E
Çevrimdışı
Ebu Âfek'in Öldürülüşü
Ebu Âfek'in Kimliği, Öldürülüş Sebebi ve Tarihi
Ebu Âfek, Amr b. Avf oğullarından olup,120 yaşındaydı ve Yahudi idi .
Peygamberimiz Aleyhisselam Medine'ye geldiği zaman, şiirler söyler, halkı Peygamberimiz Aleyhisselama karşı düşmanlığa tahrik ve teşvik eder,Peygamberimiz Aleyhisselamı incitir dururdu.
Peygamberimiz Aleyhisselam Bedir savaşına çıktığı ve Yüce Allah'ın ihsan buyurduğu zaferle Medine'ye döndüğü zaman, Ebu Âfek kıskançlık ve azgınlığını söylediği bir şiirde şöyle açığa vurdu:
"Ben, uzun bir zamandan beri, yüzyıldan fazla yaşamış bulunuyorum.
İnsanlardan, fert ve cemaat olarak, çağrıldıkları zaman, akidleştikleri kimselere Kayle oğullarından [Evs ve Hazreclerden] daha sadık ve daha vefalı ne bir ev halkı, ne de bir cemaat gördüm!Onların içinde dağlan devirenler, hiç kimseye boyun eğmeyenler vardır!
Onlara deve üstünde bir kimse geldi, onları darmadağın etti! Kendisiyle birlikte türlü helâller ve haramlar da geldi.Siz izzet veya saltanatı benimser, doğrular olsaydınız [Yemen hükümdarlarından] Tübba'a tâbi olur, ona boyun eğerdiniz!" dedi. [İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 285, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 175.]
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Benim için, şu pis adamın hakkından kim gelir?" buyurdu.
Bunun üzerine, Amr b. Avf oğullarının kardeşi Salim b. Umeyr.
"Andım olsun ki; ben ya Ebu Âfiek'i ya öldüreceğim, ya da onun yanında öleceğim!" diyerek adakta bulundu ve Şevval ayında fırsat kollamaya başladı.
Salim b. Umeyr, Ebu Âfek'in bir yaz gecesinde Amr b. Avf oğulları mahallesindeki evinin önünde uyuduğu sırada, yavaşça yanına vardı, göğsünün üzerine kılıcını koyup üstüne bastırdı. Kılıç ciğerini kesti, döşeğe işledi.
Ebu Âfek acı bir çığlık kopardı. [İbn Sa'd,Tabakât, c.2, s.28,İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser,c.1, s.293]
Salim b. Umeyr hemen oradan uzaklaşıp kayboldu.
Ebu Âfek'in çığlığını işitenler koşup yanına geldiler.
"Acaba kim öldürdü bunu? Vallahi bunu kimin öldürdüğünü bilseydik, biz de muhakkak onu öldürürdük!" dediler.
Onu kimin öldürdüğünü bilemediler.
Ebu Âfek'in ölüsü evinin içine alındı ve gömüldü.
Salim b. Umeyr böylece adağını yerine getirmiş, Peygamberimiz Aleyhisselamı Ebu Âfek'in dilinden kurtarmış oldu.
Allah ondan razı olsun!
[M. Asım Köksal, İslam Tarihi, 4/25-27]
Asma' binti Mervan'ın Öldürülüşü
Asma'ın Kimliği, Öldürülüş Sebebi ve Tarihi
Asma' binti Mervan, Ümeyye b. Zeyd oğullarından Yezid b. Zeyd'in karısı idi.
Bu Yahudi kadın, söylediği şiirlerle İslâmiyeti,Müslümanları ayıplar, Peygamberimiz Aleyhisselam aleyhinde kışkırtmalarda bulunmaktan geri durmaz. hatta Peygamberimiz Aleyhisselamı öldürmeye de teşvik eder onu incitir, üzer dururdu.
Ebu Âfek öldürüldüğü zaman, Asma içini ve içinde taşıdığı niyeti şöyle açığa vurdu:
"Düşman üzerine seğirterek birbirinizle yarışırcasına yürüyünüz Malik, Nebit, Avf oğulları! Düşman üzerine seğirterek birbirinizle yarışırcasına yürüyünüz Hazrec oğulları! Sizler, sizden olmayan, yanınıza gelen bir kimseye itaat ettiniz, boyun eğdiniz ki, o ne Mudar'dandır, ne de Mezhic'dendir! Başlan kestik*ten sonra, hâlâ ondan pişmiş çorba umulduğu gibi umuyorsunuz! Ondan birşey uman aldanır, umudun*dan kesilir" dedi. [İbn İshak, İbn Hişam, Sîre,c.4,s.286,]
Peygamberimiz Aleyhisselam, Asma'ın bu sözlerini haber alınca:
"Benim için Mervan'ın kızının hakkından gelecek bir kimse yok mu?" buyurdu.
