İbnu Abbâs (radiyallahu anhümâ) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) teşehhüdden sonra şunu okurdu: “Allahümme innî eûzu bike min azâbi cehennem ve eûzu bike min azâbi’lkabri ve eûzu bike min fitneti’d-Deccâl ve eûzu bike min fitneti’lmahyâ ve’lmemât. (Allahım, ben cehennem azabından sana sığınırım. Kabir azabından da sana sığınırım. Deccal fitnesinden de sana sığınırım, hayat ve ölüm fitnesinden de sana sığınırım)”.
اللَّهُمَّ إنِّى أعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ جَهَنّمَ وَأعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَأعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدَّجَّالِ وَأعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ المَحْيَا وَالمَمَاتِ
Allahümme: Allah’ım
innî: ben
eûzu: sığınırım
bike: sana
min azâbi cehennem: cehennem azabından
ve eûzu: ve sığınırım
bike: sana
min azâbi’lkabri: kabir azabından
ve eûzu: ve sığınırım
bike: sana
min fitneti’d-Deccâl: Deccal fitnesinden
ve eûzu : ve sığınırım
bike: sana
min fitneti’l mahyâ : hayat fitnesinden
ve’l memât: ve ölüm
Abdullah İbnu Amr İbni’l-As (radıyallâhu anhümâ) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)’a, Hz. Ebû Bekir (radıyallâhu anh) gelerek: ”Bana namazda okuyacağım bir dua öğret” dedi. Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ona şu duayı okumasını söyledi:
”Allahümme innî zalemtü nefsî zulmen kesîran ve lâ yağfiru’zzünûbe illâ ente fa’ğfir lî mağfireten min indike verhamnî inneke ente’lğafûru’rrahîm. (Allahım ben nefsime çok zulmettim . Günahları ancak sen affedersin. Öyle ise beni, şanına layık bir mağfiretle bağışla, bana merhamet et. Sen affedici ve merhamet edicisin”.
اللَّهُمَّ إنِّى ظَلَمْتُ نَفْسِى ظُلْماً كَثيراً وَلاَ يَغفِرُ الذُّنُوبَ إلاَّ أنْتَ فَاغْفِرْ لِى مَغْفِرَةً مَنْ عِنْدَكَ وَارْحَمْنِى إنَّكَ أنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
Allahümme: Allah’ım
innî: ben
zalemtü: zulmettim
nefsî : nefsime
zulmen kesîran: çok zulüm
ve lâ : yoktur
yağfiru: affedecek
ezzünûbe: günahları
illâ : ancak
ente: sen varsın
fa’ğfir lî : beni bağışla
mağfireten : mağfiretle
min indike: şanına layık
verhamnî : bana merhamet et
inneke : şüphesiz ki sen
ente’lğafûru’rrahîm: sen merhamet edicisin.
اللَّهُمَّ إنِّى أعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ جَهَنّمَ وَأعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَأعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدَّجَّالِ وَأعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ المَحْيَا وَالمَمَاتِ
Allahümme: Allah’ım
innî: ben
eûzu: sığınırım
bike: sana
min azâbi cehennem: cehennem azabından
ve eûzu: ve sığınırım
bike: sana
min azâbi’lkabri: kabir azabından
ve eûzu: ve sığınırım
bike: sana
min fitneti’d-Deccâl: Deccal fitnesinden
ve eûzu : ve sığınırım
bike: sana
min fitneti’l mahyâ : hayat fitnesinden
ve’l memât: ve ölüm
Abdullah İbnu Amr İbni’l-As (radıyallâhu anhümâ) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)’a, Hz. Ebû Bekir (radıyallâhu anh) gelerek: ”Bana namazda okuyacağım bir dua öğret” dedi. Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ona şu duayı okumasını söyledi:
”Allahümme innî zalemtü nefsî zulmen kesîran ve lâ yağfiru’zzünûbe illâ ente fa’ğfir lî mağfireten min indike verhamnî inneke ente’lğafûru’rrahîm. (Allahım ben nefsime çok zulmettim . Günahları ancak sen affedersin. Öyle ise beni, şanına layık bir mağfiretle bağışla, bana merhamet et. Sen affedici ve merhamet edicisin”.
اللَّهُمَّ إنِّى ظَلَمْتُ نَفْسِى ظُلْماً كَثيراً وَلاَ يَغفِرُ الذُّنُوبَ إلاَّ أنْتَ فَاغْفِرْ لِى مَغْفِرَةً مَنْ عِنْدَكَ وَارْحَمْنِى إنَّكَ أنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
Allahümme: Allah’ım
innî: ben
zalemtü: zulmettim
nefsî : nefsime
zulmen kesîran: çok zulüm
ve lâ : yoktur
yağfiru: affedecek
ezzünûbe: günahları
illâ : ancak
ente: sen varsın
fa’ğfir lî : beni bağışla
mağfireten : mağfiretle
min indike: şanına layık
verhamnî : bana merhamet et
inneke : şüphesiz ki sen
ente’lğafûru’rrahîm: sen merhamet edicisin.
