Bilmeden şirk koşmak ne demektir? Bilmemek Kur'an'da mazeret olarak görülüyor mu? Bilmeden şirk koşan birini Rabbimiz öteki dünyada affedebilir mi?
CEVAP: Bilmeden şirk koşmayı şöyle tanımlayabiliriz: Kişinin yaptığı işin şirk olduğunu bilmeden doğru yaptığını zannederek Allah'la beraber bir ilah daha tanıması veya Allah'ın sıfatlarından birini O'nun dışında herhangi bir varlığa vermesidir. Bunun en doğru tanımı Zümer suresinin 3. ayetiyle ortaya konulmuştur. Çünkü insanlar yaptıkları şeyin şirk olduğunu bilmeden gayet iyi niyetle Allah'tan başkasını kendilerini Allah'a yaklaştırsınlar diye dost ediniyorlar.
"İyi bil ki, halis din ancak Allah'ındır. O'ndan başka birtakım dostlar tutanlar da şöyle demektedirler: 'Biz onlara sadece bizi Allah'a daha çok yaklaştırsınlar diye ibadet ediyoruz.' Şüphe yok ki Allah, onların aralarında ihtilaf edip durdukları şeyde hükmünü verecektir. Herhalde yalancı ve nankör olan kimseyi Allah doğru yola çıkarmaz." (39/3)
Bu ayeti kerimede ifade edildiği gibi, Allah'tan başkasına ibadet eden kimseler, yaptıkları işi Allah'a şirk koşmak için yapmadıklarını söylüyorlar. Yani yaptıklarının gerçekten şirk olduğunu bilmiyorlar ve bu düşünce ile yapmadıklarını söylüyorlar. Buna rağmen ayetin sonunda "ihtilaf edenler, yalancı ve nankörler" ifadeleriyle yargılanıyorlar. Çünkü ayetin baş tarafında bunlar "Allah'tan başka dost tutanlar" olarak zikredilmişlerdi.
Şirk düşüncesi üzere ölen kimselerin akıbeti ise şöyle dile getiriliyor:
"Gerçekten, Allah, kendisine şirk koşulmasını bağışlamaz. Bunun dışında kalanı ise, dilediğini bağışlar. Kim Allah'a şirk koşarsa, doğrusu büyük bir günahla iftira etmiş olur." (4/48)
Bu hüküm hayatta iken pişmanlık duyup tevbe etme tenezzülünde bulunmayan kimseler içindir. İşlediği günahın farkına varıp gerçekten pişman olan ve Allah'a tevbe eden kimselerin bağışlanacağını ise Allah şöyle müjdeliyor:
"Muhakkak ki ben; tevbe edeni, inanarak salih amel işleyeni, sonra da doğru yola gireni elbette bağışlarım." (20/82)
"Ettiği zulümden sonra tevbe edip düzelen kimse, bilsin ki Allah onun tevbesini kabul eder. Allah şüphesiz bağışlayandır, merhametli olandır." (5/39)
"De ki: Ey kendi aleyhlerine haddi aşmış kullarım, Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin! Çünkü Allah, bütün günahları bağışlar. Şüphesiz ki O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir." (39/53)
"Andolsun ki, sana da, senden öncekilere de şu vahyedildi: Yemin ederim ki, eğer şirk koşarsan bütün çalışmaların boşa gider ve mutlaka kendine yazık edenlerden olursun." (39/65)
KONU HAKKINDA KURAN VE HADİS EKLERSENİZ FAYDALI OLUR İNŞAALLAH
CEVAP: Bilmeden şirk koşmayı şöyle tanımlayabiliriz: Kişinin yaptığı işin şirk olduğunu bilmeden doğru yaptığını zannederek Allah'la beraber bir ilah daha tanıması veya Allah'ın sıfatlarından birini O'nun dışında herhangi bir varlığa vermesidir. Bunun en doğru tanımı Zümer suresinin 3. ayetiyle ortaya konulmuştur. Çünkü insanlar yaptıkları şeyin şirk olduğunu bilmeden gayet iyi niyetle Allah'tan başkasını kendilerini Allah'a yaklaştırsınlar diye dost ediniyorlar.
"İyi bil ki, halis din ancak Allah'ındır. O'ndan başka birtakım dostlar tutanlar da şöyle demektedirler: 'Biz onlara sadece bizi Allah'a daha çok yaklaştırsınlar diye ibadet ediyoruz.' Şüphe yok ki Allah, onların aralarında ihtilaf edip durdukları şeyde hükmünü verecektir. Herhalde yalancı ve nankör olan kimseyi Allah doğru yola çıkarmaz." (39/3)
Bu ayeti kerimede ifade edildiği gibi, Allah'tan başkasına ibadet eden kimseler, yaptıkları işi Allah'a şirk koşmak için yapmadıklarını söylüyorlar. Yani yaptıklarının gerçekten şirk olduğunu bilmiyorlar ve bu düşünce ile yapmadıklarını söylüyorlar. Buna rağmen ayetin sonunda "ihtilaf edenler, yalancı ve nankörler" ifadeleriyle yargılanıyorlar. Çünkü ayetin baş tarafında bunlar "Allah'tan başka dost tutanlar" olarak zikredilmişlerdi.
Şirk düşüncesi üzere ölen kimselerin akıbeti ise şöyle dile getiriliyor:
"Gerçekten, Allah, kendisine şirk koşulmasını bağışlamaz. Bunun dışında kalanı ise, dilediğini bağışlar. Kim Allah'a şirk koşarsa, doğrusu büyük bir günahla iftira etmiş olur." (4/48)
Bu hüküm hayatta iken pişmanlık duyup tevbe etme tenezzülünde bulunmayan kimseler içindir. İşlediği günahın farkına varıp gerçekten pişman olan ve Allah'a tevbe eden kimselerin bağışlanacağını ise Allah şöyle müjdeliyor:
"Muhakkak ki ben; tevbe edeni, inanarak salih amel işleyeni, sonra da doğru yola gireni elbette bağışlarım." (20/82)
"Ettiği zulümden sonra tevbe edip düzelen kimse, bilsin ki Allah onun tevbesini kabul eder. Allah şüphesiz bağışlayandır, merhametli olandır." (5/39)
"De ki: Ey kendi aleyhlerine haddi aşmış kullarım, Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin! Çünkü Allah, bütün günahları bağışlar. Şüphesiz ki O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir." (39/53)
"Andolsun ki, sana da, senden öncekilere de şu vahyedildi: Yemin ederim ki, eğer şirk koşarsan bütün çalışmaların boşa gider ve mutlaka kendine yazık edenlerden olursun." (39/65)
KONU HAKKINDA KURAN VE HADİS EKLERSENİZ FAYDALI OLUR İNŞAALLAH