Hatma oğullarından olup onlardan ilk önce Müslüman olmuş bulunan Umeyr b. Adiyy, Peygamberimiz Aleyhisselamın bu sözünü işitti ve:
"Nezrim olsun ki, o kadını öldüreceğim!" diyerek adakta bulundu. [ İbn Hişam,Sîre, c.4, s.286-287]
Peygamberimiz Aleyhisselam ın Bedir savaşından dönüşünden sonra, geceleyin Asma'ın evine girip yatağında onu öldürdü.
Sabahleyin Medine'ye gelip sabah namazını Peygamberimiz Aleyhisselamla kıldı.
Peygamberimiz Aleyhisselam, namazdan sonra ona bakıp:
"Mervan'ın kızını öldürdün mü?" diye sordu.
Umeyr b. Adiyy:
"Evet yâ Rasûlallah! Anam babam sana feda olsun, o kadını öldürdüm" dedi.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Allah'a ve Resûlullaha yardım ettin!" buyurdu.
Umeyr b. Adiyy, Asmâ'ı öldürmekte Resûlullaha karşı bir kusur işlemiş olmaktan korkuyordu.
"Yâ Rasûlallah! Bana bunda birşey, bir sorumluluk var mı?" diye sordu.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Onun hakkında sana iki dişi keçi bile lâzım gelmez! [Yani, bu hususta sana ne bir itirazda bulunulabilir, ne de birşey sorulabilir.] Çünkü onun kanı heder kılınmıştır" buyurdu. [Kastalâni, Mevâhibü'l-ledünniye,c.1,s. 114.]
Peygamberimiz Aleyhisselam, çevresindekilere dönüp:
"Allah'a ve Resûlullaha gizlice yardım eden bir adama bakmak istediğiniz zaman, Umeyr b. Adiyy'e bakınız!" buyurdu.
Umeyr b. Adiyy'in gözleri zayıftı.
Hz. Ömer:
"Allah'a ibadet ve tâatta bulunan şu âmâya bakınız hele!" deyince, Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Ona âmâ deme! O basîrdir, çok iyi görüşlüdür!" buyurdu. [Vâkıdî, Megâzî,c.1,s.173]
Umeyr b. Adiyy, Peygamberimiz Aleyhisselamın yanından ayrılıp Hatma oğulları yurduna döndüğü zaman, oğullarıyla birlikte bir topluluk, Asmâ'ı gömmekte idiler.
Onlar, Umeyrl görünce:
"Bunu sen mi öldürdün?" dediler.
Umeyr:
"Evet! Ben öldürdüm! Ey Hatma oğulları! Mervan'ın kızını ben öldürdüm! Bana istediğinizi yapınız! Haydi, beni bekletmeyiniz!
Varlığım Kudret Elinde bulunan Allah'a yemin ederim ki; 'Bunu sen mi öldürdün?' sözünü bütününüz söylüyor olsanız da, ya kendim ölünceye kadar, ya da sizin tümünüzü öldürünceye kadar şu kılıcımı size vuracağım!" dedi. [Vâkıdî, Megâzî, c.1,s.173.]
İşte o gün, İslâmiyet Hatma oğulları yurdunda açıklığa kavuştu, yaygınlaştı.
Halbuki, Müslüman oldukları halde, kavim ve kabilelerinden korkarak Müslümanlıklarını gizleyenler vardı ki, onlarda o gün ortaya çıkabildiler.
Umeyr b. Adiyy, Hatma oğulları içinde Müslümanlığı kabul edenlerin ilki idi. Ondan başka, Abdullah b. Evs ile Huzeyme b. Sabit de Müslüman olmuşlardı.
Umeyr b. Adiyy, Huzeyme b. Sabitle birlikte Hatma oğullarının putlarını kırmışlardır.Umeyr b. Adiyy, Kâri' diye anılır.Hatma oğullarına imamlık eder, namaz kıldırırdı. Allah ondan razı olsun!
Mervan'ın kızının öldürüldüğü gün, artık, İslâmiyetin güçlendiğini gördükleri için, Hatma oğulların-dan bazı kimseler daha Müslüman olmuşlardır.
[İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 287., İslam Tarihi, 4/27-30.]
Ebu Âfek'in Kimliği, Öldürülüş Sebebi ve Tarihi
Ebu Âfek, Amr b. Avf oğullarından olup,120 yaşındaydı ve Yahudi idi .
Peygamberimiz Aleyhisselam Medine'ye geldiği zaman, şiirler söyler, halkı Peygamberimiz Aleyhisselama karşı düşmanlığa tahrik ve teşvik eder,Peygamberimiz Aleyhisselamı incitir dururdu.
Peygamberimiz Aleyhisselam Bedir savaşına çıktığı ve Yüce Allah'ın ihsan buyurduğu zaferle Medine'ye döndüğü zaman, Ebu Âfek kıskançlık ve azgınlığını söylediği bir şiirde şöyle açığa vurdu:
"Ben, uzun bir zamandan beri, yüzyıldan fazla yaşamış bulunuyorum.
İnsanlardan, fert ve cemaat olarak, çağrıldıkları zaman, akidleştikleri kimselere Kayle oğullarından [Evs ve Hazreclerden] daha sadık ve daha vefalı ne bir ev halkı, ne de bir cemaat gördüm!Onların içinde dağlan devirenler, hiç kimseye boyun eğmeyenler vardır!
Onlara deve üstünde bir kimse geldi, onları darmadağın etti! Kendisiyle birlikte türlü helâller ve haramlar da geldi.Siz izzet veya saltanatı benimser, doğrular olsaydınız [Yemen hükümdarlarından] Tübba'a tâbi olur, ona boyun eğerdiniz!" dedi. [İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 285, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 175.]
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Benim için, şu pis adamın hakkından kim gelir?" buyurdu.
Bunun üzerine, Amr b. Avf oğullarının kardeşi Salim b. Umeyr.
"Andım olsun ki; ben ya Ebu Âfiek'i ya öldüreceğim, ya da onun yanında öleceğim!" diyerek adakta bulundu ve Şevval ayında fırsat kollamaya başladı.
Salim b. Umeyr, Ebu Âfek'in bir yaz gecesinde Amr b. Avf oğulları mahallesindeki evinin önünde uyuduğu sırada, yavaşça yanına vardı, göğsünün üzerine kılıcını koyup üstüne bastırdı. Kılıç ciğerini kesti, döşeğe işledi.
Ebu Âfek acı bir çığlık kopardı. [İbn Sa'd,Tabakât, c.2, s.28,İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser,c.1, s.293]
Salim b. Umeyr hemen oradan uzaklaşıp kayboldu.
Ebu Âfek'in çığlığını işitenler koşup yanına geldiler.
"Acaba kim öldürdü bunu? Vallahi bunu kimin öldürdüğünü bilseydik, biz de muhakkak onu öldürürdük!" dediler.
Onu kimin öldürdüğünü bilemediler.
Ebu Âfek'in ölüsü evinin içine alındı ve gömüldü.
Salim b. Umeyr böylece adağını yerine getirmiş, Peygamberimiz Aleyhisselamı Ebu Âfek'in dilinden kurtarmış oldu.
Allah ondan razı olsun!
[M. Asım Köksal, İslam Tarihi, 4/25-27]
Asma' binti Mervan'ın Öldürülüşü
Asma'ın Kimliği, Öldürülüş Sebebi ve Tarihi
Asma' binti Mervan, Ümeyye b. Zeyd oğullarından Yezid b. Zeyd'in karısı idi.
Bu Yahudi kadın, söylediği şiirlerle İslâmiyeti,Müslümanları ayıplar, Peygamberimiz Aleyhisselam aleyhinde kışkırtmalarda bulunmaktan geri durmaz. hatta Peygamberimiz Aleyhisselamı öldürmeye de teşvik eder onu incitir, üzer dururdu.
Ebu Âfek öldürüldüğü zaman, Asma içini ve içinde taşıdığı niyeti şöyle açığa vurdu:
"Düşman üzerine seğirterek birbirinizle yarışırcasına yürüyünüz Malik, Nebit, Avf oğulları! Düşman üzerine seğirterek birbirinizle yarışırcasına yürüyünüz Hazrec oğulları! Sizler, sizden olmayan, yanınıza gelen bir kimseye itaat ettiniz, boyun eğdiniz ki, o ne Mudar'dandır, ne de Mezhic'dendir! Başlan kestik*ten sonra, hâlâ ondan pişmiş çorba umulduğu gibi umuyorsunuz! Ondan birşey uman aldanır, umudun*dan kesilir" dedi. [İbn İshak, İbn Hişam, Sîre,c.4,s.286,]
Peygamberimiz Aleyhisselam, Asma'ın bu sözlerini haber alınca:
"Benim için Mervan'ın kızının hakkından gelecek bir kimse yok mu?" buyurdu.
