
Allah سبحانه و تعالي Bakara Suresinin 269. Ayet-i Kerimesinde şöyle buyurur;
Dilediğine hikmet verir, hikmet verilene ise pek çok hayır verilmiş demektir. Ve bunu ancak üstün akıllılar anlar.
Ayet-i Kerimeyi tesirleri ışığında mütalaa ettiğimizde hikmete ve Allah'ın iradesine dair birçok ilme muttali oluruz, Allah dilediği kadar müfessir ulemanın serd ettiği malumatları burada nakledelim...
İbn Abbas رضي الله عنه ayette geçen hikmetten kaydedilen manasını şu olduğunu söyler;
"Kur'an hakkında marifet sahibi olmaktır ki kişi ayetlerin nasihini-mensuhunu, muhkemini-müteşabihini, mukaddemini-muahherini, helalini-haramını ve emsalini bilir."
Katade رحمه الله;
"Hikmetten kasıt Kur'an ve Kur'an hakkında fıkıh sahibi olmaktır."
Mücahid رحمه الله;
"Hikmetten kasıt nübüvvet değildir, bilakis; Kur'an, İlim ve fıkıhtır."
İmam Sabuni رحمه الله Safvetü't-Tefasir'de demiştir ki;
"Allah amele götüren faydalı ilmi kullarından dilediğine verir."
İmam Maverdi رحمه الله bu ayetle alakalı yedi adet tevili nakleder;
- İbn Abbas; Kuran'ı fıkıh eylemek
- İbn Zeyd; Din ilmi
- Nübüvvet
- Rebi' ; haşyet
- Mücahid; İsabet etmek
- Mücahid; Kitabet
- Zeyd bin Eslem; Akıl
- Din ve dünya salahı
"Süddi, Rebi' ve Hasen' in sözlerinden gayrı bütün akvalin manası birbirine yakındır, çünkü hikmet, ihkamın masdarıdır. İhkam ise sözü ve fiili tam yerine getirmektir. Zikredilen her kavl hikmet cinsinin bir nev'idir.
Allah'ın kitabı, sünnet-i seniyye dahil tafdil edilen herşey hikmet dahilindedir. Hikmetin aslı;
Kendisiyle alçaklık ve düşüklükten sakının şeydir.
Denildi ki, hikmetten kasıt ilimdir. Zira ilimle düşüklükten sakınılır ve ilimle sefihlik bilinir. Sefihlik ise her bir çirkin fiildir. Keza Kur'an, akıl ve fehm de..."
Allah Rasulu صلي الله عليه و سلم şöyle buyurmaktadır;
“Yalnız şu iki kimseye gıpta edilmelidir: (Biri), Allah’ın kendisine verdiği malı hak yolunda harcayıp tüketen kimse, (diğeri), Allah’ın kendisine verdiği hikmetle yerli yerince hükmeden ve onu başkalarına öğreten kimse.”
