Çevrimdışı
Aleykum selam we Rahmetullahi we Berakad
Kardeşim tabiri caizse meyva veren ağacı taşlayan çok olur, özellikle mevdudi(rha)ye karşı atılan iftiraların bir yerlerden kesme-bırlestırme uydurma olduğu ortada, en basitinden mevdudiyi az çok okuyan tanıyan birinin mevdudinin "(İslam âlimleri, cumhuriyet esasları içinçalıştılar)." böyle bir şey söylemesine ihtimal bile veremez, hemen hemen her kitabında mevdudi batıdan ithal edilen sistemleri (cumhuriyet-demolrası-laıklık) eleştirmiş yermıstır, (Gelin bu dünyayı değiştirelim kıtabını okumanı tavsiye ederim) ayrıca bu sözün manası her yere çekilebilir, cümlenin tamamını yazmamış kırpıp biçip işine yarar biçime sokmaya çalışmış
Bu tür şeyler birilerinin karalama kampanyası olduğu ortada, çamur at izi kalsın mantığı, şahısları öldürebilirler ama fikirleri öldüremeyecklerı için tahrif etmeye çalışıyorlar, günümüzde ibn teymıyyeyı sofi ya da tekfirci yapmaya çalıştıkları gibi, her insanın hatası yanlışı da olabilir kimse hatasız masum değildir ancak, takvalı bir müslüman onun bunun kusurlarıyla değil kendi kusurlarıyla meşgul olmalıdır, kendini her zaman başkalarına karşı alim değil cahil görmelidir, küçümsememelidir. Selefın yolu böyle değildir,
İmam Ahmed, Ebü’d-Derdâ’nın şöyle dediğini rivayet eder: “İnsan, Allah’ın himayesinde insanları kötü görünce
ye ve sonra kendine dönüp, kendinden herkesten daha fazla nefret edinceye kadar tam fakih olamaz.”
Mutarrif b. Abdullah da şöyle demiştir: “Eğer kendi kusurlarımı bilmeseydim, insanlardan nefret ederdim.”
Yine Mutarrif Arafat’taki duasında şöyle demiştir: “Allah’ım! İnsanların duasını benden dolayı geri çevirme.”
Ebü Bekir b. Abdullah el-Muzâ şöyle demiştir: “Arafat’taki insanlara baktığımda düşündüm ki, içlerinde ben olmasaydım, hepsinin günahlarının bağışlanacaktı.”
Eyyüb es-Sahtiyânî şöyle demiştir: “Salihlerden söz açıldı mı ben bir vâdide, onlar başka bir vâdidedir.”
Ibn Ebü’d-Dünya da Hâlid b. Eyyüb’un şöyle dediğini nakleder: “İsrail oğulları toplumunda, altmış yıldır sinagogunda ibadet eden bir haham vardı. Bir gece bir rüya gördü. Rüyasında ona: “Falan el-İskâfî senden daha hayırlı.” denildi. Bu rüyayı peş peşe birkaç gece gördü. Bunun üzerine o adama geldi ve nasıl ibadet ettiğini sordu. Adam: “Ben bana gelen. herkesin cennetlik, kendimin ise cehennemlik olduğumu düşünürüm.” dedi. Adam hahamı kendinden üstün gördüğü için ondan üstündü.”
Davud et-Tâî bazı yöneticilerin yanında anıldı. Ondan övgüyle söz ettiler. Davud bunu duyunca: “İnsanlar bizim
hâlimizi bilselerdi, asla bizi iyilikle anmazlardı.” diye karşılık verdi.
İbn Kayyım el Cezviyyenin(rha) nefis terbiyesi isimli kitabından alıntıdır.
Bu arada yazdıklarım yanlış anlaşılmasın, batıl ehli elbette deşifre edilir, cübbeli, mustafa ıslamoglu, yaşar nuri öztürk gibi modern sapık tahrifçiler deşifre edilir, ama hayati boyunca müslümanların ıslahı için çalıştığı güneş gibi ortada olan alim diyebileceğimiz şahsiyetlerin 3-5 yerden sözleri kesilip zanlarla bir delile dayanmadan kaynak göstermeden onları karalamayaca çalışmak, bunları yapanların onların bu akımdan gerçek islamdan rahatsız olduklarini gösterir.
Bu tur şeyler o kadar çok ki bi ara Seyyid kutubu az kala sofi yapacaklardı..
Sana tavsiyem kardeşim bu şahsiyetleri ve fikirlerini daha yakından tanımak istiyorsan kitaplarını oku, özellikle mevdudi ve Seyyid Kutubun kitaplarını okumalısın, Mevdudi Seyyid Kutub Muhammed Kutub ve Hasan El-Benna hakkında diyeceğim budur..
