
YÂ RÂB!..
Yâri Allah olana başka dosta ne hacet?
O’nsuz gönüller gördüm; kapkara, zindan, harâb.
Ey Allah’ım! Ne merde, ne nâmerde muhtâc et
Cürmüm çok, farkındayım; kovma kapından YÂ RÂB!
Maskesiz gezmesek de, kalbimiz sana âyan
Parmakla sayılıyor verdiği söze uyan
Kimsesizler kimsesi! Ey garipleri duyan!
Cürmüm çok, farkındayım; kovma kapından YÂ RÂB!
Sermaye oldu zaman, rehavete, rahata
Bahaneler aradık her suça, kabahata
Bir ömrü hebâ ettim, günaha bata bata
Cürmüm çok, farkındayım; kovma kapından YÂ RÂB!
Gaflet kesti önümü, tövbelere geç kaldım
Düştüm senden ırağa, çölde susuz, aç kaldım
Günah yüklü heybemle, Rahmet kapını çaldım
Cürmüm çok, farkındayım; kovma kapından YÂ RÂB!...
Mahşer var, cehennem var; âmenna, inanırım
Basiret bağlanınca, hesap kolay sanırım
Senden af dileyecek yüzüm yok...Utanırım
Cürmüm çok, farkındayım; kovma kapından YÂ RÂB!
Çok günahım olsa da gülden güzel dostum var
O´nu candan seveni bilirim ki yakmaz har
Resûl’ün hatırına kurma bu kuluna dâr
Cürmüm çok, farkındayım, kovma kapından YÂ RÂB!...
Mecit AKTÜRK