Çevrimdışı
YÂ RABBİ
İkrârı insafın emrine verdim
Yegâne sevgili, Yâr'sın Yâ Rabbi!
Baktığım her yerde mührünü gördüm
Yokluktan berîsin; varsın Yâ Rabbi.
Nankörlük etse de hayâdan üryan
Gezerim divâne, tövbekâr, giryân
Tevîle ne hâcet, hakîkat âyan
Rahman'sın, Rahim'sin, Bir'sin Yâ Rabbi.
Sanadır niyâzım, açılan elim
Rıza-yı İlahi'n arzum, emelim.
Gözümde nazarım, ağzımda dilim
Gönlümden güzeli dersin Yâ Rabbi.
Esmâ-Ül Hüsnâ'dan adını sorup
Af diler bu kulun, secdede durup.
Nâsib et, nihâyet Kâbe'ne varıp
Kapına yüzünü sürsün Yâ Rabbi.
İnsan bu! Pek âciz, gelmiyor zora
Ne versen az diyor; geçmiyor hora
Olur ya, gün gelir düşersem dara
İradem nefsimi yorsun Yâ Rabbi.
"Hesap"tan bîhaber kalsa da metîn
Boş yere gelmedi Resûl'e bu din!
Yardımın olmazsa imtihan çetin
Rahmet'in ruhumu sarsın Yâ Rabbi.
Ömrümce kıskanıp adını dilden
Resûl'ü sordum hep en güzel gülden.
Mahşerde, demeyip, "tanımam, elden"
Mîzanda yanımda dursun Yâ Rabbi.
Sırrına varmak' çün her zerre, cüzün
Katından niyâzım inâyet, izin
Üstünden örtüsü sıyrılsın gizin
Kalp gözüm gerçeği görsün Yâ Rabbi.
Şahitsin Ey Yüce! Günahtan kaçıp,
Doğruyu aradım, hep ölçüp biçip
Bir şimşek hızıyla sıratı geçip
Bu kulun cennete girsin Yâ Rabbi.
Mecit AKTÜRK
