Çevrimdışı
İnsanoğlu çiğ süt emmiş...
İnsanoğlu çiğ süt emmiş; kibir ile gezer gider
Bîhaberdir adımından, karıncayı ezer gider.
Sebât etmez bir gönülde; uçar, daldan dala konar
Yıkar gönül sarayını, çok canları üzer gider.
Mühlet verir Rabb’im kula; seçim serbest, nur ya da nâr
Gafil, amel defterine, günahları yazar gider.
Bilmez dostun kıymetini, çok kez sû-i zanla anar
Hiç haz almaz alimlerden, Arif’lerden bezer gider.
İyi işe varmaz eli, her açtığı yara kanar
Kim ki, yol gösterir, kınar; üzerini çizer gider.
Göz üstünde kaş var denmez; sözü olur acı pınar
Yüz asıktır, kaşlar çatık; kötü kötü süzer gider.
Hem suçludur, hem de güçlü; su istesen zehir sunar
Hiç burnundan kıl aldırmaz; baktı haksız, kızar gider.
Üryân gelir bu aleme, sanki dünya onun sanar
İsyan eder, başkaldırır; kuralları bozar gider.
Başta eser kavak yeli; düşünür ki o bir çınar!
Sanki ömrü kısaldıkça, başa döner, uzar gider.
Kılavuzu lanetlidir; şeytan söyler, o da kanar
Yaradan’a savaş açar, bu âlemden azar gider.
İner bir gün sis perdesi, geçen ömre içten yanar
Siner azâmet!, heybeti, âkibeti sezer gider.
Gözlerinin feri söner; akıl gider, sonra bunar
Ecel kuşu gelir konar, mezarını kazar gider!
Mecit AKTÜRK
