Abdullah Yiğitoğlu-ah Bosna Ah

bu kitabın satışı yok arkadaşlar. geçice bir süreliğine (ben 1 senedir bulamıyordum) yayından kaldırılmış. dün şanseseri bir yerde buldum. hemen aldım. (10 ytl yi bile gözden çıkarmıştım ama hediyem olsun dedi).
okumak isteyenler okuyamacaklar bu kitabı. internette başka kitabı yazan kimseyi de görmedim. o yüzden bu sayfa benim sayfam olacak ve yavaş yavaş bu kitaptaki şiirleri buraya yazacağım.
iyi okumalar...

Biz Bosna'lı masum çocuklarız,
Ellerimizdeki oyuncakları
Ve gözlerimizdeki korkuyu
Size borçluyuz.
Hayata başlamadan hayatı öğrettiniz bize
Siz sağolun emi
Batılı amcalar!...

Biz analar,
Biz Bosna'lı analar
Taş olsaydık keşke!...
Ya da taş doğursaydık...
Bu zulmü görmeseydik,
Bu vahşeti yaşamasaydı çocuklarımız.
Ah, yaşamasaydı!

Güle güle oğlum.
Bir sigara dumanı kadar olsun
Sahip olamadım sana
Yüzüne bakacak yüreğim kalmadı!...
Gözyaşlarım bile kurudu bir bilsen...
Bir bilsen,
Belki de,
Son dokunuşunu ellerimizin
Ellerimizin son dokunuşu bu!...

Bakmayın ağladığıma siz
Hepsi rüya bunların
Birazdan
Annem kalkacak mezarından
Kardeşimin kolunu geri takacaklar
Cepheden dönecek babam
Kimsesiz kalmayacak çocuklar
Çocuklar ağlamayacak hiç
Hepsi rüya bunların
Bakmayın ağladığıma.

Elimdeki tüfeği
Belimdeki tabancayı,
Ve duvardaki delikleri
Size borçluyum,
Siz, çağdaş amcalarıma...
Ve tabii
Gözlerimdeki korkuya da!...

Sen, küçüğüm
Süper devletlerin
Ellerindeki silahları satmaları için
Ölmen gerektiğini
Nereden bilebilirdin ki?...

Hem,
O silahlardan kazandıkları paralarla
Hümanizm üzerine,
İnsan hakları üzerine
Nutuklar atacaklar...
Bunu da bilmiyorsun değil mi?...

Daha neler var bilmediğin
Bir bilsen...
Avrupa'nın göbeğinde
Müslüman doğmak
Haddine miydi senin...
Haddine miydi
Ah, küçüğüm...

Niye öyle şaşkın bakıyorsunuz ki?
Bize de tabutlar düştü'
-İstemediğiniz kadar-

Tabut paraları da
İnsan hakları savunucularına...

Sen utanma bacım,
Ne olur yüzünü kapatma elinle.
Bırak,
Seni bu hale getirenler görsünler seni...

Hem, sana varana kadar
Utanacak o kadar insan varki!...

Bırak,
Seni bir tas çorbaya mahkum edenler utansın...
Hümanist Batı.
Çağdaş Avrupalı
Ve insan hakları savunucuları utansın...
Yanındaki çocuğa bakıp da yüreği sızlamayanlar utansın,
Sızlamayan yürekler utansın...

Biliyorum,
O gözyaşları senin değil.
TalihsizBosna'nın o gözyaşları.
O gözyaşları benim...
Damlalar senin gözlerinden akıyor
Lakin,
Benim yanaklarıma damlıyor, bilsen.
Bilsen, yanan da benim yüreğim,
Bütün müslümanların yüreği yanan...

Sen ağlama bacım
Dayanacak yüreğim kalmadı,
Bırak, ben ağlayayım.

Hey gidi dünya, hey...
Bir cılız ateş,
Bir eski tencere
Ve bir dilim ekmek!...
Yanan;
Tencerenin altındaki ateş midir
Yoksa,
Kanayan yüreğim mi?...
Hey gidi dünya, hey...

Siz
Orada uzanmış yatarken kanlar içinde
Ben,
Burada boğulurum kan gölünde.
Nefes alamam
Sizin gibi...

Gerçekten şiirler çok güsll,paylaşımın için teşekürler :güldüm :güldüm :güldüm

Eslemsena ' Alıntı:

Gerçekten şiirler çok güsll,paylaşımın için teşekürler :güldüm :güldüm :güldüm

Genişletmek için tıkla ...

teşekkür ederim eslemsena. sende olmasan...

Afrika değil,
Avrupa burası...
Hem de göbeği Avrupa'nın.

Neyi anlatayım ki!...
Halime bakmanız
Yetmez mi her şeyi anlatmaya?

Afrika değil,
Avrupa burası...
Keşke Afrikada olsaydım.
Özgür olurdum,
Hiç olmazsa!...

Gömülen bir sen misin arkadaşım?...
Anamızı, babamızı, karımız, kızımızı, kardeşimizi
Gömdüğümüz yetmiyormuş gibi
Hayallerimizi de gömdük
Ne hayallerimizi hem de...

Ne hazin değil mi?
Acıyı, korkuyui yokluğu, açlığı, işkenceyi, ayrılığı,
Bıkkınlığı, sefilliği, sıkıntıyı, ümitsizliği,
Yorgunluğu, çaresizliği, mutsuzluğu...
Kısacası,
Kötü olan herşeyi
Bosna'lı bir ananın gözlerinde bulabilirsiniz.
Ne hazin değil mi?

Ey şehit ninesi,
Sığınabileceğin neyin kaldı ki
Yıldızlar kadar uzak
Tatlı hatıralardan
Ve yanındaki mezar taşları kadar yakın
Ölümden başka!...

Güzel olan herşeyi aldılar ellerimizden
Anamızı, babamızı, kardeşlerimizi, arkadaşlarımızı
Mutluluğumuzu, sevincimizi, umudumuzu, gençliğimizi,
Güzel olan herşeyi aldılar ellerimizden.
Hapsedemedikleri
Bİr ruhumuz kaldı
Bİr ruhumuz kaldı hapsedemedikleri.

Belli ki
Beklediğin hiç gelmeyecek
Bosna'lı genç bacım...
Gözlerinde
Öylesine büyük bir çaresizlik var ki
Belli ki
Beklediğin hiç gelmeyecek.

Nereye gidiyoruz anne?
Gittiğimiz yerde babam olacak mı?
Babam eve ekmek getirecek
Değil mi anne?
Artık kardeşim de ağlamayacak,
Sen de ağlamayacaksın, değil mi?