Çevrimdışı
Edebiyat bölümünde benden edebi bir yazi beklenemez.
Forum günlüğünü fazla işgal ettiğimden, zekadan ağrıyan beynimi tekrar sarj etmek için bu seferlik burayı kullanmayi uygun gördüm. Nihayetinde kendimize ait yazilar. Serdar Yıldırım abi olamam ama olsun. Maksat kendimle muhabbet.
Simdi mevzuyu anlatiyorum
Berat albayrak gibi
Bakin burası çok önemli
Bir süre önce instagramda bir paylaşım görmüştüm.
Gerçek mi değil mi bilmiyorum.
Kadının biri, bir cenaze arabasını çekmiş. Falancam vefat etti, sizce nereye gider
Cennet / Cehennem diye anket açmış.
Sonuç ne çıktı bilmiyorum sonra bir daha görmedim zaten,espri mahiyetinde yapılmış da olabilir ama gerçek olan insanların ölüm konusundaki pervasız halleri, Amerikan filmlerinden çıkmış gibi, duygusuzca.
Bir pide ayran bir helvalık kadar anısı var gibi tuhaf bir hal.
Bizim bir de arnavut milleti bi garip. Süse püse hava atmaya pek meraklidir ne olursa olsun.
Yani kurbanda biri büyük baş hayvan kesecek olsa 7 mahalle dolaştırır.
-Öhömm bizim sığır bu, kesicez biz
Aldık da, aynen çok para ama aldık aynen bizim sığır 150 kilo et verir bu kemiksiz...
Bizim bir akrabımızın hanımı vefat etmişti kaç sene evvel, bizimkiler şıkır şıkır giyinip gitmiş, adamin komsusu demiş ki,
Oo mehmet bey sizin kizi nişanladiniz galiba
Yok demiş enişte bey, bizim hanım öldü.
Dün annemin teyzesi vefat etti.
Vefat etmeden evvel annemin adini sayıklamış, hemen annemi aramışlar yetiş koş seni sayıklıyor canini teslim edemiyor hemen gel.
Annemde bir telaşla gitmiş,
başka bir şehirde buyuk teyze yolda uzun
Hemen varamiyor illa ki,
Annemin kuzenleri de ne yapsak ne etsek yetisemeyecek diye telaş etmişler
Iclerinden biri cep telefonundan annemin fotoğrafini acmiş bak demis geldi.
O sıra bilinci gitmiş bunlari tekrar bir telaşe sarmış ay goremedi fotoyu,
napalim ne edelim telefonu kalbinin uzerine koyalım hissetsin?? Onu da yapmışlar.
Annemin dinle minle inaçla ilgisi yoktur ama o bile garipsemiş, telde 1 saat anlattı olayları daha bir sürü şey.
Yani ölüm,ibretlik bir mevzu.
Annem bir yandan üzülüyor bir yandan stand up yapar gibi anlatıyor.
Hangi duyguya gireceğimi bilemedim.
Hani insanlara da birşey diyemiyorum o an napacaklarini bilememişler ama
Hadi bugun gomduk aksam helvayi da yedik
Sabah işe gider akşama evde master şef izleriz hizina adapte olamiyorum.
Ya da canim babam,canim dedem, canim nenemle son foto dua edin nolur diye,
Vefat etmiş insanların,sanal aleme malzeme edilmelerine hiç mana veremiyorum.
Belki simdi bende bunları yazarak ayni şeyi yapıyorum,lakin buraya nasil kaydık bunu anlamlandırmaya çalışıyorum.
Bir tarafimizin bundan rahatsiz olmasi ama diğer yanimizin hemen adapte olmasi ve kabullenişi ve bunlari bilen cenaze işlerinin en iyi çalışan kurum olması.
Neyse işte sanal dostlarım mevzu buydu.
Forum günlüğünü fazla işgal ettiğimden, zekadan ağrıyan beynimi tekrar sarj etmek için bu seferlik burayı kullanmayi uygun gördüm. Nihayetinde kendimize ait yazilar. Serdar Yıldırım abi olamam ama olsun. Maksat kendimle muhabbet.
Simdi mevzuyu anlatiyorum
Berat albayrak gibi
Bakin burası çok önemli
Bir süre önce instagramda bir paylaşım görmüştüm.
Gerçek mi değil mi bilmiyorum.
Kadının biri, bir cenaze arabasını çekmiş. Falancam vefat etti, sizce nereye gider
Cennet / Cehennem diye anket açmış.
Sonuç ne çıktı bilmiyorum sonra bir daha görmedim zaten,espri mahiyetinde yapılmış da olabilir ama gerçek olan insanların ölüm konusundaki pervasız halleri, Amerikan filmlerinden çıkmış gibi, duygusuzca.
Bir pide ayran bir helvalık kadar anısı var gibi tuhaf bir hal.
Bizim bir de arnavut milleti bi garip. Süse püse hava atmaya pek meraklidir ne olursa olsun.
Yani kurbanda biri büyük baş hayvan kesecek olsa 7 mahalle dolaştırır.
-Öhömm bizim sığır bu, kesicez biz
Aldık da, aynen çok para ama aldık aynen bizim sığır 150 kilo et verir bu kemiksiz...
Bizim bir akrabımızın hanımı vefat etmişti kaç sene evvel, bizimkiler şıkır şıkır giyinip gitmiş, adamin komsusu demiş ki,
Oo mehmet bey sizin kizi nişanladiniz galiba
Yok demiş enişte bey, bizim hanım öldü.
Dün annemin teyzesi vefat etti.
Vefat etmeden evvel annemin adini sayıklamış, hemen annemi aramışlar yetiş koş seni sayıklıyor canini teslim edemiyor hemen gel.
Annemde bir telaşla gitmiş,
başka bir şehirde buyuk teyze yolda uzun
Hemen varamiyor illa ki,
Annemin kuzenleri de ne yapsak ne etsek yetisemeyecek diye telaş etmişler
Iclerinden biri cep telefonundan annemin fotoğrafini acmiş bak demis geldi.
O sıra bilinci gitmiş bunlari tekrar bir telaşe sarmış ay goremedi fotoyu,
napalim ne edelim telefonu kalbinin uzerine koyalım hissetsin?? Onu da yapmışlar.
Annemin dinle minle inaçla ilgisi yoktur ama o bile garipsemiş, telde 1 saat anlattı olayları daha bir sürü şey.
Yani ölüm,ibretlik bir mevzu.
Annem bir yandan üzülüyor bir yandan stand up yapar gibi anlatıyor.
Hangi duyguya gireceğimi bilemedim.
Hani insanlara da birşey diyemiyorum o an napacaklarini bilememişler ama
Hadi bugun gomduk aksam helvayi da yedik
Sabah işe gider akşama evde master şef izleriz hizina adapte olamiyorum.
Ya da canim babam,canim dedem, canim nenemle son foto dua edin nolur diye,
Vefat etmiş insanların,sanal aleme malzeme edilmelerine hiç mana veremiyorum.
Belki simdi bende bunları yazarak ayni şeyi yapıyorum,lakin buraya nasil kaydık bunu anlamlandırmaya çalışıyorum.
Bir tarafimizin bundan rahatsiz olmasi ama diğer yanimizin hemen adapte olmasi ve kabullenişi ve bunlari bilen cenaze işlerinin en iyi çalışan kurum olması.
Neyse işte sanal dostlarım mevzu buydu.
