Rahmet
zaten yakında abdulhak da hadislerle buraya delil yazaarsa şaşmam
Bu arada boş durmayalım konuyla ilgili hadis yollayalım :
Selmânu'l-Fârisî
(radıyallâhu anh) anlatıyor:
"Rasûlullah
(aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:
"Allah'ın yüz rahmeti var. Bunlardan biriyle mahlûkat kendi aralarında birbirlerine merhamet gösterirler. Doksandokuz rahmet de Kıyamet günü içindir."
[Muslim, Tevbe 20, (2753).]
Hz. Ebû Hureyre
(radıyallâhu anh) anlatıyor:
"Rasûlullah
(aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:
"peygamberlerden birini bir karınca ısırdı. O da
(öfkelenerek) karıncanın yuvasının yakılmasını emretti ve yakıldı.
Allah Teâla Hazretleri ona şöyle vahyetti: "Seni bir karınca ısırmışken, sen tesbih eden bir ümmeti yaktın."
[Buhârî, Cihâd 152, Bed'u'l-Halk 14; Muslim, Selâm 148, (2241); Ebû Dâvud, Edeb 176, (5265); Nesâî, Sayd 38, (7, 210, 211). Kutubi sitte 8. (1994)-
]
Abdurrahman İbnu Abdullah, babası Abdurrahman
(radıyallâhu anh)'dan rivâyet eder ki şöyle demiştir:
"Biz bir seferde Rasûlullah
(aleyhissalâtu vesselâm) ile beraber idik. Rasûlullah bir ara bir ihtiyacı için yanımızdan ayrıldı. O sırada hummara denen bir kuş gördük, iki tane de yavrusu vardı.
(Kuş kaçtı) yavrularını aldık. Kuşcağız etrafımıza yaklaşıp çırpınmaya, kanatlarını çırpıp havada inip çıkmaya başladı. Rasûlullah
(aleyhissalâtu vesselâm) efendimiz gelince:
"Kim bu zavallının yavrusunu alıp onu ızdıraba attı? Yavrusunu geri verin!" diye emretti.
Bir ara, ateşe verdiğimiz bir karınca yuvası gördü.
"Kim yaktı bunu?" diye sordu.
"Biz!" dedik.
"Ateşle azab vermek sâdece ateşin Rabbine hastır" buyurdu."
[Ebû Dâvud, Cihâd 122, (2675), Edeb, 176, (5268). Kutubi sitte 8. (1992)-
]