I
Çevrimdışı
بســـم الله الرحمن الرحيم
Bid’atların Sakıncaları
1 - Daha önce belirttiğimiz inanç ve davranış bozuklukl arı yanında, kalbler bu anma törenlerinden haz duymakta ve bunlar yüzünden çoğu sünnetlerden soğumaktadırlar.
Öyle ki, bu törenleri hiç kaçırmayan halk yığınlarının teravih namazına ve beş vakit namaza karşı aynı derecede iştahlı olmadıkları görülür.
2 - Gerek sıradan halkın ve gerekse seçkinlerin bu tip bidatler yüzünden, farzlara ve sünnetlere karşı ilgilerin in azaldığı ve arzularının zayıfladığı görülür. Bunun sonucu olarak çoğu kimseleri n bu bidatler için büyük gayret, titizlik ve bağlılık gösterdiklerini ve ne farzlar ve ne de sünnetler için aynı şeyleri yapmadıklarını görüyoruz.
Böylece adamlar adeta bid'atı, ibadet, buna karşılık farz ve sünnetleri de adet olmuş birer angarya haline getirmekt edirler. Bu da dinin tam tersidir.
Böyle olunca adamlar, farzların ve sünnetlerin içerdikleri mağfiret, rahmet, kalb yumuşaması ve arınması, kalb huzuru, duaların kabul edilmesi ve münacat hazzı gibi yararları kaçırmakta veya tümü ile kaçırmasalar bile mutlaka bu yararların yetkin (kâmil, eksiksiz) dereceler inden yoksun kalmaktadırlar.
3 - Bu tip bid'atleri gelenekleştirmenin diğer bir sakıncası iyilikler in (marufun) kötülüklere (münker'e) ve kötülüklerin iyilikler e dönüşmesi ve bunun sonucu olarak; halk çoğunluğunun Peygamber lerin getirmiş oldukları dini bilemez hale gelmeleri ve cahiliye tohumlarının tekrar filizlenm eye yüz tutmasıdır.
4 - Özellikle bu Regaib kandili bid'atının içerdiği çeşitli şer'i mekruhlar la karşılaşıyoruz.
Meselâ, o akşam geç iftar etmek, bunun sonucu olarak yatsı namazını kalb huzuru olmaksızın kılmak, bu namazı aceleye getirmek, namazdan yanlışlık yapılmadığı halde selâm verdikten sonra sehiv (yanlışlık) secdesi yapmak, aslı olmayan türde ve sayıda çeşitli zikirler yapmak ve sadece basiret ve saf gönül sahipleri nin farkedebi lecekleri daha bir çok bozuklukl ar gibi.
5 - Bu bid'atlere alışmanın başka bir zararı, insanı bağlılık disiplini nden git gide uzaklaştırmaları ve doğru yoldan (sıratı müstakim'den) kaymaya yol açmalarıdır. Çünkü insan nefsi, kendini beğenmek ve büyük görmek eğiliminde olduğu için, imkân bulduğu oranda kulluk ve bağımlılık çerçevesinden çıkmak ister.
Nitekim Ebu Osman Nişaburî;
“insan, terkettiği her sünneti nefsinin kibirliliği yüzünden terkeder” diyor.
Ayrıca işlenen her bid'at bir başka bid'atı işleme ihtimalin i birlikte taşıdığı için, yavaş yavaş kalb Pepgamber imize (salât ve selâm üzerine olsun) uyma realitesi nden,gerçeğinden sıyrılarak dini sakatlaya cak derecede bir kibir ve iman zayıflığının yatağı olur veya olay azar. Bütün bunlar olurken de kişi iyi bir şey yapmanın vehmi ve gafleti ile oyalanır.
(Ebu Osman Nişaburî; İsmail b. Abdurrahm an El-Nişaburi, Ebu Osman-El-Sabunî, El-Şafii hadis hafızı, tefsirci ve sünnet alimlerin dendir. H. 449 yılında 77 yaşında öldü. Bkz. Şüzürat El-Zeheb, c. 3, s. 283; El-Bidaye ve El-Nihaye, c. 12, s. 76.)
6 - Ayrıca bu bid'at nitelikli anma gününde, ehl-i Kitab'ın bayram törenlerini anlatırken belirttiğimiz ve kâfirlere benzeme amacı güden ve gütmeyen uydurma nitelikli bayram törenlerinin ortak sakıncaları aynen vardır.
Bid'atlerin kötülüklerini bu kitabın başka bölümlerinde geniş bir şekilde açıkladığımız için şimdi bu konuda daha fazla açıklama yapmayaca k, sadece bu anma törenlerinin belli başlılarını belirtmek le yetineceğiz.
