USÛLU’S SÜNNE
İmam Ahmed ibn Hanbel
(rahimehullah)
Bize ‘Alî b. Muhammed b. ‘Abdillâh es-Sukkerî haber verdi. Dedi ki: Bize ‘Usmân b.
Ahmed b. ‘Abdillâh b. Berîd ed-Dakîkî tahdîs etti. Dedi ki: Bize Ebû Muhammed el-
Hasen b. ‘Abdilvehhâb Ebû’l-‘Anber -293 yılında Rebî‘u’l-Evvel ayında Kitâbı’ndan
okuttu- şeklinde tahdîs etti. Dedi ki: Bize Ebû Ca‘fer Muhammed b. Süleymân el-
Minkarî -et-Tinnîs’te- tahdîs etti. Dedi ki: Bana Abdûs b. Mâlik el-‘Attâr tahdîs etti.
Dedi ki:
Ebû ‘Abdillâh -Ahmed b. Muhammed b. Hanbel (rahimehullah)-’tan işittim, o şöyle
diyordu:
Bizim indimizde Sünnetin Esasları şunlardır:
1- Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellemin üzerinde bulundukları şeye sıkı sarılmak
2- Onlara uymak.
3- Bidatleri terk etmek.
4- Her bidati dalalet (sapıklık) olarak bilmek.
5- Heva ehli bidatçilerle tartışmayı ve onlarla oturmayı terk etmek.
6- Dînî hususlarda çekişmeyi, tartışmayı ve düşmanlığı terk etmek.
7- Bize göre sünnet; Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'den rivayet edilenlerdir.
8- Sünnet, Kur'an'ı tefsir eder ve Kur'an'ın delilidir.
9- Sünnette kıyas olmaz, ona darbı mesel yapılmaz, heva ve akıllar onu tam olarak
kavrayamaz. Şüphesiz bu ancak tabi olmayı ve hevayı terk etmeyi gerektirir.
11- Sünnetin gereklerinden bir hasleti terk eden, ona iman edip kabul etmeyen, onun
ehlinden olamaz.
12- Kadere hayrı ve şerri ile iman etmek, bu konudaki hadisleri tasdik etmek, onlara
inanmak gerekir. "niçin?" "nasıl?" diye sorulmaz. Ona iman ve tasdik ancak budur.
Hadisin açıklamasını bilmeyen, ona akıl erdiremeyen, bunun hükmünde iman etmek ve
teslim olmak ile yetinir. Böyle bir kimsenin, "sadikul masduk"un hadisinde, kader,
rü'yet, Kur'an gibi konularda varid olan sünnetlerde konuşmaktan yasaklanmıştır.
Sünnetle konuşsa bile, tartışmayı bırakıp teslim oluncaya ve gelen rivayetlere iman
edinceye kadar Ehli Sünnet ashabından olamaz.
13- Kur'an Allah Kelamıdır, mahluk değildir. "O mahluk değildir" demekte gevşeklik
gösterilmez. Şüphesiz Allah'ın Kelamından hiçbir şey mahluk değildir. Bu konuda
tartışmaya girmekten sakın! Onun lafzı ve başka şeyler hakkında konuşan veya
"Mahluk mu değil mi bilmem." Diyerek tevakkuf eden de, "O mahluktur" diyen de
bidat sahibidir. Şüphesiz o ancak Allah'ın kelamıdır. Mahluk değildir.
14- Allah'ın kıyamet gününde görüleceğine iman etmek. Nitekim bu Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem'den sahih hadislerle gelmiştir.
15- Şüphesiz peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Rabbini görmüştür. Bu, Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem'den sahih olarak gelmiştir. Bunu Katade, İkrime'den, o da
İbni Abbas radıyallahu anhuma'dan rivayet etti. El Hakem, Eban'dan, o da İbni Abbas
radıyallahu anhuma'dan rivayet etti. Yine Ali Bin Zeyd, Yusuf bin Mihran'dan, o da
İbni Abbas radıyallahu anhuma'dan rivayet etti. Bize göre bu hadis Peygamber
sallallahu aleyhi ve sellem'den zahirinde geldiği gibidir. Bu konuda kelama dalmak
bidattir. Lakin biz zahirinde geldiği gibi iman eder, bu konuda kimseyle tartışmayız.
