Çevrimiçi
Allah'u Teâlâ şöyle buyurmaktadır: "Allah yolunda infak edin ve kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın. Kulluğunuzu en güzel şekilde yerine getirin. Çünkü Allah muhsinleri/kulluğunu en güzel şekilde yapmaya çalışanları sever."
Eslem Ebu İmrân anlatıyor: "Kostantiniyye'yi fethetmeyi kast ederek Medine'den savaş için çıktık. Ordunun başında Halid bin Velid'in oğlu Abdurrahman vardı. Rumlar sırtlarını şehrin surlarına dayamışlardı. Derken bizden bir adam tek başına düşman safları arasına daldı. Bunun üzerine insanlar: "Vah vah, La ilahe illallah, kendi elleriyle kendini tehlikeye atıyor" bunu duyan Ebu Eyyub el-Ensari (radıyallahu anh) şöyle dedi: Bu ayet biz ensar topluluğu hakkında indi. Allah, Rasûlü'ne yardım edip İslam'ı yeryüzüne hakim kılınca biz şöyle dedik: Gelin İslam yeryüzüne hakim olmuştur. Biz mallarımızın başında duralım onlarla uğraşıp onları düzene koyalım. Bunun üzerine Allah'u Teâlâ "Allah yolunda infak edin ve kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın" ayetini indirdi. Kendi ellerimizle kendimizi tehlikeye atmak; mallarımızın başında kalıp onlarla uğraşıp onları düzene koymak ve cihadı terketmemizdir dedi. Ravi Ebu İmrân dedi ki: Ebu Eyyub Kostantiniyye'de defnedilene kadar Allah yolunda cihad etmeye devam etti."
Şeyhu'l İslam İbni Teymiyye (rahimehullah) şöyle der: "Kim, Allah'ın emrettiği savaşı fitne olmaması için terk ederse, kalbindeki şüpheden, hastalıktan ve Allah'ın emrettiği cihadı terk ettiğinden ötürü gerçek fitneye düşmüş olur. Bunu iyi düşün! Çünkü bu, tehlikeli bir durumdur. İnsanlar bu hususta iki kısımdır: Bir kısım iddia ettikleri fitneyi ortadan kaldırmak için savaşan, iyiliği emreden ve kötülük ten alıkoyanlardır. Onların bu hareketi, ümmetin içerisinde meydana gelen fitnede savaşan haricilerin fitnesi gibi en büyük fitnedir. Diğer kısım ise fitneye düşmemek için iyiliği emredip, kötülükten alıkoymaktan ve kendisi sebebiyle dinin hepsinin Allah'ın ve Allah'ın kelimesinin en yüce olduğu savaştan geri duranlardır. Bunlar da aynı şekilde fitneye düşmüşlerdir."
Cihad Yolundaki İşaretler
Şeyh Muhammed b. Abdullah el-Hasım
Eslem Ebu İmrân anlatıyor: "Kostantiniyye'yi fethetmeyi kast ederek Medine'den savaş için çıktık. Ordunun başında Halid bin Velid'in oğlu Abdurrahman vardı. Rumlar sırtlarını şehrin surlarına dayamışlardı. Derken bizden bir adam tek başına düşman safları arasına daldı. Bunun üzerine insanlar: "Vah vah, La ilahe illallah, kendi elleriyle kendini tehlikeye atıyor" bunu duyan Ebu Eyyub el-Ensari (radıyallahu anh) şöyle dedi: Bu ayet biz ensar topluluğu hakkında indi. Allah, Rasûlü'ne yardım edip İslam'ı yeryüzüne hakim kılınca biz şöyle dedik: Gelin İslam yeryüzüne hakim olmuştur. Biz mallarımızın başında duralım onlarla uğraşıp onları düzene koyalım. Bunun üzerine Allah'u Teâlâ "Allah yolunda infak edin ve kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın" ayetini indirdi. Kendi ellerimizle kendimizi tehlikeye atmak; mallarımızın başında kalıp onlarla uğraşıp onları düzene koymak ve cihadı terketmemizdir dedi. Ravi Ebu İmrân dedi ki: Ebu Eyyub Kostantiniyye'de defnedilene kadar Allah yolunda cihad etmeye devam etti."
Şeyhu'l İslam İbni Teymiyye (rahimehullah) şöyle der: "Kim, Allah'ın emrettiği savaşı fitne olmaması için terk ederse, kalbindeki şüpheden, hastalıktan ve Allah'ın emrettiği cihadı terk ettiğinden ötürü gerçek fitneye düşmüş olur. Bunu iyi düşün! Çünkü bu, tehlikeli bir durumdur. İnsanlar bu hususta iki kısımdır: Bir kısım iddia ettikleri fitneyi ortadan kaldırmak için savaşan, iyiliği emreden ve kötülük ten alıkoyanlardır. Onların bu hareketi, ümmetin içerisinde meydana gelen fitnede savaşan haricilerin fitnesi gibi en büyük fitnedir. Diğer kısım ise fitneye düşmemek için iyiliği emredip, kötülükten alıkoymaktan ve kendisi sebebiyle dinin hepsinin Allah'ın ve Allah'ın kelimesinin en yüce olduğu savaştan geri duranlardır. Bunlar da aynı şekilde fitneye düşmüşlerdir."
Cihad Yolundaki İşaretler
Şeyh Muhammed b. Abdullah el-Hasım
