S
Çevrimdışı
ŞEHİD CEMAL BEGTAŞ'A İTHAFEN
Diyar sakin, hisli ama soğuk...
Üfür üfür yüzüme değmede küfrün rüzgârı...
Yüreği aşk ile, sevda ile titreyen Şehid...
İsmi gibi nur içinde yaşamasını dilediğim sevgili...
Menzil uzak, ıssız ve derin...
İnceden bağrımı delmede, ey Cemal’im!
Kirli, kinli ve kanlı bir dünyayı şehadet kanı ile arındırmak için çıktın sen yola…
Bireysel acıları, toplumsal bilince dönüştürmenin adıydı şehadet yolu…
Mazlumiyetten direniş üretmenin İslam uğrunda direniş sergilemek…
Zilletten izzete, şerefe ermenin mektebiydi şehitlik yolu…
Sözün özü; Kişisel cennet hesaplarından öte tüm nesillerin kurtuluşuna adanmış hayatların ortak ismidir Cemal'in yolu…
Ölü ve çorak toprağı serpilmişlikten ölümü göze alarak özgürleşmenin adresiydi gittiği diyarlar...
Sevdandı senin Özgür Suriye…
Özgürleşmek adına, kefeni beline sarma, direniş ve şehadet gömleğini giyme…Hani son izine geldiğinde şunu demiştin;''İnanın sanki bu defa şehid olacağım, dönemeyeceğim''
‘’Kurtuluş şehadettedir’’demiştin...
Haksızlığa, zorbalığa, zulümlere başkaldırmadadır’’ demiştin…
‘’İzzet, şeref, haysiyet, ar namus ve bunların tamamını kapsayan adalet Allah yolunda cihad’dadır’’ demiştin…
Bölük pörçük savrulduk, kardeşlerimizi yine biz vurduk, oysa ‘’Müminler bir bedenin uzuvları gibidir'' hadisini hep sen hatırlattın bize…
Katliamlar, işkenceler, zulümler her tarafta kol gezerken, sen bu zulümlere sırtını dönemedin ey Şehidim...
Kardeşlerimizin mağdur kaldığı durumlar kaleme alınmayacak hale gelmişken, annelerin, babaların, bacı ve kardeşlerimizin feryadı arşı inletirken,
‘’Bu sessizlik bize yakışmaz’’ demiştin…
Almıştın yol azığını ve şehitler kervanına sende katılmıştın…
Hatırlıyor musun? ‘’ Allah yolunda can vermek en büyük arzumdur’’ dediğin o günü…
Biliyordum, gönlünün derinliklerinde sakladığın bir duaydı bu…
Yaşantınla uyuşmayan bir ölüm değildi, senin ölümün…
Sen şehadeti; sonsuz güzelliği,
Allah’ın cemalini görmeyi ve her dem hayırla yâd edilmeyi hak ettin…
Sen tercihini çoktan ahiretten yana yapmıştın…
Geride ise sadece dikili, tazecik iki fidan bıraktın, senden miras…Buraları bırakayım da, sen hele oralardan söz et bana Cemal’im
Çağıldayan o pınarlardan… Yemyeşil vadilerden… Uçsuz bucaksız ovalardan…
Yakut saraylardan… O sonsuz ve leziz ikramlardan haber ver…
Çünkü cemalini gören şehadet aşıkları kendinden geçti Cemal'im...
