Çevrimdışı
Riyazussalihin
BÖLÜM: 49
GÖRÜNÜŞE GÖRE HÜKÜM VERMEK KALBLERDEKİNİ ALLAH’A BIRAKMAK
BÖLÜM: 49
GÖRÜNÜŞE GÖRE HÜKÜM VERMEK KALBLERDEKİNİ ALLAH’A BIRAKMAK
“... Eğer dönüp tevbe ederlerse, tevbe ve imanlarının gereği namazı kılarlar
zekatı da verirlerse artık onları serbest bırakın...” (9 Tevbe 5)
391: Abdullah İbni Ömer (Allah Onlardan razı olsun)'dan rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:
“Ben Allah’tan başka ilah bulunmadığına, Muhammed’in Allah’ın Rasulü
olduğuna şehadet edip namazı dosdoğru kılıncaya, zekatı hakkıyla verinceye kadar insanlarla savaşmakla emrolundum. Bunları yaptıkları takdirde kanlarını ve mallarını benden korumuş olurlar. İslamın gerektiği haklardan olan had ve cezalar bunun dışındadır. Onların gizli hallerinin hesabı Allah’a aittir.”
(Buhari, İman 17, Müslim, İman 32)
S.198
392: Ebu Abdullah Tarık ibni Eşyem (Allah Ondan razı olsun)'dan rivayet
edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in şöyle buyurduğunu
işitmiştir: “Her kim Allah’tan başka gerçek ilah yoktur der ve Allah’ın dışında ibadet edilip saygı duyulanları inkar ederse onun malı ve canı haramdır, dokunulamaz. Gizli hallerinin hesabı ise Allah’a aittir.”
(Müslim, İman 37)
393: Ebu Mabed Mikdad ibni Esved (Allah Ondan razı olsun) şöyle demiştir:
Ben Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’e dedim ki: -Kafirlerden biriyle karşılaşsam vuruşurken ellerimden birini kılıçla vurup koparsa sonra da benden kurtulmak için bir ağacın arkasına sığınıp: Ben müslüman oldum, dese onu öldürebilir miyim? Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem): -Sakın onu öldürme! buyurdu. Ben de: -Ey Allah’ın Rasulü! Adam benim iki elimden birini kopardıktan sonra bu sözü söylüyorsa, dedim. Bunun üzerine: -Sakın öldürme, eğer onu öldürürsen o senin kendisini öldürmezden önceki durumundadır. Sen ise onun o sözü söylemeden önceki durumuna düşmüş olursun”, buyurdu.
(Buhari, Megazi 12, Müslim, İman 155)
199
394: Üsame ibni Zeyd (Allah Onlardan razı olsun) şöyle demiştir: Rasulullah
bizi Cüheyne kabilesine ait Huraka mevkiindeki halka göndermişti. Sabahleyin
onları sularının başında bastırdık. Ben ve Ensardan bir kişi onlardan bir adama ulaştık. Biz üzerine yürüyünce adam Lâ ilâhe illallah = Allah’tan başka ilah yoktur, dedi. Bunun üzerine Ensardan olan arkadaşım onu bıraktı. Ben mızrağımı ona sapladım ve adamı öldürdüm. Medine’ye geldiğimizde Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) durumdan haberdar oldu ve: -Ey Üsame Lâ ilâhe illallah dedikten sonra adamı öldürdün mü? buyurdu. Ben: -Ya Rasulallah o adam bu sözü ancak canını kurtarmak üzere söyledi, dedim. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) tekrar: -Lâ ilâhe illallah dedikten sonra adamı öldürdün mü? diye yine sordu ve bu sözü o kadar çok tekrarladı ki, o günden önce müslüman olmamış olmayı bile temenni ettim.
(Buhari, Diyet 2, Müslim, İman 158)
* Müslim’in değişik bir rivayeti şöyledir: Rasulullah (sallallahu aleyhi
vesellem): -Adam Lâ ilâhe illallah dediği halde sen onu öldürdün öyle mi?
-Ya Rasulallah o bu sözü sadece silahtan korktuğu için söyledi, dedim.
Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) ise: -Kalbini mi yardın korkudan söyleyip söylemediğini ne biliyorsun, buyurdu. Bu sözü o kadar çok tekrarladı ki ilk olarak o gün müslüman olmayı temenni ettim.