16- Kıyamet gününde mizana iman ederiz. Geldiği gibi; kul kıyamet gününde tartılır da
sivri sinek kadar ağırlık taşımaz. Eserde geldiği gibi kulların amelleri tartılır. Ona iman
ve tasdik etmek, bunu kabul etmeyenden uzaklaşmak ve tartışmayı terk etmek gerekir.
17- Şüphesiz Allah, kıyamet gününde kullarıyla arada bir tercüman olmadan
konuşacaktır. Buna iman edilir ve tasdik edilir.
18- Havz'a iman etmek gerekir. Şüphesiz Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in
kıyamet gününde, ümmetinin ona uğrayacağı bir havzı olacaktır. Genişliği de boyu gibi
bir aylık mesafedir. Üzerindeki kapların sayısı gökteki yıldızlar kadardır. Bundan başka
bu konudaki sahih olan haberlere iman ederiz.
19- Kabir azabına iman etmek gerekir.
20- Şüphesiz bu ümmet kabirlerinde imtihan olunacak, imandan, islamdan, rabbinin
kim olduğundan, peygamberinin kim olduğundan sorulacaklardır. Allah nasıl dilemiş
ve nasıl murad etmişse o şekilde münker ve nekir melekleri gelecektir. Buna iman ve
tasdik ederiz.
21- Kömür gibi oluncaya kadar cehennemde yandıktan sonra bir kavmin Peygamber
sallallahu aleyhi ve sellem'in şefaatiyle oradan çıkacaklarına iman etmek. Onlara
cennetin kapısındaki nehre girmeleri emrolunur. Bu Allah nasıl dilerse öyle olur. Buna ancak iman eder ve tasdik ederiz.
22- Mesih Deccal'in çıkacağına, iki gözünün arasında kafir yazılı olacağına iman
etmek. Bu konuda hadisler gelmiştir. Bunların olacağına iman etmek gerekir.
23- Şüphesiz Meryem oğlu Isa aleyhisselam, nüzul ederek deccali Lüd kapısında
öldürecektir.
24- İman kavil ve ameldir. Artar ve eksilir. Tıpkı rivayette; "İman bakımından
müminlerin en kamili, ahlakça en güzel olanıdır" buyrulduğu gibi.
25- "Kim namazı terk ederse o kafir olur" "Namazdan başka terki küfür olan amel
yoktur." Kim namazı terk ederse kafirdir. Nitekim Allah onun katlini helal kılmıştır.
26- Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'den sonra bu ümmetin en hayırlısı Ebu Bekr
es-Sıddık, sonra Ömer bin el-Hattab, sonra Osman bin Affan radıyallahu anhumdur.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in Ashabının öne geçirdikleri gibi biz de bunları
öne geçiririz. Bu konuda ihtilaf etmemişlerdir. Bu üçünden sonra beş şura ashabi; Ali
bin Ebi Talib, Talha, Zübeyr, Abdurrahman bin Avf ve Sa'd radıyallahu anhum gelir.
Bunların hepsi hilafet için uygundur. Hepsi de imamdır. Bu konuda mezhebimiz İbni
Ömer radıyallahu anhuma hadisidir; "Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem hayatta
iken, ashabı şöyle sıralanırdı; Ebu Bekr, sonra Ömer, sonra Osman, sonra susardık."
Bundan sonra Muhacirlerden ve Bedir ehlinden olan şura ashabı gelir. Sonra Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem'in Ensar'dan olan Bedir ehli ashabı gelir. Bundan sonra
hicretteki önceliklerine göre sıralanırlar.
27- Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in bu sahabelerinden sonra insanların en
üstünleri, O'nun gönderildiği asırda yaşayıp, O'nunla bir sene, veya bir ay, veya bir gün
veya bir saat sohbet eden veya O'nu gören her bir sahabedir. O'nunla beraber sahabelik
yapan, onu işiten ve onu gören, sahabeliğine göre sıralanır. Onların sahabelik
bakımından en altta olanı, topladığı bir çok amellerle Allah'a kavuşsa bile Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem'i görmeyenlerden üstündür. Peygamber sallallahu aleyhi ve
sellem'e sahabelik edenler, O'nu görmüşler, onu dinlemişlerdir. Onu gözüyle görüp
iman eden kimse, bir saatlik görse de, sahabeliği sebebiyle, bütün hayırlı toplamış olan
tabiinden üstündür."
28- İyi de olsa, günahkar da olsa ümmetin, insanların etrafinda toplanıp razı oldukları,
ve kılıçla halifeliğini kabul ettikleri, müminlerin hilafet makamındaki emirini dinleyip
itaat etmeleri gerekir.
29- Kıyamet gününe kadar iyi ve facir emirlerle birlikte gazaya çıkmak terk edilmez.
30- Fey'in taksimi ve hadlerin ikamesi imamlara aittir. Hiç kimse onlara bu hususta
hakaret edemez ve onlarla çekişemez.
31- Zekatları onlara vermek caiz ve geçerlidir. Zekatını onlara veren kimsenin zekatı,
imamları iyi yada facir olsun yerini bulur.
32- Halifenin ve onun tayin ettiği kimsenin arkasında Cuma namazı kılmak caizdir,
tamdır ve iki rekat olarak kılınır. Bu namazı eksik görüp iade eden bidatçidir, eserleri
(hadisleri) terk ederek sünnete muhalefet etmiş olur. İmamların iyisinin ve facirinin
ardında namaz kılmayı caiz görmezse, o kimseye Cuma'nın faziletinden bir nasip
yoktur. Sünnet ise, namazı onlarla beraber iki rekat olarak kılmaktır. Bu eksiksiz bir
namazdır, gönlünde bu hususta bir şüphe olmasın.
33- İnsanların, ister halifeliğini razı olarak kabul ettikleri, ister zorla etrafında toplanmış
oldukları Müslüman ümmetten olan bir İmam'a karşı çıkan kimse, Müslümanların
birliğini bozmuş ve Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'den gelen rivayetlere
muhalefet etmiş olur. Bu şekilde ölürse cahiliye üzere ölmüş olur.
34- Sultana karşı savaşmak helal değildir ve insanlardan hiç kimsenin onlara karşı
çıkması caiz değildir. Kim böyle yaparsa sünnetin ve doğru yolun haricinde bir
bidatçidir.
35- Kişinin canına ve malına saldırırlarsa, canını ve malını korumak için hırsızlara ve
haricilere karşı savaşmak caizdir. Gücü yettiği kadar onlara karşı kendini müdafaa eder.
Onlar bırakıp giderlerse onları takip etmez. Bunu ancak Müslümanların imamı
yapabilir. Kişinin sadece bulunduğu yerde kendisini savunması ve kimseyi
öldürmemeye niyet etmesi gerekir. Şayet canını ve malını müdafaa esnasında saldırganı
öldürürse Allah'tan uzak olanı öldürülendir. Şayet canını ve malını savunurken
öldürülecek olursa, hadislerde geldiği gibi o kimsenin şehid olmasını umarım. Bu
konudaki bütün hadisler, saldırgan ile çarpışmayı emreder fakat, onu öldürmeyi ve
arkasını takip etmeyi emretmez. Eğer onu yaralarsa veya esir alırsa o öldürülmez. Ona
had cezası da uygulanmaz. Onun durumu Allah'ın kendisine yetki verdiği kimseye
havale edilir ve buna o hükmeder.
