Şah Beyitler-m.nihat Malkoç

ŞAH BEYİTLER–1


TEVAZU

Göğe değsin tevazu, kibir ateşte yansın
Zavallılar kendini sırça köşklerde sansın


GÜLÜN BUSESİ

Hasretin dudağına değer gülün busesi
Dağlar zikre durur da münkir duymaz bu sesi


SEVDA MAHKEMESİ

Sevda mahkemesinde yürek çekilir dara
Üstüne tuz ektikçe iyileşir mi yara?...


MUHACİR HİSSİYAT

Köz köz etti yüreği muhacir hissiyatım
Fetihler yarım kaldı tökezleyince atım…


DA-YANDIM

Yürek kapılarına yalın kılıç dayandım
Temmuzda pek üşürken zemherilerde yandım


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–2


AŞK NEFERİ

Sevgi tükendiğinde söner gözlerin feri
Ölümsüz kahramandır gönülde aşk neferi


UMUT DAĞI

Zamana yenilmeden umutlarım bir dağdı
Hasretin hoyrat eli gönülden sitem sağdı


ÖMRÜN YAMAÇLARI

Pamuk tarlası sanma aklaşan saçlarını
Dik nefes çıkacaksın ömrün yamaçlarını


YENİ KAPI

Hilkatin aynasıdır vücut denen bu yapı
Bir kapı sürmelense açılır yeni kapı


SEVGİ MÜREKKEBİ

Sevgi mürekkebiyle ölümsüzlüğü yazdın
Nefrete bulaşmadan kardan daha beyazdın


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–3


NEFRETİN BUZLARI

Yediveren misali umut yürekte nakış
Nefretin buzlarını çözer sıcak bir bakış


CERAHAT

Toprak ısıtsın teni, ruh tohumu çatlasın
Cerahat dolu çıban büyümeden patlasın


GÜL-DİKEN

Vesveseler dikendir, gül varsa yoktur tasa
İnsanı yaşatmaktır bizde uhrevî yasa


KUNDAKTA

Hayallerimiz taştı kundakta bebe iken
Güle kavuşmak için engel değildir diken


KABİRDE

Eser bir deli rüzgâr, çınardan düşer yaprak
Kabirde böcekler dost, yorgandır bize toprak



M.NİHAT MALKOÇ















ŞAH BEYİTLER–4


ŞAFAK

Karanlıklar dağılıp şafak sökecek bir gün
Zalimin saltanatı elbet çökecek bir gün


DAĞ DELDİREN SEVDALAR

Ölenlerin ardından canlandı hatıralar
Firar etti gönülden dağ deldiren sevdalar


HÜZÜN YASTIĞI

Yastık ettik gurbette hicranı, hüzünleri
Hayat değirmeninde ufaladık günleri


ARASAT

Nasıl geçti habersiz bir ömür, bunca sene?
Arasat meydanında buluşacağız yine


GARİB-İZ…

Baki kalır cihanda kim bırakırsa bir iz
Ruh sonsuzluğu özler, bu dünyada garibiz


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–5


DERBEDER

Kavuşmak hayal olur, sarar ruhu bir keder
Sevgisiz yürek gece, gönül aşksız derbeder


SÜVARİ

Gece bir yorgan gibi örter hissiyatını
Gümüşten ufuklara sür süvari atını


KARANFİLLER

Tutuşur bahçelerde kan kırmızı çiçekler
Sahipsiz karanfiller uzanacak el bekler


U-YANMAK…

Tamamlar noksanları aşk ateşiyle yanmak
Ölüm dediğimiz şey sonsuzluğa uyanmak…


BAHAR

Gözlerde mor halkalar, yükseklerde kar olur
Ruh bedenden ayrılır, mümine bahar olur


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–6


KIYAMET

Güneş batıdan doğar, ummanlar doyar suya
Can bedenden ayrılır, ruhun dalar uykuya


GÖNÜL KOCAMAZ

Bülbül yanar aşkından, bahçelerde solar gül
Beden ihtiyarlasa yine kocamaz gönül


AHİR ZAMAN

Bin sene de yaşasan ömrün nihayeti var
Ahir zaman gelince ölü diriye ağlar


KEFENİN CEBİ

Giden ne götürdü ki, cebi yoktur kefenin
Tepilenin hakkı var üzerinde tepenin


YOL

Kırılır bir gün elbet kanadımız, kolumuz
Nihayet bulur ömür, Hakk’a düşer yolumuz


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–7


A-YİNE

Bir tel kopar ruhundan ahenk kesilir yine
Sonsuzlukla paylaşır sırlarını ayine


SULTAN MAKAMI

Sultan makamındasın musallada bir anlık
İman olan yürekte barınamaz karanlık


VAKTİ KUŞANMAK

Namazı eda edip bırakmazsan kazaya
Vakti kuşanır yürek nefis gelir hizaya


AKLISELİM

İmanla cilalanır, paklanır aklıselim
Çoraklaşan kalpleri duayla yeşertelim


SIĞIN-AK

Günde beş vakit ezan ruhuma sığınaktır
Secdeye baş koyanın kalbi pak, alnı aktır


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–8


REHİN

Kalplerimiz tamtakır, rehin düşmüş şeytana
Alaşağı et nefsi ey mümin çık meydana!...


ELMA ŞEKERİ

Aşk bir elma şekeri, elimde kaldı sapı
Bulamadım gönlüme sığınacak bir kapı


KÜHEYLAN

Toy süvari elinde körpecik küheylandım
Ben de Mevlana gibi hamdım, piştim ve yandım


PASLI KILIÇ

Geriye küller kaldı ruhumun yangınından
Bilmem ne zaman çıkar paslı kılıç kınından


YARALAR

Dostun ağır bir sözü gonga gülü yaralar
Firar eder muhabbet yürek giyer karalar



M.NİHAT MALKOÇ















ŞAH BEYİTLER–9


KELAM

Hakk’ın tercümanıdır, kelam ruhun ilacı
Toyun dilinde diken, zehirden daha acı


VERA

Vera ruhun sükûnu, anahtarı takvanın
Allah görüyor bizi, lüzumu yok şekvanın


RUHUN KANATLANIŞI

Kanatlandı ruh tenden, konacak yer arar can
Ömür erdi kemale ne kadar yanarsan yan!...


RUHUN İLACI

Sevgi ruhun ilacı, her derdime dermandır
Kalp sevmekle kocamaz, her gönül bir ummandır


ÜMMET

Her telden bir ses çıkar, ruhuma kasvet çöker
Ümmetin zilletinden gözlerim kan yaş döker

M.NİHAT MALKOÇ

















ŞAH BEYİTLER–10


EŞREF-İ MAHLÛKAT

Gerçeği görmüyorsun, gözüne inmiş perde
Ey eşref-i mahlûkat gölgen sürünür yerde


NE DİYE

İşi gücü bırakmış, hayaller kuruyorsun
Yollar seni bekliyor, ne diye duruyorsun?


TAŞ BAĞLAMAK

Bugüne ağıt yakar Fatihlerim, çağlarım
Düşman gülmesin diye bağrıma taş bağlarım


VİCDANLAR

Vicdanlar sağırlaşmış, bir hoş seda gelmiyor
Tanzimat’tan bu yana Türk’ün yüzü gülmüyor


ZEHİRLİ BAL

Şifa diye sundular Türk’e zehirli balı
Büküvermiş boynunu mahzun hilalin alı



M.NİHAT MALKOÇ















ŞAH BEYİTLER–11


KÖRLE YATANLAR

Her gün vatan kurtarır kuru sıkı atanlar
Sabah şaşı uyanır gece körle yatanlar


YANKI

Her dem yankılanacak gök kubbede ezanlar
İçine düşer bir gün Türk’e mezar kazanlar


SABAH

Pınarın başındayız, kabımız su dolmuyor
Bu gönül mabedinde yine sabah olmuyor


MENZİL

Kaldık dağlar başında, yol menzile varmıyor
Dost bellediklerimiz yaramızı sarmıyor


LÂL

Meydanlarda pervane sonra hayal oldular
Hatip seçtiklerimiz kürsüde lâl oldular



M.NİHAT MALKOÇ















ŞAH BEYİTLER–12

G-AİLE

Eşeler zihnimizi bin bir çeşit gaile
Saygı sevgi demode, bu ne biçim aile?...


MASKARA

İzzeti ve iffeti dönüştürüp paraya
Eşref-i mahlûkatı çevirdik maskaraya


GECELER

Azgın nefis derbeder, kalp ölümü heceler
Nice gizli günahın şahididir geceler


SEMİRENLER

Saatin tiktakları ömrümü kemiriyor
Garibanın sırtından zenginler semiriyor


AÇ GÖZÜNÜ

Hatırla Âdemoğlu yeminini, sözünü
İçi toprak dolmadan ey insan aç gözünü!...


M.NİHAT MALKOÇ

















ŞAH BEYİTLER–13


İSYAN AHLAKI

Koyma aynı kefeye, ayır siyahla akı
İnattan besleniyor kokmuş isyan ahlakı


TİLKİ ZİHNİYETİ

Mühim değildir kulun kanı, kemiği, eti
İlham vermiş bu çağa tilkinin zihniyeti


YANGIN

Yüzyıldır koşuyoruz bata çıka batıya
Büyüdükçe büyüdü yangın vardı çatıya


ALIKLAR

Kalp gözünü köreltti kıymetsiz dünyalıklar
Balıklama dalıyor mala mülke alıklar


MAZLUM

Müminin boynu bükük, öne eğik başları
Zalimleri boğacak mazlumun gözyaşları


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–14


PİŞMANLIK

Bu dünya meydanında diri, ölüden pişman
Büyük küçükten aciz, ayna surete düşman


ARAFTA

Yerle gök arasında, arafta kaldı gönül
İntizardaki yârdan beddua aldı gönül


GURBETTEN SILAYA

Melal çöker ruhuma, yakar gurbet ocağı
Köz köz olmuş yarama derman sıla kucağı


BİTARAF

Ömür sayılı zaman, bir mum misali erir
Taraf tutmaz aynalar çirkini de gösterir


SOKAK YETİMLERİ

Şehrin aynalarına bir yetim suret düşer
Kaldırım emzirirken görmezden gelir beşer


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–15


ŞİMŞİR TARAK

Elinde şimşir tarak kelini tarıyorsun
İçindeki yitiği dışında arıyorsun


ATEŞ

Bir daha doğmayacak göğünde dünkü güneş
Ateş senin içinde, cehennemde yok ateş…


YI-KANMAK

Sevgiyle beslenir ruh, gönül sevdaya kanmaz
Bir ten aynı nehirde iki kere yıkanmaz


GÖZ MENZİLİ

Kavuşmaktan daha zor, seni unutmak seni
Gözümün menzilinde unutmuşsun gölgeni


MUHAYYİLE

Tutuşturur zihnimi düşüncenin alevi
Fikirle aydınlanır muhayyilenin evi


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–16


DİRENİŞ

Erisin nefesinle, buza döndürme karı
Direniş çiçekleri müjdeliyor baharı


ÇİZGİLER

Ruh aynasından yansır gözlerindeki mana
Alnındaki çizgiler acep ne söyler sana?


İNSA-NİYET


Vefa kalplerin süsü, ölmesin insaniyet
Amele dönüşmezse ne sağlar iyi niyet?


