Çevrimdışı
Konu: Allah'a itaat etmeyen toplulukların maddi refah ve bolluk içersinde yaşamaları...
Allah (cc) Kur'an-ı Kerim'de, insanlara musallat olabilecek her türlü sıkıntıyı ancak Kendisinin giderebileceğini anlatır.
Kur'an'a göre inkarcı, günahkar toplumlara fakirlik, darlık ve musibetler isabet eder ki acziyetlerini anlasınlar ve tevbe etsinler, Allah'a itaate yönelsinler.
Yani bu musibetler onlara tevbe etmeleri için bi fırsat olarak verilir. Böyle yapmazlarsa şunlar olur:
"Artık azabımız (musibetler, sıkıntılar) onlara geldiği zaman, bunun Allah tarafından bir imtihan olduğunu anlayarak O'na (Allah'a) yalvarmalı değiller miydi? Lâkin tersine gittiler, gittikçe kalpleri katılaştı, şeytan da ya masiyetlerini, azgınlıklarını onlara alladı-pulladı, süslü ve hoş gösterdi. Amellerini fena diye değil, iyi yapıyoruz diye yapmaya, şerri hayır, günahı sevap talakki etmeye başladılar. Artık tevbe ve rücu ihtimali kalmadı, vicdanlar dondu, azıttıkça azıttılar.
İşte kendisiyle öğüt verildikleri (musibetleri, ibretleri) unuttular, unuttukları zaman Biz de üzerlerine herşeyin kapısını açtık. Darlık ve sıkıntılardan sonra onlara öyle bir hürriyet ve refah verdik ki maddi-manevi bütün engelleri kaldırdık. İyi-kötü herşey kendilerine bol bol bulunuyordu, her türlü rahatlar, sıhhatler, zevkler, sefalar önlerinde amade idi...
Ne arzu etseler bulacak, ne isteseler yapabilecek bir hale geldiler. İstidracları arttıkça arttı. Nihayet bu şekilde ferahlandılar. Tuttukları yolun (Allah'ın kanunlarına itaatsizliğin) iyi olduğuna, bütün bunları hakettiklerine ve her türlü mesuliyetten azade olduklarına hükmettiler. Kaygı duymaz oldular. Herşey kendilerininmiş, Allah ve ahiret yokmuş gibi zevkü sefaya daldılar. Tam böyle gel keyfim gel dedikleri sırada kendilerini ansızın (azabımızla) yakalayıverdik. O vakit iblis gibi bütün ümitleri kesildi. Yeis ve hirmanı mutlak (mahrumiyet) içinde dona kaldılar.
Böylece baskıyı, zulmü, işkenceyi, isyanı, inkârı, haksızlığı, Allah yolunu ve Allah yolundaki faaliyetleri engellemeyi alışkanlık haline getiren zâlim bir kavmin kökü kazındı, Yaratan, yaşama kabiliyeti gücü ve varlıklara işleyiş düzeni veren, koruyan, kontrol eden âlemlerin, bütün varlıkların Rabbi Allah’a hamdolsun. (En'am sûresi)
Buna yakın tarihten bikaç örnek verebiliriz:
1. Örnek: 2. Dünya savaşında Almanya'da taş üstünde taş kalmamıştı, şimdi dünyanın en refah ama en günahkar, en fahiş toplumlarından birisi Almanya...
2. Örnek: Yahudiler. Yahudiler çok sıkıntı çektiler ama hiç akıllanmadılar. En son yine 2. dünya savaşında bertaraf edildiler, yine akıllanmadılar. Ellerine ne zaman güç geçtiyse, şuan yaptıkları gibi yeryüzünü lobileriyle, çeteleriyle, suikastlerle, işgallerle, katliamlarla fesada boğdular. Peygamberleri bile şehid ettiler. İsa(as)'ı çarmıha germeye çalışanlar da Yahudilerdi. Şuan refah ve bolluk içersindeler ama tekrar azab tepelerine inecektir.
3. Örnek: Türkiye toplumu. Maddi ve teknolojik kalkınmaya paralel olarak azgınlık, fuhuş, hırsızlık, anarşizm de paralel olarak çoğalıyor. Günde beş milyon ekmek çöpe gidiyor. Namaz büyük ölçüde terk edilmiş.
4. Örnek: 4.4 milyon evin elektriksiz, 1.5 milyon evin ise susuz kaldığı, 15 binden fazla insanın öldüğü Japonya depremi. Dünyanın en refah, en teknolojik ülkesinin, Kur'an'da belirtildiği gibi ansızın nasıl çaresiz kaldığını görmüştük.
Burada dikkat çekilmesi gereken şey "Zaman"dır. Yani insanların aklını basına toplaması için verilen musibetin ne zaman vuku bulacağıdır ki, bunu ancak Allah (cc) bilir...