36- Kıble ehlinden herhangi bir kimsenin işlediği bir amel sebebiyle onun cennetlik
veya cehennemlik olduğuna şahitlik etmeyiz. Salih kimse için ümit besleriz ve
günahkar kimse için de korkar, onun için Allah'ın rahmetini umarız.
37- Kim Allah'ın huzuruna cehennemi gerektiren bir günahta ısrar etmemiş ve ondan
tevbe etmiş olarak çıkarsa, şüphesiz Allah onun tevbesini kabul eder. O, kullarının
tevbesini kabul edendir, kötülüklerini bağışlayandır.
38- Bu günahından dolayı kendisine had uygulanmış olarak Allah'ın huzuruna çıkan
kimseye gelince, Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'den gelen rivayette olduğu gibi,
onun günahına kefaret olur.
39- Ceza gerektiren bir günaha tevbe etmeden Allah'ın huzuruna çıkan kimseyi, Allah
dilerse azab eder, dilerse bağışlar.
40- Kafir olarak Allah'ın huzuruna çıkan kimse azaba uğrar, bağışlanmaz.
41- Evli iken zina eden kimse bunu itiraf ederse veya zina ettiğine dair delil ortaya
konursa, onun recm edilmesi haktır.
42- Nitekim Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem recim cezası uygulamıştır.
43- Raşid imamlar da recim cezasını uygulamışlardır.
44- Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in sahabelerinden birini küçük gören veya
yaptığı bir şeyden dolayı onlardan birine buğzederek kötülüklerini dile dolayan,
ashabın hepsini rahmetle anmadıkça ve kalbi onlar için selim olmadıkça bidatçi olur.
45- Nifak küfürdür. Bu; kişinin Allah'ı inkar etmesi ve O'ndan başkasına ibadet
etmesidir, bununla beraber müslümanmış gibi görünmesidir. Tıpkı Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem zamanındaki münafıklar gibi.
46- Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in; "Şu üç şey kimde bulunursa o münafıktır"
hadisine gelince, bu vebalin ağırlığını anlatmak içindir. Bunları öylece rivayet ederiz,
yorum yapmayız.
47- Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in; "Benden sonra birbirinizin boyunlarını
vurarak sapık kafirlere dönmeyin" hadisi, “iki Müslüman kılıçlarıyla çarpışırsa öldüren
de, öldürülen de ateştedir" hadisi ve "Müslüman sövmek fasıklık, onu öldürmek
küfürdür" hadisi, "kim kardeşine ey kafir derse bu küfür ithamı ikisinden birini bulur"
hadisi ve "zayıf bir ihtimal ile dahi olsa nesebden uzak olduğunu belirtmek, Allah'ı
inkardır" hadisine gelince;
48- Bu ve bunlar gibi sahih olarak ezberlenmiş hadislere, yorumunu bilmesek de teslim
oluruz. Bunlar hakkında konuşup mücadeleye girmeyiz. Bu hadisleri ancak böyle
rivayet edilen hadislerle açıklarız. Bunları en uygun olan anlamına hamlederiz.
49- Cennet ve Cehennem Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'den gelen; "Cennete
girdim ve orada bir köşk gördüm", "Kevseri gördüm", "Cennet halkının çoğunun şunlar
şunlar olduğuna muttali oldum.", "Cehennem'e şöyle muttali oldum." hadislerinde
olduğu gibi yaratılmışlardır, şuan mevcutturlar. Kim onların yaratılmamış olduğunu
iddia ederse Kur'anı ve Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in hadislerini yalanlamış
olur. Böyle bir kimsenin cennete ve cehenneme de inandığını sanmam.
50- Kim kıble ehli bir muvahhid olarak ölürse, onun cenaze namazını kılarız ve onun
için bağışlanma dileriz. İşlediği küçük yada büyük günah sebebiyle onun cenaze
namazını ve ona bağışlanma dilemeyi terk etmeyiz. Onun işini Allah'a havale ederiz.
inşeAllah böyle kısa kısa paylaşıp daha sonra Eser halinde olanları Kütüphaneye paylaşmayı düşünüyorum. Daha rahat anlaşılması açısından.
