"Sizinle din hususunda savaşmamış ve sizi yurtlarınızdan çıkarmamış olanlara iyilikten ve onlara adaletle muamele etmenizden Allah sizi men etmez. Hiç şubhesiz Allah adaletle davrananları sever." (Mumtehine 8)
Humeydî'nin... Ebu Bekr'in kızı Esmâ'dan rivayetinde o şöyle anlatıyor:
Annem, Kurayş'in Peygamber (s.a.v.)'le yapmış olduğu muahede döneminde beni arzu ederek bana gelmişti. Ona sıla-i rahimde bulunup bulunamıyacağımı ve annemi bu durumda kabul edip edemiyeceğimi Allah'ın Rasûlü (s.a.v.)'ne sordum da "Evet, kabul edebilirsin." buyurdu.
(Râvilerden) Sufyân der ki: Esmâ'nın annesi hakkında: "Allah, sizinle savaşmamış olanlardan Allah sizi nehyetmez..." âyeti nazil oldu.
(Ebu Bekr Abdullah ibn ez-Zubeyr el-Humeydî, el-Musned, tah: Habîbu'r-Rahmân el-A'zamî, Beyrut tarihsiz, 1,152, hadis no: 318; Buhârî, Hibe, 29; Cizye, 18; Edeb, 8; Muslim, Zekât, 50; Ebu Davud, Zekât, 34, hadis no: 1668; Ahmed ibn Hanbel, Musned, VI.344)
Bu hadis İmam Ahmed'in Musned'inde şöyle tahric edilmiştir:
Abdullah kanalıyla Abdullah ibn Zubeyr'den rivayete göre Esma bint Ebî Bekr'in müşrik olan annesi Kuteyle bint Abdu'l-Uzzâ ibn Abdi Es'ad, kızı Esmâ'ya gelmiş, ona peynir, yağ gibi bazı hediyeler getirmişti. Kızı Esma onun hediyelerini kabul etmediği gibi eve de almamıştı. Aişe bu durumu Peygamber (s.a.v.)'e sordu da Allah Tealâ: "Sizinle din hususunda savaşmamış ve sizi yurtlarınızdan çıkarmamış olanlara iyilikten ve onlara adaletle muamele etmenizden Allah sizi men etmez..." âyetini indirdi ve Allah'ın Rasûlü (s.a.v.), ona, annesinin hediyelerini kabul etmesini ve evine girmesine izin vermesini emretti.
(Ahmed ibn Hanbel, Musned, IV, 4)
Ebu Davud et-Tayâlisi"nin kendi senediyle Abdullah ibn Zubeyr'den, onun da babasından rivayeti biraz daha detaylı olup buna göre Ebu Bekr (r.anh)'in cahiliye devrinde boşadığı, kızı Esmâ'nın annesi olan Kuteyle adındaki eşi, Peygamber'le Mekke muşrikleri arasında yapılan barış andlaşması sırasında Medine-i Munevvere'ye kızı Esmâ'ya gelmiş ona bir küpe ve daha başka hediyeler getirmiş. Esma, muşrik birisinden annesi bile olsa hediye almaktan hoşlanmayıp bunun hükmünü sormak üzere Efendimiz (s.a.v.)'e gelmiş, durumu anlatmış, bunu üzerine Allah Tealâ "Sizinle din hususunda savaşmamış ve sizi yurtlarınızdan çıkarmamış olanlara iyilikten ve onlara adaletle muamele etmenizden Allah sizi men etmez..." âyetini indirmiştir.
(Ahmed Abdurrahman el-Bennâ, Minhatu'l-Mâbûd fî Tertibi Musnedi't-Tayâlisî Ebî Dâvûd, el-Mektebetu'l-İslâmiyye, (İkinci baskı) Beyrut 1400, 11,24-25)
Mûmin bir insanın, kendisine karşı savaşmayan ve kendisine karşı savaşanlara da yardım etmeyen bir kafire, ister akrabası olsun ister yabancı olsun, iyilikte bulunması ne haramdır ne de yasaklanmıştır. Nitekim, Abdullah b. Zubeyr'in rivayet ettiği hadis de bu görüşü desteklemektedir. (Ebu Cafer Muhammed b. Cerir et-Taberi, Taberi Tefsiri, Hisar Yayınevi: 8/258-259)