Haber Mehmet Balcıoğlu (Ebu Said Yarbuzi) Vefat Etti

'Ölünün arkasından hayırla konuşun, ayıp ve kusurlarının gizleyin' manasında zikredilen rivayetlerde öldükten sonra olumsuz yönleri konuşulmaması istenmektedir. Fakat bu (konuşulmaması istenen) mutlak olarak her ölen için değildir. Aksi taktirde müslümanların maslahatı gereği toplumun önünde meşhur olmuş şahısların zararlı, akidevi meselelerdeki bid'at ve fısk olan mefsedetlerini ortaya koyarak müslüamanları aynı dalâlete düşülmesinden sakındırmak ve hayra davet etmek maksadıyla kişinin şahsından ziyâde fikri ve akidevi yapısını ortaya koymakta sakınca yoktur. Zira hadiste, "Ölülerinize" diyor, yani sizden olan, bizim gibi şeriatçı olan ölülere diyor! Her ne kadar kendisini muayyen olarak tekfir etmesek de akide konusunda Allah'ın Hâkimiyetinin muşrikçe tatbikatından sakınmayan, teşvik eden kişileri (tekfirin manilerinden dolayı) ihtiyaten tekfir etmesek de fısk ve bidatından dolayı zararlı akidesini ifşa etmemiz, müslümanları sakındırmamız câizdir. Yoksa biz ölünün şahsi ve dünyevi hata ve kusurlarını saymıyoruz, zikretmiyoruz. Hele ki bu şahıs normal, sıradan bir kimse değildir. Aksine bir cemaat önderi veya meşhur bir kimse olması hasebiyle hastalıklı olan fitnesinden insanları sakındırmamız zarûridir.


Bizim yaptığımız; “Haram olmayan (Caiz) Gıybet”tir
Gıybet, bir kimsenin arkasından hoşuna gitmeyecek şeyleri söylemek, başka bir deyimle, kendimize söylendiği zaman hoşlanmayacağımız bir şeyi, din kardeşimiz hakkında arkasından konuşmamız anlamına gelir. Halk arasında dedikodu, gıybet ile aynı anlamda kullanılır.
Fakat istisnalar vardır…
Şuralarda gıybet câizdir:
İslam uleması gıybet ve ifşanın hangi durumlarda caiz veya gerekli olduğu konusunda önemli açıklamalar yapmışlar, hatta kitaplar yazmışlardır. Bu açıklamalarda caiz olan durumlar şöyle sıralanmıştır:
1 – Haksızlığa uğrayan bir kimse, hakkını alabileceğini, zulmu engelleyebileceğini umduğu şahıslara durumu anlatabilir.
2 – Dine ve ahlaka aykırı bir davranışını gördüğü kimsenin bu durumunu gören ve bilenler, düzeltmesi muhtemel olan kimselere aktarabilirler.
3 – Dince yanlış davrandığına inandığı bir kimsenin davranışını, dini bilen bir kimseye (mesela müftüye) anlatarak doğru bilgi (fetva) alma teşebbüsünde bulunabilir.
4 – Halkı korumak, onlar için hayırlı olacağı kanaatiyle ilgililere bildirmek için ayıplar ve günahlar açıklanabilir; bazı durumlarda bu caiz değil, gerekli (farz) olur. Mahkemede şahitlik edecek şahısların da “yalan söylemekten çekinmeyeceklerini gösteren” kusurları hakime bildirilir.
5 – Bir kimse diğeri ile evlenmek, ortak veya komşu olmak, ona bir şeyi emanet etmek, onunla bir iş yapmak, ondan din ilmi öğrenmek… istediğinde kendini korumak isteyen taraf, karşı tarafı tanıyan birisine “onun nasıl bir kimse olduğunu” sorarsa, bildiği kusurlarını açıklaması gerekir.
6 – Kamu görevinde istihdam edilen bir kimse ya buna ehil değilse veya görevini kötüye kullanmaktan çekinmeyeceğini gösteren bir günahı ve ahlaki kusuru varsa, bunları bilen kimse, o şahsın amirine –kamuyu korumak maksadıyla- durumu bildirmekle yükümlüdür.
7 – Günahını ve kusurunu gizlemeyen, açıkça yapan ve gösteren kimsenin bu davranışlarını konuşmak, haram olan gıybete girmez.
8 – Bir kimsenin “topal, kel, kör, köse” gibi bir lakabı varsa ve o kimseyi anlatmak (tarif etmek, tanıtmak) için bunları zikretmek gerekiyorsa mesela “Topal Osman” denir ve bu haram olan gıybete girmez.
Bütün bu istisnaların ayetlerde ve hadislerde dayanakları vardır.
Örneğin bu hususta bir Hadis-i Şerif şöyle;
Açıktan günah işleyenleri anlatmaktan niçin çekiniyorsunuz? İnsanlar onları ne zaman tanıyacak? Onların kötü eylemlerini anlatın ki, insanlar onlardan sakınsınlar, zarar görmekten korunsunlar. (Beyhaki)
***

Başka bir misal;
Muşriklerin ileri gelenleri, Ebû Talib’e gelerek;
Ey Ebû Talib; yeğenin putlarımıza ve dinî inançlarımızı kötüledi, akılsız olduğumuzu, babalarımızın, dedelerimizin yanlış yolda gitmiş olduklarını söyleyip durdu. Şimdi sen, ya onu bunları yapmaktan ve söylemekten alıkoy veya aradan çekil.” dediler.
Bu ve diğer haberler Peygamberimize (sallallahu aleyhi sesellem) ulaşınca:
“Bunu bilesin ki, ey amca! Güneşi sağ elime, ayı da sol elime verseler, ben yine bu dinden, bu tebliğden vazgeçmem. Ya Allah, bu dini hâkim kılar, yahut ben bu uğurda canımı veririm.” demiştir.
(Sîretu İbn Hişam, 1/266; İbnu Seyyid’n-nas,Uyunu’l-eser, 1/132; İbn Kesir, es-Sîretu’n-Nebeviye, 1/474; Beyhakî, Delail’u’n-Nübüvve-şamile- 2/63; Taberî, 2/218-220)



Bilesin ki gıybet ancak, kendisine başka yolla ulaşmak mümkün olmayan sahih, şer'î bir sebeble mubah olur.
Gıybeti mubah kılan sebebler altıdır:

1. Tezallum. Zulme uğramış bir kimsenin, hükümdar veya hâkim gibi, zâlime karşı kendisine yardımcı olabilecek yetki ve kudrete sahib birine gidip "Falan bana şöyle şöyle haksızlık etti" demesi câizdir.

