Ölüm Döşeğinde Söylenecek Söz

İmam İbnul Cevzi ölüm döşeğinde ağlarken öğrencileri””muhterem hocamız ,sen şöyle şöyle yapmadın mı ? Neden ağlıyorsun ? diye sormuşlar.O da “”Allah’a yemin olsun ki ben ,görevimi yapamamaktan,nifaka bulaşmaktan ve şu ayette anlatılanların başıma gelmesinden korkuyorum:””O gün onların hiç hesaba katmadıkları öyle şeyler Allah Tarafından ortaya dökülür ki tariflere sığmaz !!! İşledikleri pis işler ortaya çıkar ve Allah’ın dini ve Peygamberleriyle yaptıkları alayların cezası kendilerini her taraftan sarıverir.””şeklinde cevap vermiş ve şunu eklemişti:Andolsun ki ,ikiyüzbinden fazla kimse benim öncülüğümde zikir meclislerinde tevbe etti.Benim gayretimle ikiyüzbinden fazla kimse de Müslüman oldu.Ağlama nedir bilmeyen nice gözler benim vaazımla gözyaşı döktü. Bu nimetlere mahzar olan kimsenin en son nimete de nail olacağından emin olması gerekir. Belki eksiklerime ve kusurlarıma bakıp korkmam gereken şeyleri gördüm…….Bir defasında vaaza oturmuştum.Etrafımda onbinlerce insan toplanmıştı.Vaazıma gelen herkezin ya kalbi yumuşamış ya gözyaşları sel olmuştu. O an kendi kendime “”Bu insanlar kurtulur sen helak olursan halin nice olur ??? Diye sordum.O an kalbimin derinliklerinde hissettiğim şu duygular ne kadar doğruymuş:Allah’ım !! Eğer yarın benim azap görmeme hükmedersen ,bu insanlara benim azap gördüğümü bildirme .Bununla kendim için bir şey istemiyorum. Senin lütfunu,keremini ve yüceliğini korumak istiyorum.Çünkü bu insanlar benim azap gördüğümü öğrenirlerse “’Allah ,bize doğru yolu gösterene azap etti ” diye yanlış bir düşünceye kapılırlar.


Hz. Muaz ölümü yaklaştığı zaman şöyle demiştir:””Allah’ım Daha önce senden korkuyordum.Ama şimdi seni arzuluyorum.Allah’ım ! Sen gayet iyi biliyorsun,ben bu dünyayı ve bu dünyada ağaç dikmek,bahçe sulamak için çok kalmayı istemiyordum.Ancak öğlenin kan sıcağında susuzluğa katlanmak ,geceleri, namaz kılmak ,zamanın zorluklarına katlanmak ve alimler ile birlikte ilim meclislerinde bulunmak için dünyada kalmak istemediğimi biliyorsun.


Bilal Habeşinin vefatı yaklaştığında hanımı”Vah vah bugüne gam günü demiş.Bilal ise şöyle demişti:””Bilakis bugün sevinç günü.Yarın sevgililerle,Muhammed ve ashabı ile buluşacağız.””






(Bütün Yönleriyle Ahiret Hayatı,Mahmud el Mısri Ebu Ammar ,Sayfa 12)