Hamd Alemlerin Rabbine, salât ve selam onun elçisi biricik Efendimiz (s.a.v.) üstüne olsun.
Rahman ve Rahîm olan ALLAH'ın adıyla...
Müflis, dilimizde batmış, bitmiş, tükenmiş, iflas etmiş kişi manasına gelmektedir. Zaten halk arasında da "falanca iflas etmiş" gibi bir kullanım mevcuttur. Herşeyi materyalist bir mantalite ile anlatmaya ve açıklamaya çalışanlara yine her konuda olduğu gibi bu konuda da en iyi cevabı dinimiz veriyor. Gerçek müflis kimdir veya esasında bir insan nasıl müflis hale gelir bakalım, hep beraber öğrenelim:
Ebü Hüreyre radıyALLAHu anh'den rivayet edildiğine göre, Rasülullah sallALLAHu aleyhi ve sellem:
"Müflis kimdir, biliyor musunuz?" diye sordu. Ashab:
- Bizim aramızda müflis, parası ve malı olmayan kimsedir, dediler.
Rasülullah sallALLAHu aleyhi ve sellem:
"Şüphesiz ki ümmetimin müflisi, kıyamet günü namaz, oruç ve zekat sevabıyla gelip, fakat şuna sövüp, buna zina isnad ve iftirası yapıp, şunun malını yiyip, bunun kanını döküp, şunu dövüp, bu sebeple iyiliklerinin sevabı şuna buna verilen ve üzerindeki kul hakları bitmeden sevapları biterse, hak sahiplerinin günahları kendisine yükletilip sonra da cehenneme atılan kimsedir" buyurdular. [1]
Kurân'ı Kerim'de birçok ayette vurgulanan, ibadetlerin ve amellerin boşa gitme tehlikesi, kendisine yazık edenlerin ve kendisini ibadetleri ile kandıran kimselerin varlığından bahsedilmesi burada bahsi geçen müflis kelimesi ile eşdeğer manayı ihtiva etmekte sanırım. Kutsal kitabımızı hem ruhu hem de bedeni ile taşıyan ve ahlakıyla büsbütün Kur'an olan Efendimiz (s.a.v.) buradaki söylemi ile hem ashabına birşey öğretiyor hem de kendinden sonra gelecek ümmetine bir mesaj, bir ikaz yolluyor. Sakın müflis olmayın, sakın doğuştan müslüman bir anne-babadan, müslüman bir coğrafyada doğdum, "elhamdulillah müslümanım" deyip ibadetlerinize güvenerek cenneti garantiledim gözüyle yaşamayın diyor bir nevi. Ayet-i kerimenin ifadesiyle yüzümüzü doğuya, batıya çevirmek erdemli, ahlaklı olmak için yeterli değil, müslümanı aldatan, kötü meziyetleri ile çevresine zarar veren, elinden ve dilinden tüm müslümanların emin olmadığı bir insan yüzünü kıbleden ayırmasa, beş vakit camiiden kopmasa, yürüyerek hacca gitse, ramazanda otuz gün boyunca aç kalsa da müflis olup, kaybedenlerden olabilir. -hafizanALLAH- Hem böyle insan toplumda da sevilmez, hem böyle insanların olduğu toplum da sevilmez.
Mesela, dışarıdan çok enfes görünen bir zeytin düşünün, içi çürük olduktan sonra o ancak insana acılık verir ve böyle bir zeytin insanlar tarafından tercih de edilmez, görünüşüyle yok olmaya, çürümeye terk edilir. İşte müslüman asla böyle olmamalıdır, dışardan hacı-hoca, çalışkan bir müslüman gibi görünüp içerden türlü türlü fesatlıklar yapan, işlerinde hilekâr olan bir kişi, toplum tarafından farkedildiğinde yalnız kalmaya mahkum edilir. Böyle bir kişinin ahiretteki hesabı da ALLAH tarafıdan müflis olarak cezalandırılmak olacaktır. O halde özüyle, sözüyle, davranışlarıyla ve yaşantısıyla sapasağlam müslüman olmak, müslümanca ölebilmek ve hakiki bir müslüman olarak yaratan karşısına çıkabilmek için olanca gücümüzle çalışmalı, maddi-manevi herşeyi bu yolda heba etmeli, ibadetlerine düşkün olduğu kadar, yaşantısında müslümanca bir tavır sergilemeye de düşkün olmalı insan. Ancak o zaman kendisinden razı olunmuş ve ancak o zaman her iki cihanda da kazananlardan olmuş olacaktır.
Mevla bizleri amelleri boşa giden, yaşantısıyla esfel-i safilin mertebesine düşen, nimetlerine karşı nankörlük eden ve ümmetin müflislerinden olmaktan muhafaza buyursun.
