Çözüldü İmam Muhammed'e Ait Olduğu Söylenen Sözü Açıklar mısınız?

Selamun Aleykum ve Rahmetullahi ve Berekatuh

İmam Muhammed'e göre, bir kimse bir azasının kesilmesi ve benzeri tehditlerle küfre ve inkâra zorlansa, eğer
kalb imanla dolu olduğu halde dili ile küfür kelimesini söylerse kâfir olmasına hükmedilmez. Fakat bu zorlama
esnasında söylediği sözden geçmişte kâfir olduğunu hatırlayıp, sözlerine cevap olmak üzere konuştuğu
kelimeden geleceği kasdetmedi ise küfrü ile hükmedilir.Karısı ile araları ayrılır. Yine bir kimse kendi isteği ile
geçmişte kafir olduğunu ifade ederse, sonra da bununla yalanı kasdettim derse, kafir olur. Kadı kendisini tasdik
etmez

1. Geçmişteki halini hatırlamak ve geleceği kasdetmemesinden kasıt nedir?
2. Kendi isteği ile geçmişteki halini ifade etmesinden kasıt nedir?
Mesela bir insan eskiden yanlış bir inanıştaydım deyip yanlışlarını anlatıp tevbe edip Müslüman oldum demesi yanlış bir şey midir?
Burda kafir olmasına sebeb olan şey yalanı kasdetmesi mi kendi isteğiyle geçmişinden bahsetmesi midir?



Sözün alındığı yer : Aliyyül Kari Fıkh-ı Ekber /Minhac'ul-Musalin Adlı Kitaptan Bazı Meseleler bölümü son paragraf.

Âleykum selam we rahmetullahi we berakatuh kardeşim;
Fıkhu'l Ekber'de geçen metin şöyle :
"İmam Muhammed'e göre, bir kimse bir azasının kesilmesi ve benzeri tehditlerle küfre ve inkâra zorlansa, eğer kalb imanla dolu olduğu halde dili ile küfür kelimesini söylerse kâfir olmasına hükmedilmez. Fakat bu zorlama esnasında söylediği sözden geçmişte kâfir olduğunu hatırlayıp, sözlerine cevap olmak üzere konuştuğu kelimeden geleceği kasdetmedi ise küfrü ile hükmedilir. Karısı ile araları ayrılır. Yine bir kimse kendi isteği ile geçmişte kafir olduğunu ifade ederse, sonra da bununla yalanı kasdettim derse, kafir olur. Kadı kendisini tasdik etmez."

C 1 - 2:
Küfre zorlanan kimse için "Fakat bu zorlama esnasında söylediği sözden geçmişte kâfir olduğunu hatırlayıp, sözlerine cevap olmak üzere konuştuğu kelimeden geleceği kasdetmedi ise küfrü ile hükmedilir." metnindeki mukreh kişi, kufre zorlanırken kalbi imanla dolu iken kufur sözünü söylediği halde (kalben) inkâr etmesi gerekirken aksine; geçmişte kâfir olduğu zamanı hatırlayıp sonradan mûmin olmasını da kast etmeyerek, kalben de inkâr etme gereği görmeden geçmişteki o zamanları düşünerek "evet ben kâfirdim, kâfirim" diyerek onaylayarak dediği için sonraki imani zamanını düşünmediğinden kalben ikrah duymamış olduğundan küfrüne hükmedilir" denmektedir.