Hatma oğullarından olup onlardan ilk önce Müslüman olmuş bulunan Umeyr b. Adiyy, Peygamberimiz Aleyhisselamın bu sözünü işitti ve:
"Nezrim olsun ki, o kadını öldüreceğim!" diyerek adakta bulundu. [ İbn Hişam,Sîre, c.4, s.286-287]
Peygamberimiz Aleyhisselam ın Bedir savaşından dönüşünden sonra, geceleyin Asma'ın evine girip yatağında onu öldürdü.
Sabahleyin Medine'ye gelip sabah namazını Peygamberimiz Aleyhisselamla kıldı.
Peygamberimiz Aleyhisselam, namazdan sonra ona bakıp:
"Mervan'ın kızını öldürdün mü?" diye sordu.
Umeyr b. Adiyy:
"Evet yâ Rasûlallah! Anam babam sana feda olsun, o kadını öldürdüm" dedi.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Allah'a ve Resûlullaha yardım ettin!" buyurdu.
Umeyr b. Adiyy, Asmâ'ı öldürmekte Resûlullaha karşı bir kusur işlemiş olmaktan korkuyordu.
"Yâ Rasûlallah! Bana bunda birşey, bir sorumluluk var mı?" diye sordu.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Onun hakkında sana iki dişi keçi bile lâzım gelmez! [Yani, bu hususta sana ne bir itirazda bulunulabilir, ne de birşey sorulabilir.] Çünkü onun kanı heder kılınmıştır" buyurdu. [Kastalâni, Mevâhibü'l-ledünniye,c.1,s. 114.]
Peygamberimiz Aleyhisselam, çevresindekilere dönüp:
"Allah'a ve Resûlullaha gizlice yardım eden bir adama bakmak istediğiniz zaman, Umeyr b. Adiyy'e bakınız!" buyurdu.
Umeyr b. Adiyy'in gözleri zayıftı.
Hz. Ömer:
"Allah'a ibadet ve tâatta bulunan şu âmâya bakınız hele!" deyince, Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Ona âmâ deme! O basîrdir, çok iyi görüşlüdür!" buyurdu. [Vâkıdî, Megâzî,c.1,s.173]
Umeyr b. Adiyy, Peygamberimiz Aleyhisselamın yanından ayrılıp Hatma oğulları yurduna döndüğü zaman, oğullarıyla birlikte bir topluluk, Asmâ'ı gömmekte idiler.
Onlar, Umeyrl görünce:
"Bunu sen mi öldürdün?" dediler.
Umeyr:
"Evet! Ben öldürdüm! Ey Hatma oğulları! Mervan'ın kızını ben öldürdüm! Bana istediğinizi yapınız! Haydi, beni bekletmeyiniz!
Varlığım Kudret Elinde bulunan Allah'a yemin ederim ki; 'Bunu sen mi öldürdün?' sözünü bütününüz söylüyor olsanız da, ya kendim ölünceye kadar, ya da sizin tümünüzü öldürünceye kadar şu kılıcımı size vuracağım!" dedi. [Vâkıdî, Megâzî, c.1,s.173.]
İşte o gün, İslâmiyet Hatma oğulları yurdunda açıklığa kavuştu, yaygınlaştı.
Halbuki, Müslüman oldukları halde, kavim ve kabilelerinden korkarak Müslümanlıklarını gizleyenler vardı ki, onlarda o gün ortaya çıkabildiler.
Umeyr b. Adiyy, Hatma oğulları içinde Müslümanlığı kabul edenlerin ilki idi. Ondan başka, Abdullah b. Evs ile Huzeyme b. Sabit de Müslüman olmuşlardı.
Umeyr b. Adiyy, Huzeyme b. Sabitle birlikte Hatma oğullarının putlarını kırmışlardır.Umeyr b. Adiyy, Kâri' diye anılır.Hatma oğullarına imamlık eder, namaz kıldırırdı. Allah ondan razı olsun!
Mervan'ın kızının öldürüldüğü gün, artık, İslâmiyetin güçlendiğini gördükleri için, Hatma oğulların-dan bazı kimseler daha Müslüman olmuşlardır.
[İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 287., İslam Tarihi, 4/27-30.]