ZENGİNLİK

Ruhun genişlik ister, senin muhayyilen dar
Yanında götürdüğün sağken verdiğin kadar


KA-ZAN

Zannın çoğundan sakın, içimiz dışımız zan
Hesap verecek kadar; çok değil, helal kazan


M.NİHAT MALKOÇ















ŞAH BEYİTLER–17


SON YAPRAK

Asra müjdeler olsun, tohum düştü toprağa
Gökten boşaldı rahmet, can geldi son yaprağa


TEBESSÜM

İçime ayna tutar göklerin derinliği
Ruh çölünü yeşertir tebessüm serinliği


AŞK

Aşk yürekte kıvılcım, aşk hasretle yanıştır
Aşk gaflet uykusundan gerçeğe uyanıştır


GÖRDÜK

Işığını arayan kara geceler gördük
Kendisini dev sanan nice cüceler gördük


KAN-ATLAR

Fetih düşünü görür içimde yorgun atlar
Kanatır can evimi kırık dökük kanatlar…


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–18


GÖNÜL

Efkârın yangınında sırlara daldım gönül!
Yolların kavşağında şaşırıp kaldım gönül!


ALBAYRAK

Tarih şahittir buna, Türk’ün kolu bükülmez
Yürek semalarından al bayrağım çekilmez


YAŞ KEMALE ERİNCE

Yaş kemale erince kulaklar sağırlaşır
Ömrün sonbaharında adımlar ağırlaşır


DERDİMİZ

Ariflerin sevgisi gönüllerinden taştı
Dünyaya bağlandıkça derdimiz bini aştı


GÖNÜL SAZIMIZ

Genimize işlenmiş; kaderimiz, yazımız
Can bedenden uçunca susar gönül sazımız


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–19


MALAYANİ

Ölüm, fani kullara nefesinden de yakın
Ya hak konuş, ya da sus; malayaniden sakın


TÛL-İ EMEL

Karşılığını görür hesap gününde amel
Nefsi besler, büyütür, semirtir tûl-i emel


HİCRET

Yaradan’a kul olmak, yakışandır hilkate
İblise vur silleyi, hicret et hakikate


DİN NASİHATTİR

Din nasihattir kula, payına düşeni al
Terk et nefsin yolunu; Hak dairesinde kal


ATLARINIZ HAZIR MI?

Mümin, cihat deyince atı hazır olandır
Bir öksüz gördüğünde gözüne yaş dolandır


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–20


GÖLGEMİN IZDIRABI

Yıkma gönül Kâbe’mi, gönül Hakk’ın mihrabı
Ağır geldi yollara gölgemin ızdırabı


KIYAMETE ZORLAMAK

Nasıl olsun bereket, şükreden yok nimete
Asi kullar Allah’ı zorluyor kıyamete


ÇELİŞKİ

Kul, Yaradan’ı bilmez; bu ne kopuk ilişki
Şükretmeden istersin bu ne yaman çelişki


EBREHE

Çağın Ebreheleri hissedin bu nefesi
Duyulur Ebabil’in kanatlarının sesi


LANET YAĞMURU

İman şemsiyeni aç gökten lanet yağmadan
Kalbin dönsün Allah’a gün batıdan doğmadan


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–21


GEMİ

Anlayan beri gelsin; hasretimi, çilemi…
Karaya oturacak böyle giderse gemi


DA-YAN

Yalandan hakikate hicret vaktidir bu an
Ne kaldı ufuklara, dayan yüreğim dayan!...


KEYF-İNCE

Sırat mümine geniş, değildir kıldan ince
Cennet çağırır seni, karşıya geç keyfince


VARLIĞIN ÖZÜ

Varlığın özüsün sen, sen en büyük değersin
Âlemin gözbebeği başını ne eğersin?...


MUHT/AÇ

Varlığın idrakinde akıl yüreğe muhtaç
Seccaden olsun dostun, kalbini Allah’a aç!...


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–22


U/YANMALI

Kul, Allah’ın aşkıyla tutuşmalı, yanmalı
Musallanın üstüne konmadan uyanmalı


GARİBİN SALÂSI

Bir garibin salâsı seher vakti okunur
Ölümün gür sedası yüreklere dokunur


GÖK SOFRASI

Göçtü çok uzaklara insanların en hası
Maverada kurulmuş mümine gök sofrası


KANATLAR

Yeleleri rüzgârdan kır atlarımız vardı
Özgürlüğe yol alan kanatlarımız vardı


EBEMKUŞAĞI

Ne ifade eder ki köre ebemkuşağı?
Şeytan gafili atar uçurumdan aşağı


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–23


KIŞLARIM

Gönlünün kuytusunda kayboldu bakışlarım
Gölgen düşünce kalbe, yaza döndü kışlarım


SENSİZLİK

Sensizlik silahını şakağıma dayarım
Baktığın aynaları pek bahtiyar sayarım


HEDİYE

Suların cümbüşü var suretin düşmüş diye
Görmedi yakamozlar bundan büyük hediye


SEVDA

Nice gemiler yaktık, dönüşü yok bu yolun
Göklerin yangınına seherde tanık olun


HAYAT

Lanet etme, bir mum ol; karanlıklara inat
Nasırlı ellerinden akıp gidiyor hayat

M.NİHAT MALKOÇ

















ŞAH BEYİTLER–24


ŞEHRİN SOKAKLARI

Hasretin şavkı düşmüş şehrin sokaklarına
Zaman mührünü vurur, vurur şakaklarına


TOPRAK

Yağmur yağar, eser yel, dalından düşer yaprak
Kutlu misafirini sabırla bekler toprak…


OMUZLARDAKİ YÜK

Şahit tuttum sevdaya gece nazenin ayı
Cılız omuzlarıma yüklemişler dünyayı


ÇORAP ÖRMEK

Mazlumların başına onca çorap örülür
Zalimlerin hesabı musallada görülür


ZEMBEREK

Boşalır bir gün elbet saatin zembereği
Mahkemede her suçun düşünülür gereği


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–25


HÜZÜN ATEŞİ

Hazan yapraklarını hüznün ateşi sarsın
Ellerin şakağında aynalara bakarsın


AYAK İZİ

Gölgeni takip eder mazinin ayak izi
Uzun yol kavşağında yollar kuşatır bizi


ALLAH BİR…

Şeytanın fitne fesat küpünden sızar kibir
Cümle mevcudat birden haykırıyor: “Allah bir!..”


PETEK

Toprak uyandığında çiçeğe durdu dallar
Tarumar oldu petek arıda kaldı ballar


TETİK

Yürek yüz görmeyince yarasına tuz eker
Sevgi firar edince gönül tetiği çeker


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–26


ATEŞTEN GÖMLEK

Hasret ateşten gömlek, yüreğimde köz olsun
Sürünsün yerde nefis, bir incecik toz olsun


DÜĞÜM

Çözdüm çetin düğümü, dertte buldum devayı
Başıma taç eyledim bu mukaddes davayı


ÇORAK BAKIŞLAR

Nasıl görmez kör akıl Hakk’ın nakışlarını?
Şükürle sula her gün çorak bakışlarını


AKLAR

Saçına düşen aklar haber veriyor sana
Kalp gözünü açıp da ne olur anlasana!...


BİR ÖMÜR

Bir ömür yalanlarla kandırdık kendimizi
Nefsin askerlerine çiğnettik bendimizi

M.NİHAT MALKOÇ

















ŞAH BEYİTLER–27


HAYAT KAZANI

Toprağa yağmur düşer, sen yâdıma düşersin
Hayat denen kazanda yanıp yanıp pişersin


SUÇLULAR

Düşünce suçluları mürekkepte boğulur
Dik yaşamalı insan, zira bir kez doğulur


KUSMUK

Cehalet konuşunca bütün kitaplar susar
Tefekkür ehli zevat kafatasını kusar


ŞİİR

Şiir düş definesi, gönül sazının teli
Yürekte açan çiçek, ebedî ve ezeli


BOYNUZLU

Yol tükenecek bir gün yolcu yolda kalacak
Boynuzsuz boynuzludan haklarını alacak


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–28


UYKUDAYKEN…

Sen uykuda yüzerken doğmayabilir güneş
Günah galerisini yakar, kavurur ateş

BOŞ

Rabbim bu bina senin, senden gayri hep boştur
Güldürürken de hoştur, öldürürken de hoştur


CEVHERLER

Hayatın çöplüğünde nice cevherler saklı
Yaradılış sırrına yetişmez beşer aklı


FİTNE KAZANI

Dudağında tebessüm, için fitne kazanı
Yarın yevmü’l mahşerde çekeceksin cezanı


G/EZERSİN

Kayırırsın zalimi, mazlumları ezersin
İnsanlar arasında böbürlenir gezersin


M.NİHAT MALKOÇ

















ŞAH BEYİTLER–29


TAĞUT

Gözün toprak dolmadan, ey insan aç gözünü!...
Sırt çevir tağutlara, Hakk’a döndür yüzünü!...


NİYAZ

Kul unutur Rabbini; cilve eder, naz eder
Kâinat vecde gelir, Hakk deyip niyaz eder


MÜEBBET

Boynumuza astılar müebbedi, idamı
Hiçbiri de değildi kalıbının adamı


AT GÖZLÜĞÜ

Çıkar at gözlüğünü, etrafına et nazar
Güç verir teslimiyet, şüphe imanı bozar


BÜYÜK GÜN…

Emin adımla yürü, koşan çabuk yorulur
Ettiklerin mahşerde birer birer sorulur


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–30


KUMAR

İmtihan için geldik, kim demiş hayat kumar?
İman ışığı yoksa gönül köşkü tarumar


AZGIN NEFİS

Semirir azgın nefis Hakk’a eğilmezse baş
Yarın mahşer gününde akar gözlerinden yaş


KEYİF SÜRENLER

Rabbim izin vermezse yaprak düşmez ağaçtan
Zenginler keyif sürer fakir ölürken açtan


GÖKDELENLER

İnsanlar alçaldıkça yükselir gökdelenler
Kafa yordunuz mu hiç nere gider ölenler?


GÜL DÜŞÜNCE

Gül düşünce toprağa şafakta gül kanıyor
Gözlerim yaşarıyor, yürek köz köz yanıyor

M.NİHAT MALKOÇ

















ŞAH BEYİTLER–31


FECR

Fecre taşı ruhunu bu cinnet batağından
Toprak çağırır seni kuş tüyü yatağından


GELECEK

Sığmaz içim içime, can evimden taşarım
Maziden kuvvet alıp geleceğe koşarım


GÜZ

Her sima bir kitaptır, aynadır bana her yüz
Bahar kaldı geride, yüzünü gösterdi güz


VE SON…

Omzumdadır kefenim, korkum yoktur ölümden
Gün düşmez pencereme, su çekildi gölümden


CANLAR

Kalp acıyı hissetmez, sağırlaşmış vicdanlar
Söyle kervancı başı nere gider bu canlar?...




M.NİHAT MALKOÇ














ŞAH BEYİTLER–32


ADANMIŞLIK

Adanmışlık bağında umutlar filizlenir
Tembellik ruhumuzun mahzeninde gizlenir


UMARSIZ

Kafa tutar tevhide, burnundan aldırmaz kıl
Umarsızlık çölünde vahye sığınır akıl


DEVRAN

Bir tel kopar ruhundan, tenin ışığı söner
Bugün yarına gebe, gün gelir devran döner


İRADE SİLGİSİ

İradenle siliver şeytanın izlerini
Yoksa mahşer gününde döversin dizlerini


EBABİL

Uçur gönül göğünde ebabil kuşlarını
Ulaştır hedefine pişmiş sert taşlarını


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–33


MESCİD-İ AKSA

Ümmetin yetimisin sen ey Mescid-i Aksa!...
Öksüz kalır mısın hiç, mümin kıyama kalksa…


KABİLLER

Kanı kanla yuğuyor zamanın Kabilleri
Uyanın uykunuzdan çağın ebabilleri!...


