‘DOKTOR KANAS’ İLE RÖPORTAJ
Gazeteci Ümit Erdoğan’ın Suriye’de bulunan Genel Cerrahi Uzmanı Türk Doktor ile gerçekleştirdiği röportajı alâkalarınıza sunuyoruz.
Suriye’de bulunduğu sıralarda yaralanan sivilleri tedavi etmeye çalışan bir Doktor, nasıl olup da eline silah alıp Kanas uzmanı bir “Doktor Kanas” olduğunun hikâyesini Ümit Erdoğan’a anlatmış.
Mail yoluyla bize ulaşan bu röportajı kamuoyunu bilgilendirmek adına sizlerle paylaşıyoruz.
ADIMLAR Dergisi
‘DOKTOR KANAS’ İLE RÖPORTAJ
– Sizi ilk defa bir blog yazısı ve sosyal medya hesaplarınız ile duyduk. Kendinizden bahseder misiniz ?
— İstanbul’da özel bir hastanede Genel Cerrahi uzmanıydım. Ayrıca buraya gelene kadar Suadiye’de muayenehanem vardı. Aslında dünya telâşı içinde kaybolan eski beni unuttum. O yüzden kendimden çok fazla söz etmeyi istemiyorum. Artık “Doktor Kanas” olarak yeniden hayat buldum.
– Peki bize Doktor Kanas’ı anlatır mısınız ?
— Buraya sadece insani vazifemi yerine getirmek için gelmiştim. Bir nebze vicdanımı rahatlamaktı belki de amacım. Fakat Türkiye’ye dönmeyi plânladığımız son gece yaşadığım olay benim için bir dönüm noktası olmuştu. O geceden sonra artık Cerrah Ali gitmişti. Sabaha kadar düşünceler içinde boğulurken son ânda gitmekten vazgeçip burada kalmaya karar vermiştim.
– Neden böyle bir karar aldınız?
— Döneceğimiz gece yarısı bütün köyü inletecek bir çığlıkla uyanmıştım. Koridorda sedye üstünde kulakları sağır edecek yükseklikte bir sesle ağlayan bir kadın görmüştüm. Muayene etmek için yanına yaklaştığımda herhangi bir yara görememiştim. Fakat üstünde et parçaları vardı. Kanlar içinde kalmıştı. Temizlemeye çalışırken saçlarının arasında küçük bir parmağı elime aldığımda dizlerim tutmaz olmuştu. Ellerim titremeye başladı. Bir cerrahın başına gelebilecek nadir bir olaydır ellerinin titremesi. Fakat kadına ve avuçlarımın arasında duran küçük parmağa baktıkça nefretim artıyor, sabrım tükeniyordu. Sedyenin yanı başında dizleri üstüne çökmüştüm. Kadıncağız rejim veya Rus uçakları köyünü bombalarken araçla kaçmaya çalışırken uçak aracını füze ile vurmuş. Allah’ın takdiri kadına bir şey olmamıştı. Ama 7 aylık bebeği paramparça olmuştu. Benim gördüğüm sahneyi gözünüzde bir canlandırın. O vakit vicdan sahibi bir insanın ayakta durması mümkün değil. Ömrüm boyunca unutamayacağım bir olaya ve acıya şahitlik etmek beni derinden etkilemişti. İşte o gece Doktor Kanas’ın doğduğu gece olmuştu. Sabaha karşı bütün cerrahi malzemelerimi bırakarak bir yemin ettim. Çocuklara, masumlara ve zalimlere bir söz verdim. Bu anneye yaşatılan acının hesabını soracaktım. Yapılanların hesabı hem bu dünya da hem de ahrette elbette sorulacaktır.
– O günden sonra ne yaptınız?