Bid’atların Sakıncaları
1 - Daha önce belirttiğimiz inanç ve davranış bozuklukl arı yanında, kalbler bu anma törenlerinden haz duymakta ve bunlar yüzünden çoğu sünnetlerden soğumaktadırlar.
Öyle ki, bu törenleri hiç kaçırmayan halk yığınlarının teravih namazına ve beş vakit namaza karşı aynı derecede iştahlı olmadıkları görülür.
2 - Gerek sıradan halkın ve gerekse seçkinlerin bu tip bidatler yüzünden, farzlara ve sünnetlere karşı ilgilerin in azaldığı ve arzularının zayıfladığı görülür. Bunun sonucu olarak çoğu kimseleri n bu bidatler için büyük gayret, titizlik ve bağlılık gösterdiklerini ve ne farzlar ve ne de sünnetler için aynı şeyleri yapmadıklarını görüyoruz.
Böylece adamlar adeta bid'atı, ibadet, buna karşılık farz ve sünnetleri de adet olmuş birer angarya haline getirmekt edirler. Bu da dinin tam tersidir.
Böyle olunca adamlar, farzların ve sünnetlerin içerdikleri mağfiret, rahmet, kalb yumuşaması ve arınması, kalb huzuru, duaların kabul edilmesi ve münacat hazzı gibi yararları kaçırmakta veya tümü ile kaçırmasalar bile mutlaka bu yararların yetkin (kâmil, eksiksiz) dereceler inden yoksun kalmaktadırlar.
3 - Bu tip bid'atleri gelenekleştirmenin diğer bir sakıncası iyilikler in (marufun) kötülüklere (münker'e) ve kötülüklerin iyilikler e dönüşmesi ve bunun sonucu olarak; halk çoğunluğunun Peygamber lerin getirmiş oldukları dini bilemez hale gelmeleri ve cahiliye tohumlarının tekrar filizlenm eye yüz tutmasıdır.
4 - Özellikle bu Regaib kandili bid'atının içerdiği çeşitli şer'i mekruhlar la karşılaşıyoruz.
Meselâ, o akşam geç iftar etmek, bunun sonucu olarak yatsı namazını kalb huzuru olmaksızın kılmak, bu namazı aceleye getirmek, namazdan yanlışlık yapılmadığı halde selâm verdikten sonra sehiv (yanlışlık) secdesi yapmak, aslı olmayan türde ve sayıda çeşitli zikirler yapmak ve sadece basiret ve saf gönül sahipleri nin farkedebi lecekleri daha bir çok bozuklukl ar gibi.
5 - Bu bid'atlere alışmanın başka bir zararı, insanı bağlılık disiplini nden git gide uzaklaştırmaları ve doğru yoldan (sıratı müstakim'den) kaymaya yol açmalarıdır. Çünkü insan nefsi, kendini beğenmek ve büyük görmek eğiliminde olduğu için, imkân bulduğu oranda kulluk ve bağımlılık çerçevesinden çıkmak ister.
Nitekim Ebu Osman Nişaburî;
“insan, terkettiği her sünneti nefsinin kibirliliği yüzünden terkeder” diyor.
Ayrıca işlenen her bid'at bir başka bid'atı işleme ihtimalin i birlikte taşıdığı için, yavaş yavaş kalb Pepgamber imize (salât ve selâm üzerine olsun) uyma realitesi nden,gerçeğinden sıyrılarak dini sakatlaya cak derecede bir kibir ve iman zayıflığının yatağı olur veya olay azar. Bütün bunlar olurken de kişi iyi bir şey yapmanın vehmi ve gafleti ile oyalanır.
(Ebu Osman Nişaburî; İsmail b. Abdurrahm an El-Nişaburi, Ebu Osman-El-Sabunî, El-Şafii hadis hafızı, tefsirci ve sünnet alimlerin dendir. H. 449 yılında 77 yaşında öldü. Bkz. Şüzürat El-Zeheb, c. 3, s. 283; El-Bidaye ve El-Nihaye, c. 12, s. 76.)
6 - Ayrıca bu bid'at nitelikli anma gününde, ehl-i Kitab'ın bayram törenlerini anlatırken belirttiğimiz ve kâfirlere benzeme amacı güden ve gütmeyen uydurma nitelikli bayram törenlerinin ortak sakıncaları aynen vardır.
Bid'atlerin kötülüklerini bu kitabın başka bölümlerinde geniş bir şekilde açıkladığımız için şimdi bu konuda daha fazla açıklama yapmayaca k, sadece bu anma törenlerinin belli başlılarını belirtmek le yetineceğiz.
