İbadet ehlinden Ümmü Râbiâ eş-Şâmî şöyle demiştir:
- Estağfirullah derken bu sözümdeki sadakatimin azlığından dolayı yine estağfirullah derim…
Elhamdülillah; Rabbim seni sevsin kardeşim, nasihatini aldım )
Bu durumda bu da benim sana nasihatim olsun )
***
Münafık oldum diyerek hüzünlü bir şekilde Efendimize (s.a.v) giden Ebu
Hanzala (r.a.) ve yolda ona rastlayan Ebubekir'in (r.a.) yaşadığı ibretlik hadise...
Rasulullah'ın katiplerinden Ebû Ribi Hanzala b. er-Rebi el-Üseydi kendi
başından geçen bir hadiseyi şöyle anlatır:
“Bir gün Ebû Bekirle karşılaştım. Bana: Ey Hanzala nasılsın? dedi.
Ben: Hanzala münafık oldu dedim. O: Subhanallah sen ne diyorsun?! dedi.
Ben: “Rasulullah'ın huzurunda bulunuyoruz. O bize cenneti ve cehennemi hatırlatıyor, sanki (cenneti ve cehennemi) gözlerimizle görüyoruz. Fakat Onun huzurundan çıkınca, hanımlarımızla, çocuklarımızla meşgul oluyoruz. Onların işleri ile meşgul oluyoruz. Çok (şeyi) unutuyoruz.”
(Bunun üzerine) Ebu Bekir (r.a.) şöyle dedi:
“Vallahi mutlaka bizler de bunun (söylediklerinin) benzeri ile karşı karşıya kalıyoruz.”
(Hanzala (r.a) anlatmaya devam ederek): “Ben ve Ebû Bekir (Rasulullah'a)
kopup gittik. Nihayet Rasulullah'ın huzuruna vardık.”:
“Hemen ben, Hanzala munafık oldu. Ey Allah'ın Rasulü dedim. Rasulullah (s.a.v) bunun üzerine:”
- O nedir (o ne biçim söz) dedi. Ben de şöyle dedim:
“Ey Allah'ın Rasulü! senin huzurundayken bize cehennemi cenneti hatırlatıyorsun. Sanki gözlerimizle görüyoruz. Fakat huzurundan çıkınca, eşlerimizle çocuklarımızla meşgul oluyor, mesleğimizi icra ediyoruz. Çok (şeyi) unutuyoruz.”
Bunun üzerine Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:
“Nefsim kudreti elinde olana yemin olsun ki: Huzurumda bulunduğunuz hal üzere ve (o şekilde) hatırlamaya (zikirde) devam etseydiniz, melekler (evlerinizde) döşekleriniz üzerinde ve yollarda sizinle musafaha ederlerdi. Fakat ya Hanzala, bir saat ibadetle bir saat dünya işleriyle
uğraşınız, yeter” diye üç defa tekrarladı.
(Müslim rivayet etti)
(Riyâzus-Sâlihîn s. 140. 14. bab, 151. hadis.)