— Günlerce kendime gelemedim. İçimde sönmeyen bir ateş o gece alev almıştı. O günden sonra o yangın hiç sönmeden her gün daha da alevlenerek büyüdü. Suriye’de ki en iyi kanas eğitimcisini bularak ondan aylarca eğitim aldım. Eğitimin bittiği gün tüfeğimin içinden bir adet mermi alıp cebime koydum. Bu mermiyi de bütün bu katliamların emrini verenlerden biri olan Beşşar Esed için saklıyorum. Her gün sakladığım bu merminin sahibini bulması için de Rabbime duâ ediyorum.
– Kendinize kimseyi rakip görüyor musunuz? Şimdiye kadar kaç kişiyi öldürdünüz?
— Benim böyle bir iddiam da amacım da olmadı. Ben yaptığım şeylerden zevk almıyorum. Ya da Irak’ta, Afganistan’da, Filistin’de, Kafkaslarda Müslümanların kanını döken Amerikalı, İsrailli, Rus katiller gibi değilim. Müslümanlar kimsenin ülkesini işgâl etmedikleri gibi kendilerine saldırmayan hiçbir insanı da öldürmezler. Benim burada bulunma sebebim sakladığım son merminin sahibini bulduğu gün son bulacaktır. O yüzden Allah ne zaman nasib ederse o zaman burada işim biter. Şimdiye kadar hiç saymadım ve saymayı da düşünmüyorum. Her ne kadar avladıklarım zalim de olsa onları bir sayı olarak görmedim. Bugün İslam coğrafyasında oluk oluk Müslüman kanı akarken bile, maalesef İslam âlemi kendi kardeşleri için bile sayı hesabına girmişken ben böyle bir hesap içinde olamam.
– Suriye’de birkaç yıldır bulunmanıza rağmen neden şimdi Sosyal medya?
— Sadece sosyal medya’da değil, Müslümanlar birçok alanda kendilerini hep geride tuttular. Düşman her alanda bize saldırırken biz neden ona gerektiği cevap vermiyoruz diye düşündüm. Zaten hâli hazırda devam eden bir mücadelemi sosyal medya aracılığı ile de insanlara aktarmak istedim. Burada yaşanan zulmü herkesin görmesi ve bilmesi gerekiyordu. Burada üzerine her gün onlarca bomba atılan, kendi devleti tarafından katledilen bir halkın mücâdelesi var. Bu mücâdele hak ile batılın mücadelesidir. Hakkın tarafında olanlar her ne kadar fiziki olarak zayıf olsalar da, kazanacak olan taraf hakkın tarafında olanlar olduğu için burada olmaktan ve onlarla olmaktan dolayı mutluyum.
– Suriye’de yüzlerce ayrı grup var. Siz herhangi bir gruba bağlı mısınız? İhtiyaçlarınızı nasıl gideriyorsunuz?
— Evet. Suriye’de ki grupların sayısının çok olduğu doğrudur. Grupların birbirleri arasında çok az denecek kadar problem olduğunu özellikle ifâde etmek istiyorum. Düşman üzerlerine geldiğinde hepsi iki elin parmaklarının birbirine kenetlendiği gibi düşmana topyekûn verilmesi gereken cevabı veriyorlar. İşte bu yüzden Müslümanlar doğru haber kaynaklarından Suriye mücâdelesini takip etmek zorundadır.
Elbette her insan gibi benimde gıda ve teçhizat ihtiyacım oluyor. Dünyanın dört bir yanında yaşayan Müslüman veya gayrı Müslim herkesi rızıklandıran Rabbim beni de rızıklandırıyor. Çok büyük beklentiler içinde değilim. Bazen bir kuru ekmek bazen çeşit çeşit yemek yediğim oluyor. Benim burada bulunma amacım zaten belli. O yüzden yemek yemekten, boş işlerle uğraşmaktan daha önemli işlerim var. Küçük hesaplarla, basit işlerle zaman kaybedemem. Burada dünya savaşlarının büyük aktörleri ile mücâdele ediyoruz. O yüzden herkes attığı ve atacağı adımlara dikkat etmeli. Bazı operasyonlarda diğer gruplarla birlikte hareket ediyorum. Birçok silah ve teçhizatım var. Gerektiği yerde ve zamanda ne gerekliyse onu kullanıyorum. Herhangi bir ihtiyacım yok. Suriyeli ensarlar, Türkiyeli muhacir kardeşlerine her türlü desteği veriyorlar.
