"Bana Süveyd b. Saîd rivâyet etti.
(Dedi ki): Bize Hafs b. Meysera rivâyet etti.
(Dedi ki): Bana Zeyd b. Eşlem, Ebû Sâlih'den, o da Ebû Hüreyre'den, o da Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’den naklen rivâyet etti ki: Şöyle buyurmuşlar: "ALLAH (azze ve celle): 'Ben kulumun bana olan zannınm yanındayım. Beni zikrettiği yerde, ben onunla beraberim,' buyurdu. Vallahi! ALLAH kulunun tevbesine sizden birinizin sahrada kaybolan hayvanını bulmasından daha çok sevinir. Her kim bana bir karış yaklaşırsa, ben ona bir arşın yaklaşırım ve her kim bana bir arşın yaklaşırsa, ben ona bir kulaç yaklaşırım. O bana yürüyerek gelirse, ben ona koşarak gelirim." buyurmuştur."
[Buhâri, 51/1]
"Bize Kuteybe b. Saîd rivâyet etti.
(Dedi ki): Bize Leys Ömer b. Abdil-Aziz'den rivâyet eden Muhammed b. Kays'dan, Ömer de Ebû Sırme'den, o da Ebû Eyyûb'dan naklen rivâyet etti. Ebû Eyyûb vefatı ânında şunu söylemiş: Size Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’den dinlediğim bir şeyi söylemeyi gizlemiştim. Ben Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem): "Siz günah işlemeseniz, ALLAH günah işleyecek bir halk yaratır; onları affederdi." buyururken işittim."
Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem): "Nefsim yed-i kudretinde olan ALLAH'a yemin ederim ki: Siz günah işlememiş olsanız, ALLAH sizi giderir de, günah işleyen bir kavm getirir. Onlar ALLAH'a istiğfar ederler, o da kendilerini affederdi." buyurdular.
[Buhâri, 51/2]