İmam Ahmed ibn Hanbel
(rahimehullah)
Bize ‘Alî b. Muhammed b. ‘Abdillâh es-Sukkerî haber verdi. Dedi ki: Bize ‘Usmân b.
Ahmed b. ‘Abdillâh b. Berîd ed-Dakîkî tahdîs etti. Dedi ki: Bize Ebû Muhammed el-
Hasen b. ‘Abdilvehhâb Ebû’l-‘Anber -293 yılında Rebî‘u’l-Evvel ayında Kitâbı’ndan
okuttu- şeklinde tahdîs etti. Dedi ki: Bize Ebû Ca‘fer Muhammed b. Süleymân el-
Minkarî -et-Tinnîs’te- tahdîs etti. Dedi ki: Bana Abdûs b. Mâlik el-‘Attâr tahdîs etti.
Dedi ki:
Ebû ‘Abdillâh -Ahmed b. Muhammed b. Hanbel (rahimehullah)-’tan işittim, o şöyle
diyordu:
Bizim indimizde Sünnetin Esasları şunlardır:
1- Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellemin üzerinde bulundukları şeye sıkı sarılmak
2- Onlara uymak.
3- Bidatleri terk etmek.
4- Her bidati dalalet (sapıklık) olarak bilmek.
5- Heva ehli bidatçilerle tartışmayı ve onlarla oturmayı terk etmek.
6- Dînî hususlarda çekişmeyi, tartışmayı ve düşmanlığı terk etmek.
7- Bize göre sünnet; Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'den rivayet edilenlerdir.
8- Sünnet, Kur'an'ı tefsir eder ve Kur'an'ın delilidir.
9- Sünnette kıyas olmaz, ona darbı mesel yapılmaz, heva ve akıllar onu tam olarak
kavrayamaz. Şüphesiz bu ancak tabi olmayı ve hevayı terk etmeyi gerektirir.
11- Sünnetin gereklerinden bir hasleti terk eden, ona iman edip kabul etmeyen, onun
ehlinden olamaz.
12- Kadere hayrı ve şerri ile iman etmek, bu konudaki hadisleri tasdik etmek, onlara
inanmak gerekir. "niçin?" "nasıl?" diye sorulmaz. Ona iman ve tasdik ancak budur.
Hadisin açıklamasını bilmeyen, ona akıl erdiremeyen, bunun hükmünde iman etmek ve
teslim olmak ile yetinir. Böyle bir kimsenin, "sadikul masduk"un hadisinde, kader,
rü'yet, Kur'an gibi konularda varid olan sünnetlerde konuşmaktan yasaklanmıştır.
Sünnetle konuşsa bile, tartışmayı bırakıp teslim oluncaya ve gelen rivayetlere iman
edinceye kadar Ehli Sünnet ashabından olamaz.
13- Kur'an Allah Kelamıdır, mahluk değildir. "O mahluk değildir" demekte gevşeklik
gösterilmez. Şüphesiz Allah'ın Kelamından hiçbir şey mahluk değildir. Bu konuda
tartışmaya girmekten sakın! Onun lafzı ve başka şeyler hakkında konuşan veya
"Mahluk mu değil mi bilmem." Diyerek tevakkuf eden de, "O mahluktur" diyen de
bidat sahibidir. Şüphesiz o ancak Allah'ın kelamıdır. Mahluk değildir.
14- Allah'ın kıyamet gününde görüleceğine iman etmek. Nitekim bu Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem'den sahih hadislerle gelmiştir.
15- Şüphesiz peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Rabbini görmüştür. Bu, Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem'den sahih olarak gelmiştir. Bunu Katade, İkrime'den, o da
İbni Abbas radıyallahu anhuma'dan rivayet etti. El Hakem, Eban'dan, o da İbni Abbas
radıyallahu anhuma'dan rivayet etti. Yine Ali Bin Zeyd, Yusuf bin Mihran'dan, o da
İbni Abbas radıyallahu anhuma'dan rivayet etti. Bize göre bu hadis Peygamber
sallallahu aleyhi ve sellem'den zahirinde geldiği gibidir. Bu konuda kelama dalmak
bidattir. Lakin biz zahirinde geldiği gibi iman eder, bu konuda kimseyle tartışmayız.