– Neden tek başınızdasınız? Neden operasyonların video ve resimlerini çekmiyorsunuz?
— Kimsenin benim yüzümden ölmesini kabul edemem. Bu riski göze almak istemiyorum. Sırf bu yüzden burada hiçbir gruba tabi olmadım. Kendimden başka birinin sorumluluğunu üzerime almak istemiyorum. Bir anne babanın daha evlat acısı ile yüreğinin yanmasını kabul edemem. Dediğim gibi ben buraya kendimi ispatlamak için veya düşmanın yaptığı gibi yapmak için gelmedim. Müslümanların duâlarında bir parça yer edinebilirsem, yanan yürekleri biraz serinletebilirsem benden daha mutlu biri olamaz. Yoksa bir değil bin kişi de ölse o annenin evlat acısını dindiremez. Görüntü çekip yayınlayan gruplar var. Bu onların kendi düşüncesidir. Ama ben prensip olarak kendi adıma böyle bir hareket içinde olmadım ve olmayacağım da. Bazen beni ve buraları merak edenler için bölgenin veya biten operasyonlar ile ilgili resim veya videoları sosyal medya hesapları üzerinden paylaşıyorum.
– IŞİD veya diğer muhalif gruplara karşı herhangi bir operasyona katıldınız mı?
— Benim mermilerim hiçbir zaman Müslüman’a doğru hareket etmedi, etmeyecekte Allahın izni ile. Kardeş katili olarak Rabbimin huzuruna çıkmaktan hayâ ederim. Benim için öncelikli ve tek hedef zalimlerdir. Düşman dururken kendi kardeşlerimle hatalı bile olsa uğraşmam. O yüzden böyle bir operasyon olursa buna destek vermem ve uzak dururum. Allah onların ABD, İsrail, Rusya, Çin, İran, Hizbuşşeytan ve Esed’e karşı atışlarını isabetli kılsın.
– Verdiğiniz cevaplar için teşekkür ederim. Eklemek istediğiniz bir şeyler var mı?
— Aslında ümmetin yüzyıllardır yorgunluğu var üstümde. Çok şey var söylenecek. Çok derdimiz, çok acımız var. Çok yükümüz var. Ümmet olarak çok acılar yaşadık. Elbet bir gün rüzgâr yeniden bizim yönümüzden esecek. Hiçbir ihanet, hiçbir zalim cezasız kalmadı, kalmayacaktır. Ya bu dünya da ya da ahirette yaptıklarının karşılığını alacaktır. Kardeşlerim artık birbirinizle uğraşmayı bırakın. Aynı safta omuz omuza kıyama durduğun, aynı kıbleye yönelip beraber düşmana karşı mücâdele ettiğin kardeşini incitmekten uzak dur artık. Düşman birlik içinde iken zaten paramparça olan birliğimizi birde sen bölme. Yatan oturana, oturan yürüyene, yürüyen koşana yardım etsin. Yardım etmeyecekse de Allah için sussun. Zaten düşmanın silahı ve sözleri bize yetiyor. Kardeşlerimizin sözleri bizleri daha çok yaralar. Biz düşmana hak ettiği cevabı burada ve dünyanın dört bir yanında veriyoruz. Ümmet kalbini ferah tutsun.
Türkiye halkından ensarlığın hakkını vermesini, Suriyeli misafirlerinde muhacirin ağırlığını taşımasını, Hükümetin de gerçek dost ve düşmanını görmesini ve kardeşlerinin yanında daha fazla yer almasını ricâ ediyorum.
