Çevrimdışı
Bizde Sen’den birşeyler var Sevgili ..
Bizde Sen’in dışında Hiç bir şey..
Bu zikir ile hemhal olurken, soyunmuş dilimiz
aşkından akan ırmaklara dalıvermiş, varlığına ıslanmışız
Sonra Ağızına kadar Sen dolmuş gönlümüzün kabı..
Taşmısız , taştıkça ırmağın tatlı suyuna , tuzlu göz yaşları karıştırmışız
Unutmuşuz.. daldığımız yerin ne derin olduğunu
Neden Sonra .. Anlamışız..
Gönlün acı haykırışları ve Ruhun telaşlı çırpıntısı içinde boğuluyor olduğumuzu..
Yüreğimizde ki gam yükü ile çırpındıkça batmışız, çırpındıkça..
Oysa daha dalmadan soyunmuştuk çıkarmıştık bütün libaslarımızı,
Lakin bu gam elbisesini çıkarmaya bizim gücümüz nasıl yetsin..
Eğer duyar isen, bir kuyudan , bir saraydan hicrânımızı,
Koş Gel ! Allah Aşkına.. Ancak Sen çıkarırsın bizi bu ırmaktan..
Yahut .. çıkmayalım.. Sen yine gel ve Biz İki Can Birlikte boğulalım..
…
Bizde Sen’den Bir bağırış var Sevgili..
Bizde Sen’in dışında bir çağırış..
Ölüm gününün yersiz ağıtları gibidir avazlarımız
Düğün alayının neş’eli zılgıtlarına karışmış..
. . .
