E
Çevrimdışı
...............İbn-i Teymiyye'nin yaşadığı dönem budur.
İbn-i Teymiyye'nin yaşadığı yüzyıl siyâsî çalkantılar ve savaşlarla geçtiği gibi, bu dönemde genellikle bütün ilimlerde bir taklit anlayışı hüküm sürüyordu. O'nun da intisap ettiği Hanbeliier Eş'arî'nİn görüşlerini taklit eden çoğunluğa muhaiefet ediyorlardı. Bu yüzden de tartışmalar oluyordu.
Tasavvuf Mısır ve Şam'da çoğunluğa hakim olmuştu. İbn-i Teymiyye delillerle tasavvufun üzerine yürüdü ve onunla ölçülü bir şekilde mücadele etti. Öte yandan Şia İslâm toprakları üzerinde fitnelere sebeb oluyor; selefe aykırı birtakım iddialarda bulunuyordu. Bir kısmı da dağlara çekilmişti. Diğer bir kısmı halk için daha büyük bir tehlike oluşturuyorlardı. İbn-i Teymiyye bunlarla susturucu deliller ve keskin kılıçlar kullanarak mücadeleye girişti.
Gerçek şudur ki, İbn-i Teymiyye kalbi ve aklı ile Kur'ân, Sünnet, sahabe sözü, kaza ve fetvalarının, onlardan rivayet olunan görüşlerin etkisine girmiş, onların atmosferinde yaşamıştır.
Etrafına bakan İbn-i Teymiyye o yüce öncülerin ve Rasulullah'ın (S.A.V.) getirdiklerine muhalif görüşleriyle karşılaşmıştır. Bunun üzerine halkı Rabbi'nin emrine, Sünnet Rasulullah'ı (S.A.V.) diriltmeye, Selefin yolundan gitmeye çağırmıştır. Bu arada İbn-i Teymiyye ile halk veya şeyhleri taklit ile sırf hakka bağlanmak düşünceleri arasında çatışma olmuştur.
Bu savaşta, sağlam ipe tutunmuş olan İbn-i Teymiyye'nin sert davrandığı hiçbir şeyden korkmadan inandığını söylediği görülüyor.
O'nun kitaplarında yazdığı düşünceler, risalelerinde savunduğu fikirler işte bu çarpışmalar sırasında ortaya çıkmışlardır. Bu sebeple, İbn-i Teymiyye'nin risale ve kitaplarının sıcak, sert ve güçlü olduğu görülür.
Çünkü bir savaş sırasında meydana gelmişlerdir. Onlar sanki patlayan silâhlar, çarpışan oklar ve birbirine giren kılıçlar gibidirler.
İbn-i Teymiyye'nin eserlerinde sertlikten başka bir şey daha vardır: Açıklık ve genişlik. O'nun bu tarafını kitabımızın ikinci kısmına, içtihadları ve fikhî yönü bahsine bırakalım.
İmam İbn-i Teymiyye, : 198.
İbn-i Teymiyye'nin yaşadığı yüzyıl siyâsî çalkantılar ve savaşlarla geçtiği gibi, bu dönemde genellikle bütün ilimlerde bir taklit anlayışı hüküm sürüyordu. O'nun da intisap ettiği Hanbeliier Eş'arî'nİn görüşlerini taklit eden çoğunluğa muhaiefet ediyorlardı. Bu yüzden de tartışmalar oluyordu.
Tasavvuf Mısır ve Şam'da çoğunluğa hakim olmuştu. İbn-i Teymiyye delillerle tasavvufun üzerine yürüdü ve onunla ölçülü bir şekilde mücadele etti. Öte yandan Şia İslâm toprakları üzerinde fitnelere sebeb oluyor; selefe aykırı birtakım iddialarda bulunuyordu. Bir kısmı da dağlara çekilmişti. Diğer bir kısmı halk için daha büyük bir tehlike oluşturuyorlardı. İbn-i Teymiyye bunlarla susturucu deliller ve keskin kılıçlar kullanarak mücadeleye girişti.
Gerçek şudur ki, İbn-i Teymiyye kalbi ve aklı ile Kur'ân, Sünnet, sahabe sözü, kaza ve fetvalarının, onlardan rivayet olunan görüşlerin etkisine girmiş, onların atmosferinde yaşamıştır.
Etrafına bakan İbn-i Teymiyye o yüce öncülerin ve Rasulullah'ın (S.A.V.) getirdiklerine muhalif görüşleriyle karşılaşmıştır. Bunun üzerine halkı Rabbi'nin emrine, Sünnet Rasulullah'ı (S.A.V.) diriltmeye, Selefin yolundan gitmeye çağırmıştır. Bu arada İbn-i Teymiyye ile halk veya şeyhleri taklit ile sırf hakka bağlanmak düşünceleri arasında çatışma olmuştur.
Bu savaşta, sağlam ipe tutunmuş olan İbn-i Teymiyye'nin sert davrandığı hiçbir şeyden korkmadan inandığını söylediği görülüyor.
O'nun kitaplarında yazdığı düşünceler, risalelerinde savunduğu fikirler işte bu çarpışmalar sırasında ortaya çıkmışlardır. Bu sebeple, İbn-i Teymiyye'nin risale ve kitaplarının sıcak, sert ve güçlü olduğu görülür.
Çünkü bir savaş sırasında meydana gelmişlerdir. Onlar sanki patlayan silâhlar, çarpışan oklar ve birbirine giren kılıçlar gibidirler.
İbn-i Teymiyye'nin eserlerinde sertlikten başka bir şey daha vardır: Açıklık ve genişlik. O'nun bu tarafını kitabımızın ikinci kısmına, içtihadları ve fikhî yönü bahsine bırakalım.
İmam İbn-i Teymiyye, : 198.