Doktor Kanas’ın Sosyal Medya Hesapları :
http://doktorkanas.blogspot.com.tr/
https://twitter.com/doktorkanas
https://www.facebook.com/doktorkanas
https://plus.google.com/107902307606359354844
Gazeteci Ümit Erdoğan’ın Suriye’de bulunan Genel Cerrahi Uzmanı Türk Doktor ile gerçekleştirdiği röportajı alâkalarınıza sunuyoruz.
Suriye’de bulunduğu sıralarda yaralanan sivilleri tedavi etmeye çalışan bir Doktor, nasıl olup da eline silah alıp Kanas uzmanı bir “Doktor Kanas” olduğunun hikâyesini Ümit Erdoğan’a anlatmış.
Mail yoluyla bize ulaşan bu röportajı kamuoyunu bilgilendirmek adına sizlerle paylaşıyoruz.
ADIMLAR Dergisi
‘DOKTOR KANAS’ İLE RÖPORTAJ
– Sizi ilk defa bir blog yazısı ve sosyal medya hesaplarınız ile duyduk. Kendinizden bahseder misiniz ?
— İstanbul’da özel bir hastanede Genel Cerrahi uzmanıydım. Ayrıca buraya gelene kadar Suadiye’de muayenehanem vardı. Aslında dünya telâşı içinde kaybolan eski beni unuttum. O yüzden kendimden çok fazla söz etmeyi istemiyorum. Artık “Doktor Kanas” olarak yeniden hayat buldum.
– Peki bize Doktor Kanas’ı anlatır mısınız ?
— Buraya sadece insani vazifemi yerine getirmek için gelmiştim. Bir nebze vicdanımı rahatlamaktı belki de amacım. Fakat Türkiye’ye dönmeyi plânladığımız son gece yaşadığım olay benim için bir dönüm noktası olmuştu. O geceden sonra artık Cerrah Ali gitmişti. Sabaha kadar düşünceler içinde boğulurken son ânda gitmekten vazgeçip burada kalmaya karar vermiştim.
– Neden böyle bir karar aldınız?
— Döneceğimiz gece yarısı bütün köyü inletecek bir çığlıkla uyanmıştım. Koridorda sedye üstünde kulakları sağır edecek yükseklikte bir sesle ağlayan bir kadın görmüştüm. Muayene etmek için yanına yaklaştığımda herhangi bir yara görememiştim. Fakat üstünde et parçaları vardı. Kanlar içinde kalmıştı. Temizlemeye çalışırken saçlarının arasında küçük bir parmağı elime aldığımda dizlerim tutmaz olmuştu. Ellerim titremeye başladı. Bir cerrahın başına gelebilecek nadir bir olaydır ellerinin titremesi. Fakat kadına ve avuçlarımın arasında duran küçük parmağa baktıkça nefretim artıyor, sabrım tükeniyordu. Sedyenin yanı başında dizleri üstüne çökmüştüm. Kadıncağız rejim veya Rus uçakları köyünü bombalarken araçla kaçmaya çalışırken uçak aracını füze ile vurmuş. Allah’ın takdiri kadına bir şey olmamıştı. Ama 7 aylık bebeği paramparça olmuştu. Benim gördüğüm sahneyi gözünüzde bir canlandırın. O vakit vicdan sahibi bir insanın ayakta durması mümkün değil. Ömrüm boyunca unutamayacağım bir olaya ve acıya şahitlik etmek beni derinden etkilemişti. İşte o gece Doktor Kanas’ın doğduğu gece olmuştu. Sabaha karşı bütün cerrahi malzemelerimi bırakarak bir yemin ettim. Çocuklara, masumlara ve zalimlere bir söz verdim. Bu anneye yaşatılan acının hesabını soracaktım. Yapılanların hesabı hem bu dünya da hem de ahrette elbette sorulacaktır.
– O günden sonra ne yaptınız?