2. Bir kötülüğün önlenmesi veya bir asînin yola getirilmesini temin için yardım istemek.
Kişinin, güçlü olduğunu sandığı bir kimseye gidip sırf bir kötülüğü ortadan kaldırmak niyetiyle, "Falanca şu kötü işleri yapıyor, onu bundan alıkoy" demesi câizdir. Böyle bir niyet taşımazsa, bu yaptığı haramdır.

3. Fetvâ almak.
Bir kişinin mufti'ye gidip "Babam, kardeşim, kocam veya falan adam bana zulmetti. Bunları yapmaya hakları var mıdır? Bundan kurtulmamın, hakkımı almamın ve haksızlığı önlememin yolu nedir?" gibi sözler söylemesi, ihtiyaçtan dolayı câizdir.
Ancak, "Şöyle şöyle yapan bir kimse veya bir eş hakkında ne dersiniz?" diye üstü kapalı olarak durumu arzetmesi ihtiyata daha uygun ve fazilete daha muvafık olur.
Nitekim böyle bir uslubla da maksad hasıl olur. Bununla beraber, inşeAllah aşağıda zikredeceğimiz Hind'in rivayet ettiği hadiste olduğu gibi haksızlık eden şahsın açıkça söylenmesi de câizdir.

4. Müslümanları şerden sakındırmak ve iyiliklerini istemek (nasihat). Bunun çok çeşitli uygulaması vardır:
a) Hadis râvilerinden ve şâhidlerden kusurlu olanları cerhetmek. Bu, müslümanların icmâı ile câizdir. Hatta yerine göre vâcib bile olur.
b) Bir kimse ile dünürlük, ortaklık, komşuluk, alış-veriş vs. yapılmak, emânet bırakmak istenildiği zaman ve benzeri durumlarda kendisine danışılan kişinin bildiğini gizlememesi, aksine, büyük bir hayırhahlıkla bildiklerini olduğu gibi söylemesi gerekir.
c) Dini ve din bilimlerini öğrenmek isteyen birinin, bid'atçı veya günahkâr (fâsık) bir hocadan ders aldığına şâhid olup zarar göreceği endişesine kapılan kimsenin, o öğrenciye öğüt verip hocasının halini açıklaması gerekir. Bu da yine sırf öğüt vermek maksadına yönelik olmalıdır. Bu iş tehlikeli ve yanılgıya açıktır. Çünkü uyarıda bulunan kişi çekememezlik duygusuna kapılmış olabilir. Şeytan onu yanıltabilir. Bu noktada çok uyanık ve dikkatli olmak gerekir.
d) İster ehli olmadığı için, ister günahkâr olduğu için isterse başkaları tarafından yanıltıldığı için yahud daha başka bir sebebten dolayı üstlendiği görevi gerektiği şekilde yapmayan bir yetkilinin durumunu daha üst bir yetkiliye bildirmek suretiyle o görevlinin dürüst hareket etmesini sağlamasını veya onu görevden uzaklaştırarak lâyık olan bir başka kişiyi görevlendirmesini sağlamaya çalışmak, onu buna teşvik etmek câiz ve gereklidir.

5. Fıskı ve bid'atçılığı âşikar olan kimsenin, meselâ açıkta şarap içmek, insanların malına el koymak, haksız öşür almak, haraç kesmek, zorla baş olmaya, başa geçmeye çalışmak, kötü ve gayri meşrû işlere yönelmek gibi tavırlar gösteren kimsenin hakkında konuşmak câizdir. Çünkü kendisi kötülüğünü açığa vurmuştur. Ancak onun açığa vurduklarının dışındaki başka ayıplarının anılması -onların da söylenmesini gerektiren daha başka sebeb veya sebebler yoksa- haramdır.

6. Târif etmek. Bir insan şaşı, topal, sağır, kör ve buna benzer başka lakablarla biliniyorsa, onu sırf tarif edebilmek için bu lakabları kullanmak caizdir. Ancak bu lakabların, kişinin değerini düşürme amacıyla takılması haramdır. Böyle lakablarla bilinen kişilerin bu lakaplar söylenmeden târif ve tanıtımı mümkün olduğu sürece bunları kullanmamak daha doğrudur.
Gıybetin câiz olduğu yerler konusunda bu altı sebebi âlimler ortaya koymuşlardır. Bunların çoğunda da ulemanın görüş birliği vardır. Bu husustaki deliller, sahih ve meşhur hadislerdir.
Şimdi onlardan bazılarını görelim.

Hadisler
Âişe radıyallahu anhâ'dan rivayet edildiğine göre bir adam, Peygamber'in yanına girmek için izin istedi.
Bunun üzerine Peygamber: - "Kabilesinin kötü adamıdır ama, izin verin O'na" buyurdu.
(Buhârî, Edeb 38, 48; Muslim, Birr 73; Ebu Dâvûd, Edeb 5)

İzâhat
Hadisimize ait rivayetin tamamı, olayı iyice kavramamızı sağlayacak niteliktedir. Olayla ilgili anlatım özetle şöyledir:
Uyeyne İbni Hısn veya Mahreme İbni Nevfel olduğu tahmin edilen şahıs, Efendimiz'in huzuruna girmek için izin ister. Gelenin kimliği kendisine bildirilince Efendimiz, "Kabilesinin kötü adamıdır ama, izin verin ona, gelsin bakalım" anlamındaki sözünü söyler:
Efendimiz gelen kişi hakkında böyle bir beyanda bulunduktan sonra adamı huzuruna kabul eder ve kendisine yumuşak davranır, konuşur-görüşür ve adam memnun olarak ayrılır.
Efendimiz'in, gıyabında kötü olduğunu söylediği kişi ile normal birisiymiş gibi görüşüp konuşması Âişe'nin dikkatini çeker ve bunun hikmetini sorar.
Bunun üzerine Peygamber Efendimiz şöyle buyurur: - "Ey Âişe! Kıyamet günü Allah katında en kötü durumda kalacak kişi, insanların şerrinden çekindikleri için kendisini terk ettikleri kimsedir."
Sahîhayn'daki bir rivayette de "sözle veya fiille haddi aşmasından, bir kötülük yapmasından korkulduğu için kendisinden uzak durulan kimsenin en kötü kişi olduğu" belirtilmektedir.
Efendimiz, Âişe'ye verdiği bu cevabla, bir taraftan, kendisini ziyaret eden kişinin zararını önlemek maksadıyla onu idare ettiğini ortaya koyarken, bir taraftan da "Ben ona yumuşak davrandım, eğer gıyâbında söylediğimi yüzüne karşı söyleseydim, benim kendisini inciteceğim endişesiyle beni terk ederdi, o takdirde ben de kötülerden olurdum" demek istemiş olabilir.