SAPAN TAŞI

Yakar da yüreğimi gözünden süzülen yaş
Gazzeli çocukların sapanında olsam taş


BAKIŞLAR

Seccademde yeşerir, can bulur gözyaşlarım
Göklere kilitlenir, dualı bakışlarım


ONUR

Yürekler yangın yeri, sabır çeşmesi kuru
Yerlerde sürünmekte Müslüman’ın onuru


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–34


KIYAM

Suların yangınında ateş düşer tenime
Ruhum kıyama durur, dar gelir bedenime


GAZZE’NİN YETİMLERİ

Gazze’nin yetimleri hangi suçtan öldüler?
Yürekler kan ağlarken vicdansızlar güldüler


FELLUCELİ

Felluceli yetimin payına kurşun düşer
Garibin ocağında gece gün çile pişer


İNİLTİLER

Yaş kemale erince ayna surete güler
Münzevi iniltiler uykularımı böler


İNŞİRAH

Gönüller yangın yeri, neredesin ümmet âh!...
İnsin yağmur misali yüreklere inşirah!...


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–35


VERDA

Yüreklerin yitiği, gönül çölünde verda
Adınla hayat bulur yürek kalınca darda


NİSYAN

Kula şükür yaraşır, yakışmaz kula isyan
Vefanın kumasıdır kalbin kezzabı nisyan


İKİ BÜKLÜM

Boyunlar iki büklüm, taş kesilmiş yürekler
Baykuş gökte uçarken bülbül yerde emekler


MENEKŞELER

Gözyaşı yağmurunda tohum çürür toprakta
Can verir menekşeler kan kırmızı şafakta


LEYLA

Dümende sağır sultan, dört yanımız vaveyla
Mecnun buldu yârini, uğurlar olsun Leyla!...


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–36


GENÇLİK

Gençlik elden gidiyor, gençlik küfrün ağında
Cenneti umuyorsun sımsıcak yatağında!...


KEFENSİZ GÖMÜLENLER

Toprağın sigortası kefensiz gömülenler
Beter olsun inşallah mazlumlara gülenler


KALEMİN FERYADI

Kâğıt bile duymuyor kalemin feryadını
Pelesenk et diline Yaradan’ın adını


DİYET

Kaç asırdan beridir müminler öder diyet
Kemirir zihinleri lanetlenmiş zihniyet


SIN/AV

Sabırlıdır şer ehli, bekler bin yıl avını
Müslümanlar kaybetti kardeşlik sınavını


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–37


ŞİDDET

Şiddetten beslenirsin, her gelene çatarsın
İyi fiyat verseler vicdanını satarsın


NEFRET

Şeytanın askerleri nefretini kusuyor
Dilleri salya sümük, vicdanları susuyor


İMAN GÜLÜ

Sen ukbaya talip ol, dünya onların olsun
Yeşersin iman gülü, yapma çiçekler solsun


YÜREK YANGINLARI

Yürek yangınlarını gözyaşları söndürür
İmansızlık kalpleri sert bir taşa döndürür


MAZİ

Bugünün enkazında arıyoruz maziyi
Tükettik sermayeyi, düne dair her iyi


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–38


U/TANIRIM

Melekliğe soyunmuş Firavunlar tanırım
Aynalara bakıp da kendimden utanırım


TERAZİ

Fikrin ağır yükünü çekemez bu terazi
Büyüdükçe büyüyor gözlerimizde mazi


MESAFELER

Kaybolur mesafeler, mana sese karışır
Perdelenir ufuklar suret sise karışır


FER/YÂDIMA

Aklım firar edince mazi düşer yâdıma
Dost bildiğim aynalar ses vermez feryadıma


ŞEYTANIN AVUKATI

Yoktur ötede bezi, bu dünyayla avunur
İçindeki şeytanı savundukça savunur


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–39


MAZLUMUN AHI

Fikir gönlümün gülü, damarlarımda kandır
Mazlumun ahı hançer, duaları volkandır


TÜKÜRÜN!...

Tükürün ey yarenler zulmün kara yüzüne!...
Fikir fahişesinin kim inanır sözüne?...


VUSLAT

Ölüm sonsuzluğa göç, vuslattır ruh eşine
Bir bilsen takılırsın Azrail’in peşine…


RAHMET YAĞMURU

Teslimiyetten başka çare var mı ölüme?
Duayla sağnak sağnak rahmet yağar çölüme


YABAN ELLER

Mümin düşürmez dilden Hakk’ın yüce adını
Yaban elde uçanın kırarlar kanadını


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–40


NAFİLE

Ey ölümden kaçanlar, çırpınmanız nafile!...
Perdelenmiştir gözü anlatmak zor gafile


KARA ÇALMAK

Kapanmaz kolay kolay hicran denilen yara
Silinmez alınlardan dostun çaldığı kara


DİLSİZ ŞEYTAN

Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır
Hasta ruhun ilacı zikre banmış imandır


TIKINMAK

Açları görmez gözün, tıkındıkça şişersin
Dilin şükre yabancı, sen ne zalim beşersin!...


SİYAH

Ya Rab kaldır zulmeti, nereye baksam siyah!...
Bu karanlık gecenin ertesi olsun sabah!...


M.NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–41

DUACI

Sofrandaki artıklar doyurur nice açı
Alan eller secdede veren ele duacı


GÜVER/CİN

Kimi, insan haliyle olmaya çalışır cin
Bu gönül olmak ister mağarada güvercin


TEK ŞERİT

Gayri dönüşü yoktur dünya tek şeritli yol
Ayrılır can bedenden yen içine düşer kol


SENSİZ

Gönül sensiz perişan, yokluğunun fakiri
Sünnetinle arınır kalplerimizin kiri


ELİF

İçindeki yangını söndürmezse gözyaşın
Öne eğilir bir gün elif gibi dik başın


M.NİHAT MALKOÇ

















ŞAH BEYİTLER–42


KEMİK PEŞİNDE

Kirli emeller için haysiyetini boşar
Sureti köpek değil, kemik peşinde koşar


SON LİMAN

Bahçemdeki dikeni gül sanarak ekmişim
Son limandan habersiz boşa kürek çekmişim


HAÇLI ARTIKLARI

Ey haçlı artıkları hilaledir kininiz!...
Söndüremez tamuyu ‘Yuro’ denen dininiz


AZIK

Sermayeyi tükettim, tam takır amel kasam
Ebed yolculuğunda azığım oldu tasam


SON DURAK

Dualar ve âminler göklere direk oldu
Toprak ananın bağrı bize son durak oldu


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–43


VAHYİN ELİFBASI

Batı’nın yarasını deşiyor minareler
Vahyin elifbasında derdimize çareler


YATANLAR

Kanla sulanan toprak haysiyettir, vatandır
Aslında gizli düşman çalışmayıp yatandır


KİMSESİZLER KİMSESİ

Kimsesizler kimsesi, gönül sensiz virandır!...
Kalp göğünün güneşi, rehberimiz Kur’an’dır


KISKANÇ

Yaralanır yüreğim rüzgâr değse saçına
Ağustosta çığ düşer gönlümün yamacına


UFUKTA

Gidenler döner diye ufukta kaldı gözüm
Düşüme girmen için uykuya daldı gözüm


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–44


FEN

Konusu hakikattir pozitif ilmin, fenin
Elinde varken dağıt, cebi yoktur kefenin


GARABET

Dünün sömürgeleri bize kafa tutuyor
Akrep o cüssesiyle koca fili yutuyor


DÜŞTÜ

Gitti gelmez baharım, ömür hazana düştü
Hesap günü yaklaştı amel mizana düştü


HATIRALAR

Her güneş batımında sermayen azalıyor
Geriye acı tatlı hatıralar kalıyor


TAN VAKTİ

Tan vaktine gebedir içimdeki karanlık
Ne dün var, ne de yarın; hayatımız bir anlık


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–45


TAHT

Omuzlar üzerinde yükselir bir gün tahtın
Bu dünyada gülmedi ukbada gülsün bahtın


TASA

Bugünden çekme gönül yarının tasasını
Yol haritası eyle vicdanın yasasını


KALA/BALIK

Gönül hayal çöplüğü, zihinler kalabalık
Derya içinde yüzer deryayı bilmez balık


ÇÖPLÜK

Ceninde koca ömür, tohumda fidan uyur
Miden döndü çöplüğe biraz ruhunu doyur


ARARAT

Birileri Ağrı’ya söylemekte Ararat
İşkembeden konuşur, utanmaz, çirkef zevat


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–46


CENGİMİZ

Azrail’in önünde muma döner rengimiz
Toprakta yılanlarla başlar zorlu cengimiz


BUHRAN ANAFORU

Buhran anaforunda çöker üstüme damlar
Köşe başını tutmuş mukavvadan adamlar


ŞEHRİN MASKESİ

İnsaf kılıcı paslı, kısık vicdanın sesi
Güneş gülümseyince düştü şehrin maskesi


SAYAMIYORUM

Böler uykularımı nabzımın tiktakları
Sayamıyorum artık saçımdaki akları


KALBİN YİTİĞİ

Yanlış yerde arama kalbinin yitiğini
Değiştirmek muhaldir Allah’ın dediğini


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–47


RÜCU

Senin yüzün karaysa aynanın ne suçu var?
Ömrün nihayetinde Yaradan’a rücu var


ŞİRKE DÜŞMEK

Can kuşu uçtuğunda buz kesilecek beden
Şüphe ve vesvesedir şirke düşmeye neden


KAPALI KUTU

Zaman denen değirmen öğüttü asırları
Kabir kapalı kutu, toprak saklar sırları


SEVİYOR

Mübarek kitabında Hakk, mümini övüyor
Arşı tuttu rahmeti, kulunu çok seviyor



ÖLÜMÜ TATMAK

Boynu bükük garibi hor görmemeli insan
Ölümü tadacaktır dünyaya düşen her can


M.NİHAT MALKOÇ















ŞAH BEYİTLER–48


GÜN BUGÜNDÜR

Can bedenden çıkmadan diner mi yürek sızın?
‘Gün bugündür demişler’, ömür biter ansızın


MUAMMA

Ömür bir muammadır, kim çözer bu düğümü?
Görenler beri gelsin dünyada gördüğümü!...


TEMİZLENMEK

Günahın dağ olsa da umut kesme Allah’tan
Vaktin varken temizlen kul hakkından ve ahtan!...


