Ey Yağmur..

Islat beni daha fazla,
benliğime kadar ıslat..
Süzülsün gecem,
karanlığın dem vursun yorgunluğa, pişmanlıklar ile yaşananlara..
Yalnızlığım
şırıl şırıl sesin ile bozulsun..
Olacaksan sen ol yanımda,
Sadece sen..
Sen ki, daha ilk tanıştığımızda ıslattın yüzümü, hiç kandırmadan..
Sen ki, ilk anda beni damlalarınla sarstın, kandırmadan yüzünü gösterdin..
Olacaksan sen ol yanımda,
boşver sonradan vuranları,
boşver yalandan yaşananları..
Şimdi olduk mu dost seninle?
O zaman yağ üzerime de ,
dindir sızılarımı,
bitir yalnızlığımı,
sustur çığlıklarımı..
Olacaksan sen ol yanımda,
Sadece Sen...


( Bu da hastalık anında yazılan anlık duygular olsun, burda usulca dursun.)

Gecenin bir tenhasında
Yağmur kokusuna açmak gibi gözlerini,
Senin şehrine yağarken
Sensiz şehrimde ıslanmak gibi..
Seni sevmek..
Sadece sen..

Hadi..
Durma..
Çık sokaklara ve benliğine kadar ıslan..
Islan ki ıslanayım senle..

Sana değen damla beni ıslatır
Sana değen rüzgar beni savurur
Sen her ne kadar istemesende..
Sen yürürsün, izin yüreğimde kalır..

Ey sevdasının müebbetinde huzur bulduğum
Kendini benden, beni kendinden alamazsın
Anlıyormusun....
(Dedi ve sustu adam)
...........