(Müslim, İman 158)
395: Cündüb ibni Abdullah (Allah Ondan razı olsun)'dan rivayet edildiğine
göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) müslümanlardan bir müfrezeyi
müşriklerden bir kavme göndermişti. Bunlar müşriklerle karşılaşınca müşriklerden bir adam müslümanlardan istediğine saldırıp öldürüyordu. Müslümanlardan bir kimse de onun boş bulunacağı bir anı gözlüyordu. Bu kimsenin Üsame ibni Zeyd olduğunu konuşup duruyorduk. Üsame kılıcını çekip adamı öldüreceği sırada o kimse: Lâ ilâhe illallah dedi. Fakat Üsame onu yine de öldürdü. Peygamber efendimize müjdeci geldi. Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem) ona ordunun durumunu sordu. O da olup biteni kendisine haber verdi. Hatta Üsame’nin ve o adamın durumunu da anlattı. Bunun üzerine Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) Üsame’yi çağırdı ve ona: -Adamı niçin öldürdün? diye sordu. Üsame: -Ya Rasulallah o adam müslümanların canını yaktı, falanı, filanı öldürdü, diyerek birkaç şehidin isimlerini saydı ve sözüne şöyle devam etti. Ben onun üzerine yürüdüm, kılıcı görünce Lâ ilâhe illallah dedi. Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) efendimiz: “Öyle diyen adamı öldürdün mü?” diye sordu. Ben evet deyince Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem): “Lâ ilâhe illallah diyen adam kıyamet günü karşına geldiğinde ne yapacaksın? dedi. Üsame ibni Zeyd: Ya Rasulallah! Allah’tan beni bağışlamasını dile, dedi. Fakat Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem): “Lâ ilâhe illallah diyen adam kıyamet günü karşına geldiğinde ne yapacaksın? demekten başka bir şey söylemiyordu. Hep bu sözü tekrar ediyor .
(Müslim, İman 160)
396: Abdullah ibn Utbe ibni Mes’ud der ki: Ömer ibni Hattab (Allah Ondan
razı olsun) şöyle derken işittim: Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) zamanında Allah tarafından gelen vahiy sayesinde insanlar her halleriyle yargılanmak durumundaydılar. Bugün vahiy kesilmiştir. Bunun için biz sizleri şu anda apaçık belli olan davranışlarınız sebebiyle hesaba çekeriz. Dolayısıyla bize iyi davranışlar gösteren kimseyi güvenilir kimse bilir ona yaklaşırız. Onun gizli hallerinden hiçbir şeyi araştırmak bize düşmez. O gizli
201
hallerinin hesabını Allah görür. Bize karşı kötü davranışlar sergileyen bir kimseyi de güvenilir bulmayız. Niyetinin iyi olduğunu söylese bile kendisinden emin olmaz ve kendisini doğrulamayız.
(Buhari, Şehadet 5)
Dinlemek için : https://archive.org/download/imamnevevidenriyazussalihinhayrikucukdenizmp3/0391-0396.mp3
zekatı da verirlerse artık onları serbest bırakın...” (9 Tevbe 5)
391: Abdullah İbni Ömer (Allah Onlardan razı olsun)'dan rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:
“Ben Allah’tan başka ilah bulunmadığına, Muhammed’in Allah’ın Rasulü
olduğuna şehadet edip namazı dosdoğru kılıncaya, zekatı hakkıyla verinceye kadar insanlarla savaşmakla emrolundum. Bunları yaptıkları takdirde kanlarını ve mallarını benden korumuş olurlar. İslamın gerektiği haklardan olan had ve cezalar bunun dışındadır. Onların gizli hallerinin hesabı Allah’a aittir.”
(Buhari, İman 17, Müslim, İman 32)
S.198
392: Ebu Abdullah Tarık ibni Eşyem (Allah Ondan razı olsun)'dan rivayet
edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in şöyle buyurduğunu
işitmiştir: “Her kim Allah’tan başka gerçek ilah yoktur der ve Allah’ın dışında ibadet edilip saygı duyulanları inkar ederse onun malı ve canı haramdır, dokunulamaz. Gizli hallerinin hesabı ise Allah’a aittir.”
(Müslim, İman 37)
393: Ebu Mabed Mikdad ibni Esved (Allah Ondan razı olsun) şöyle demiştir:
Ben Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’e dedim ki: -Kafirlerden biriyle karşılaşsam vuruşurken ellerimden birini kılıçla vurup koparsa sonra da benden kurtulmak için bir ağacın arkasına sığınıp: Ben müslüman oldum, dese onu öldürebilir miyim? Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem): -Sakın onu öldürme! buyurdu. Ben de: -Ey Allah’ın Rasulü! Adam benim iki elimden birini kopardıktan sonra bu sözü söylüyorsa, dedim. Bunun üzerine: -Sakın öldürme, eğer onu öldürürsen o senin kendisini öldürmezden önceki durumundadır. Sen ise onun o sözü söylemeden önceki durumuna düşmüş olursun”, buyurdu.