16- Kıyamet gününde mizana iman ederiz. Geldiği gibi; kul kıyamet gününde tartılır da
sivri sinek kadar ağırlık taşımaz. Eserde geldiği gibi kulların amelleri tartılır. Ona iman
ve tasdik etmek, bunu kabul etmeyenden uzaklaşmak ve tartışmayı terk etmek gerekir.
17- Şüphesiz Allah, kıyamet gününde kullarıyla arada bir tercüman olmadan
konuşacaktır. Buna iman edilir ve tasdik edilir.
18- Havz'a iman etmek gerekir. Şüphesiz Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in
kıyamet gününde, ümmetinin ona uğrayacağı bir havzı olacaktır. Genişliği de boyu gibi
bir aylık mesafedir. Üzerindeki kapların sayısı gökteki yıldızlar kadardır. Bundan başka
bu konudaki sahih olan haberlere iman ederiz.
19- Kabir azabına iman etmek gerekir.
20- Şüphesiz bu ümmet kabirlerinde imtihan olunacak, imandan, islamdan, rabbinin
kim olduğundan, peygamberinin kim olduğundan sorulacaklardır. Allah nasıl dilemiş
ve nasıl murad etmişse o şekilde münker ve nekir melekleri gelecektir. Buna iman ve
tasdik ederiz.
21- Kömür gibi oluncaya kadar cehennemde yandıktan sonra bir kavmin Peygamber
sallallahu aleyhi ve sellem'in şefaatiyle oradan çıkacaklarına iman etmek. Onlara
cennetin kapısındaki nehre girmeleri emrolunur. Bu Allah nasıl dilerse öyle olur. Buna ancak iman eder ve tasdik ederiz.
22- Mesih Deccal'in çıkacağına, iki gözünün arasında kafir yazılı olacağına iman
etmek. Bu konuda hadisler gelmiştir. Bunların olacağına iman etmek gerekir.
23- Şüphesiz Meryem oğlu Isa aleyhisselam, nüzul ederek deccali Lüd kapısında
öldürecektir.
24- İman kavil ve ameldir. Artar ve eksilir. Tıpkı rivayette; "İman bakımından
müminlerin en kamili, ahlakça en güzel olanıdır" buyrulduğu gibi.
25- "Kim namazı terk ederse o kafir olur" "Namazdan başka terki küfür olan amel
yoktur." Kim namazı terk ederse kafirdir. Nitekim Allah onun katlini helal kılmıştır.
26- Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'den sonra bu ümmetin en hayırlısı Ebu Bekr
es-Sıddık, sonra Ömer bin el-Hattab, sonra Osman bin Affan radıyallahu anhumdur.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in Ashabının öne geçirdikleri gibi biz de bunları
öne geçiririz. Bu konuda ihtilaf etmemişlerdir. Bu üçünden sonra beş şura ashabi; Ali
bin Ebi Talib, Talha, Zübeyr, Abdurrahman bin Avf ve Sa'd radıyallahu anhum gelir.
Bunların hepsi hilafet için uygundur. Hepsi de imamdır. Bu konuda mezhebimiz İbni
Ömer radıyallahu anhuma hadisidir; "Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem hayatta
iken, ashabı şöyle sıralanırdı; Ebu Bekr, sonra Ömer, sonra Osman, sonra susardık."
Bundan sonra Muhacirlerden ve Bedir ehlinden olan şura ashabı gelir. Sonra Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem'in Ensar'dan olan Bedir ehli ashabı gelir. Bundan sonra
hicretteki önceliklerine göre sıralanırlar.
27- Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in bu sahabelerinden sonra insanların en
üstünleri, O'nun gönderildiği asırda yaşayıp, O'nunla bir sene, veya bir ay, veya bir gün
veya bir saat sohbet eden veya O'nu gören her bir sahabedir. O'nunla beraber sahabelik
yapan, onu işiten ve onu gören, sahabeliğine göre sıralanır. Onların sahabelik
bakımından en altta olanı, topladığı bir çok amellerle Allah'a kavuşsa bile Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem'i görmeyenlerden üstündür. Peygamber sallallahu aleyhi ve
sellem'e sahabelik edenler, O'nu görmüşler, onu dinlemişlerdir. Onu gözüyle görüp
iman eden kimse, bir saatlik görse de, sahabeliği sebebiyle, bütün hayırlı toplamış olan
tabiinden üstündür."
28- İyi de olsa, günahkar da olsa ümmetin, insanların etrafinda toplanıp razı oldukları,
ve kılıçla halifeliğini kabul ettikleri, müminlerin hilafet makamındaki emirini dinleyip
itaat etmeleri gerekir.
29- Kıyamet gününe kadar iyi ve facir emirlerle birlikte gazaya çıkmak terk edilmez.
30- Fey'in taksimi ve hadlerin ikamesi imamlara aittir. Hiç kimse onlara bu hususta
hakaret edemez ve onlarla çekişemez.
31- Zekatları onlara vermek caiz ve geçerlidir. Zekatını onlara veren kimsenin zekatı,
imamları iyi yada facir olsun yerini bulur.
32- Halifenin ve onun tayin ettiği kimsenin arkasında Cuma namazı kılmak caizdir,
tamdır ve iki rekat olarak kılınır. Bu namazı eksik görüp iade eden bidatçidir, eserleri
(hadisleri) terk ederek sünnete muhalefet etmiş olur. İmamların iyisinin ve facirinin
ardında namaz kılmayı caiz görmezse, o kimseye Cuma'nın faziletinden bir nasip
yoktur. Sünnet ise, namazı onlarla beraber iki rekat olarak kılmaktır. Bu eksiksiz bir
namazdır, gönlünde bu hususta bir şüphe olmasın.
33- İnsanların, ister halifeliğini razı olarak kabul ettikleri, ister zorla etrafında toplanmış
oldukları Müslüman ümmetten olan bir İmam'a karşı çıkan kimse, Müslümanların
birliğini bozmuş ve Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'den gelen rivayetlere
muhalefet etmiş olur. Bu şekilde ölürse cahiliye üzere ölmüş olur.
34- Sultana karşı savaşmak helal değildir ve insanlardan hiç kimsenin onlara karşı
çıkması caiz değildir. Kim böyle yaparsa sünnetin ve doğru yolun haricinde bir
bidatçidir.
35- Kişinin canına ve malına saldırırlarsa, canını ve malını korumak için hırsızlara ve
haricilere karşı savaşmak caizdir. Gücü yettiği kadar onlara karşı kendini müdafaa eder.
Onlar bırakıp giderlerse onları takip etmez. Bunu ancak Müslümanların imamı
yapabilir. Kişinin sadece bulunduğu yerde kendisini savunması ve kimseyi
öldürmemeye niyet etmesi gerekir. Şayet canını ve malını müdafaa esnasında saldırganı
öldürürse Allah'tan uzak olanı öldürülendir. Şayet canını ve malını savunurken
öldürülecek olursa, hadislerde geldiği gibi o kimsenin şehid olmasını umarım. Bu
konudaki bütün hadisler, saldırgan ile çarpışmayı emreder fakat, onu öldürmeyi ve
arkasını takip etmeyi emretmez. Eğer onu yaralarsa veya esir alırsa o öldürülmez. Ona
had cezası da uygulanmaz. Onun durumu Allah'ın kendisine yetki verdiği kimseye
havale edilir ve buna o hükmeder.
36- Kıble ehlinden herhangi bir kimsenin işlediği bir amel sebebiyle onun cennetlik
veya cehennemlik olduğuna şahitlik etmeyiz. Salih kimse için ümit besleriz ve
günahkar kimse için de korkar, onun için Allah'ın rahmetini umarız.
