Çevrimiçi
أولاً الذي دلت عليه الآثار أن مدة هذه الأمة تزيد على ألف سنة ولا تبلغ الزيادة عليها
خمسمائة سنة
" Benim Ümmetimin Ömrü 1500 Seneyi Pek Geçmeyecektir" Sözüخمسمائة سنة
(Suyuti, el-Keşfu an Mucavezeti Hazihil Ummeti el-Elfu, c: 2, Sf: 82, 248; tefsiri Ruhul Beyan. Bursevi ; Said Nursi Sikke-i Tasdik-i Gaybi, s. 46; Kastamonu Lahikası, sf. 33)
UYDURMADIR
Said Nursinin talebelerinden Ahmet Feyzi Kul’un ummetin ömrü ile ilgili zikrettiği hadisi inceleyelim:
Suyutî, dünyanın ömrünün yedi bin yıl olduguna dair bir çok hadis rivayet etmistir. O, bu ummetin ömrünün bin yıldan fazla olacağını ve bu fazlalıgın da beş yüz yıla ulaşmayacağını zikreder.
Suyutî, buna delil olarak el-Kesf an Mucavezeti hazihe’l-Ummeti’l-Elf adını verdigi risalesinde yer verdiği hadisleri gösterir.
(Mahmud Ebu Reyye, Adva alâ es-Sünneti’l-Muhammediyye: Muhammedî Sünnetin Aydınlatılması, çev.
Muharrem Tan, Yöneliş Yayınları, İstanbul 1988, 257.
Çeviride "O, bu ummetin ömrünün bin yıldan fazla olmayacağını (...)" seklindedir ki, dogrusu "olacağı"dır.)
Dünyanın ömrünü yedi bin yılla tahdit eden ve Peygamber’in altıncı bin yılın sonunda geldiğini bildiren haberlerden sadece birisi merfu olarak rivayet edilmiş, ancak ibnu’l-Cevzî ve diğer hadis uzman ve sarrafları bunun da uydurma olduğuna hükmetmislerdir.
Madem bu haberlerin herhangi bir kıymeti yoktur, öyleyse hadislere dil uzatmak için bize bir sebeb teskil edemez. Bunlardan bazıları mevkuf olarak sahabeden ve tâbiundan rivayet edilmistir. Sabit oldukları kabul edilse dahi, husn-u niyetle Müslüman olan ehl-i kitabdan aldıkları, bâtıl israiliyattan oldukları muhakkaktır. Maazallah merfu olmaları mümkün değildir.
Dünyanın ömrünü 7000 yılla tahdit etmek; Allah’a, yaratıklara ve ilme iftara eden Yahudilerin cehaletindendir.
(...) İmam Suyutî’nin içtihadı, onu bu israilî haberlerin bir kısmını kabul etmeye götürmüşse, bu şubhesiz bir hatadır.
İsmet sıfatını haiz olmayan hangi insan hata etmez ki?
İsmet sadece Allah’a ve Rasulune aittir.
İmam Suyutî bu haberlere güvenmişse, öte yandan onun dışında bir çok hadis imamı, onları tenkit etmiş ve batıl olduklarını ortaya çıkarmıştır.
Dünyanın ömrünün bu haberlerde belirtilenden kat kat fazla oldugu kat'î delillerle ortaya çıkmıştır ki, bu da rivayetlerin batıl olduklarını kesinleştirmistir.
(Ebû Seybe, Sünnet Müdafaası, 1/329-330.
Çeviride "Dünyanın ömrünü yedi bin yılla tahdit eden ve Peygamber’in altıncı yüzyılın (...)" ve "Dünyanın ömrünü 700 yılla tahdit etmek (...)" seklindedir ki, dogrusu "altıncı bin yıl" ve "7000 yıl"dır.)
