Hz. Aişe r.anh.
Şu hadis-i şerifi rivayet ediyor:
“Hâris:
‘’Ya Rasulallah, sana vahiy nasıl geliyor? ’ diye sordu.
Rasulullah da buyurdu ki:
‘Bazen bana çıngırak sesi gibi gelir ki,
bana en ağır geleni de budur.
Benden o hâl zâil olur olmaz,
Meleğin bana söylediğini iyice bellemiş olurum.
Bazen Melek bana bir insan olarak temessül eder.
Benimle konuşur. Ben de söylediğini bellerim.’
Aişe der ki:
Soğuğu pek şiddetli bir günde kendisine
vahiy nâzil olurken görmüşlüğüm vardır:
Kendisinden, o hâl geçtiği vakit şakaklarından ter akardı.”.
Sahihi Buhâri.
Vahyin keyfiyeti hakkında:
‘’Vahyin kesildiği zamanda idi.
Hira dağından aşağı inerken,
Ansızın gök tarafından bir ses işittim.
Yukarı baktım. Hazreti Cebrail'i gördüm.
Yer ile gök arasında, bir kürsi üzerinde oturmuş idi.
Bana korku geldi. Eve vardım.
Beni bir şey ile örtün, dedim’’.
Hak teâlâ vahiy gönderdi;
'Ey örtüye bürünen Peygamber!
Kalk da kavmini Allah'ın azabı ile korkut!
İman etmezlerse,
Azaba uğrayacaklarını kendilerine haber ver.
Rabbini tekbir et. Elbiseni de temiz tut'
Mealindeki Müddessir suresinin ilk ayetlerini getirdi.
Bundan sonra vahyin arkası kesilmedi.
'Fahr-i kainat efendimiz s.a.v.
İnsanları, İslâm'a davete,
Allahü teâlânın emir ve yasaklarını tebliğe başladı.
Cebrail aleyhisselam, vahy getirirken:
1-Bazen insan şekline girer ve Dıhye-i Kelbi'nin suretinde gelirdi.
2-Bazen Peygamber efendimizin kalbine ilka,
Telkin ederdi. Resulullah efendimiz, onu görmezdi.
3- Bazen rüya ile,
4- Bazen de dehşet saçan bir uğultu ile gelirdi.
Vahyin, Peygamber efendimize en ağır ve çetin geleni bu idi.
Bu hallerinde Resulullahın en soğuk günde bile mübarek
Alınlarından terler dökülürdü.
Deve üzerinde iseler, vahyin ağırlığından deve yere çökerdi.
Yanında bulunan sahabiler de, vahyin ağırlığını hissederlerdi.
5- Cebrail aleyhisselam, birkaç defa kendi şekil ve suretinde geldi.
6- Allahü Teâlâ c.c.
Miraç’da Rasülünü meleksiz ve perdesiz yani,
Hhiç bir vasıta olmaksızın vahiyle müşerref kıldı.
Ey Allahım!
Senin Sevgin ve rahmetin, gönüllerimize
Genişlik versin. Yükümüzü hafifletsin.
Fahr-i âlem efendimize s.a.v.
Salat ve selam olsun.
1403 H. Medine-i Munevvere
Ali Kılıç Kakiz
Şu hadis-i şerifi rivayet ediyor:
“Hâris:
‘’Ya Rasulallah, sana vahiy nasıl geliyor? ’ diye sordu.
Rasulullah da buyurdu ki:
‘Bazen bana çıngırak sesi gibi gelir ki,
bana en ağır geleni de budur.
Benden o hâl zâil olur olmaz,
Meleğin bana söylediğini iyice bellemiş olurum.
Bazen Melek bana bir insan olarak temessül eder.
Benimle konuşur. Ben de söylediğini bellerim.’
Aişe der ki:
Soğuğu pek şiddetli bir günde kendisine
vahiy nâzil olurken görmüşlüğüm vardır:
Kendisinden, o hâl geçtiği vakit şakaklarından ter akardı.”.
Sahihi Buhâri.
Vahyin keyfiyeti hakkında:
‘’Vahyin kesildiği zamanda idi.
Hira dağından aşağı inerken,
Ansızın gök tarafından bir ses işittim.
Yukarı baktım. Hazreti Cebrail'i gördüm.
Yer ile gök arasında, bir kürsi üzerinde oturmuş idi.
Bana korku geldi. Eve vardım.
Beni bir şey ile örtün, dedim’’.
Hak teâlâ vahiy gönderdi;
'Ey örtüye bürünen Peygamber!
Kalk da kavmini Allah'ın azabı ile korkut!
İman etmezlerse,
Azaba uğrayacaklarını kendilerine haber ver.
Rabbini tekbir et. Elbiseni de temiz tut'
Mealindeki Müddessir suresinin ilk ayetlerini getirdi.
Bundan sonra vahyin arkası kesilmedi.
'Fahr-i kainat efendimiz s.a.v.
İnsanları, İslâm'a davete,
Allahü teâlânın emir ve yasaklarını tebliğe başladı.
Cebrail aleyhisselam, vahy getirirken:
1-Bazen insan şekline girer ve Dıhye-i Kelbi'nin suretinde gelirdi.
2-Bazen Peygamber efendimizin kalbine ilka,
Telkin ederdi. Resulullah efendimiz, onu görmezdi.
3- Bazen rüya ile,
4- Bazen de dehşet saçan bir uğultu ile gelirdi.
Vahyin, Peygamber efendimize en ağır ve çetin geleni bu idi.
Bu hallerinde Resulullahın en soğuk günde bile mübarek
Alınlarından terler dökülürdü.
Deve üzerinde iseler, vahyin ağırlığından deve yere çökerdi.
Yanında bulunan sahabiler de, vahyin ağırlığını hissederlerdi.
5- Cebrail aleyhisselam, birkaç defa kendi şekil ve suretinde geldi.
6- Allahü Teâlâ c.c.
Miraç’da Rasülünü meleksiz ve perdesiz yani,
Hhiç bir vasıta olmaksızın vahiyle müşerref kıldı.
Ey Allahım!
Senin Sevgin ve rahmetin, gönüllerimize
Genişlik versin. Yükümüzü hafifletsin.
Fahr-i âlem efendimize s.a.v.
Salat ve selam olsun.
1403 H. Medine-i Munevvere
Ali Kılıç Kakiz