37- Kim Allah'ın huzuruna cehennemi gerektiren bir günahta ısrar etmemiş ve ondan
tevbe etmiş olarak çıkarsa, şüphesiz Allah onun tevbesini kabul eder. O, kullarının
tevbesini kabul edendir, kötülüklerini bağışlayandır.
38- Bu günahından dolayı kendisine had uygulanmış olarak Allah'ın huzuruna çıkan
kimseye gelince, Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'den gelen rivayette olduğu gibi,
onun günahına kefaret olur.
39- Ceza gerektiren bir günaha tevbe etmeden Allah'ın huzuruna çıkan kimseyi, Allah
dilerse azab eder, dilerse bağışlar.
40- Kafir olarak Allah'ın huzuruna çıkan kimse azaba uğrar, bağışlanmaz.
41- Evli iken zina eden kimse bunu itiraf ederse veya zina ettiğine dair delil ortaya
konursa, onun recm edilmesi haktır.
42- Nitekim Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem recim cezası uygulamıştır.
43- Raşid imamlar da recim cezasını uygulamışlardır.
44- Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in sahabelerinden birini küçük gören veya
yaptığı bir şeyden dolayı onlardan birine buğzederek kötülüklerini dile dolayan,
ashabın hepsini rahmetle anmadıkça ve kalbi onlar için selim olmadıkça bidatçi olur.
45- Nifak küfürdür. Bu; kişinin Allah'ı inkar etmesi ve O'ndan başkasına ibadet
etmesidir, bununla beraber müslümanmış gibi görünmesidir. Tıpkı Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem zamanındaki münafıklar gibi.
46- Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in; "Şu üç şey kimde bulunursa o münafıktır"
hadisine gelince, bu vebalin ağırlığını anlatmak içindir. Bunları öylece rivayet ederiz,
yorum yapmayız.
47- Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in; "Benden sonra birbirinizin boyunlarını
vurarak sapık kafirlere dönmeyin" hadisi, “iki Müslüman kılıçlarıyla çarpışırsa öldüren
de, öldürülen de ateştedir" hadisi ve "Müslüman sövmek fasıklık, onu öldürmek
küfürdür" hadisi, "kim kardeşine ey kafir derse bu küfür ithamı ikisinden birini bulur"
hadisi ve "zayıf bir ihtimal ile dahi olsa nesebden uzak olduğunu belirtmek, Allah'ı
inkardır" hadisine gelince;
48- Bu ve bunlar gibi sahih olarak ezberlenmiş hadislere, yorumunu bilmesek de teslim
oluruz. Bunlar hakkında konuşup mücadeleye girmeyiz. Bu hadisleri ancak böyle
rivayet edilen hadislerle açıklarız. Bunları en uygun olan anlamına hamlederiz.
49- Cennet ve Cehennem Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'den gelen; "Cennete
girdim ve orada bir köşk gördüm", "Kevseri gördüm", "Cennet halkının çoğunun şunlar
şunlar olduğuna muttali oldum.", "Cehennem'e şöyle muttali oldum." hadislerinde
olduğu gibi yaratılmışlardır, şuan mevcutturlar. Kim onların yaratılmamış olduğunu
iddia ederse Kur'anı ve Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in hadislerini yalanlamış
olur. Böyle bir kimsenin cennete ve cehenneme de inandığını sanmam.
50- Kim kıble ehli bir muvahhid olarak ölürse, onun cenaze namazını kılarız ve onun
için bağışlanma dileriz. İşlediği küçük yada büyük günah sebebiyle onun cenaze
namazını ve ona bağışlanma dilemeyi terk etmeyiz. Onun işini Allah'a havale ederiz.
inşeAllah böyle kısa kısa paylaşıp daha sonra Eser halinde olanları Kütüphaneye paylaşmayı düşünüyorum. Daha rahat anlaşılması açısından.
