Çevrimdışı
Zamanın birinde adamın biri iş aramak için evinden çıkar, köy köy kasaba kasaba iş arar ama bulamaz.. Her şeyden umudunu yitirmiş bir vaziyette çeşmenin dibinde oturur. Derken bir adam gelir ve durumunu sorar. O da iş aradığını ama bulamadığını söyler. Adam yanında bekçilik işi olduğunu ve dolgun bir maaşla iş verebileceğini söyler.. İş yatır türbe bekçiliğidir. Adam işe başlar, işler tıkırındadır. Gelip yatıra dua eden, yardım dilenen üç beş bir şeyler atar.. Gel zaman git zaman bu adam emekli olur. Yatırın sahibi bu adama artık emekli oldun al şu katırı artık köyüne dön der.. Bizim dayı katırı ve biriktirdiği parayı yanına alarak köyüne doğru yola çıkar. Yol uzundur, katır yolun uzunluğuna dayanamaz ve yolda ölür. Bizim dayı insanlara rahatsızlık vermesin diye katırı kendi imkanları ile gömer. Sonra gideceği yolun uzunluğu aklına gelince oturup ağlamaya başlar ve şöyle bir ağıt yakar "ooooyy benim katır burda yatır ben ne edecem" diye! Bunu gören köylüler yanına gelir bakar ki yerden biraz yüksek bir toprak, başında ağıt yakan bir kişi.. Onlar da başlar ağıt yakmaya, biri cebinden para çıkartıp mezara atar, biri birkaç parça yiyecek bırakır.. Bizim dayının aklına yıllarca bekçilik yaptığı yatır gelir.. O gece köyde kalır, ertesi gün bir demirci ve bir duvarcıyı yanına alarak katırın yattığı yeri türbeye çevirir. Adını da katırcı baba türbesi yapar. İnsanlar yığın yığın adak, dilek için gelirler, para akışı iyidir.. Ama bizim dayıya iş veren diğer yatırın sahibinin işleri bozulur. Durumu araştırır ve sonunda bu yeni yatırın olduğu yere gelir bir de ne görsün yıllarca yanında çalışan bekçi! Durumu sorar? Bizim dayı da katırın yolda öldüğünü, insanlara rahatsızlık vermemek için gömdüğünü, sonra başında ağladığını insanların gelip para gıda attığını görünce türbeye çevirmeye karar verdiğini anlatır. Bizim diğer türbenin sahibi der ki aramızda kalsın ama SENİN KATIRIN ANASI DA BENİM TÜRBEDE YATIR!!
görmemişim bunu