Uydurma hadisi tanıma yollarından biri de hadisin Kur'an’ın sarahatine muhalefetidir;
tıpkı dünyanın ömrünün yedi bin sene olup, bizim de bu yedinci bin (yılın) içinde bulunduğumuz hakkındaki hadis gibi. Bu, çok açık bir yalandır. Çünkü, bu hadis doğruysa,
kıyamete 251 sene vaktimiz kaldığını herkes bilir. Allah Tealâ ise söyle buyurmuştur:
"Sana kıyametin ne zaman gerçekleşeceğini soruyorlar. De ki: 'Onun ilmi ancak Rabbimin katındadır.' (...)" (A’râf, 187)
(Aliyyu’l-Karî, Esrâru’l-Merfû‘a, 431; ibn Kayyım, Menâru’l-Munîf, 79)
Şevkânî, "Nebi (s.a.v.)’nin vefatından sonra kıyamet gününe kadar bin sene geçmeyeceği" hadisi hakkında İmam Nevevî’nin, "Batıldır, aslı yoktur." dediğini
zikreder. (Şevkânî, Fevâidu’l-Mecmû‘a, 509.)
Reşid Rıza da söyle demektedir:
Bazıları da, "Âdem (a.s.)’den Peygamberimize gelinceye kadar 5500 sene geçtigini, dünyanın ömrü 7000 yıl olduğundan, bu ummetin ömrü de 1500 senedir" demişlerdir.
Dünyanın ömrünün 7000 yıl olduğuna dair nakledilen haberler İsrailiyattan başka bir şey değildir; israiloğullarının bu kabil haber ve kıssalarına itimat edilemez. Bu mevzuda güvenilecek bilgi kaynagı jeolojik araştırmaların vardığı neticelerdir ki, bu da milyonlarca sene ile ifade edilmektedir. (Rızâ, Muslih ve Mukallid, 58)
Hadis olduğu ileri sürülen haberlerin, Kur'an’a ve sahih Sünnete muhalefeti sebebiyle kolayca tanınması mümkündür.
Dünyanın ömrünü tayin eden bir uydurmada Peygamber’in:
"Dünyanın ömrü yedi bin senedir. Biz yedinci binin içinde bulunmaktayız."
(Kenzu’l-Ummal, Hadis no: 16459; Cemaluddin Muhammed b. Tahir es-Sıddiki el-Fetni, Tezkiretu’l-Mevduat, I/223; İmam Sahavî, el-Makasıdu’l-hasene -Deylemi’den naklen- , I/693, Hadis no: 1243; Munavî Feyzu’l-Kadir, III/547; Hadis no: 4278 -Deylemi’den naklen)
dediği iddia edilmektedir.
Rasul-u Ekram (s.a.v.)’in vefatından bu yana bin dört küsur sene geçmis olmasına rağmen, dünyanın hâlâ ayakta durması, her şeyden önce bu sözü yalanlamaktadır. Kaldı ki, bu söz, hem ayetlere, hem de sahih hadise muhaliftir.
Kur'an-ı Kerim’de: "Senden kıyametin ne zaman vukua geleceğini sorarlar. De ki: 'Onun ne zaman gelecegini Rabbim bilir.' (A‘râf, 186)
"Kıyametin ne zaman geleceğini bilmek Allah’a mahsustur." (Lukmân, 34) buyurulmakta,
Peygamber diliyle de "ben gaybı bilmem" (En'âm, 50) denmektedir.
Yine, "Cibril Hadisi" diye meşhur olan hadis-i serifte ise Peygamber, kıyametten bahisle:
"bu meselede kendisine sorulan, sorandan daha fazla bir bilgiye sahip degildir" (Buhârî, İman 1; Muslim, İman 1) buyurarak kıyametin ne zaman vuku bulacağını bilmediğini söylemektedir.
Şu hâle göre, yukarıdaki haber hem Kitaba, hem de sahih Sünnete muhalif oldugu için uydurmadır. ( Kandemir, Mevzû Hadisler, 181-182)
Uydurma haberleri kitablarına alıp, bu rivayetlerin gerçekliğe de uygun olduğunu (!) kanıtlamak amacıyla zorlama yorumlarla milletin imanını kurtardığını sanan ve bununla da iftihar eden bu zihniyet (Nurcu); gerçekte bu suretle, bilimsel bulgulardan haberdar olanları imanlarında şubheye düşürmektedir.
Sapkın itikatlerini Allaha ve Rasulune rağmen muhalefet edercesine fikir yürütenleri Allah'ın kitabına davet ediyoum:
Allah ve Rasulu bir işe hükmettiği zaman, gerek mumin bir erkek ve gerekse mûmin bir kadın için, o işlerinde başka bir tercih hakkı yoktur. Her kim de Allah ve Rasulune âsi olursa açık bir sapıklık etmiş olur. (Ahzab 36)