HER/KESE

Yeter Hakk’ın nimeti mümin kâfir herkese
Yoldaşın olur iman, dünyada kalır kese


KUŞKU

Yiğit kuşkuda gerek düşman uyusa bile
Postal yere değince dağ ve taş gelir dile


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–49


GÜZ ARTIĞI

Gün ufukta can verir; gün biter, bitmez âhım
Acılara gebedir güz artığı sabahım…


AYNALARDA

İsrafil sur’a üfler, borusunu çalar da
Hatıralar sessizce can verir aynalarda


HAFAKANLAR BASINCA

Hafakanlar basınca gönül göğüm puslanır
Sevgiyle cilalanır, aşksızlıktan paslanır


PU/SUDA

Hamsi çıktı kavağa, boğuldu balık suda
Bir çift göz unutulmuş, dağ başında pusuda


YA/SAKLADIM

Duru bakışlarını gözlerimde sakladım
İsyan sözcüklerini dilime yasakladım


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–50


MUSALLA

Duymadın hakikati, oyalandın masalla
Çenen kapandığında konuşacak musalla


SON UYKU

Şeytanın askerleri imana kurar pusu
Ebede uyanmaktır müminin son uykusu


EMANET

Azrail kapımızı çalacak elbet bir gün
Tendeki emaneti alacak elbet bir gün


MEZAR TAŞLARI

En büyük hakikati söyler mezar taşları
Kabirde zalimlerin eğilecek başları


HAVA YASTIĞI

Kızgın ateşten seni kurtaramaz putların
Yoktur hava yastığı buz gibi tabutların


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–51


OYUN

Ömür andan ibaret, dünyada yoktur vefa
‘Ölüm’ denilen oyun sahnelendi kaç defa


DÜŞLER PUSUDA

İçimdeki göllerde ceylanlar iner suya
Gecenin kör vaktinde düşler yatar pusuya


ZİKİR

Gönüller yangın yeri, yüreğimiz kanıyor
Kirlenen ruhlarımız zikirle yıkanıyor



ZOR BİLMECE

Sabahlardan beyhude gönlümün geceleri
Akılla çözemezsin bütün bilmeceleri


AŞK

‘Aşk’ karanlığın mumu, ışık olur geceye
Gönüllerden taşsa da sığar tek bir heceye


M.NİHAT MALKOÇ















ŞAH BEYİTLER–52


AMEL KASASI

Doldur amel kasanı, göze inmeden perde
Haysiyetinle yaşa, muhtaç olma namerde


DÜNYEVİLEŞME

Dünyevileşme denen illet nefse bulaştı
Bu dünya gurbetinde dert birken bini aştı


KELEPÇE

Bağnazlar vurmak ister bilincime kelepçe
Yüreğim derin kuyu; beden kazan, ruh kepçe


ŞAİR

Dar vakitlerde şair, kuşanır kalemini
Yoğurur, söze döker; derdini, elemini


NEM

Şimdi uzaklardasın, tarumar gönül hanem
Yâr düştükçe aklıma, kurumaz kirpikte nem


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–53


BİZİM

Çölleşen yüreklere akar nurumuz bizim
Nefislerin putunu yıkar Sur’umuz bizim


GÖNÜL SÜVARİSİ

Sonsuza varmak için demir aldık sevgiden
Ey gönül süvarisi, geri döner mi giden?...


KANDİLİMİZ

Kaskatı olur beden, dönmez olur dilimiz
Kabrin karanlığında nur saçar kandilimiz


GÖZLER

Bu dünya gurbetinde ruhlar sılayı özler
Ele verir yalanı kalbin aynası gözler


ZAMANIN NABZI

Çağa uymak yerine nabzını tut zamanın
Gözümden dökülse yaş taşar suyu ummanın


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–54


SANIK

Nefsin hâkim olunca sen tutuklu, sanıksın
Gözlerin açık diye sanma ki uyanıksın!...


EYVAH!...

Yarın mahşer gününde kıyama durur ervah
Tükettik sermayeyi, bir ömür geçti eyvah!....


DUA

Yaş dökülsün gözünden, dua ateşe perde
Dua ölümden gayri dermandır her bir derde


TALAN

Üstüne titrediğin malın sonu talandır
Resulullah öldüyse billâh dünya yalandır


BİR GÜN

Hayatın zembereği elbet boşalır bir gün
Mazlumlar zalimlerden öcünü alır bir gün


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–55


KELEPÇE İZİ

Kalem tutan ellerde kelepçenin izi var
Zindanlar dile gelse ne çok şey söyler duvar


SÖZ

Geri dönmez bir daha ağızdan çıkınca söz
Söz vardır bahçede gül, söz vardır ateşte köz


AŞIMIZ

Bu dünyada tükendi sıcak aşımız bizim
Bekler bizi sabırla mezar taşımız bizim


KÖKSÜZLER

Mescitlerimiz yetim, minareler öksüzdür
Milletinin derdiyle dertlenmeyen köksüzdür


DEFTERİMİZ

Dizlerimizde derman, ağızda diş kalmadı
Defterimiz dürüldü, yapacak iş kalmadı


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–56


SAĞLIK

Barışık ol kendinle, güzellik var her yaşta
Para elinin kiri, sağlık gelir en başta


NEFİS GEMİSİ

Azgın nefis gemisi oturunca karaya
Düz yolda tökezlersin, dönersin maskaraya!...


KALP NURU

İmana pusu kurar kapkaranlık geceler
Kalp nurunu söndürür sınırsız eğlenceler


KIZAK

Zaman, azgın nefsini çeker bir gün kızağa
Güvercin darı için düşüverir tuzağa


PERVANE

Pervane aşk uğruna kor ateşte yanıyor
Şafak vakti acılar uykudan uyanıyor


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–57


YARIŞ

Hayallerim yarışır rüzgârlarla dörtnala
Sırtım yere değiyor tutunsam hangi dala!...


SİYAH İNCİ

Gözyaşıyla çizerim yalnızlığın resmini
Siyah inciyle yazdım bulutlara ismini


AY

Gecenin kuytusunda ay, karanlığı biçer
Gönül çağlayanından kana kana su içer


HASRET YÜKÜ

Yüreğin mahreminde hüznün eli dolaşır
Gönlümün katarları geceye hasret taşır


SABAHI KUSMAK

Şafağın dar vaktinde gece kusar sabahı
Mazlumlar ağladıkça gökleri tutar âhı


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–58


YÜZ AYNASI

İçindekiler yansır yüzünün aynasına
Boyanır hissiyatın yüreklerin yasına


MEVSİMLER

Albümde unutulmuş siyah beyaz resimler
Dörtken ikiye düştü içimdeki mevsimler


İKİ DÜŞÜN…

Yunusça bak dünyaya; kalmasın kin, düşmanlık
İki düşün bir söyle, faydasız son pişmanlık


ŞÜPHE

Aşkın zehridir şüphe, defterinden sil beni!...
Derimi ayır tenden, parça parça dil beni


MİLENYUM SEVDALARI

Büyüttüğün sevgiyi ipek mendillere sar!...
Milenyum sevdaları kelebek ömrü kadar…


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–59


GÖZLER

Gözleriyle konuşur bazen susunca insan
Gözlerin tılsımına muktedir değil lisan


ŞEHRİN ÖLÜSÜ

Bu şehrin ölüsünü sırtımda taşıyorum
Gölgeme çelme takıp zamanı aşıyorum


BOŞLUK

Dört duvar arasında fark etmezsin kuşluğu
Hiçbir şey dolduramaz içindeki boşluğu


SEHPA DEVRİLİNCE

Ayışığı damlarken düşlerim kundaklanır
Sehpa devrildiğinde mahkûm, suçtan aklanır


TASALANMA

Gül yüzlü bakışında evrenin nabzı atar
Tasalanma ey gönül, gün doğmak için batar!...


M.NİHAT MALKOÇ
















ŞAH BEYİTLER–60


ÖLÜMSÜZLÜK

Soluklar tükenmeden ölümsüzlüğü kuşan!...
Doru atlar misali hedefe varır koşan


SAKSIDA BAHAR

Çiçekler boyun bükmüş, kovanda mahkûm arı
Yaşatmak beyhudedir saksılarda baharı


SAÇLARIN

Gönlü darağacına saçlarınla bağladım
Aşkın zehrini kusup yüreğimi dağladım


MUM GİBİ

Fikir taşar idrakten kutlu bir doğum gibi
Kelepçeler, zincirler erimekte mum gibi


BALYOZ

Varlık balyozuyla kır yokluğun duvarını
Erit aşk ateşiyle yüreklerin karını


M.NİHAT MALKOÇ






ŞAH BEYİTLER–61


ÇELİŞKİ

Yüzer alkol içinde, akşam girer komaya
Bir şey olmamış gibi sabah gider cumaya


PERDE

Kavurucu ateşe perdedir güzel ahlak
Maziye sünger çeker gününü yaşar ahmak


MUHABBET TILSIMI

Muhabbetin tılsımı cana can katar gülüm
Ayrılıktır yaşamak vuslattır bize ölüm


AYRIK OTLARI

Uçuruma koşuyor körpe beyinler hızla
Tüm ayrık otlarını koparsalar cımbızla


PAYE

Para pul size kalsın, iman en büyük paye
Şöhret geçici heves, Hakk’a yaklaşmak gaye


M.NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–62


NEDAMET HALKALARI

Nedamet halkaları dökülüyor dilimden
Vuslat arzulayanlar niçin korkar ölümden?


GİRYE

Aczimin giryeleri dökülüyor gözümden
Mahkeme-i Kübra’da utanırım sözümden


SANA DOĞRU

Heybemde günahlarla koşarım sana doğru
Geçit vermez dağları aşarım sana doğru


DARAĞACI

Vuslatsız sevdaları astım darağacına
Sol yanım paramparça dayanır mı acına?


PRANGALAR

Beynimizde pranga(lar), işgal altında yürek
Mevla’m minareleri eylemiş arşa direk


M.NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–63


SÜRGÜN YÜREĞİM

Ayrılık çöllerinden aşka sürgün yüreğim
Ey sevdası köz olan, sana kırgın yüreğim!...


KATRE VE UMMAN

Rabbim emir buyursa katreye sığar umman
Kur’an kalbin ilacı, odur en büyük ferman


VİCDAN KALPAZANLARI

Bela yatar pusuya, uyarır azanları
Fitne eker kalplere vicdan kalpazanları


İSMİMİZ

Sıfırlanır hafıza yok olunca cismimiz
Eserimizle yaşar bu dünyada ismimiz


UTANÇ

Ta Kabil’e dayanır yürekteki ilk sancı
Taşımakta zorlanır insanlık bu utancı


M.NİHAT MALKOÇ










ŞAH BEYİTLER–64


ATEŞ-BARUT

Tarık Bin Ziyad gibi gemileri yakarız
Baruttan nehirlere ateş olup akarız


ENİK

Enik büyür, serpilir; kokmuş, pis ciğerlerle
Kahramanlar yükselir mukaddes değerlerle


SUSUYOR

Kalem hançer misali, öfkesini kusuyor
Konuşması gereken ne yazık ki susuyor



K/ÖKSÜZLÜK

Geçmişinden utanmak ahmaklık, köksüzlüktür
Bir davası olmamak en büyük öksüzlüktür


ÖLÜ ETİ

Hayat değirmeninde düşlerimiz un ufak
Ölü etidir gıybet, bin başlı ejder nifak


M.NİHAT MALKOÇ










ŞAH BEYİTLER–65


İPİN UCU

Hakk’ı söylesin dilin, bitir söz orucunu
Onursuzun eline verme ipin ucunu


DÖNÜ/YORUM

Sazların teli bozuk, yoruma muhtaç yorum
Kör hissiyatı kusup kendime dönüyorum


O’NUN ÜMMETİ

Evrenin gözbebeği, şerefisin varlığın
O’nun ümmetindensin, budur bahtiyarlığın


EMELLER

Sonsuzluğa talip ol, dünya olsun ellerin
Biter sayılı günler, tükenmez emellerin


TABİP

Teslim olsaydın Hakk’a, sığınsaydın Habib’e
Şifa bulur hasta ruh, gerek duymaz tabibe


M.NİHAT MALKOÇ










ŞAH BEYİTLER–66


ENDİŞE

Zaman geçer sırları dökülür aynaların
Güneş gülen yüzüyle doğmayabilir yarın


ÖZLEDİM

Yolcu ettiklerimi bilsen nasıl özledim…
Elimde kırmızı gül yollarını gözledim


TEMMUZDA KARDELENLER

Temmuzun şafağında kardelenler açardı
Soluklarım kesilir, gölgem benden kaçardı


ZAMANIN YÜZÜ

Yedi kocalı zaman ihanet doğurmakta
Nefretin hamurunu kezzapla yoğurmakta


SIRÇA FANUS

Kâğıttan gemilerle açıldık okyanusa
Aşkı ipeğe sarıp koyduk sırça fanusa


M.NİHAT MALKOÇ










ŞAH BEYİTLER-67


K/ÖKSÜZLÜK

Rüzgarda kuru yaprak, felakettir köksüzlük
Ölümden daha beter, budur asıl öksüzlük


HIZIR

Kılını kıpırdatma, bekle Hızır gelecek!...
Doyacak aş kazanın, solan yüzün gülecek!...



