A
Çevrimdışı
Tekrar tekrar haykırıyorum içimden “Namaz uykudan hayırlıdır, Namaz uykudan hayırlıdır”.
Hayır ve şer bu iki eksen arasında dönüp dolaşır hayatlarımız. Aldığımız her nefes ya hayra ulaştırır ya şerre. Duygu ve düşüncelerimiz hiçbir zaman için boş yere kulaç atmazlar ya hayra yönlendirirler bizi ya kötülüğe. Bugün attığımız her adım yarın karşımıza ya güzel bir suret ya çirkin bir suret olarak çıkar. Ve bu suret bizim kendi suretimiz olur. Çizgi çizgi, kare kare onu oluşturan bizim ellerimizdir. Memnunluk yada memnuniyetsizlik..
Hayır diye adlandırdığımız, şer diye kaçındığımız şeylere, nesnelere, duygulara baktığımızda dünün şerri bugünün hayrı olabiliyor. Dünün hayrı da bugün şer diye telakki edilebiliyor. Değişen neydi kötü her zaman için kötü değimliydi? Ya iyilik, hayır her zaman için güzel değimliydi? Değişen neydi hayatımız da dünün faydalısını bugünün zararına değişebiliyorduk.
Hayrı olmayan bir hayat, yalancı bahar da zamansız açılan çiçek gibi solmaya mahkumdur. Kalıcı olan hayrın peşine düşenler elbette dört mevsim güneşli bir havayı değil her mevsimin getirdiği zorluk ve güzelliğiyle bunu yaşayacaklardır. İstenilen her hayrın ülfeti olduğu gibi külfeti de vardır. İşte en önemlisi arzuladığımız hayrın hem ülfetini hem külfetini göğüsleyebilmek. Onun ağır sorumluluğunu taşıyabilmek. Ve istediğimiz hayırlarda sonradan bedbaht olmamak. Kendimiz için hayır olanı isterken sadece dil ile değil ruhumuzla bedenimizle kısaca hayatımızla bu hayra hazır olmak gerekiyor. Çünkü hayırlı işler öyle sıradan, basit gelişi güzel yapılan işler değildir. Onun kabulü için ön dua yapıldıktan sonra tekrar bir dua gerekir.
“Biz elimizden geleni yaptık sen kabul buyur ya ilahi” diyerek, Onun indireceği her hayra muhtaç olduğumuzu asla unutmamak. Çünkü Onu unutanlar unutulurlar.
alıntı..
vesselam..
Hayır ve şer bu iki eksen arasında dönüp dolaşır hayatlarımız. Aldığımız her nefes ya hayra ulaştırır ya şerre. Duygu ve düşüncelerimiz hiçbir zaman için boş yere kulaç atmazlar ya hayra yönlendirirler bizi ya kötülüğe. Bugün attığımız her adım yarın karşımıza ya güzel bir suret ya çirkin bir suret olarak çıkar. Ve bu suret bizim kendi suretimiz olur. Çizgi çizgi, kare kare onu oluşturan bizim ellerimizdir. Memnunluk yada memnuniyetsizlik..
Hayır diye adlandırdığımız, şer diye kaçındığımız şeylere, nesnelere, duygulara baktığımızda dünün şerri bugünün hayrı olabiliyor. Dünün hayrı da bugün şer diye telakki edilebiliyor. Değişen neydi kötü her zaman için kötü değimliydi? Ya iyilik, hayır her zaman için güzel değimliydi? Değişen neydi hayatımız da dünün faydalısını bugünün zararına değişebiliyorduk.
Hayrı olmayan bir hayat, yalancı bahar da zamansız açılan çiçek gibi solmaya mahkumdur. Kalıcı olan hayrın peşine düşenler elbette dört mevsim güneşli bir havayı değil her mevsimin getirdiği zorluk ve güzelliğiyle bunu yaşayacaklardır. İstenilen her hayrın ülfeti olduğu gibi külfeti de vardır. İşte en önemlisi arzuladığımız hayrın hem ülfetini hem külfetini göğüsleyebilmek. Onun ağır sorumluluğunu taşıyabilmek. Ve istediğimiz hayırlarda sonradan bedbaht olmamak. Kendimiz için hayır olanı isterken sadece dil ile değil ruhumuzla bedenimizle kısaca hayatımızla bu hayra hazır olmak gerekiyor. Çünkü hayırlı işler öyle sıradan, basit gelişi güzel yapılan işler değildir. Onun kabulü için ön dua yapıldıktan sonra tekrar bir dua gerekir.
“Biz elimizden geleni yaptık sen kabul buyur ya ilahi” diyerek, Onun indireceği her hayra muhtaç olduğumuzu asla unutmamak. Çünkü Onu unutanlar unutulurlar.
alıntı..
vesselam..
