Bildiğimiz gibi şeytan, insanın İslam’a girmemesi ve Allah’a hakkıyla kul olmaması için son hız çalışıp didinmeyi, lanetlik olma pahasına da olsa, kendisine misyon edinmiştir. Bir insanın İslam’a girmemesi için bütün hüner ve desiselerini devreye sokar. Onun bütün çaba ve gayretine rağmen eğer bir insan İslam’a girmişse, o bunu kendisi için büyük bir yenilgi kabul eder. Tıpkı bugün İsrail, ABD ve diğer şeytani ve tağuti güçlerin cephelerde yenilgi zehirini yudum yudum yuttukları gibi. Haliyle mücadele sahasında yenildiği ve ciddi yara aldığı için bunun rövanşını almanın hırçınlığına girer ve daha bir intikam ateşiyle yanıp tutuşur. İslam’a giren Mü’mini İslam’dan döndürmek için gece-gündüz bütün fitne ve desiselerini kullanır. Eğer zavallı Müslüman dikkatli ve uyanık değilse, şeytanların tuzaklarını fark etmezse ve Kur’ani basirete sahip değilse, şeytanların tuzağına düşer ki, artık işi bundan sonra tümden zorlaşır. Adeta şeytanın oyuncağı haline gelir.
Tehlike bu kadar açık ve ayan beyandır. Yani ‘iman ettim’ demekle insan tehlikelerden kurtulamıyor. Aksine ‘iman ettim ve ben muvahhitlerdenim’ demekle, bütün insi ve cinni, görünen ve görünmeyen şeytanların kin, düşmanlık ve intikam projektörlerini üzerine çekmiş oluyor. İşte bu amansız düşmanların tehlikesini bertaraf etmek ve etkisiz kılmak için Resulümüz (sav)’e iyi kulak vermemiz gerekiyor. O örnek ve önder Resul buyurur ki; “Üç şey vardır ki, kimde bulunursa imanın halvetini / tadını bulur: Allah ve Resulünün kendisine başkalarından daha sevimli olması, bir kimseyi sadece Allah için sevmesi ve tekrar küfre dönmeyi tıpkı ateşe atılmayı istemediği gibi istememesidir.Buhari
Mü’min, İslam’a öyle sarılmalı ve yapışmalı ki, hiç kimse onu İslam’dan ve İslami hayattan koparmaya güç yetirememelidir. İslam’dan bir anlık koparılmaktansa ve İslam dışı bir hayatı yaşamaktansa, ateşte yanıp kül olmayı bu duruma tercih etmelidir. Eğer bizde bu iman olur ve İslami anlayışımız da bu kadar sağlam olursa, Allah’ın izniyle bütün şeytanlrın oyun, desise ve çabaları boşa gider, üstelik tuzakları boyunlarına dolanır ve tasarladıkları zararları başlarına döner.
Tehlike bu kadar açık ve ayan beyandır. Yani ‘iman ettim’ demekle insan tehlikelerden kurtulamıyor. Aksine ‘iman ettim ve ben muvahhitlerdenim’ demekle, bütün insi ve cinni, görünen ve görünmeyen şeytanların kin, düşmanlık ve intikam projektörlerini üzerine çekmiş oluyor. İşte bu amansız düşmanların tehlikesini bertaraf etmek ve etkisiz kılmak için Resulümüz (sav)’e iyi kulak vermemiz gerekiyor. O örnek ve önder Resul buyurur ki; “Üç şey vardır ki, kimde bulunursa imanın halvetini / tadını bulur: Allah ve Resulünün kendisine başkalarından daha sevimli olması, bir kimseyi sadece Allah için sevmesi ve tekrar küfre dönmeyi tıpkı ateşe atılmayı istemediği gibi istememesidir.Buhari
Mü’min, İslam’a öyle sarılmalı ve yapışmalı ki, hiç kimse onu İslam’dan ve İslami hayattan koparmaya güç yetirememelidir. İslam’dan bir anlık koparılmaktansa ve İslam dışı bir hayatı yaşamaktansa, ateşte yanıp kül olmayı bu duruma tercih etmelidir. Eğer bizde bu iman olur ve İslami anlayışımız da bu kadar sağlam olursa, Allah’ın izniyle bütün şeytanlrın oyun, desise ve çabaları boşa gider, üstelik tuzakları boyunlarına dolanır ve tasarladıkları zararları başlarına döner.
