Gülün sapını aşka giden yol olarak gör;gülün sapı her rüzgar karşısında eğilmeye hazırdır,gerektiğinde kıvrılır ve incelerek uzanır.
Gülü ise kalbimiz bil;kırılgandır,çok kolay yara alır,çok zor iyileşir,yavaş yavaş açılır,bütün esintilere açıktır.
Gülün dökülen yapraklarını hayaL kırıklıklarımız olarak gör;kalbimiz acı çektikçe yenilenir,eski yapraklarını kaybeder yeni taze yapraklar kazanır.
Gülün açılması aşkı öğrenmek gibidir;zaman geçtikçe sevgilerimiz daha da olgunlaşır,yaşadığımız kederler,düş kırıklıkları ve ayrılıklar kalbimizin daha güzel ve
taze yapraklar açmasına neden olur,yeniden umut etmeyi,yeniden sevmeyi öğrenir.
Dağılmış gül yapraklarını kalbimize yüklediğimiz sevdalar olarak bil;her yere ,herkese,unutulmuş,terk edilmiş yörelere bir gül dokunuşuyla bakarız.
GüLün her halinin güzel olduğunu anla ve gövdesinden uzanan dikenleri UnuT...