NEMRUT YÜZLÜLER

Ruhunu kalıplardan kurtar ki kanatlansın
Nemrut’un ateşinde Nemrut yüzlüler yansın



SONSUZA DOĞMAK

Ruh bedenden çıkınca sonsuzluğa doğarız
Gönül sahralarına rahmet olup yağarız



YOL ARKADAŞI

Seçme sakın kendine korkak yol arkadaşı!...
Menzile varmak için aşmalı dağı, taşı…


M. NİHAT MALKOÇ





ŞAH BEYİTLER-68


KIRBAÇ

Nefis atına indir irade kırbacını
Muhasebe yapmayan bir gün yolar saçını


YOL

Hakikate giden yol dikenlidir, çetindir.
Bu yola revan olan serdengeçti, metindir


SÜVARİ

Sür atını süvari sevgi ufuklarına!...
Neşeden nasiplenip umut taşı yarına!...


BİR GÜN…

Bir gün ten güzelliğin bir acuzeye döner
Kırışır güzel yüzün, gözünün feri söner


ÇÖP

Sanma yaşadığını, gördüğümüz bir rüya!..
Hakikat nazarında bir çöpe değmez dünya


M. NİHAT MALKOÇ











ŞAH BEYİTLER-69


KADER OKU

Dünya bir su misali, ne renk var ne de koku
Yaralı yüreğine saplanır kader oku…


BATI

Şark küllükte uyurken arşa tırmanır Batı
Tüyü dökülmüş eşek beğenmez yağız atı


SAPANLAR

Hakk yolundan sapanlar uçuruma giderler
Noel yortusu kutlar, hindi kurban ederler


DEVLET

Mikrop girer vücuda, teni bitirir illet
Şayet çökerse devlet altında kalır millet


DEBDEBE

Aç yanında tok yatmak mugayirdir edebe
Şarkın yumuşak karnı gösteriş ve debdebe


M. NİHAT MALKOÇ






ŞAH BEYİTLER-70


ARASAT

Derdin ilacı zaman, sermayemiz vakittir
İman denilen cevher arasatta nakittir


ZAVALLI

Kendini ne sanırsın, bir zavallı beşersin
Tut düşenin elinden, bir gün sen de düşersin


HAYAT

Uhrevî hazlar taze, dünyevi hazlar bayat
Doğarken ölür insan, ölürken başlar hayat


BAHANE

Akıl darağacında, ihtiraslar divane…
Kul eceliyle ölür, hastalıklar bahane


VUSLAT

Hasret çıra misali, köz gibi yanar durur
Doğar vuslat güneşi; gözyaşlarımız kurur


M.NİHAT MALKOÇ








ŞAH BEYİTLER–71


SÖZ BİTİNCE

Öfkeler dile gelir sözün bittiği yerde
Hoşgörü ve kardeşlik devadır her bir derde


FERASET

Vicdanlarda kör kurşun, kalbin kezzabı haset
Aklın aydınlığında yol almaktır feraset


IŞIĞIMIZ

Karanlığın koynunda ışığımız sönerken
Maziye sığınırız bahar güze dönerken


NABIZ

Zifiri karanlıkta gölgeler koyulaşır
Nabız atışlarımız bizi sonsuza taşır


U/SANDIK

Meğer rüyaymış hayat, onu hakikat sandık
Huzura pusu kuran kalleşlerden usandık


M.NİHAT MALKOÇ






ŞAH BEYİTLER-72


SON FASIL

Ömrünün son faslıdır aman efendim aman!...
Kıyamete beş kala çürüdü, koktu zaman


AYYAŞ

İçki medeniyettir ayyaşın nazarında!...
Haya etmez, tepinir ceddinin mezarında


UZAKLAR

Muzdarip ruhumuzu çağırıyor uzaklar
İblis kurar imana pusular ve tuzaklar…


MİHNET

Mihnet ruhun zehridir, mihnet ölümden beter
İman, heybemde azık; aç ruhuma o yeter!...


HÜZÜN İSTİFİ

Kat kat istifliyorum gönülde hüzünleri
Ömürden saymıyorum yaşanmamış günleri


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-73


MAKSADIMIZ

Bu dünya gurbetinde unutulur adımız
Servet kazanmak değil, kulluktur maksadımız


MAZİ

Ruhumuz kanatlanır mazi gelirken dile
Emsalsiz hazineye değer hayali bile


CAMLAR

İçimdeki kasveti artırırken akşamlar
Aynalar derin kuyu, üstüme gelir camlar


BEYİNLER

Bu ne büyük çelişki, manzarası pek yaman
Zerre kadar beyinler, mideler koskocaman…


EBABİL’İN TAŞLARI

İçime akar durur ruhumun gözyaşları
Müminlerin umudu Ebabil’in taşları!...


M.NİHAT MALKOÇ



ŞAH BEYİTLER-74


SONSUZLUK

Sığmıyor aynalara içimdeki sonsuzluk
Çöller suya kanarken pınar çeker susuzluk


SAHNE

Yaşam renkli bir oyun, bir sahnedir bu dünya
Tel kopar can evinden, o an biter bu rüya


ÖMÜR

Ömür dediğimiz şey bir muamma, bir düştür
Bazen ağlama vakti, bazen de bir gülüştür


AKDİMİZ

Bu mülkün sultanıyla vardır akdimiz bizim…
Yazık, malayaniyle geçer vaktimiz bizim!...


EŞEK

Kıymet hükümlerimiz değişiyor zamanla
Eşek külçe altını değiştirir samanla


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-75


TABİP

Tabip derman bulamaz sol yanımız yaralı
Gönlümün kırsalında gezer aşkın maralı


SÖZLERİN

Sükut düşer dilime konuşunca gözlerin
Bıçak gibi saplanır sol yanıma sözlerin


BİGANE

Akıl terazisinde divanedir bu gönül!...
Yürek yaralarına biganedir bu gönül!....


TUTSAK

Tutsak olmuş bu gönül saçının tellerinde
Parçalanır bu yürek el görse ellerinde…


BUBİ TUZAĞI

Gamzen bubi tuzağı , bir aynasın yüzümde
Geceme düşen mehtap, güneşsin gündüzümde


M.NİHAT MALKOÇ





ŞAH BEYİTLER-76


DÜŞTEYİZ

Hepimiz bir düşteyiz, dünyada her şey bayat
Silik çıkıyor suret, fotokopidir hayat!...


U/YANIN!...

Uyanın ey yarenler, uyumaya gelmedik!...
Bu gaflet uykusunda bir gün bile gülmedik


DUALARA TUTUNMAK

Bela uçurumunda dualara tutunduk
Gönülde kiri pası, sevgi suyuyla yunduk


SÖZ YANGINI

Nefrete dair sözler, söz yangınında yandı
İçimdeki sözcükler dirilişe uyandı


YULAR

Sevgi denizlerinde ateşi öper sular
Eşek senin olsa da elin elinde yular


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-77


KİLİT

Aşkla kırılır ancak dilin paslı kilidi
Düne dönüşen günün evveli yarın idi


KU/SUR

Koruduk kör şeytanı korunaklı surlarla
Uçamaz iman kuşu bu ağır kusurlarla


ŞEHREMİNİ

İçimdeki kentleri eşkıyalar basardı
Şehremini, gönlümü iman zırhıyla sardı


YALANCI

Sancı dindirir ancak içimdeki sancıyı
Elbette yalancılar doğrular yalancıyı


YETİM AYNA

Zifiri gecelerde ayna yetim, ben yetim…
Karanlık gölgelere dönüşüyor suretim…


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-78


MABET

İçimdeki mabette ezanlar yankılanır
Hakk’a söz veren gönül bu munis sesi tanır


ÇAĞIN MASKESİ

Batılın hükmü geçmez, düşer çağın maskesi
Bülbül şakıdığında kesilir karga sesi…


OYUN

Aslında bir oyundu, her şey yaşandı bitti
Zaman alevi, teni bir mum gibi eritti


AKREP

Gece gün döner akrep zamanın ensesinde
Gül hasretini taşır bülbül titrek sesinde…


MENZİL

Suretin asılıdır gözümün menziline
Gün uzar yüzyıl olur; sensiz her gün bir sene


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-79


SÖZ

Ruhumu çepeçevre sarar hasretin közü
Ayna tutar yüreğe söz ele verir özü…


ŞEYTANIN MABEDİ

Yıkıp viran eyleyin şeytanın mabedini
Hakikatin nuruyla arındır niyetini!...


GEÇEN YILLAR

Ölümü kundağında büyütür geçen yıllar
Hayat değirmeninde ömrü öğütür yollar


ÇOCUK

Çocuk toprakta tohum, habersizdir ölümden
O da payını alır fazlasıyla zulümden…


SİL/ÂHLAR

Yankısı göğe değer yüreklerde âhların
İçimizi kanatır gölgesi silahların…


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-80


ARAMAK

Eşyanın hakikati aramakla bulunur
Bir yastığın uğruna onlarca kaz yolunur


ŞÜKÜR

Gün gelir döner devran, ağlarsın güldüğüne
Ahir zamanı gören şükreder öldüğüne


ÖLÇÜ

İnsanın en iyisi işinde belli olur
Şaşmaz ilahî ölçü, kul ettiğini bulur


KİMSESİZLER

Boştur davulun içi, ondan çok çıkar sesi
Kimsesize kol kanat, kimsesizler kimsesi


HADDİNİ BİLMEK

Başkası bildirmeden sen sen ol haddini bil
Yoktur dilin kemiği, en büyük afettir dil




M.NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-81


KAİNAT KİTABI

Kâinat kitabında her zerre Allah diyor
Gıybet ettikçe insan, ölü etini yiyor


ÜSTÜNLÜK

Zalimlerin üstüne taş yağacak göklerden
Hakk’a kul olan insan üstündür meleklerden


FİŞ

Bu çile dünyasında kim bitirdi işini?
Bir gün çeker Azrail can evinin fişini


İNKIRAZ

O büyük yolculukta amellerin azıktır
Hakk’tan habersiz ömür inkırazdır, yazıktır


KAVMİYET

Dinin esası takva İslam’da yok kavmiyet
Kula kulluk etmeyi reddeder İslamiyet


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-82


YASA

Hayat dediğimiz şey bir bakış kadar kısa
Kılavuz olsun sana Hakk’ın koyduğu yasa


DARAĞACI

Ruhum darağacında, göğe yükselir âh’ım…
İsyanım rahmetinden büyük değil Allah’ım!...


NEDEN

Sinsice bir gün çalar, her doğan gün ömürden
Tükenmişse sermayen ölmeye var bin neden


ÜÇ GÜNLÜK ÖMÜR

Zifiri karanlığa meydan okur gökte ay…
Üç günlük ömür için gerekir mi köşk saray?...


HAYATI TEMİZE ÇEKMEK

Bir mahkumuz içinde dünya denen kafesin
Hayatı çek temize bu belki son nefesin


M.NİHAT MALKOÇ





ŞAH BEYİTLER-83


ÂLİM

Sırtını döner Hakk’a kendini sanar âlim
Fezaya çengel atar, kendini bilmez zalim


KEMALE ERİNCE

Kemale erince yaş, ateş düşer yaprağa
Vakit gelince verdik eşi dostu toprağa


UZAKLAR

Ufuklar çağırınca meçhule gider gemi
Uzaklarda arama cenneti, cehennemi


ÇİLEHANE

Dünya bir çilehane, derdim dermandır bana
Rabbim ne emretmişse şeksiz fermandır bana


EMR-İ HAKK

Zalimlerin başına çorap örülür bir gün…
Emr-i Hakk vaki olur, defter dürülür bir gün…


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-84


ZEHİRLİ YILAN

Ezmelisin başını, nefis zehirli yılan
Ecelin tuzağından var mıdır hiç kurtulan?...