Önce Peygamber Efendimiz'in bu şahıs hakkındaki değerlendirmesinin tamamen doğru olduğunu bilmemiz gerekir. Nitekim Uyeyne İbni Hısn Ebu Bekir'in halifeliği döneminde irtidad etmiş, yani dinden dönmüş, müslümanlara karşı savaşmış, sonra tekrar müslüman olmuştur. Sert, katı ve cahil bir kişi olduğu, halifeliği döneminde Ömer'e gelip çok kaba davranmasından anlaşılmaktadır (358 numaralı hadis).

Efendimiz'in, kötülüğü âşikâr olan bir kişinin durumunu bildirmek suretiyle mûminleri ondan korumak istediği açıktır. Binaenaleyh onun böyle konuşması asla gıybet değildir. Öte yandan Peygamber Efendimiz'in, o kişiyi huzuruna kabul buyurduktan sonra ona yumuşak davranması yani mudârâ etmesi, asla bir mudâhane değildir. Mudârâ, dünyanın veya dinin veya her ikisinin birden ıslahı için dünyaya ait değerleri kullanmaktır. Mudâhane (yağcılık) ise, dünya ve dünyalıklar için dinden ve dinî esaslardan vazgeçmek demektir.

Hadisten Alınması Gereken Dersler:
1. Kötülüğü açık olan kimsenin durumunu söylemek gıybet değildir. Böyle bir kişinin henüz açığa çıkmamış yönlerini söylemek ise gıybettir. Bu inceliğe dikkat etmek gerekir.
2. Zararı önlemek maksadıyla mudârâ edilebilir. Bu konuda ruhsat vardır. Mudârâ mubahdır ama mudâhane aslâ câiz değildir. Yani dünya ve dünyalıklar hatırına din ve dince kutsal sayılan değerler kimseye peşkeş çekilemez.
3. Peygamber Efendimiz, müslümanları uyarmak için onlara olan şefkat ve merhametinin gereği olarak bazı kimselerin durumlarını açıklamıştır.
Yine Âişe radıyallahu anhâ'dan rivayet edildiğine göre;
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: "Falan ve falanın dinimizden bir şey bildiklerini sanmam."
(Buhârî, Edeb 59)

Açıklamalar
Kutub-i Sitte içinde sadece Buhârî'nin Sahîh'inde yer alan bu hadisin ravilerinden Leys İbni Sa'd, hadiste kendilerinden bahsedilen bu iki kişinin munâfıklardan olduğunu bildirir. Onun bu görüşü sonraki âlimlerce tartışılmıştır.
Buhârî'deki ikinci rivayette de Efendimiz, "Falan ve falanın bizim üzerinde bulunduğumuz şu dinimizi bildiklerini sanmıyorum" buyuruyor.

Efendimiz'in bu beyanları, söz konusu iki kişi hakkında bir sûizan ve kötüleme değil, başkalarının onlara bakıp yanılmamaları için mevcud durumlarını bildirmekten ibarettir. Hadiste her ne kadar zan ifadesi geçiyorsa da zannın, bir çok yerde olduğu gibi burada da "kesin bilgi ve kanaat (ilm-i yakîn)" anlamına geldiğine işaret edilmiştir.
Nitekim dilimizde de "herhalde" kelimesi, bazan "şubhe" bazan da "mutlaka, şubhesiz" anlamında kullanılmaktadır. Böylece Efendimiz, "Falan ve falan'ın bizim şu dinimizi bilmediklerini, ondan bir şey öğrenmediklerini biliyorum" buyurmuş olmaktadır. Bu da onların sebeb olabilecekleri yanılgıları önlemek için gerekli bir açıklamadır. Buradan hareketle, günümüzde çokça rastladığımız gibi, yeterli bilgisi olmadığı halde din hakkında görüş açıklayan, ahkâm kesen kimselerin bu durumlarının kamuya açıklanmasının gıybet olmadığı, hatta onların müslümanlara verecekleri zararı önlemek için gerekli olduğu anlaşılır. Nitekim, Nevevî merhum da bu kanaatte olduğu için hadisi, mubah olan gıybet konusunda zikretmiş bulunmaktadır.
Her iki hadiste kendilerine işaret edilen şahısların kimler olduğu tesbit edilememiştir. Efendimiz'in kimleri kasdettiği zamanında anlaşılmış olmasına rağmen, sonraki dönemlerde açıklanmamış ve kaynaklarda isimleri yer almamıştır. Böylece o kişilerin sonraki dönemlerde çekiştirilmeleri önlenmiştir.

Hadisten Alınması Gereken Dersler:
1. Müslümanları uyarmak ve uğramaları muhtemel zararlardan korumak maksadıyla bazı kişiler hakkındaki bilgileri açıklamak gıybet değildir.
2. Peygamber Efendimiz, din hakkında bilgisi olmayanların halkı yanıltmalarını önleyici açıklamalarda bulunmuştur.
Fâtıma Binti Kays (radıyallahu anhâ) şöyle dedi:
Nebî sallallahu aleyhi ve sellem'e geldim ve: - Ebu'l-Cehm ve Muâviye İbni Ebu Sufyân beni istiyorlar (ne dersiniz) dedim.
Bunun üzerine Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):- "Muâviye malı olmayan fakirin biridir. Ebu'l-Cehm ise, sopasını omuzundan indirmez" buyurdu.
(Muslim, Talâk 36; Ebu Dâvud, Talâk 39; Tirmizî, Nikâh 38; Nesâî, Nikâh 22)

Muslim’in bir rivâyetinde “Ebu’l-Cehm, kadınları çokca döven biridir” ifadesi bulunmaktadır.

