Güneş yalarken alnımızı yeni yeni, duvarda bırakıp resmini, şehadete akıyorum. Yanıma boş silahımı alıp, seni Allaha bırakıyorum…
Daha yere düşmeden, ruhumu bırakmamışken, atılmak istiyorum, devirmek geliyor içimden tankları, eritmek istiyorum namluları, gücüm yetmiyor, kahrolayım Filistin’de zulüm hiç bitmiyor…
Annem anlatırdı hep; şehidin ilk kanıyla beraber günahları kaybolurmuş… “Anne! Burada bebekler bile kana boğulmuş…” ellerim, ellerim titriyor, gözümün önünden bir film geçiyor sanki; gözümün önünde bir tarih yazılıyor… daha ben yere düşmeden, üç çocuk nefessiz kalıyor, onların şehadetine diyet başka üçü hala çarpışıyor…
Filistin, Filistin kan ağlıyor… ben ağlıyorum, ellerim boşalıyor bir taş daha atamıyorum… kesiliyor makinelinin sesi, mermiler kalıyor havada, ya ben Filistin oluyorum, Filistin şahlanıyor ya da…
Cebimdeki mektubu açmayın, okumayın… dokunmayın kıyafetlerime; onlarla uğurlayın… üniforması leş kokanların pis kanına, saçlarımdan süzülen bir şehadet yollayın…
Rabbim Filistin senin, beden senin, can senin; şükür pişman değilim bıraktığım yar senin. Gözlerimden süzülen yaşlar Kevser ırmağı, ırmak cennetin Rabbim, bebekler Filistin’in…
Yar… gözlerinden süzülen şebnemleri sil artık, bir sevda bağlamıştık mahşerlere bıraktık. Bu dünya kaç zamanlık, bu dünya ne kadar ki, bir ömür bir gülüşüne yetmez ki, bir gece, bir gündüz, bir sema, bir çift gözün etmez ki… gözlerinden süzülen şebnemleri sil artık, doyamadım ben sana cennetlere bıraktık… doyamadım ben sana, Allah’a ısmarladık…
Acı yok, isyan yok, pişmanlık yok yazımda; kan damlıyor kalbimden Filistin ayazında, gözlerim ıslanmıyor, titremiyorum artık, bir tekbir ne de güzel bir çocuğun ağzında…
Filistin, Filistin kan ağlıyor… ben ağlıyorum, ellerim boşalıyor bir taş daha atamıyorum… kesiliyor makinelinin sesi, mermiler kalıyor havada, ya ben Filistin oluyorum, Filistin şahlanıyor ya da…
Ya Filistin şahlanıyor; zulüm eriyor ya da…
…
Daha yere düşmeden, ruhumu bırakmamışken, atılmak istiyorum, devirmek geliyor içimden tankları, eritmek istiyorum namluları, gücüm yetmiyor, kahrolayım Filistin’de zulüm hiç bitmiyor…
Annem anlatırdı hep; şehidin ilk kanıyla beraber günahları kaybolurmuş… “Anne! Burada bebekler bile kana boğulmuş…” ellerim, ellerim titriyor, gözümün önünden bir film geçiyor sanki; gözümün önünde bir tarih yazılıyor… daha ben yere düşmeden, üç çocuk nefessiz kalıyor, onların şehadetine diyet başka üçü hala çarpışıyor…
Filistin, Filistin kan ağlıyor… ben ağlıyorum, ellerim boşalıyor bir taş daha atamıyorum… kesiliyor makinelinin sesi, mermiler kalıyor havada, ya ben Filistin oluyorum, Filistin şahlanıyor ya da…
Cebimdeki mektubu açmayın, okumayın… dokunmayın kıyafetlerime; onlarla uğurlayın… üniforması leş kokanların pis kanına, saçlarımdan süzülen bir şehadet yollayın…
Rabbim Filistin senin, beden senin, can senin; şükür pişman değilim bıraktığım yar senin. Gözlerimden süzülen yaşlar Kevser ırmağı, ırmak cennetin Rabbim, bebekler Filistin’in…
Yar… gözlerinden süzülen şebnemleri sil artık, bir sevda bağlamıştık mahşerlere bıraktık. Bu dünya kaç zamanlık, bu dünya ne kadar ki, bir ömür bir gülüşüne yetmez ki, bir gece, bir gündüz, bir sema, bir çift gözün etmez ki… gözlerinden süzülen şebnemleri sil artık, doyamadım ben sana cennetlere bıraktık… doyamadım ben sana, Allah’a ısmarladık…
Acı yok, isyan yok, pişmanlık yok yazımda; kan damlıyor kalbimden Filistin ayazında, gözlerim ıslanmıyor, titremiyorum artık, bir tekbir ne de güzel bir çocuğun ağzında…
Filistin, Filistin kan ağlıyor… ben ağlıyorum, ellerim boşalıyor bir taş daha atamıyorum… kesiliyor makinelinin sesi, mermiler kalıyor havada, ya ben Filistin oluyorum, Filistin şahlanıyor ya da…
Ya Filistin şahlanıyor; zulüm eriyor ya da…
…