HESAP

Nasıl ölmüşse insan öylece dirilecek
Arasat’ta zalimin hesabı görülecek…


ÂHLARIM

Kurşundan daha ağır hüzünlerim, âhlarım
Kararttı süveydayı hesapsız günahlarım


ANAHTAR

Kalpler Allah’ın evi, anahtar ol kapıya
Rabbim mührünü vurmuş beden denen yapıya


SUSUZ

Başındayım pınarın, sanki çölde susuzum
Bu gaflet uykusunda bir ömür uykusuzun


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-85


MUM MİSALİ

Çağ aydınlansın diye, mum misali erirsin
Yükselttiğin bayrağı sonrakine verirsin


DESTANIMIZ

Bin yıllık destanımız dönüşünce ağıda
İçimizdeki efkar billah sığmaz kağıda


SONSUZLUĞU KUŞANMAK

Şaha kalkmış bekliyor gök yeleli atımız
Sonsuzluğu kuşanmak nihai muradımız


HÜZÜN

Bağdaş kurmuş yürekte, keder artığı hüzün
Kalp gözün kapanmışsa farkı yoktur gündüzün


BU ÇAĞIN HASTALIĞI

Kemiriyor ruhları, endişe ve şaşkınlık
Bu çağın hastalığı kuralsızlık, taşkınlık…


M.NİHAT MALKOÇ





ŞAH BEYİTLER-86


AHMAK

Alnımıza yazılmış ölüm nihai karar
Ahmak dediğin o ki Hakk’tan gayri dost arar


METAL ÇAĞI

Kaybettik kendimizi ihtirasın ağında
Manaya sırt çevirdik bu kör metal çağında


ALEVİ ÖPMEK

Sevgiyle nazar etsek alevi öper sular
Değerlenir mi eşek taksa ipekten yular?


MENZİL

Karıncalar da bir gün elbet varır menzile
Gönlümüzde ne varsa an gelir düşer dile


YİTİK HAZİNE

Şükür yitik hazine, dört bir yanımız isyan
Gönül aynası puslu, ruhumuz dolmuş katran



M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-87


TOHUM

Filiz vermedi tohum, bahçe tarumar oldu
Nerdesin ey sevgili, elimizde gül soldu!...


YOLCU

Belki gelirsin diye nice hayaller kurdum
Yolların kavşağında yolcuyu yoldan sordum


AKIN

Mukavvadan askerler ruhuma eyler akın
Ümitvar ol ey mümin, güzel günler pek yakın!...


TAŞANLAR

Güneşin yangınında kurudu gonca güller
Gönlümün kıyısında taştı denizler, göller


ZEMHERİ

Meyveye dururken dal; ruhumda fırtına, kar…
Dışarıda ağustos, içimde zemheri var…


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-88


MÜHÜRLÜ KALPLER

Kalbi mühürlenenler hiç gelir mi hizaya?
Kuşatır kainatı, ruhum sığmaz fezaya


KARANLIK

Tükenir sermayemiz, gün gelir devran döner
Bir gün çöker karanlık, gözünün feri söner


GÖNÜL TASI

Dolar gönül tasımız mazi denen ırmaktan
Ayırmasın Hakk bizi ezandan ve bayraktan!...


VİCDAN AZABI

İnanca duvar örmek müminlere ezadır
Bazen vicdan azabı en büyük bir cezadır


NEVBAHAR

Hasret sarmaşıkları yüreklerde hâr olur
Kışa sabredenlere yarın nevbahar olur


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-89


ANADOLU

Ülkemin dört bir yanı yiğitler otağıdır
Güzel Anadolu’muz aşıklar yatağıdır


KELAM

Kelam ruhun aynası, haber verir halinden
Söz heybende ne varsa o dökülür dilinden


AKIL BAĞI

Çözülür aklın bağı, çıkar öfke kınından
Rüyalar soluklanır cedlerin akınından


DEVLER

Sevgi darağacında, nerde huzurlu evler?...
Cüceler devleşirken cüceye döndü devler


NAZAR

İbret al belalardan, eyle dünyaya nazar
Acaba hâl diliyle ne söyler bize mezar?...


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-90


PAS

Ölümü hatırlamaz, mala mülke yaslanır
Dünyayı çok sevenin kalbi bir gün paslanır


PEÇETE

Dünyanın malı mülkü sümüklü peçetedir
Peygamberin sünneti manevî reçetedir


KUR’AN

Körelen itikadı, imanı biler Kur’an
Cilalar kalbimizi, pasını siler Kur’an


MİHENK TAŞI

Resulullah’a uymak saadetin başıdır
İman kalbin ışığı, iman mihenk taşıdır


KAHKAHA

Sırlara vakıf âlim, zalim kendini bilmez
Kahkahayla gülenler, ahir ömürde gülmez


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-91


ÜSTÜNLÜK

Kainat kitabını okumak marifettir
İnsanı üstün kılan şahsiyet ve iffettir


LÂL

Susar çığlık çığlığa, an gelir dil lâl olur
Yaş kemale erince imkanlar muhal olur


ZAMANSIZ

Hastalıklar işaret, tükeniş amansızdır
Yüz yaşında gelse de her ölüm zamansızdır


HÜZÜN DAĞI

Hüzünler dağ misali, yürekler dar geliyor
İçimiz kan ağlarken suretimiz gülüyor


GÖNÜL GERGEFİ

Varlığın tatlı bahar, yokluğun karakıştır
Gönlümün gergefinde sevgin sırma nakıştır


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-92


MECNUN OLANLAR

Güzellik izafidir, boşa dil yorar canlar
Leyla, güzelliğini Mecnun olanlar anlar!…


AYRIK OTLARI

Bakıma al kalbini, ayrık otlarını yol
Mevlana gibi müşfik, Yunus gibi haktan ol


NİYAZ

Ömrümün kışındayım, ne kaldı geçmiş yazdan?
Beslenir aç ruhumuz namazdan ve niyazdan…


KUŞLUK

Nefretini hapseyle içindeki boşluğa
Güneşten erken uyan, yakalanma kuşluğa!...


GAFLET PERDESİ

Teslim ol hakikate, yırt gaflet perdesini!...
Ulaştır hedefine mazlumların sesini!...


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-93


VAHŞİ KAPİTALİZM

Daha çok kazanç için her gün aşılır çizme
Vız gelir günah sevap vahşi kapitalizme


HOŞGÖRÜ AĞACI

Kökleri kurumakta hoşgörü ağacının
Paçavraya dönüşsün coğrafyası acının


MENFAAT HANÇERİ

Gün olur devran döner, kabuk bağlar yaralar
Menfaat hançeriyle bozuluyor aralar


EŞEĞİN EMEĞİ

Garibanların âh’ı tutar mavi gökleri
Atın keyfi içindir eşeğin emekleri


HENGAME

Bırak huzur dolasın, dünya hengamesini
Yüreğine bayrak yap vicdanının sesini


M.NİHAT MALKOÇ



ŞAH BEYİTLER-94


ÖMÜR ÇEKİ

Ne de çabuk harcadın ömür denilen çeki…
Sonsuzluktur ahiret , dünya dediğin ne ki?...


RUH CEVHERİ

Hep mide zannettiler acıkan yerimizi
Unuttular görünmez o ruh cevherimizi


MİSAFİR

Akrebi kovalarken yelkovan yorgun düşer
Misafirdir dünyada, kalıcı değil beşer


ŞAHSİYET

Kim ki hakikat varken yalanlara yaslanır
Şahsiyet yaralanır, ruh cevheri paslanır


BİSMİLLAH

‘Bismillah’ kutlu miftah, hayırların başıdır
Huzurun sığınağı, aç ruhların aşıdır


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-95


TEMİZE ÇEK

Temize çek kalbini, sanma hesap uzaktır
Aç basiret gözünü, dünyalıklar tuzaktır


SÖZÜN HÜKMÜ

Kalır mı sözün hükmü bozulunca yeminler?...
Hakikat konuşunca mevcudat susar, dinler


SON DEM

Şakakların kar beyaz, ömrün son demindeyiz
Ruh sıla özleminde, hicran matemindeyiz


AHDİMİZ

Kal-ü beladan beri geçer ahdimiz bizim
Hakk’a kul olmadıkça gülmez bahtımız bizim


KABRİMİZ

Kabrimiz gönüllere aşkla kazılır bir gün
İsrafil’in suruyla oyun bozulur bir gün


M.NİHAT MALKOÇ





ŞAH BEYİTLER-96


ÇAĞLAYAN

Vara yağa gülenler bir gün ‘ağlayan’ olur
Nedamet gözyaşları coşar, çağlayan olur


TAŞ OLSAM

Ebabil kuşlarının yağdırdığı taş olsam…
Mazlumların gözünden akan kanlı yaş olsam…


İRADE GEMİSİ

İrade gemisinin dümeninde akıl var
İffetin sarayında en asil duygudur ar…


(D)İŞLERİN…

Sanırsın düz gidecek ömür boyu işlerin
Boş kalır aş kazanın dökülünce dişlerin…


NOT DÜŞMEK

Bil ki imtihan sırrı, ne gelirse başına…
Onurlu hayatınla not düş mezar taşına!...


M.NİHAT MALKOÇ


ŞAH BEYİTLER-97

SONSUZ
Sür atını süvari; zaman kısa, yol uzun…
Özgürlüğü yakala kollarında sonsuzun

UFKUN AYNALARI
Seyreyle sonsuzluğu ufkun aynalarında
Hazırlıklı ol kışa ömrünün baharında

KÂİNATIN SAHİBİ
Kainatın sahibi ebedî ve ezeli
Serilmiş önümüze her şeyin en güzeli

DÖN!…
Karanlık gecelerden dön yüzünü Kabe’ye
Kirden arınır ruhun benzersin sahabeye

BAKANLAR VE GÖRENLER
Kuşatır kâinatı sarar uhrevî ahenk
Bakanlar ve görenler olmaz birbirine denk

M.NİHAT MALKOÇ





ŞAH BEYİTLER-98


USTURA GİBİ

Sırat ustura gibi, altı cehennem, ateş…
Derman olmaz derdine ne ana, ne de kardeş


ONUN

Gördüğün her ne varsa büyük küçük O’nundur
Ölürse beden ölür, sanma ölüm sonundur…


LAFTA…

Sözler bayağılaştı, şairlik kaldı lafta
Mücevherin kıymeti belli olur sarrafta


ELALEM

Dalda meyve arama, ömrümüz oldu heder
Yürü Hakk’ın yolunda, “elalem ne derse der!…


YARIŞ

Öfkeleriniz değil, idealler yarışsın
Yol nefretin saçını kin tarihe karışsın


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-99


KÜRESEL SALTANAT

Battık balçık çamura gece gün derken Batı
Bizi bizden kopardı küresel saltanatı


KU/SURLAR

Kılıçlara sor bizi, çocuğuyuz surların…
Tövbe ne işe yarar olmazsa kusurların


ÇAKAL

Sofu görünmek için bırakır çember sakal
Şehirlerde dolaşır orman kaçkını çakal


SERDENGEÇTİ

Serdengeçti dediğin uzağı yakın eder
Canını kor ortaya hedefe akın eder


ÇIRA GİBİ

Rüzgar nerden eserse o tarafa dönersin!...
Güneş doğar ufuktan çıra gibi sönersin


M.NİHAT MALKOÇ





ŞAH BEYİTLER-100


SANIK/TANIK

Sanık sandalyesinde oturtulursa tanık
İnsanlık davasında hepimiz suçlu, sanık


GECE/GÜN

Bahçeyi sele verdik, gülü zakkuma sattık
Geceleri oturduk, güneş doğunca yattık


ARASAT

Heybetli olsa da dağ, yol üstünden aşacak
Mahşer günü Arasat dolup dolup taşacak


SESİMİZ

Asık suratlı çağda yankılanır sesimiz
Nefretin buz dağını eritir nefesimiz


ŞEHİR

İsyan ağı misali, sabır bize panzehir
Zaman değirmeninde eziyor beni şehir!...