— Günlerce kendime gelemedim. İçimde sönmeyen bir ateş o gece alev almıştı. O günden sonra o yangın hiç sönmeden her gün daha da alevlenerek büyüdü. Suriye’de ki en iyi kanas eğitimcisini bularak ondan aylarca eğitim aldım. Eğitimin bittiği gün tüfeğimin içinden bir adet mermi alıp cebime koydum. Bu mermiyi de bütün bu katliamların emrini verenlerden biri olan Beşşar Esed için saklıyorum. Her gün sakladığım bu merminin sahibini bulması için de Rabbime duâ ediyorum.
– Kendinize kimseyi rakip görüyor musunuz? Şimdiye kadar kaç kişiyi öldürdünüz?
— Benim böyle bir iddiam da amacım da olmadı. Ben yaptığım şeylerden zevk almıyorum. Ya da Irak’ta, Afganistan’da, Filistin’de, Kafkaslarda Müslümanların kanını döken Amerikalı, İsrailli, Rus katiller gibi değilim. Müslümanlar kimsenin ülkesini işgâl etmedikleri gibi kendilerine saldırmayan hiçbir insanı da öldürmezler. Benim burada bulunma sebebim sakladığım son merminin sahibini bulduğu gün son bulacaktır. O yüzden Allah ne zaman nasib ederse o zaman burada işim biter. Şimdiye kadar hiç saymadım ve saymayı da düşünmüyorum. Her ne kadar avladıklarım zalim de olsa onları bir sayı olarak görmedim. Bugün İslam coğrafyasında oluk oluk Müslüman kanı akarken bile, maalesef İslam âlemi kendi kardeşleri için bile sayı hesabına girmişken ben böyle bir hesap içinde olamam.
– Suriye’de birkaç yıldır bulunmanıza rağmen neden şimdi Sosyal medya?
— Sadece sosyal medya’da değil, Müslümanlar birçok alanda kendilerini hep geride tuttular. Düşman her alanda bize saldırırken biz neden ona gerektiği cevap vermiyoruz diye düşündüm. Zaten hâli hazırda devam eden bir mücadelemi sosyal medya aracılığı ile de insanlara aktarmak istedim. Burada yaşanan zulmü herkesin görmesi ve bilmesi gerekiyordu. Burada üzerine her gün onlarca bomba atılan, kendi devleti tarafından katledilen bir halkın mücâdelesi var. Bu mücâdele hak ile batılın mücadelesidir. Hakkın tarafında olanlar her ne kadar fiziki olarak zayıf olsalar da, kazanacak olan taraf hakkın tarafında olanlar olduğu için burada olmaktan ve onlarla olmaktan dolayı mutluyum.
– Suriye’de yüzlerce ayrı grup var. Siz herhangi bir gruba bağlı mısınız? İhtiyaçlarınızı nasıl gideriyorsunuz?
— Evet. Suriye’de ki grupların sayısının çok olduğu doğrudur. Grupların birbirleri arasında çok az denecek kadar problem olduğunu özellikle ifâde etmek istiyorum. Düşman üzerlerine geldiğinde hepsi iki elin parmaklarının birbirine kenetlendiği gibi düşmana topyekûn verilmesi gereken cevabı veriyorlar. İşte bu yüzden Müslümanlar doğru haber kaynaklarından Suriye mücâdelesini takip etmek zorundadır.
Elbette her insan gibi benimde gıda ve teçhizat ihtiyacım oluyor. Dünyanın dört bir yanında yaşayan Müslüman veya gayrı Müslim herkesi rızıklandıran Rabbim beni de rızıklandırıyor. Çok büyük beklentiler içinde değilim. Bazen bir kuru ekmek bazen çeşit çeşit yemek yediğim oluyor. Benim burada bulunma amacım zaten belli. O yüzden yemek yemekten, boş işlerle uğraşmaktan daha önemli işlerim var. Küçük hesaplarla, basit işlerle zaman kaybedemem. Burada dünya savaşlarının büyük aktörleri ile mücâdele ediyoruz. O yüzden herkes attığı ve atacağı adımlara dikkat etmeli. Bazı operasyonlarda diğer gruplarla birlikte hareket ediyorum. Birçok silah ve teçhizatım var. Gerektiği yerde ve zamanda ne gerekliyse onu kullanıyorum. Herhangi bir ihtiyacım yok. Suriyeli ensarlar, Türkiyeli muhacir kardeşlerine her türlü desteği veriyorlar.
