Benim İslam'dan anladığım;
Başta sorunuz yanlış. Doğrusu "kendimiz için ne yaptık? ne yapmalıyız?" olmalı.
İslam'ın hiç birimize ihtiyacı yok halbuki bizim ona ihtiyacımız kat'i.
"Kim İslam'a yardım ederse" benzeri haberleri önce doğru anlamak gerekir.
Kastınızın aslında bu olup kelime tercihinizin yanlış olmasına gelirsek;
kimisi İslam'ı cihatla sınırlandırdı, kimisi medreseyle kimileri de sadece stklaşmada bıraktı.
Hayır! İslam bir bütündür ve önce kişi kendi nefsinde yaşar, sonra ailesi sonra komşusu sonra mahalle şehir ülke dünya..
Biz İslamı yaşamaya çalışırken hem bu sıraya uyup hem de bütün olarak alabilsek problemlerin çoğu zaten ortadan kalkacak inşaAllah.
Evinde, mahallesinde çalışma yapmayan adam kalkıpta elin adamıyla/kızıyla nasıl çalışma yapabilirim diye sormasın, samimiyetinden veya aklında şüphe ederim.
Bir genelleme yaptım, hakkınızda bir zanda bulunmadım. Umarım doğru anlaşılmışımdır.
Selametle.
Zaten/Zaruraten ilk önce insanın kendisi için bir şeyler yapması şartı vardır. Ben bu yazımda gavur birisine yöneltmiyorum sorumu veyahut cahil -İslam'da bilinmesi gerekenleri bilmeyen- birisine. Yazımı okuyan akıllı Müslümanlar anlarlar ki ben kendisini kurtarmış Müslümanlara sesleniyorum. Hani ne derler "kelin ilacı olsa başına sürer" misali İslam'dan bihaber olan insanlar zaten bu takım çalışmalarda bulunamazlar. Belli ki yenisin. İlim aldıkça ufkunda genişleyecek bizler gibi düşüneceksindir.
Ey iman edenler! Eğer siz Allah’a (dinine) yardım ederseniz...
Ey iman edenler! Eğer siz Allah’a (dinine) yardım ederseniz O da size yardım eder ve ayaklarınızı sabit kılar. (Muhammed Sûresi, 7)
Bu buyrukla Yüce Allah, mü’minlere dinin gereklerini yerine getirmeyi, ona davet etmeyi, bu dinin düşmanlarına karşı cihad etmeyi ve bütün bunlarla yalnızca Yüce Allah’ın rızasını gözetmeyi emretmektedir. İşte Allah’a yardım budur.
Onlar da bunu yapacak olursa Allah onlara yardım eder ve ayaklarına sebat verir. Yani sabır, huzur, sükûn ve sebatla kalplerine metanet verir. Bedenlerine de buna dayanma gücü verir, düşmanlarına karşı onlara yardım eder.
Bu, pek cömert ve sözünde duranın, söz ve fiillerle kendisine/dinine yardım eden kimseye mevlâsının da yardım edeceğine, sebat gibi yardım ve zaferin sebeplerini ona kolaylaştıracağına dair verdiği ilâhî bir sözdür.
Kaynak: Teysîru'l-Kerîmi'r-Rahmân fı Tefsîri Kelâmi'l-Mennân (Tefsîru's-Sa'dî Özlü Kur'ân Tefsîri), Cilt: 4, Sahife: 650-651.
Ey İman edenler! Tedbirinizi alın...
Ey İman edenler! Tedbirinizi alın ve küçük birlikler halinde savaşa çıkın yahut toptan seferber olun. (Nisa Sûresi, 71)
Yüce Allah, mü’min kullarına, kâfir düşmanlarına karşı tedbirlerini almalarını emretmektedir. Bu emir düşmanlarla savaşmakta, onların hile ve tuzaklarını savmakta, güçlerini bertaraf etmekte katkısı olan kaleler yapmak, hendekler açmak, atış ve binicilik öğrenmek, bunları sağlayacak sanayiyi bilmek, kendisi vasıtasıyla düşmanların girişlerinin, çıkışlarının ve planlarının öğrenilmesine yardımcı olan hususları öğrenmek ve Allah yolunda savaşa çıkmak gibi bütün yollara başvurmayı kapsamaktadır.
İşte bundan dolayı Yüce Allah burada
“küçük birlikler halinde savaşa çıkın,” yani serriyeler halinde ayrı ayrı çıkın ya da bir ordu giderken diğeri yerlerinde kalsın
“yahut toptan seferber olun.” Bütün bunlar ise maslahata, düşmanlara zarar verme miktarına ve müslümanların dinî gereklerini yerine getirmek bakımından rahata kavuşmalarına bağlı olan durumlardır. Bu âyet-i kerime Yüce Allah’ın
“Siz de onlara karşı gücünüzün yettiği kadar kuvvet hazırlayın.” (el-Enfal, 8/60) buyruğuna benzemektedir.
Kaynak: Teysîru'l-Kerîmi'r-Rahmân fı Tefsîri Kelâmi'l-Mennân (Tefsîru's-Sa'dî Özlü Kur'ân Tefsîri), Cilt: 1, Sahife: 499.
...iş hususunda onlarla istişare et...
Allah’tan bir rahmet sayesinde sen onlara yumuşak davrandın. Şâyet kaba ve katı kalpli biri olsaydın, elbette onlar etrafından dağılırlardı. O halde onları affet, onlar için (Allah’tan) mağfiret dile ve iş hususunda onlarla istişare et. Bir kere de azmettin mi artık Allah’a güvenip dayan. Şüphesiz Allah kendisine güvenip dayananları sever. (Âl-i İmran Sûresi, 159)
(...)
“Ve iş hususuna da onlarla istişare et.” Yani müşavereye/danışmaya gerek duyulan, üzerinde düşünülmesi ve incelenmesi gereken hususlarla onlarla istişare et. Çünkü istişarede dinî ve dünyevî bakımdan sayılması mümkün olmayacak kadar fayda ve maslahat vardır: (...)
Kaynak: Teysîru'l-Kerîmi'r-Rahmân fı Tefsîri Kelâmi'l-Mennân (Tefsîru's-Sa'dî Özlü Kur'ân Tefsîri), Cilt: 1, Sahife: 391.
Çevrimdışı