M.NİHAT MALKOÇ



ŞAH BEYİTLER-101


TESLİM

Her şey yalana teslim, hakikat susturuldu
Gül yüzlü düşünceler bellekten kusturuldu.


HAKİKİ DOST

Hakiki dost odur ki çağırmadan gelecek
Damla yere düşmeden gözyaşını silecek


HAYATTA

Kendin olmayı dene, taklit olmaz sanatta
Paradan daha evvel dost biriktir hayatta


AŞK ADAMI

Nisyana isyan edip çöktü ruhunun damı
Her dem yeniden doğar fikir ve aşk adamı


TEBLİĞ

İnsan çekiştirmekle gönül aynan tutar kir
Tenkit etmeden evvel tebliğ etmek gerekir


M.NİHAT MALKOÇ


ŞAH BEYİTLER-102


YARIŞ

Cüzdan şişirmek için bitmeyecek bu yarış
Mezarın dokuz perde, kefenin dokuz karış…


HURAFE

Bu dünyayla ahreti koyma aynı kefeye
Cahillerin elinde din dönmüş hurafeye


İMAN GÜNEŞİ

Esse de deli rüzgar sönmez iman güneşi
İbrahim’e gülistan Nemrut’un kor ateşi


DİŞ BİLEMEK

Zalim diş gıcırdatır, mazlumlara diş biler
Gaypten uzanan bir el gözyaşlarını siler


SIRLAR

Sıfatları yansımış mahlukata ‘güzel’in
Kim çözmüş ki sırrını ebedin ve ezelin?...


M.NİHAT MALKOÇ






ŞAH BEYİTLER-103


NAZAR

Lisan-ı hâlleriyle ne çok şey söyler mezar
Kalp gözün kapanmadan hakikate et nazar!...


EMEL

Doldur sevap kasanı kesilmeden amelin
Seni Hakk’tan koparır dünyada her emelin


DENEME

Hüzünler damla damla saklıdır gözyaşında
Habersiz denemeli insanı iş başında…


AZIK

Cennet, yolunu gözler doluysa amel kasan
Azığın yoksa yolcu, görürsün karabasan


ECEL ŞERBETİ

Azrail’in elinden ecel şerbetini iç!...
Hakk istemişse canı vermemek olur mu hiç?...


M.NİHAT MALKOÇ



ŞAH BEYİTLER-104


SÖZE İHANET

Susmak söze ihanet, söylenecek söz varsa…
Elbet bir gün tutuşur ocağında köz varsa…


GÜLİSTAN

Esti bir deli poyraz; gülistan harap oldu
Ruh kanatlanıp uçtu, gönüller türap oldu


ZİKİR HALKALARI

Zikir halkalarında ‘Hakk’ deyip çarpar sine
Ruhunu et terbiye, esir olma nefsine!...


TEDBİR/TAKDİR

Tükenir tahammüller, gün gelir sabır taşar
Tedbir silmez takdiri, kul kaderini yaşar


VAHİY AZIĞI

Vahiy olsun azığın, ateştir heva heves
Diline dolansın ‘Hakk’, zikreylesin her nefes


M.NİHAT MALKOÇ


ŞAH BEYİTLER-105


KORKU/ÜMİT

Korku-ümit arası yürürüz yayan, atlı…
Her biri bir kanattır, uçulmaz tek kanatlı


MAZLUMUN ÂHI

Büyük balık her zaman küçük balığı yutar
İncitme garibanı, mazlumun âhı tutar


ÜMMETİN BAĞRI

Müminler bölük pörçük, ümmetin bağrı yanar
Balıklar baştan kokar, baştan bulanır pınar


HARAMİLER

Kentin orta yerinde haramiler yol keser
Kökünden kopar çınar, bir deli poyraz eser


AĞLA GÖNÜL!...

Gidişat doğru değil; fikreyle, ağla gönül!...
Titre ve kendine dön; tufan ol, çağla gönül!...


M.NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-106


LAMBA

Karardı gönül köşkü lambanın gazı bitti
Bir ‘elveda’ demeden ruh ötelere gitti


TAŞ YASTIK

Başını taş yastığa koyanlardan ibret al!...
Derinlere konmadan derin düşünceye dal…


UYANIŞ

Tabiat uyanınca meyveye durur dallar
Uyumaz işçi arı petekten taşar ballar


DERİN KUYU

Güneşin yangınında tutuşur, yanar sular
Nefis bir derin kuyu, bitimsizdir arzular


HANCI

Çok kalıcı değilim; ‘dün, bugün, yarın’ hancı
Hepimiz misafiriz, bu dünyada yabancı…


M.NİHAT MALKOÇ



ŞAH BEYİTLER-107


BEKLENEN NESİL

Devekuşu misali sokma başını kuma!...
Sensin beklenen nesil, gün ortası uyuma!...


HASRET GÖMLEĞİ

Hasret denen gömleği giymek zor, çıkarmak zor…
Hicran kurşundan ağır, yüreklere düşen kor…


BOZGUNCULAR

Prangaya vurdular pembe düşlerimizi
Bozdular baştanbaşa bütün işlerimizi


YOR/UM

Gece uzar, yıl olur; bunu bir de bana sor
Uyandır kabuslardan, rüyamı gel hayra yor!...


MEVLANA GİBİ

Bu günahkâr halimle Rabbim adını andım!...
Ben de Mevlana gibi hamdım, piştim ve yandım


M.NİHAT MALKOÇ


ŞAH BEYİTLER-108


ZİKİRDE…

Yaratılan ne varsa cümlesi “Allah” diyor
Kainat zikirdeyken kul birbirini yiyor


CAHİL CESARETİ

Kullukla kurtulursun nefsin esaretinden
Kime hayır gelmiş ki cahil cesaretinden?...


TAŞLAR VE KUŞLAR

Ebabil’in ağzında taşlar gelirken dile
Hakk’ın azametine “Allah” der kuşlar bile


ANA

Ana gibi yâr olmaz, ana başların tacı
Odur ruhların süsü, gönüllerin ilacı


ÖTEKİ

Ben merkezli yaşama, saygı duy ötekine!...
Sevgiyi bayraklaştır; dur de nefrete, kine




M.NİHAT MALKOÇ


ŞAH BEYİTLER-109


LİMAN

Uğurladık yolcuyu, yalnız kaldık limanda
Rabbim mümin kulları daim kılsın imanda


GECENİN SIRLARI

Gecenin sırlarını karanlıklar örtüyor
Yüzerken uykularda bir el beni dürtüyor


SUYA YAZI YAZMAK…

Ömür an kadar kısa yazı yazmaktır suya
Yüzleşiriz gerçekle bittiğinde bu rüya


KIYAM VAKTİ

Sırat kıldan incedir, kılıçtan keskincedir
Ruhların kıyam vakti beklenti bitincedir


ÇARMIH

Yağmur yüklü bulutlar gölgemi yere serdi
Özgürlükçü abiler fikri çarmıha gerdi!...


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-110


KELEPÇELİ FİKİRLER

Damlalar bütünleşir, hayat bulur ırmakta
Kelepçeli fikirler zincirini kırmakta


CÜCE

Aydınlık şafaklara tafra satıyor gece
Kendini dağ sanıyor dev aynasında cüce


HEY/KEL

Sırma saçlıyım sanır, ahmak görmez kelini
Süründürür yerlerde ruhunun heykelini


DÜŞÜNCE FAHİŞESİ

Cüzdanı dolduğunda ancak gelir neşesi
Kucak kucak dolaşır düşünce fahişesi


BEKLEYENLER

Vakit yaklaştı artık, ruhum taşımaz teni
Dostlarımın birçoğu ötede bekler beni


M.NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-111


VADE

Hakk, yolunu bul diye vermiş cüzi irade
Sayılı gündür ömür gün gelir dolar vade


RAHMET

Düz yola alışanlar yokuşlarda koşamaz
Günah, Hakk rahmetini, dağ olsa da aşamaz


KEPENK

Azrail kapatınca hayatın kepengini
Kul ektiğini biçer herkes bulur dengini


HEVES

Dünyada başarının anahtarı hevestir
Geceyi gündüze kat tepende rüzgar estir


SONSUZA UYANMAK

Nemrut’un üflediği kor ateşte yanayım
Gaflet uykularından sonsuza uyanayım


M.NİHAT MALKOÇ



ŞAH BEYİTLER-112


HARAÇ MEZAT

Uçur ten kafesinden eyle ruhunu azat
Geride her ne varsa satılsın haraç mezat


HABERSİZ

İbadettir çalışmak, olmaz alınlar tersiz
Nefes alıp durursun ötelerden habersiz


KAHRAMAN

Yozlaştı her ne varsa, kokuştu ahir zaman
Bu çağın mazlumları bekliyor bir kahraman


İHTİMAL

Bugünden yarınlara çıkamayabilirsin
Bir daha gökyüzüne bakamayabilirsin


K/OLAY

Sükun içinde yaşa, olaylardan uzak ol!...
Zor olanı tercih et, kolaylardan uzak ol!...


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-113


SARP YOKUŞLAR

Sen uykuda yüzerken Hakk’ı zikreder kuşlar
Sanma hep düzdür bu yol, bekliyor sarp yokuşlar


KAN/DİL

Duanız olmasaydı neye yarar diliniz?...
Tecelli etmese Hakk, sönerdi kandiliniz


ÇIKMAZ

Kâinatta kendini yalnız mı sanıyorsun?
İş çıkmaza girince Allah’ı anıyorsun!...


DENGİMİZ

Siyah-beyaz fark etmez, insanlıktır rengimiz
Amel terazisinde belli olur dengimiz


GÖNÜL ADAMI

Gönül adamlarının kitabında ‘aşk’ yazar
Aşk ehli yüreklerden eksik olmaz âh û zâr


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-114


OYUN

Ömür sermayen varken değişsin kötü huyun!...
Musallada bitecek oynadığın bu oyun…


GÖÇ

Marifet bu dünyadan ölmeden göçebilmek…
En büyük kahramanlık nefisten kaçabilmek…


EMANET

Nefes almaktan maksat, kul olmaktır gayemiz
Çoğalır harcadıkça bu gönül sermayemiz


KÖR

Zaman nehir misali; kıvrılır, akar, geçer…
Tartarken başkasını kör kendinden pay biçer


KEMİK

Aynı dili konuşur, ayrı telden çalarlar
Adi bir kemik için birbirine dalarlar

M.NİHAT MALKOÇ



ŞAH BEYİTLER-115

ZAYİ
Baygındır insanoğlu, öldüğünde ayılır
Namaz kılmadığın gün zayi olmuş sayılır

HAKİKAT DÜŞMANI
Hakikat düşmanını isyanından tanırsın
Allah’a kul olmayı esaret mi sanırsın?...