– Neden tek başınızdasınız? Neden operasyonların video ve resimlerini çekmiyorsunuz?
— Kimsenin benim yüzümden ölmesini kabul edemem. Bu riski göze almak istemiyorum. Sırf bu yüzden burada hiçbir gruba tabi olmadım. Kendimden başka birinin sorumluluğunu üzerime almak istemiyorum. Bir anne babanın daha evlat acısı ile yüreğinin yanmasını kabul edemem. Dediğim gibi ben buraya kendimi ispatlamak için veya düşmanın yaptığı gibi yapmak için gelmedim. Müslümanların duâlarında bir parça yer edinebilirsem, yanan yürekleri biraz serinletebilirsem benden daha mutlu biri olamaz. Yoksa bir değil bin kişi de ölse o annenin evlat acısını dindiremez. Görüntü çekip yayınlayan gruplar var. Bu onların kendi düşüncesidir. Ama ben prensip olarak kendi adıma böyle bir hareket içinde olmadım ve olmayacağım da. Bazen beni ve buraları merak edenler için bölgenin veya biten operasyonlar ile ilgili resim veya videoları sosyal medya hesapları üzerinden paylaşıyorum.
– IŞİD veya diğer muhalif gruplara karşı herhangi bir operasyona katıldınız mı?
— Benim mermilerim hiçbir zaman Müslüman’a doğru hareket etmedi, etmeyecekte Allahın izni ile. Kardeş katili olarak Rabbimin huzuruna çıkmaktan hayâ ederim. Benim için öncelikli ve tek hedef zalimlerdir. Düşman dururken kendi kardeşlerimle hatalı bile olsa uğraşmam. O yüzden böyle bir operasyon olursa buna destek vermem ve uzak dururum. Allah onların ABD, İsrail, Rusya, Çin, İran, Hizbuşşeytan ve Esed’e karşı atışlarını isabetli kılsın.
– Verdiğiniz cevaplar için teşekkür ederim. Eklemek istediğiniz bir şeyler var mı?
— Aslında ümmetin yüzyıllardır yorgunluğu var üstümde. Çok şey var söylenecek. Çok derdimiz, çok acımız var. Çok yükümüz var. Ümmet olarak çok acılar yaşadık. Elbet bir gün rüzgâr yeniden bizim yönümüzden esecek. Hiçbir ihanet, hiçbir zalim cezasız kalmadı, kalmayacaktır. Ya bu dünya da ya da ahirette yaptıklarının karşılığını alacaktır. Kardeşlerim artık birbirinizle uğraşmayı bırakın. Aynı safta omuz omuza kıyama durduğun, aynı kıbleye yönelip beraber düşmana karşı mücâdele ettiğin kardeşini incitmekten uzak dur artık. Düşman birlik içinde iken zaten paramparça olan birliğimizi birde sen bölme. Yatan oturana, oturan yürüyene, yürüyen koşana yardım etsin. Yardım etmeyecekse de Allah için sussun. Zaten düşmanın silahı ve sözleri bize yetiyor. Kardeşlerimizin sözleri bizleri daha çok yaralar. Biz düşmana hak ettiği cevabı burada ve dünyanın dört bir yanında veriyoruz. Ümmet kalbini ferah tutsun.
Türkiye halkından ensarlığın hakkını vermesini, Suriyeli misafirlerinde muhacirin ağırlığını taşımasını, Hükümetin de gerçek dost ve düşmanını görmesini ve kardeşlerinin yanında daha fazla yer almasını ricâ ediyorum.
Doktor Kanas’ın Sosyal Medya Hesapları :
http://doktorkanas.blogspot.com.tr/
https://twitter.com/doktorkanas
https://www.facebook.com/doktorkanas
https://plus.google.com/107902307606359354844
