- Âlimlerin Enbiyâ'nın vârisleri olduğunu fakat mâsum olmadıklarını,
- Herkesin sözünün terkedilebileceğini, yalnız Rasûlullah Saws'in sözünün terkedilemiyeceğini,
- Eğer (bahsettiği kişiler/âlimler/ashâb/selef) bir konuda icmâya varırlarsa, bunun bir hüccet olacağını ve dalâlet üzerinde birleşmiyeceklerini,
- İhtilâf ânında işlerin Allah SwT ve Rasûlullah Saws'e arzedileceğini,
- Allah SwT ve kendileri arasında vâsıtalar edinip bunları kral ve basit halk arasındaki söz sahibleri gibi kabul edip, kralın ulaşılmazlığı ve seviyesi sebebiyle hürmet ve edpten dolayı isteklerini mübâşereten (direk) Krala değilde bu söz sahiblerine (vâsıtalara) yöneltmeleri ve bu vâsıtalara birşeyler sorup onlarında krala sormalarını ve böylece Khâliq ile Makhlûku birbirine benzetenin ve Allah SwT ile kendi arasında vâsıtalar edinenin müşrik ve kâfir olacağını,
... dile getiriyor (takrîbî mânası ile).
En doğrusunu Allah SwT bilir.