Fâtıma Binti Kays

İlk muhâcir sahâbi hanımlardan olan Fâtıma Binti Kays, zekâsı, güzelliği ve olgunluğu ile tanınır. Kûfe emirlerinden Dahhâk İbni Kays'ın ablasıdır. Ömer'in şehid edilmesinden sonra şûra heyeti onun evinde toplanmıştır.
Eşi Ebu Hafs İbnu’l-Muğîre kendisini boşadıktan sonra Efendimiz'in emriyle âmâ sahâbi İbni Ummu Mektum'un evinde iddetini bekledi ve daha sonra da yine Efendimiz'in tavsiyesiyle Usâme İbni Zeyd ile evlendi. Peygamber'den 34 hadis rivâyet etti. Kendisinden de başta Şâbî olmak üzere Tâbiun neslinin büyüklerinden bazıları hadis rivayet etmiştir.
Allah ondan radı olsun.

Açıklamalar

Nevevî, bu hadisi Buhârî'nin de rivayet ettiğini belirtmektedir. Ancak hadis Buhârî'de rivayet olarak geçmemekte, sadece olaya atıfta bulunulmaktadır (Buhârî,Talak 41, 42)

Hadisimiz kısaca hayat hikayesini anlattığımız Fâtıma Binti Kays'ın kocası tarafından boşanması, iddet beklemesi için Peygamber'in kendisine yer tayin etmesi ve sonra da evlenmesi ile ilgili bir dizi olayın anlatıldığı uzunca bir rivayetin sadece bir kısmını bize yansıtmaktadır. Nevevî merhum konumuzla ilgili olduğu için dünürlük yapan kişiler hakkında bilinenlerin söylenmesi gerektiğini ve bunun asla gıybet sayılmayacağını gösteren kısmını buraya almış bulunmaktadır.

Peygamber Efendimiz, görüldüğü gibi Fâtıma Binti Kays ile evlenmek isteyen Muâviye ve Ebu'l-Cehm hakkında bildiklerini Fâtıma'ya açıkca söylüyor. Birincisi için "malı olmayan fakirin teki", diğeri için de "omuzundan sopasını eksik etmeyen yani kadınları çokça döven biri" olduğunu belirtiyor.
İşte Efendimiz'in bu sözleri, kurulacak bir yuva öncesinde fikri sorulan kişinin adaylar hakkında bildiklerini herhangi bir karalama gayesi gütmeksizin söylemesinin gıybet sayılmayacağını göstermektedir. Aksi halde kendisine bu konuda fikir danışan kimseye yalan söylemiş olmak veya ondan gerçeği gizlemek gibi iki durum söz konusu olur ki, her ikisi de haramdır.

Efendimiz, Fâtıma ile evlenmek isteyen bu iki kişi hakkında görüşlerini böylece açıkladıktan sonra ona Usâme İbni Zeyd ile evlenmesini tavsiye etmiştir. Fâtıma önce istememiş ama sonunda Efendimiz'in ısrarı üzerine evlenmeyi kabul etmiştir. Neticede kendisi, bu evlilikten çok memnun olduğunu ve hatta Usâme İbni Zeyd'in olgunluğuna hayran kaldığını itiraf etmiştir. Doğrudan konumuzla ilgili olmamakla beraber, hadiste geçtiği için dikkatimizi çeken bir hususa işaret etmek yerinde olacaktır. Efendimiz, Muâviye için "malı olmayan fakirin teki" derken onun durumunu belirtmiştir. Bu sözleriyle Efendimiz, fakirlerle evlenmemek gerektiğini söylemek istememiştir. Elbette fakirlik evliliğe mani olmamalıdır. Ancak erkeğin, alacağı hanımı, yöre şartlarına göre geçindirecek bir gelire sahib olması da ailenin huzuru bakımından ihmal edilmemesi gereken önemli bir husustur. Hadisimizde bu noktaya dikkat çekilmiş olmaktadır.

Ebu'l-Cehm'in kadınları çok dövmesi de yine kadın hakları ve aile saadeti noktasından önemli bir kusurdur. Efendimiz, önce böyle bir âdeti olan erkekleri sonra da onlarla evlenecek olan hanımları uyarmış olmaktadır.

Hadisten Alınması Gereken Dersler:
1. Evlenmek söz konusu olduğu zaman, fikrine muracaat edilen kişinin bildiklerini olduğu gibi söylemesi gıybet değildir.
2. İstişâre ve nasihat niyetiyle bir kimseyi kusuru ile anmak câizdir.
3. Peygamber'i dinleyip onun tavsiyelerine uymak insanı mutlu eder.
4. Fazilet ve tecrube sahibi kimselerin tavsiyelerini dinlemek daima iyidir.
5. Fetvâ verecek olan kimsenin, fetvâ isteyen kadının sesini duyması, onunla konuşması câizdir.

Zeyd İbni Erkam radıyallahu anh şöyle dedi:
Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in maiyyetinde bir sefere çıkmıştık. Müslümanlar büyük bir yokluk ve sıkıntı içindeydi. Asker arasında bulunan Abdullah İbni Ubey, yandaşlarına:
- Allah'ın elçisinin çevresindekilere sakın bir şey vermeyin ki, onu terk etsinler. Eğer Medine'ye dönersek, güçlü olanlar güçsüzleri oradan mutlaka çıkarıp atacaktır, dedi.
Ben de gidip bu olayı Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'e haber verdim. Peygamber aleyhisselâm Abdullah'a adam gönderip durumu soruşturdu. O böyle bir söz söylemediğine dair yemin üstüne yemin etti. Bunun üzerine sahâbîlerden bazıları "Zeyd, Peygamber'e yalan söyledi" dediler.
Allah Teâlâ, benim doğru söylediğimi tasdik eden "Munâfıklar sana geldikleri zaman..." diye başlayan Munâfıkun suresi'ni Nebî sallallahu aleyhi ve selleme indirinceye kadar, onların bu sözlerinden dolayı son derece üzüldüm. Daha sonra, Peygamber kendilerine istiğfar etmek için onları davet etti, fakat onlar buna da yanaşmadılar.
(Buhârî, Tefsîru sûre (63),1; Muslim, Sıfâtu'l-munâfıkîn 1; Tirmizî, Tefsîru sûre (63)

Açıklamalar

Değişik anlatımlarıyla kaynaklara intikal etmiş bulunan olay, Munâfıkun suresinin nuzul sebebidir. Zeyd İbni Erkam radıyallahu anh'ın açıkça söylemediği sefer, meğâzî müelliflerinin büyük çoğunluğunun kabul ettiğine göre Mustalıkoğulları Gazvesi'dir.