[1] Müslim, Birr 59. Ayrıca bk. Tirmizî,
14.03.2010 - 15:26
Rahman ve Rahîm olan ALLAH'ın adıyla...
Müflis, dilimizde batmış, bitmiş, tükenmiş, iflas etmiş kişi manasına gelmektedir. Zaten halk arasında da "falanca iflas etmiş" gibi bir kullanım mevcuttur. Herşeyi materyalist bir mantalite ile anlatmaya ve açıklamaya çalışanlara yine her konuda olduğu gibi bu konuda da en iyi cevabı dinimiz veriyor. Gerçek müflis kimdir veya esasında bir insan nasıl müflis hale gelir bakalım, hep beraber öğrenelim:
Ebü Hüreyre radıyALLAHu anh'den rivayet edildiğine göre, Rasülullah sallALLAHu aleyhi ve sellem:
"Müflis kimdir, biliyor musunuz?" diye sordu. Ashab:
- Bizim aramızda müflis, parası ve malı olmayan kimsedir, dediler.
Rasülullah sallALLAHu aleyhi ve sellem:
"Şüphesiz ki ümmetimin müflisi, kıyamet günü namaz, oruç ve zekat sevabıyla gelip, fakat şuna sövüp, buna zina isnad ve iftirası yapıp, şunun malını yiyip, bunun kanını döküp, şunu dövüp, bu sebeple iyiliklerinin sevabı şuna buna verilen ve üzerindeki kul hakları bitmeden sevapları biterse, hak sahiplerinin günahları kendisine yükletilip sonra da cehenneme atılan kimsedir" buyurdular. [1]
Kurân'ı Kerim'de birçok ayette vurgulanan, ibadetlerin ve amellerin boşa gitme tehlikesi, kendisine yazık edenlerin ve kendisini ibadetleri ile kandıran kimselerin varlığından bahsedilmesi burada bahsi geçen müflis kelimesi ile eşdeğer manayı ihtiva etmekte sanırım. Kutsal kitabımızı hem ruhu hem de bedeni ile taşıyan ve ahlakıyla büsbütün Kur'an olan Efendimiz (s.a.v.) buradaki söylemi ile hem ashabına birşey öğretiyor hem de kendinden sonra gelecek ümmetine bir mesaj, bir ikaz yolluyor. Sakın müflis olmayın, sakın doğuştan müslüman bir anne-babadan, müslüman bir coğrafyada doğdum, "elhamdulillah müslümanım" deyip ibadetlerinize güvenerek cenneti garantiledim gözüyle yaşamayın diyor bir nevi. Ayet-i kerimenin ifadesiyle yüzümüzü doğuya, batıya çevirmek erdemli, ahlaklı olmak için yeterli değil, müslümanı aldatan, kötü meziyetleri ile çevresine zarar veren, elinden ve dilinden tüm müslümanların emin olmadığı bir insan yüzünü kıbleden ayırmasa, beş vakit camiiden kopmasa, yürüyerek hacca gitse, ramazanda otuz gün boyunca aç kalsa da müflis olup, kaybedenlerden olabilir. -hafizanALLAH- Hem böyle insan toplumda da sevilmez, hem böyle insanların olduğu toplum da sevilmez.
Mesela, dışarıdan çok enfes görünen bir zeytin düşünün, içi çürük olduktan sonra o ancak insana acılık verir ve böyle bir zeytin insanlar tarafından tercih de edilmez, görünüşüyle yok olmaya, çürümeye terk edilir. İşte müslüman asla böyle olmamalıdır, dışardan hacı-hoca, çalışkan bir müslüman gibi görünüp içerden türlü türlü fesatlıklar yapan, işlerinde hilekâr olan bir kişi, toplum tarafından farkedildiğinde yalnız kalmaya mahkum edilir. Böyle bir kişinin ahiretteki hesabı da ALLAH tarafıdan müflis olarak cezalandırılmak olacaktır. O halde özüyle, sözüyle, davranışlarıyla ve yaşantısıyla sapasağlam müslüman olmak, müslümanca ölebilmek ve hakiki bir müslüman olarak yaratan karşısına çıkabilmek için olanca gücümüzle çalışmalı, maddi-manevi herşeyi bu yolda heba etmeli, ibadetlerine düşkün olduğu kadar, yaşantısında müslümanca bir tavır sergilemeye de düşkün olmalı insan. Ancak o zaman kendisinden razı olunmuş ve ancak o zaman her iki cihanda da kazananlardan olmuş olacaktır.
Mevla bizleri amelleri boşa giden, yaşantısıyla esfel-i safilin mertebesine düşen, nimetlerine karşı nankörlük eden ve ümmetin müflislerinden olmaktan muhafaza buyursun.
[1] Müslim, Birr 59. Ayrıca bk. Tirmizî,
14.03.2010 - 15:26
