Çevrimdışı
“Söz söylemenin bir adabı ve usulü olduğu gibi, söz dinlemenin de bir adabı vardır.
İşitmek bir nimet, dinlemek de bir meziyettir. İşitmeyen konuşamaz, duymayanlar da ne söylediklerini bilmezler. Söz söylemesini bilmek kadar, söz dinlemesini de bilmek önemlidir. Hâlbuki bizde genellikle söz söyleme hususunda çok şeyler yazılır, çizilir, söylenir de, dinleme hususunda fazla dikkat edilmez.”
Kur'an-ı Kerim'de: “O (kullarım ki), sözü dinlerler (dikkatle kulak verirler) de onun en güzeline uyarlar, işte Allah'ın doğru yola ilettiği kimseler onlardır. Gerçek akıl sahipleri de bunlardır.”(39 Zümer Suresi, 17-18)
Bir mesaj'dan istifade edebilmek için, birinci şart dinlemek, iyi niyetle yaklaşmaktır. Bir düşünür: “Dinlemeyi öğrenirsen fena konuşanlardan bile yararlanabilirsin” diyor.
Kur'an-ı Kerim'de: “Kur'an okunduğu vakit onu dinleyin ve sükut edin ta ki (Allah'ın rahme-tiyle) esirgenmiş olasınız” (7 Araf, 204) emri ile bize, dinlemek dersi veriliyor. Söylemek, işitmek ve öğrenmenin neticesidir. Anadan doğma sağırlar, ses ve söz duymadıkları için dilsiz kalıyorlar. Kuş yavruları; analarını, babalarını dinliyorlar da öğrendikten sonra ötüyorlar.
Malumdur ki, söylemek, bir meseleyi anlatmak içindir. Bundan dolayı muhatapta anlayış istidadı ne kadar çok olursa, konuşanda konuşma kabiliyeti de o nispette olur. Dinleyenin anlayamayışı, söyleyenin söylemesine manidir. Anlatma hususundaki hassasiyetimiz kadar dinleme konusundaki dikkatsizliğimizde önemlidir.
“Cahilin yapacağı en iyi iş susmaktır. Fakat bunu bilseydi cahil olmazdı. Bilgi ve görgü sahibi değilsen dilini tut, konuşma! Çürük cevizi hafifliği, cahil kimseyi de sözleri ele verir. Düşünmeden konuşan çok hata yapar. Ölçüp biç-meden konuşmaktansa hiç konuşmamak daha iyidir.
Akılsızın biri, eşeğe konuşma öğreteceğim diye inat etmiş. Ömrünü buna adamış. Bütün vaktini bu uğurda harcıyormuş.
Adamın haline acıyan bir âlim:
-Boşuna uğraşma, demiş. Eşek konuşmayı öğrenemez fakat ister-sen ondan susmayı öğrenebilirsin. Bu senin için daha hayırlı olur."
İyi bir konuşmacı olmak istiyorsak, iyi bir dinleyici olmamız gerekmektedir. Nitekim halk şairimiz Karacaoğlan:
Mecliste arif ol kelâmı dinle
El iki söylerse, sen birin söyle
diyerek bizlere adeta iyi bir konuşmanın güzel bir dinlemekten geçtiğini bildirmektedir.
-alıntıdır-
İşitmek bir nimet, dinlemek de bir meziyettir. İşitmeyen konuşamaz, duymayanlar da ne söylediklerini bilmezler. Söz söylemesini bilmek kadar, söz dinlemesini de bilmek önemlidir. Hâlbuki bizde genellikle söz söyleme hususunda çok şeyler yazılır, çizilir, söylenir de, dinleme hususunda fazla dikkat edilmez.”
Kur'an-ı Kerim'de: “O (kullarım ki), sözü dinlerler (dikkatle kulak verirler) de onun en güzeline uyarlar, işte Allah'ın doğru yola ilettiği kimseler onlardır. Gerçek akıl sahipleri de bunlardır.”(39 Zümer Suresi, 17-18)
Bir mesaj'dan istifade edebilmek için, birinci şart dinlemek, iyi niyetle yaklaşmaktır. Bir düşünür: “Dinlemeyi öğrenirsen fena konuşanlardan bile yararlanabilirsin” diyor.
Kur'an-ı Kerim'de: “Kur'an okunduğu vakit onu dinleyin ve sükut edin ta ki (Allah'ın rahme-tiyle) esirgenmiş olasınız” (7 Araf, 204) emri ile bize, dinlemek dersi veriliyor. Söylemek, işitmek ve öğrenmenin neticesidir. Anadan doğma sağırlar, ses ve söz duymadıkları için dilsiz kalıyorlar. Kuş yavruları; analarını, babalarını dinliyorlar da öğrendikten sonra ötüyorlar.
Malumdur ki, söylemek, bir meseleyi anlatmak içindir. Bundan dolayı muhatapta anlayış istidadı ne kadar çok olursa, konuşanda konuşma kabiliyeti de o nispette olur. Dinleyenin anlayamayışı, söyleyenin söylemesine manidir. Anlatma hususundaki hassasiyetimiz kadar dinleme konusundaki dikkatsizliğimizde önemlidir.
“Cahilin yapacağı en iyi iş susmaktır. Fakat bunu bilseydi cahil olmazdı. Bilgi ve görgü sahibi değilsen dilini tut, konuşma! Çürük cevizi hafifliği, cahil kimseyi de sözleri ele verir. Düşünmeden konuşan çok hata yapar. Ölçüp biç-meden konuşmaktansa hiç konuşmamak daha iyidir.
Akılsızın biri, eşeğe konuşma öğreteceğim diye inat etmiş. Ömrünü buna adamış. Bütün vaktini bu uğurda harcıyormuş.
Adamın haline acıyan bir âlim:
-Boşuna uğraşma, demiş. Eşek konuşmayı öğrenemez fakat ister-sen ondan susmayı öğrenebilirsin. Bu senin için daha hayırlı olur."
İyi bir konuşmacı olmak istiyorsak, iyi bir dinleyici olmamız gerekmektedir. Nitekim halk şairimiz Karacaoğlan:
Mecliste arif ol kelâmı dinle
El iki söylerse, sen birin söyle
diyerek bizlere adeta iyi bir konuşmanın güzel bir dinlemekten geçtiğini bildirmektedir.
-alıntıdır-