Müslümanların bu gazvede çektikleri yiyecek sıkıntısı karşısında, Medineli münâfıkların reisi Abdullah İbni Ubey, kendi yandaşlarına ellerindeki imkânlardan müslümanlara vermemelerini tenbih etmiş, onların bu sıkıntıları bahâne ederek Peygamber'in etrafından dağılacaklarını hayal etmiş veya böyle bir sonucu hazırlamaya çalışmıştır.
Yandaşlarını cesaretlendirmek için de, Medine'ye dönüldüğü zaman güçlü olan kendilerinin, zayıf gördükleri müslümanları Medine'den çıkaracakları vâdinde bulunmuştur. Bu sözleri duyan Zeyd İbni Erkam, durumu Peygambere ulaştırmıştır. Aslında hadisin bizim konumuzu ilgilendiren yeri burasıdır. Munâfık olduğu hemen hemen herkes tarafından bilinen İbni Ubey'in sözlerini ve geliştirmeye çalıştığı müslümanlar aleyhindeki planlarını gidip müslümanları koruma amacıyla Peygamber'e haber vermek asla gıybet değildir. Zaten Efendimiz de Zeyd'i bu davranışından dolayı ikaz etmemiştir. Durumu tahkik etmiş, munâfıkların yemin ederek olayı inkar etmeleri üzerine, Zeyd'in yanılmış olabileceği kabul edilmiştir. Zeyd ise, bu duruma düşmüş olmaktan dolayı çok üzülmüştür. Hatta bazı rivayetlerde çadırına kapandığı ve kimse ile görüşmek istemediği anlatılmaktadır. Yine başka bazı rivâyetlerde Peygamber'in Zeyd'e kulağının yanılmış olabileceğini söylediği, Zeyd'in bundan çok muteessir olduğu da yer almaktadır.
Zeyd'i tasdik eden ve munâfıkların kesin yalan söylediklerini ve Zeyd'in haber verdiği niyet ve sözlerini de aynen nakleden Munâfıkûn sûresi inzal buyurulunca, Peygamber Zeyd'i çağırıp mubârak elleriyle kulaklarını okşayarak, "Allah Teâlâ, kulağını doğruladı" buyurmuştur.
Bu sebeble daha sonraları olayı bilenler arasında Zeyd İbni Erkam, "kulağı Allah Teâlâ tarafından tasdik edilmiş kişi" diye anılmıştır.
Burada yeri gelmişken her ikisi de iki yüzlülük demek olan iki terimin, nifak ile riyânın farkına işâret edelim. Riyâ ibâdette, nifak itikadda iki yüzlülük demektir. Buna göre her munafık aynı zamanda murâîdir. Ancak her murâî, munâfık değildir. Çünkü imanı sağlam olanlar da amellerinde herhangi bir sebeble riyâ (gösteriş) yapabilir. Çünkü riyâ Allah'a yaptığı ibâdette halka dönük niyetler taşımaktır. Nifak ise, özünde iman bulunmadığı halde, sözde mûmin görünmektir.

Hadisten Alınması Gereken Dersler:
1. Nifâkı ve fıskı belli kişilerin sözlerini yetkililere ulaştırmak onların gıybetini yapmak demek değildir.
2. Zeyd İbni Erkam faziletli ve haklılığı vahiyle ortaya konulmuş bir sahâbîdir.
3. Cebhede İslâm ordusu aleyhindeki sözleri ve faaliyetleri komutana haber vermek gerekir.
Âişe (radıyallahu anhâ) şöyle dedi:
Ebu Sufyân'ın hanımı Hind, Nebî (sallallahu aleyhi ve sellem)'e: - Ey Allah'ın Rasulu! Ebu Sufyân çok cimri bir adam. Onun haberi olmadan benim aldığım dışında bana ve çocuğuma yetecek derecede bir şey vermiyor. (Benim bu yaptığım doğru mu?) dedi.
Peygamber de: - "Örfe göre kendine ve çocuğuna yetecek kadar al!" buyurdu.
(Buhârî, Buyû' 95, Nafakât 4, Menâkıbu'l-ensâr 23; Muslim, Akdiye 7,8,9; Nesâî, Kuzât 31; İbni Mâce, Cihâd 13)

Açıklamalar

Kocası Ebu Sufyan'ın Mekke fethi öncesinde müslüman olmasının hemen ardından kendisi de müslüman olan Hind Binti Utbe İbni Rebîa, müslüman olduğu güne kadar azılı bir İslâm düşmanı idi. Bedir gazvesi'nde babası Utbe'nin Hamza tarafından öldürülmesi, yine aynı savaşta amcası Şeybe ve kardeşi Velid'in öldürülmüş olmaları onun müslümanlara diş bilemesine sebeb olmuştu.
Uhud harbinde Vahşi'yi özel olarak tutub Hamza'yı şehid etmesini sağlamış ve intikam almak için Hamza'nın ciğerini ağzına alıp çiğnemiştir.
Müslüman olduktan sonra kendisi de müslümanlara karşı duyduğu düşmanlığı itiraf etmiş ve Peygamber'e gelerek: - Ey Allah'ın Rasulu! Allah'a yemin ederim ki şu dünyada senin hane halkın kadar zelîl ve perişan olmasını istediğim halk yoktu. Bugün ise, şu dünyada senin hane halkın kadar aziz ve mutlu olmasını istediğim kimse yoktur, demiştir.
Hind, bazı rivayetlere göre bu görüşme esnasında bazılarına göre de bir başka zaman Efendimiz'e kocası Ebu Sufyân'ın, son derece eli sıkı, cimri bir kişi olduğunu, kendisine ve çocuklarına yetecek derecede harcama yapmadığını şikayet etmiş, kendisinin ondan habersiz olarak malından bir şeyler alıp harcadığını, bunun kendisi için bir vebâli olup olmadığını sormuştur.
Hadisin bizi ilgilendiren yeri Hind'in, kocasını çok cimri, eli pek sıkı gibi vasıflarla zikretmesidir. Fetvâ almak için kişileri vasıflarıyla anmak gıybet değildir. Durumun belirlenebilmesi için zarûrîdir. Nitekim bu olayda da Peygamber, Hind'i böyle konuşmasından dolayı ikaz etmemiş, sorduğu soruya örfe uygun şekilde kocasının malından kendisi ve çocukları için harcama yapabileceği, bunun bir sakıncası olmadığı cevabını vermiştir.