Cihad Ruhu / Cihad Ruhu
Allah (cc) Kur'an-ı Kerim'de, insanlara musallat olabilecek her türlü sıkıntıyı ancak Kendisinin giderebileceğini anlatır.
Kur'an'a göre inkarcı, günahkar toplumlara fakirlik, darlık ve musibetler isabet eder ki acziyetlerini anlasınlar ve tevbe etsinler, Allah'a itaate yönelsinler.
Yani bu musibetler onlara tevbe etmeleri için bi fırsat olarak verilir. Böyle yapmazlarsa şunlar olur:
"Artık azabımız (musibetler, sıkıntılar) onlara geldiği zaman, bunun Allah tarafından bir imtihan olduğunu anlayarak O'na (Allah'a) yalvarmalı değiller miydi? Lâkin tersine gittiler, gittikçe kalpleri katılaştı, şeytan da ya masiyetlerini, azgınlıklarını onlara alladı-pulladı, süslü ve hoş gösterdi. Amellerini fena diye değil, iyi yapıyoruz diye yapmaya, şerri hayır, günahı sevap talakki etmeye başladılar. Artık tevbe ve rücu ihtimali kalmadı, vicdanlar dondu, azıttıkça azıttılar.
İşte kendisiyle öğüt verildikleri (musibetleri, ibretleri) unuttular, unuttukları zaman Biz de üzerlerine herşeyin kapısını açtık. Darlık ve sıkıntılardan sonra onlara öyle bir hürriyet ve refah verdik ki maddi-manevi bütün engelleri kaldırdık. İyi-kötü herşey kendilerine bol bol bulunuyordu, her türlü rahatlar, sıhhatler, zevkler, sefalar önlerinde amade idi...
Ne arzu etseler bulacak, ne isteseler yapabilecek bir hale geldiler. İstidracları arttıkça arttı. Nihayet bu şekilde ferahlandılar. Tuttukları yolun (Allah'ın kanunlarına itaatsizliğin) iyi olduğuna, bütün bunları hakettiklerine ve her türlü mesuliyetten azade olduklarına hükmettiler. Kaygı duymaz oldular. Herşey kendilerininmiş, Allah ve ahiret yokmuş gibi zevkü sefaya daldılar. Tam böyle gel keyfim gel dedikleri sırada kendilerini ansızın (azabımızla) yakalayıverdik. O vakit iblis gibi bütün ümitleri kesildi. Yeis ve hirmanı mutlak (mahrumiyet) içinde dona kaldılar.
Böylece baskıyı, zulmü, işkenceyi, isyanı, inkârı, haksızlığı, Allah yolunu ve Allah yolundaki faaliyetleri engellemeyi alışkanlık haline getiren zâlim bir kavmin kökü kazındı, Yaratan, yaşama kabiliyeti gücü ve varlıklara işleyiş düzeni veren, koruyan, kontrol eden âlemlerin, bütün varlıkların Rabbi Allah’a hamdolsun. (En'am sûresi)
Buna yakın tarihten bikaç örnek verebiliriz:
1. Örnek: 2. Dünya savaşında Almanya'da taş üstünde taş kalmamıştı, şimdi dünyanın en refah ama en günahkar, en fahiş toplumlarından birisi Almanya...
2. Örnek: Yahudiler. Yahudiler çok sıkıntı çektiler ama hiç akıllanmadılar. En son yine 2. dünya savaşında bertaraf edildiler, yine akıllanmadılar. Ellerine ne zaman güç geçtiyse, şuan yaptıkları gibi yeryüzünü lobileriyle, çeteleriyle, suikastlerle, işgallerle, katliamlarla fesada boğdular. Peygamberleri bile şehid ettiler. İsa(as)'ı çarmıha germeye çalışanlar da Yahudilerdi. Şuan refah ve bolluk içersindeler ama tekrar azab tepelerine inecektir.
3. Örnek: Türkiye toplumu. Maddi ve teknolojik kalkınmaya paralel olarak azgınlık, fuhuş, hırsızlık, anarşizm de paralel olarak çoğalıyor. Günde beş milyon ekmek çöpe gidiyor. Namaz büyük ölçüde terk edilmiş.
4. Örnek: 4.4 milyon evin elektriksiz, 1.5 milyon evin ise susuz kaldığı, 15 binden fazla insanın öldüğü Japonya depremi. Dünyanın en refah, en teknolojik ülkesinin, Kur'an'da belirtildiği gibi ansızın nasıl çaresiz kaldığını görmüştük.
Burada dikkat çekilmesi gereken şey "Zaman"dır. Yani insanların aklını basına toplaması için verilen musibetin ne zaman vuku bulacağıdır ki, bunu ancak Allah (cc) bilir...
Cihad Ruhu / Cihad Ruhu