KARTAL
Okyanuslara açıl, engin denizlere dal
Gökler seni bekliyor çelik kanatlı kartal

ADEMOĞLU
Biz ki Ademoğluyuz, yaratıldık çamurdan
Hem Habil hem de Kabil yoğrulmuş bir hamurdan

GÖNÜL EHLİ
Gönül ehli gece gün yüzer aşk denizinde
Hakk daim kılsın kulu hakikatin izinde

M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-116


KAYBEDİLMİŞ NESİL

İstiğfar fırçasıyla gönül aynanı sildir
Uykularımı bölen kaybedilmiş nesildir


GENÇLİK

Tanımaz büyüğünü, dinlemez gönül hatır…
Gençliğin bu gidişi yüreğimi kanatır


VİCDAN

Ezileni tut kaldır, hiç kimseyi görme hor
Karar vermeden evvel bir de vicdanına sor


ALIN TERİ

Boncuk boncuk akarken bezer düştüğü yeri
Emeğin göstergesi mis kokar alın teri


SENET

Emrin altındakini adalet ile yönet!...
Yemin düşsün dilinden, sözlerin olsun senet


M.NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-117


KARANLIKLAR

Zifiri karanlıklar gece mehtabı içer
Güneş gülümseyince başka diyara göçer


ÇINAR

Bahar günün sonunda göç edince çınardan
Kurur bütün çeşmeler, su kesilir pınardan


YALAN

Gönül sarayımızda sevgi kandili yanar
Yalan nedir bilmeyen yalana çabuk kanar


BÜLBÜL

Karanlık meydan bulur güneş battığı yerde
Bülbül yanık sesiyle güle ağlar seherde…


HAKİKAT ÇEŞMESİ

Hakikat çeşmesinden içeriz kana kana
Kendini insan bilen teslim olmaz yalana


M.NİHAT MALKOÇ


ŞAH BEYİTLER-118


ŞAFAK VAKTİ

Dağılın karanlıklar, şafak sökme vaktidir!...
Kem gözlere şiş sokma, kurşun dökme vaktidir


TUT KOLUMDAN

Şeytana uydu diye kovuldu Havva-Âdem
Beni bana bırakma, tut kolumdan seccadem


GÖÇENLER

Hicranın meşakkati bizi dertlere saldı
Göç etti sevilenler vuslat mahşere kaldı


KUDURMAK

Geri gelmez günlere hayıflanır durursun
Ders almazsın hatadan; azarsın, kudurursun


MELÂL

Gün ufukta tükenir, kahır içime dolar
Dert abanır ruhuma, melâl saçımı yolar


M.NİHAT MALKOÇ



ŞAH BEYİTLER-119


ATLILAR

Çağa mührünü vurur, gök yeleli atlılar
Gözleri bulut bulut, rüzgardan kanatlılar


GÜN DOĞACAK

Kula kulluk edenler medet ummasın Hakk’tan
Nefes alanlar için gün doğacak şafaktan!...


KÖREBE

Dünya denen sahnede oynuyoruz körebe
Oyuncular ne bilsin yarınlar neye gebe…


SIRNAŞIK

Bekleme doğsun güneş, karanlığa ol ışık!...
Düstur et ciddiyeti, olma öyle sırnaşık!...


MİRAC

Mirac vuku bulurken nura gark oldu gökler
Allah’ın Habib’ine selam durdu melekler


M.NİHAT MALKOÇ


ŞAH BEYİTLER-120


MİNARELER

Ezan sesinden mahrum kalırsa minareler
Artar gönlümün derdi; azar, kanar yareler


GÜÇLÜ

Ahlak olmayan yerde emin olun biz yoğuz
Birlik ve beraberlik varsa güçlüyüz, çoğuz


KEPÇE

Zalimlerin elinde dile gelir kelepçe
Fakir kaşıkla yerken zengin kullanır kepçe


CUMA

Müminin bayramıdır günlerin hası Cuma
Toplar şer ordusunu, şeytan geçer hücuma


BİRİZ

Cümlemizin hamuru bir teknede yoğrulur
Namaz vaktinde herkes bir kıbleye doğrulur


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-121


HÜZÜN DUVARLARI

Aşamadım bir türlü hüzün duvarlarını
Şükür sebebi kıldım ömrümün varlarını


İNSANLIK

Kaybedilen insanlık küllerinden doğacak
Kalpte sevgi güneşi karanlığı boğacak


UMUTLAR

Toprağa hayat verir yağmur yüklü bulutlar
Tükense de sermaye, hiç tükenmez umutlar


YOKUŞLAR

Mavi göklere saldım içimdeki kuşları
Saçıma ak düşünce fark ettim yokuşları


ÖFKE KILICI

Yüreğimiz yanarken benzin oldun yangına
Keskin öfke kılıcı artık zor sığar kına


M.NİHAT MALKOÇ



ŞAH BEYİTLER-122


KANDIK

Şeytanın bin bir çeşit yalanlarına kandık
Bu ömür sermayesi hiç bitmeyecek sandık


PETEKLER

Bağ bozuk, bağban yasta; boyun bükmüş çiçekler
Göç eden arılara yas tumakta petekler…
YÜREĞİM

Kanadı kırık serçe, uzağında yüreğim...
Son nefesini verir tuzağında yüreğim...


HELALLEŞ-MEK…

Helalleş ev halkıyla sabah giderken işe!...
Akıl erdiren var mı gidip de gelmeyişe…


NE YAPTIN?

‘Rabbin için ne yaptın’ hesap et her yatışta!…
‘Allah’ desek yeridir nabızlar her atışta…

M.NİHAT MALKOÇ


ŞAH BEYİTLER-123


İKİYÜZLÜLER

Konuşulacak yerde lâl kesilir, susarsın
Soframızda yer, doyar; nefretini kusarsın


İLİM

Uçurumdan bıraktı ellerinden tuttuğun…
Müminlerin yitiği, ilimdi unuttuğun…


İZİMİZ

Hakikatin yolunda nice izimiz vardır
Sözün bittiği yerde bizim sözümüz vardır


SUALLER

Başlar büyük imtihan ruh ayrılınca tenden
Kabirde Münker-Nekir sormaz kimyadan, fenden


K/ESER

Hep kendisine yontar nalıncının keseri
Sanatkar sustuğunda konuşmalı eseri


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-124


CÜMLELER

Her cümleyi ölç ve biç, Hakk söz çıksın dilinden
Olma zalimden yana, tut mazlumun elinden


GÜNAH

Ateşten kaçar gibi kaç mazlumun âhından
Tövbe ederek kurtul dağ gibi günahından


GIYBET

Söner iman ışığı gıybet ruhu sarınca
Silinir sevapların gıybetin miktarınca


KİMSESİZ

Yeter ki iyilik yap, istersen at denize
Akmasın gözünden yaş, kimse ol kimsesize…


EY NEBİ!...

Ahir zaman Nebisi, başsız kaldık, duy bizi!...
Günahkâr hâlimizle, ümmetinden say bizi!...


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-125


İZİN

Zalimlerin öfkesi hızımızı kesemez
Hakk’tan izin almadan rüzgar bile esemez


UHUVVET BAHÇESİ

Teslimiyet bayrağı, ölüm yâre ermektir
Uhuvvet bahçesinden gonca güller dermektir


ŞAHİT

İbretli bakışlarla nazar eyle âleme
Şahit kıl hakikati kağıda ve kaleme


MİRAC

Müminin miracıdır günde beş vakit namaz
Gaflet uykusundayken geldi geçti bahar yaz


HATA

Yaşın almış gidiyor, hata üstüne hata…
Tükettin koca ömrü, ne gördün bu dünyada?...


M.NİHAT MALKOÇ
ŞAH BEYİTLER-126


GİZLER

Çöz basiret gözüyle hayatın gizlerini
Allah dostlarıyla ol, iz eyle izlerini


SEFER

Şeytan ile savaşta her mümin bir neferdir
Allah yolunda ölüm ne mübarek seferdir


ŞÜKRÜN TADI

Her dem zikret, unutma Yaradan’ın adını
“Elhamdülillah” verir şükrün eşsiz tadını


BAKIŞ

Ayrı bir güzellik var; yazda, baharda, kışta
Kainatın mânâsı gizlidir her bakışta


MUHABBET ŞERBETİ

Muhabbet şerbetinden içmeyen olur sarhoş
Zaman akar su gibi, amel kasası bomboş...


M.NİHAT MALKOÇ




ŞAH BEYİTLER-127


YEN/İLGİ

Zafer için çık yola, unut gitsin yenilgi
Hak etmeyen kişiye ziyandır fazla ilgi


DOSTLAR

Dağılır dostlar bir bir, taşar gözünden yaşın
Uyku tutmaz gözlerin, kabusa döner düşün


RİYA

Karanlığı hançerler güneşten akan ziya
Başköşede oturur ikiyüzlüde riya


BİR ZAMAN

Aynalara bakınca çatarsın kaşlarını
Başkaldırır anılar, silersin yaşlarını


KUTSAL

Dil uzatma hakkın yok kimsenin kutsalına
Gerçekten uzaklaşan inanır masalına

M.NİHAT MALKOÇ



ŞAH BEYİTLER-128


DİLİN SÜRGÜSÜ

Dilinin sürgüsünü her daim kapalı tut!...
Geçit verme gıybete, duyduklarını unut!...


MÜREKKEP

Simsiyah mürekkebin her damlası nur dolsun
Hakk’ı haykırmıyorsa kelimeler lâl olsun


MUHACİR

Dürüstlüğü sermaye bilir akıllı tacir
Sığınacak yer arar içimdeki muhacir


SON NEFES

Temiz ruhumla sana kavuşmaktır hevesim…
Kelime-i tevhitle tükensin son nefesim…


TAV/AF

Ümmet vakfeye durur, Kâbe’yi eyler tavaf
Semaya kalkan eller göklerden devşirir af…


M.NİHAT MALKOÇ





ŞAH BEYİTLER-129


İRADE BEŞİĞİ

Bir tek ‘Hakk’ sözü yeter tüm sözleri unutsam…
Nefsimi irademin beşiğinde uyutsam…


SECDE İZİ

Dilin ‘Allah’ dedikçe kurur günah denizi
Şahitlik eder sana alnında secde izi


GİZLİ-SAKLI

‘Nasıl’ ve ‘niçin’lerle bulandırma aklını
Seni yaratan bilir gizlini ve saklını…


SECDEDE

Kulluğa değişirim şöhretimi şanımı
Rabbim günahta değil, secdede al canımı!...


İZ SÜRMEK

Kader süvarisinin izini sürüyorum
Kainat aynasında Rabbimi görüyorum


M.NİHAT MALKOÇ
ŞAH BEYİTLER-130


CİNNET

Kaybedilen huzuru arayanlar maddede…
Cinnet üstüne cinnet geçirir son raddede


MİZAN

Sen ne söylersen söyle ‘O’ ne derse o olur
Mizan terazisinde kul layıkını bulur


KE/FEN

Çare bulmaktan aciz ölüme bilim ve fen
Dünyadan götürdüğün üç kuruşluk bir kefen


İMAN ÇIRASI

Aynada suretine ibret nazarıyla bak!...
Kalbin sönen mumunu iman çırasıyla yak!...


PARÇA-BÜTÜN

Parça bütüne hasret, ruh sıla yolu gözler
Balçıktan yaratılan ten toprağını özler


M.NİHAT MALKOÇ








ŞAH BEYİTLER-131


UYANDIR

Sözünün temelini hakikate dayandır
Derin kış uykusunda bilincini uyandır


MİNNET

Akıl savuştuğunda galebe çalar cinnet
Paçavraya çevirir kişiliğini minnet…


FİKİR KOMASI

Bir fikir komasında debeleniyor ümmet
Şükür eksik kalınca uçup gidiyor nimet



BA/KIŞ

Hasret döllenir durur özleyen her bakışta
Yazın buz tutar gönül yanıp kavrulur kışta


M.NİHAT MALKOÇ