Hadisten Alınması Gereken Dersler:
1. Fetvâ almak ve resmen şikâyette bulunmak için kişileri hoşlanmadıkları vasıflarıyla anmak câizdir. Bu gıybet değildir.
2. Koca, mahallin örfüne göre hanımının ve çocuklarının nafakasını temin etmekle yükümlüdür.
3. Ailesine karşı yükümlülüğünü yerine getirmeyen kocanın malından eşi, geçimlerini sağlamak için kocasının bilgisi dışında harcama yapabilir.
4. Dinen bir hükme bağlanmamış olan konularda örfe uyulur.
5. Gâib yani orada bulunmayan kimse hakkında fetvâ verilebilir. Hüküm verilip verilemeyeceği ise tartışmalıdır. Kazâ ile fetvâ bu noktada birbirinden ayrılır. Fetvâ kişilerin dindarlığına hitab eder. Kazâ ise, kanun gücüyle icrâ ve infâz edilir.



Mubah Olan Gıybet

Hak Cihadı desteklemeyen ama batıl partileri destekleyen bir telefiydi... Artık insanlara rahmet okumak kamuoyuna, gelen tepkilere bağlı. Adam hadislerle problemi olduğu için bıyığını bile kısaltmıyor ama (Tevhid ehli olduğu için) Korona şehidi ilan ediyorlar, adam savunma sanayisinde çalışıyor bir yardım kuruluşunun yardım gönüllüsü olduğu için rahmet okuyorlar, adam parti kurmuş, başkanlık seçimleri hakkında fikir beyan etmiş falan ama çok güzel şiir yazdığı için rahmet okuyorlar. Tamam, illa durumu hakkında hüküm verme ama en azından durumu kapalı geliyorsa sana yorum yapma, boşver. Bizim ölçümüz Kur'an/Sünnet mi yoksa Twitter gündemi mi?...

Allah sizi ıslah etsin, bu herşeyi iyi bilen halinizi hayr üzere düzetsin. amin
İnsanların imanının seviyesinin ne olduğuna kafayı öyle bir takmışsınız ki, bu iş sizi kendi iman ve amellerinizin heder olup gitmesine sebep oluyor da farkında bile değilsiniz, ashabı kiram r.a, kendi iman ve ibadetlerinin ıslahı ile öyle meşgul olurlardı ki, onları gören deli sanırdı..
kendi imanınız ve ibadetlerinizden o kadar emin davranıyorsunuz ki, adeta cenneti garantilemiş, Allah tarafından bir berat ve cennet cehennem jandarması olarak yetkilendirilmiş gibi, istediğinizi cennete istediğinizi cehenneme gönderir olmuşsunuz... ama bizler,cennet ve cehennemin tek sahibi ve Alemlerin sahibi Allah azze ve celle ye Hamd ederiz
yıllardır, bir perde arkasından yazıp çiziyorsun ( Abdulmuizz Fida ) neden kendi ismini açıkça yazmıyorsun, Allah tan korkar gibi korktuğun kişiler yada bir yerler mi var ( eğer künyelenmek islamda vardır dersen, islamdaki künyelenenler künye başı ve sonunda kendi isimlerini de koyarlardı ki künyenin sahibi bilinsin, bakmak istersen Ebu Kasım ın ( aleyhisselam) künyesine buhariden bakabilirsin, ama galiba böyle bir nick alarak, peçe arkasından fetva vermek, ona cennet buna cehennem demek kolay olsa gerek.
hayatını ilme ve insanları tevhid e davet ile geçirmiş bir insanın hakkında ileri geri konuşmak senin ne ilmi nede haddindir, ilmin CTRL+C-- CTRL+V den öteye geçmemekte, adeta klavye kadısı olmuşsun haberin yok, maslahatçı dersin, ama bu paylaşımda bile sen maslahat kullanırsın, ashab ve tabii de görmediğimiz yeni tevhid cüzleri uydurursun, (HAKİMİYET) zira onlar ve onları takip eden alimler ( Allah hepsinden razı olsun) sizin aklınıza gelen bu cüzü akılları ermedi de ,siz keskin ilim sahipleri bulup tevhid e yeni bir cüz açtınız, açtınız ,ama hakimiyeti , tekfir iman vs konusunda bile , Allah a bırakmaktan imtina ediyorsunuz..
biraz edebinizi takının da şeytanın dahi elini çektiği insanlar hakkında dillerinizi tutun, size nasihat olarak yazan insanlara da hemen GIYBETİN CEVAZI kılıfı ile et yedirmeye çalışırsınız, (Bakara Suresi 206 yı okuyun bir vede şunu, Eskiden insanlara "Allah'tan kork!" denildiği zaman sevinirlerdi. Şimdi sinirleniyorlar.-- "Yanlış yaptığımızda bizi uyarmazsanız sizde, uyardığınız halde sizi dinlemezsek bizde hayır yoktur." )) demokrasi vs konularda Ebu Said in ne dediğini hiç araştırdın mı, oy verme konusunda gidip yada arayıp konuştun mu ki ölünce hemen cehennemlik olduğunu tespiı etmiş ve karar verme makamındaki bir eda ile haddini aşan sözler etmişsin, önce şu Abdulmuizz Fida perdesini kaldır bir bakalım altında kim var, neden korkuyorsun, Allah sana yetmezmi..
bir peygamber olmasına rağmen, Allah bildirmeden münafık kim mümin kim bilemedi, cihadda ölene şehit dendiğinde inşeAllah deyin dedi, kafirun suresinde dikkat ettiisen GUL diye başlar, zira ,peygamber dahi kendiliğinden demedi,diyemedi.. sen ,elinde bir iman metre, herkesin imanını ölçüp biçiyorsun, önce kendi iman ve ibadetlerine bir bak, cennetlik beratın yok ve Allahtan kork
Unutma, kabirler, kendini alim ve cennetlik sananlarla dolu
site sahibi IsLaM4eVeR bey, sen neden ismini kullanmıyorsun sahi, yıllar önceden tanırım ebu said i demişsin, sen sadece gördün, tanımadın, askerlik oy konusunda anlaşamamışsınız ya, ama öğretmenlik konusunda anlaştınız galiba, asker de öğretmen de aynı yerden emir alır bu memlekette unutma, ölüp giden adama laf ediyorsun ama sende kendinde olanı unutmuşsun, ne çabuk unuttun nurcular gibi takıldığını ( takiyye ile) dahası da varda bu sana yetişir sanırım
BİRMÜSLÜMAN , BEN MÜSLÜMANIM DİYEN BİRİNE LAKAP TAKAMAZ, az bir kitap ve sünnet kokusu alan bunu bilir, konu içerisinde KARPUZİ semişler diğeri de gülmüş, SİTE KADISI edasındaki kişi TELEFİ demiş vs vs yahu nasıl bir ahiret inancına sahipsiniz ki hesap gününün dehşeti dahi sizin ellerinize dillerinize gem vurmaya yetmez.
sizden ÇOK ÇOK hayırlı olan sahabe dahi sizin kadar kendinden emin olamadı ve ( Usâme böyle bir hata yaptığı ve Resûlullah'ı üzdüğü için kendini affedememiş ve “Keşke daha önce değil de bugün müslüman olsaydım” demiştir .Buhârî ) dedi HEMDE yaptığı ameller cihadlar hicret vs ye rağmen, istedi ki bu cürretkarlığı bunlara ve daha kötüsüne dahi sebep olacak bir iştir. buna benxer örnek sahabe de çoktur (r.a) ama sizler, sahabenin dahi ayırdedemediği imanı siz hemencecik ayırdeder olmuşsunuz ve sizi okuyanlarda aynı adımlara basarak ilerliyor, 1,5 saatlik video dan 2 dakikalık kesinti yapacağınıza demokrasi ve oy konularındaki video yu atın da merlik ve dürüstlük olsun, zira senin yapıştırdığın yazılardan 2,3 satır bulur atarım ve okuyan da abdulmuiz fida da sapıkmış derler, sence bu adil olurmu.

