Çevrimdışı
Çok şeyden korkuyorum, ama 'korkmamaktan' daha çok korkuyorum.
Belki sizlere anlamsız gelecek ama ben, attığım her adımdan korkuyorum."yanlış yaparım" diye ödüm kopuyor benim... Hayatta atılan yanlış adımın bazen telafisinin imkansız olduğunu bilen bir insan olarak, Allah'ın bahşettiği bu ömrü heba edeceğimden korkuyorum.
"korkunun çeşitlerinde en önemlisi ve birincisi fobilerdir" der uzmanlar. "fobi" psikolojide korkunun hastalık haline dönüşmüş şekli olarak tarif edilir. Fobileri olan insanlar;karanlıktan, kapalı alandan, yüksekten, pislikten,...,v.s. korkmak gibi marazi haller taşırlar. Ama ben kapalı yerden değil bilakis açık yerlerden korkuyorum; yüksekten değil, alçaktan ve alçaklıktan korkuyorum; pislikten değil, pisliğin kalıcı olmasından korkuyorum....
Hayatın gayesini kavramaya çalışan biri olarak, bazı endişelerim var benim, hoş , endişeler de bir korku çeşidiymiş.
Kaygılarım var benim, kaygı da bir diğer korku çeşidiymiş meğer.
Uzmanlar korkunun ruha ait olmadığını söyler; tamamen bedene ve duyularımıza bağlı olduğunu iddia ederler. Benim korkularım ise psikolojik sebeplerden ziyade tamamen ruha ve inanca dayalı diye düşünüyorum...
Korkularım var ama asıl "korkmamaktan" korkuyorum. Zira bana korkmamı Allah(c.c.) hatırlatıyor, anlatabiliyor muyum?
"Allah'tan korkun ve bilin ki Allah, muhakkak cezası pek çetin olandır."(bakara,196)
"Allah'tan korkup, sakının ve gerçekten bilin ki; siz o'na dödürülüp, toplanacaksınız."(bakara,203)
"Allah'tan korkup, sakının ve bilin ki; Allah herşeyi bilendir."(bakara,231)
"Allah'tan korkup, sakının ve bilin ki;Allah yaptıklarınızı görendir.(bakara,233)
Hiçbirşeyden korkmamak insan olmaktan çıkmaktır. Emr-i ilahi korku duyup, sakınmamız gerektiğini söylüyor.
Düşünebiliyor musunuz kaçış yok işte... O'na döndürülüp, O'na hesap vereceğiz. O, herşeyi bilen, gören, yaptıklarımızdan haberdar olandır. İşte bu düşünceler korkutuyor ve kalbimi titretiyor...
"Rabblerinden içleri saygı ile titrer, kötü hesaptan korkarlar."(rad,21)
Tüm bunları düşündükçe, korkmamanın tek çaresinin yine Allah'tan korkup, sakınmak olduğunu görüyorum.
"Öyleyse güç yetirebileceğiniz kadar Allah'tan korkup, sakının, dinleyin ve itaat edin."(Tebagun,16)
Sahi sizler de aynı korkuyu benimle paylaşıyor musunuz?..
"O"ndan hakkıyla korkarak ve umut taşıyarak dua ediyor musunuz?...
alıntıdır
Belki sizlere anlamsız gelecek ama ben, attığım her adımdan korkuyorum."yanlış yaparım" diye ödüm kopuyor benim... Hayatta atılan yanlış adımın bazen telafisinin imkansız olduğunu bilen bir insan olarak, Allah'ın bahşettiği bu ömrü heba edeceğimden korkuyorum.
"korkunun çeşitlerinde en önemlisi ve birincisi fobilerdir" der uzmanlar. "fobi" psikolojide korkunun hastalık haline dönüşmüş şekli olarak tarif edilir. Fobileri olan insanlar;karanlıktan, kapalı alandan, yüksekten, pislikten,...,v.s. korkmak gibi marazi haller taşırlar. Ama ben kapalı yerden değil bilakis açık yerlerden korkuyorum; yüksekten değil, alçaktan ve alçaklıktan korkuyorum; pislikten değil, pisliğin kalıcı olmasından korkuyorum....
Hayatın gayesini kavramaya çalışan biri olarak, bazı endişelerim var benim, hoş , endişeler de bir korku çeşidiymiş.
Kaygılarım var benim, kaygı da bir diğer korku çeşidiymiş meğer.
Uzmanlar korkunun ruha ait olmadığını söyler; tamamen bedene ve duyularımıza bağlı olduğunu iddia ederler. Benim korkularım ise psikolojik sebeplerden ziyade tamamen ruha ve inanca dayalı diye düşünüyorum...
Korkularım var ama asıl "korkmamaktan" korkuyorum. Zira bana korkmamı Allah(c.c.) hatırlatıyor, anlatabiliyor muyum?
"Allah'tan korkun ve bilin ki Allah, muhakkak cezası pek çetin olandır."(bakara,196)
"Allah'tan korkup, sakının ve gerçekten bilin ki; siz o'na dödürülüp, toplanacaksınız."(bakara,203)
"Allah'tan korkup, sakının ve bilin ki; Allah herşeyi bilendir."(bakara,231)
"Allah'tan korkup, sakının ve bilin ki;Allah yaptıklarınızı görendir.(bakara,233)
Hiçbirşeyden korkmamak insan olmaktan çıkmaktır. Emr-i ilahi korku duyup, sakınmamız gerektiğini söylüyor.
Düşünebiliyor musunuz kaçış yok işte... O'na döndürülüp, O'na hesap vereceğiz. O, herşeyi bilen, gören, yaptıklarımızdan haberdar olandır. İşte bu düşünceler korkutuyor ve kalbimi titretiyor...
"Rabblerinden içleri saygı ile titrer, kötü hesaptan korkarlar."(rad,21)
Tüm bunları düşündükçe, korkmamanın tek çaresinin yine Allah'tan korkup, sakınmak olduğunu görüyorum.
"Öyleyse güç yetirebileceğiniz kadar Allah'tan korkup, sakının, dinleyin ve itaat edin."(Tebagun,16)
Sahi sizler de aynı korkuyu benimle paylaşıyor musunuz?..
"O"ndan hakkıyla korkarak ve umut taşıyarak dua ediyor musunuz?...
alıntıdır
