Kurân-ı, Ashab'ın Fehmiyle Anlamak
Abdullah ibn Zubeyr (r.anh) dedi ki: "Irak ehlinden bazı insanlar benim yanıma geldi. Benimle kuran hakkında tartıştılar. VAllahi onlara tek bir cevab bile veremedim. Bunun üzerine hemen Kur'ana muracaata koyuldum.
Babam ez Zubeyr'e bundan yakındım.
Bunun üzerine ez Zubeyr dedi ki: "Kur'anı her topluluk okumuştur. O'nu hevalarına göre yorumlamışlardır. O'nu konulması gereken yerden farklı yere koymuşlardır. Sana bir daha gelirlerse Onlarla Ebubekir ve Ömer'in (r.anhuma) sünnetlerini öne sürerek tartış. Allah Onlara rahmet etsin. Zira, Onlar bu ikisinin Kur'anı kendilerinden daha iyi bildiğini inkar edemeyeceklerdir."
Sonra bana bir daha geldiler. Onlarla Ebubekir ve Ömer'in sünnetlerini öne sürerek tartıştım.
Bunun üzerine vAllahi benimle birlikte ne ayakta kalabildiler ne de oturabildiler."
(İbn Batta / Ebû Abdillâh Ubeydullah b. Muhammed b. Muhammed el-Ukberî, El İbanetul Kubra / el-İbâne ʿan şerîʿati’l-fıraḳı’n-nâciye ve mucânebeti’l-fıraḳı’l-meẕmûme, Nakil no: 811 - isnaduhu sahih)
Not: (Bu eser bize sahih olarak ulaşmıştır)