ebu said yada mehmet balcıoğlu SPUDNİK yaz google a, bak ne çıkıyor, 2016 da yayınlamış ve o tarihten 4 yıl evvel ki twet i alıntılamış, bak bakalım demokrasi hakkında ne demiş, ama az araştırmak, gidip yada arayıp konuşmak zor, (çünkü o ilim ve cesaret işidir) bunun yerine IAPIŞTIR YAFTAYI AT CEHENNEME... yahu siz ne yaptığınıza bir bakıyormusunuz....
sizler ÇOOOK CESURSUNUZ Allah sizi ıslah etsin ve halinizi hayr üzere düzeltsin

Başkalarına İyiliği Emredip Kendisini Unutmak
Özrü kabahatinden kebir olan Mehmet Ertürk;
İftira ve abartma ve ajitasyon içerikli yazın sebebiyle sana cevab yazacağım ama senin yaptığın tarzda aşağılama ve hakaret dolu suçlamalarını senin düştüğün batağa düşerek alenen değil, sana özelden cevab vereceğim ki hatalarını daha rahat görebilesin. Duruma göre cevabı yazının altına da ekleyebilirim.

mehmet ertürk' Alıntı:

Allah sizi ıslah etsin, bu herşeyi iyi bilen halinizi hayr üzere düzetsin. amin

Genişletmek için tıkla ...

Âmiin

mehmet ertürk' Alıntı:

İnsanların imanının seviyesinin ne olduğuna kafayı öyle bir takmışsınız ki, bu iş sizi kendi iman ve amellerinizin heder olup gitmesine sebep oluyor da farkında bile değilsiniz, ashabı kiram r.a, kendi iman ve ibadetlerinin ıslahı ile öyle meşgul olurlardı ki, onları gören deli sanırdı..

Genişletmek için tıkla ...

İftira ve zanda bulunuyorsun ki bunun vebali sana yeter. İnsanların imanı seviyesi bizi ilgilendirmez. Diyorsan ki bizim Said hocaya yazdın, o insanların geneli değil, tanınmış meşhur kişi. Bunun haricinde biz vefatı üzerine bir yazı veya konu açmadık. Üyeler konuyu açtı ve bizim görüşümüzü sordukları için düşüncemi yazdım. Yazımın içeriği işinize gelmediği için çarpıtmanızı anlayabiliyorum.

mehmet ertürk' Alıntı:

kendi imanınız ve ibadetlerinizden o kadar emin davranıyorsunuz ki, adeta cenneti garantilemiş, Allah tarafından bir berat ve cennet cehennem jandarması olarak yetkilendirilmiş gibi, istediğinizi cennete istediğinizi cehenneme gönderir olmuşsunuz... ama bizler,cennet ve cehennemin tek sahibi ve Alemlerin sahibi Allah azze ve celle ye Hamd ederiz

Genişletmek için tıkla ...

İftira atılır da edebsizce nasıl iftira atılıra muhteşem bir misal olmuşsun. Allah'tan korkmaz mısın sen? Baştaki yanlı ve çarpık anlayışla konuya yaklaşman hakkımızda böyle ithama vardırmış. Bu sözlerin hesabını verecek, vebalini çekeceksin.
Ehl-i sunnet akidesine göre demokratik partileri ve desteğini küfür görmekteyiz. Küfür görmekle beraber herkesi muayyen olarak cehenneme yollamaktan (kafir) Allaha sığınırız. Bunu yukarıda izah etmemize rağmen, tekfir etmişim gibi yorumlarda bulunman art niyetini ve sapkınlığını gösterir. Kullarını Allahtan başka kim cennet veya cehenneme gönderebilir ki ilahlığımızı ilan etmiş gibi ithamlarda bulunarak ima ile bizi tekfir ediyorsun. Yazdıklarının hesabını vereceksin, hesaba çekileceksin mutlaka!!

mehmet ertürk' Alıntı:

yıllardır, bir perde arkasından yazıp çiziyorsun ( Abdulmuizz Fida ) neden kendi ismini açıkça yazmıyorsun, Allah tan korkar gibi korktuğun kişiler yada bir yerler mi var ( eğer künyelenmek islamda vardır dersen, islamdaki künyelenenler künye başı ve sonunda kendi isimlerini de koyarlardı ki künyenin sahibi bilinsin, bakmak istersen Ebu Kasım ın ( aleyhisselam) künyesine buhariden bakabilirsin, ama galiba böyle bir nick alarak, peçe arkasından fetva vermek, ona cennet buna cehennem demek kolay olsa gerek.

Genişletmek için tıkla ...