(Buhari, Megazi 12, Müslim, İman 155)
199
394: Üsame ibni Zeyd (Allah Onlardan razı olsun) şöyle demiştir: Rasulullah
bizi Cüheyne kabilesine ait Huraka mevkiindeki halka göndermişti. Sabahleyin
onları sularının başında bastırdık. Ben ve Ensardan bir kişi onlardan bir adama ulaştık. Biz üzerine yürüyünce adam Lâ ilâhe illallah = Allah’tan başka ilah yoktur, dedi. Bunun üzerine Ensardan olan arkadaşım onu bıraktı. Ben mızrağımı ona sapladım ve adamı öldürdüm. Medine’ye geldiğimizde Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) durumdan haberdar oldu ve: -Ey Üsame Lâ ilâhe illallah dedikten sonra adamı öldürdün mü? buyurdu. Ben: -Ya Rasulallah o adam bu sözü ancak canını kurtarmak üzere söyledi, dedim. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) tekrar: -Lâ ilâhe illallah dedikten sonra adamı öldürdün mü? diye yine sordu ve bu sözü o kadar çok tekrarladı ki, o günden önce müslüman olmamış olmayı bile temenni ettim.
(Buhari, Diyet 2, Müslim, İman 158)
* Müslim’in değişik bir rivayeti şöyledir: Rasulullah (sallallahu aleyhi
vesellem): -Adam Lâ ilâhe illallah dediği halde sen onu öldürdün öyle mi?
-Ya Rasulallah o bu sözü sadece silahtan korktuğu için söyledi, dedim.
Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) ise: -Kalbini mi yardın korkudan söyleyip söylemediğini ne biliyorsun, buyurdu. Bu sözü o kadar çok tekrarladı ki ilk olarak o gün müslüman olmayı temenni ettim.
(Müslim, İman 158)
395: Cündüb ibni Abdullah (Allah Ondan razı olsun)'dan rivayet edildiğine
göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) müslümanlardan bir müfrezeyi
müşriklerden bir kavme göndermişti. Bunlar müşriklerle karşılaşınca müşriklerden bir adam müslümanlardan istediğine saldırıp öldürüyordu. Müslümanlardan bir kimse de onun boş bulunacağı bir anı gözlüyordu. Bu kimsenin Üsame ibni Zeyd olduğunu konuşup duruyorduk. Üsame kılıcını çekip adamı öldüreceği sırada o kimse: Lâ ilâhe illallah dedi. Fakat Üsame onu yine de öldürdü. Peygamber efendimize müjdeci geldi. Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem) ona ordunun durumunu sordu. O da olup biteni kendisine haber verdi. Hatta Üsame’nin ve o adamın durumunu da anlattı. Bunun üzerine Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) Üsame’yi çağırdı ve ona: -Adamı niçin öldürdün? diye sordu. Üsame: -Ya Rasulallah o adam müslümanların canını yaktı, falanı, filanı öldürdü, diyerek birkaç şehidin isimlerini saydı ve sözüne şöyle devam etti. Ben onun üzerine yürüdüm, kılıcı görünce Lâ ilâhe illallah dedi. Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) efendimiz: “Öyle diyen adamı öldürdün mü?” diye sordu. Ben evet deyince Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem): “Lâ ilâhe illallah diyen adam kıyamet günü karşına geldiğinde ne yapacaksın? dedi. Üsame ibni Zeyd: Ya Rasulallah! Allah’tan beni bağışlamasını dile, dedi. Fakat Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem): “Lâ ilâhe illallah diyen adam kıyamet günü karşına geldiğinde ne yapacaksın? demekten başka bir şey söylemiyordu. Hep bu sözü tekrar ediyor .
(Müslim, İman 160)
396: Abdullah ibn Utbe ibni Mes’ud der ki: Ömer ibni Hattab (Allah Ondan
razı olsun) şöyle derken işittim: Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) zamanında Allah tarafından gelen vahiy sayesinde insanlar her halleriyle yargılanmak durumundaydılar. Bugün vahiy kesilmiştir. Bunun için biz sizleri şu anda apaçık belli olan davranışlarınız sebebiyle hesaba çekeriz. Dolayısıyla bize iyi davranışlar gösteren kimseyi güvenilir kimse bilir ona yaklaşırız. Onun gizli hallerinden hiçbir şeyi araştırmak bize düşmez. O gizli
201
hallerinin hesabını Allah görür. Bize karşı kötü davranışlar sergileyen bir kimseyi de güvenilir bulmayız. Niyetinin iyi olduğunu söylese bile kendisinden emin olmaz ve kendisini doğrulamayız.
(Buhari, Şehadet 5)
Dinlemek için : https://archive.org/download/imamnevevidenriyazussalihinhayrikucukdenizmp3/0391-0396.mp3