Sitede yazarken admin veya üyeler doğduklarında kulaklarına ezanla okunan isimleri kullanacaklar diye bir nass veya kaide yoktur. Ayrıca illa isim olması da şart değil, kişiler sıfat, terim gibi isimler de kullanabilmektedir. Künye alan illa kendi adını da verecek diye bir farz yoktur, cehaletini kusma. Çünkü Rasulullah (s.a.v.) tedbir amaçlı Erkam'ın evini gizlerken dediğin gibi muşriklerden Allah'tan korkar gibi korktuğu için sakınmıyordu (!) Her ithamında tekfir edebilen bir sapıklıktasın ama demokratların yanında memnuniyetle boy gösterenlerin kılıcını sallayabiliyorsun!

mehmet ertürk' Alıntı:

hayatını ilme ve insanları tevhid e davet ile geçirmiş bir insanın hakkında ileri geri konuşmak senin ne ilmi nede haddindir, ilmin CTRL+C-- CTRL+V den öteye geçmemekte, adeta klavye kadısı olmuşsun haberin yok, maslahatçı dersin, ama bu paylaşımda bile sen maslahat kullanırsın, ashab ve tabii de görmediğimiz yeni tevhid cüzleri uydurursun, (HAKİMİYET) zira onlar ve onları takip eden alimler ( Allah hepsinden razı olsun) sizin aklınıza gelen bu cüzü akılları ermedi de ,siz keskin ilim sahipleri bulup tevhid e yeni bir cüz açtınız, açtınız ,ama hakimiyeti , tekfir iman vs konusunda bile , Allah a bırakmaktan imtina ediyorsunuz..
biraz edebinizi takının da şeytanın dahi elini çektiği insanlar hakkında dillerinizi tutun, size nasihat olarak yazan insanlara da hemen GIYBETİN CEVAZI kılıfı ile et yedirmeye çalışırsınız, (Bakara Suresi 206 yı okuyun bir vede şunu, Eskiden insanlara "Allah'tan kork!" denildiği zaman sevinirlerdi. Şimdi sinirleniyorlar.-- "Yanlış yaptığımızda bizi uyarmazsanız sizde, uyardığınız halde sizi dinlemezsek bizde hayır yoktur." )) demokrasi vs konularda Ebu Said in ne dediğini hiç araştırdın mı, oy verme konusunda gidip yada arayıp konuştun mu ki ölünce hemen cehennemlik olduğunu tespiı etmiş ve karar verme makamındaki bir eda ile haddini aşan sözler etmişsin, önce şu Abdulmuizz Fida perdesini kaldır bir bakalım altında kim var, neden korkuyorsun, Allah sana yetmezmi..

Genişletmek için tıkla ...

Kendi kendine itham ve suçlama, hakaret alçaklığına iftira da ekleyerek dört nala gidiyorsun.
Hakimiyet tevhidi diye bir tevhidin sabitesi yoktur. Fakat bazı alimler bulundukları çağdaki meselelere özellikle vurgu yapmak için Hakimiyet tevhidi söylemlerinde bulunmuşlardır. Buna şahsen özellikle gerek olmadığına inanıyorum. Hal böyle olsa da çağımızda ulûhiyyet tevhidinin daha özelinde konunun daha iyi anlaşılabilmesi için hakimiyet tevhidi tabirini kullanmanın bir sakıncasını da görmemekteyim. Yoksa bu tevhidin sınıfı veya şartlarından bir kâidedir gibi bir inancımız veya düşüncemiz yoktur.
Gidip gelip ölen Mehmed Balcığlu (Ebu Said)'nu sanki tekfir etmişiz, cehennemlik kafir demişiz gibi iftira atmaktasın. Allah'tan korkmuyor musun?
Abdulmuizz Fida adı ciğerine oturmuş anlaşılan ki ikide bir perdeyi kaldır diyorsun. Adam ol da isme değil, vasfa bakarsın. Ne yapacaksın Ahmed'i Selim'i? Nasılsa kopyala yapıştır yapıyor önemi var mı? Yoksa asıl sen kimlerin veya hangi kurumların ucuz taşeronluğunu yapıyorsun ?

mehmet ertürk' Alıntı:

bir peygamber olmasına rağmen, Allah bildirmeden münafık kim mümin kim bilemedi, cihadda ölene şehit dendiğinde inşeAllah deyin dedi, kafirun suresinde dikkat ettiisen GUL diye başlar, zira ,peygamber dahi kendiliğinden demedi,diyemedi.. sen ,elinde bir iman metre, herkesin imanını ölçüp biçiyorsun, önce kendi iman ve ibadetlerine bir bak, cennetlik beratın yok ve Allahtan kork
Unutma, kabirler, kendini alim ve cennetlik sananlarla dolu

Genişletmek için tıkla ...

Boş konuşmaya devam ettiğinden cevab yazmaya bile gerek görmüyorum.

mehmet ertürk' Alıntı:

site sahibi IsLaM4eVeR bey, sen neden ismini kullanmıyorsun sahi, yıllar önceden tanırım ebu said i demişsin, sen sadece gördün, tanımadın, askerlik oy konusunda anlaşamamışsınız ya, ama öğretmenlik konusunda anlaştınız galiba, asker de öğretmen de aynı yerden emir alır bu memlekette unutma, ölüp giden adama laf ediyorsun ama sende kendinde olanı unutmuşsun, ne çabuk unuttun nurcular gibi takıldığını ( takiyye ile) dahası da varda bu sana yetişir sanırım

Genişletmek için tıkla ...

Edebsiz, ahlaksız olduğunu isbatlamada çok mahirsin. Abdulmuizz Fida'yı da bu sebeble mi soruyor, meraktan çatlıyorsun? İnsanların yazmadığı ismini genele yazma ve iftiranın hazzına ulaşırken takvandan eser kalmıyor nedense. Rabb'im ıslah etsin.

mehmet ertürk' Alıntı:

BİRMÜSLÜMAN , BEN MÜSLÜMANIM DİYEN BİRİNE LAKAP TAKAMAZ, az bir kitap ve sünnet kokusu alan bunu bilir, konu içerisinde KARPUZİ semişler diğeri de gülmüş, SİTE KADISI edasındaki kişi TELEFİ demiş vs vs yahu nasıl bir ahiret inancına sahipsiniz ki hesap gününün dehşeti dahi sizin ellerinize dillerinize gem vurmaya yetmez.

Genişletmek için tıkla ...

Akidesi ile insanları telef ettiğine inanıyorsam, o kişi selefi değil telefidir. Bunu zaten ahirete inandığımız için dedik. Sen ahirete inandığın için mi iftira ve hakaret ediyorsun?

mehmet ertürk' Alıntı:

28606[/ATTACH]

Genişletmek için tıkla ...

Bunu bize değil, demokratik düzende partizanlarla gülümseyerek poz verenlere ve kendi evinize asınız!