Peygamber amcasını sevmiyor olsaydı onun için istiğfar etmek istermiydi?
Peygamber amcası Ebu Talib'i sevdiği için istiğfar etmek istemişti ama Allah, müşrik olduğu kesinleşen kimselere istiğfar edilmeyeceğine dair vahiy gönderdi.
Bu yüzden kişi, müşriğe kalbi olarak sevebilir yani elinde olmadan sevebilirsin ama bu sevmek o müşriğin şirk amellerini kabul ettiğin anlamına gelmemeli. Onun için Allah'a hidayet vermesi için dua etmelisin.
Anne-Babaya gelince, herkesin bildiği üzere Allah onlara her ne olursa olsun dünyalık konularda itaat edilmesini emretmiştir. Ne zaman sizi dini boyutta engellemeye çalışırlarsa o zaman itaat etmeyin diye buyurmuştur. Bu da az önce bahsettiğimiz gibi, onları sevebilir, saygı duyabilirsin, ancak bu onların kötü amellerini kabul ettiğin veya onların bu kötü amellerinden razı olduğun manasına gelmez.
İmam Gazzali sevginin derecelerini şöyle açıklıyor:
1. İnsan öncelikle kendisini, kendi varlığına katkıda bulunan şeyleri sever.
2. Sevginin ikinci derecesi, kendisine iyilik ve ikramda bulunanları sevmektir.
3. Sevginin en yüksek mertebesi, herhangi bir yararlanma düşüncesine ve kişisel isteklere bağlı olmaksızın, sırf sevilendeki iyilik, güzellik ve yetkinlik gibi olumlu ve üstün nitelikler dolayısıyla sevmektir.
İnsanda sevgi, kendini ve kendine ait olanları sevmekle başlar, kendisinin dışındakileri, doğadaki güzellikleri ve nihayet bütün bu güzelliklerin yaratıcısı olan Allah’ı sevmekle kemale ulaşır.
İslam düşüncesinde hakiki sevgi Allah sevgisidir. Çünkü bütün iyilikler ve güzellikler O’ndan gelir. “Yaratılanı yaratandan ötürü sevme” düşüncesine yükselebilen ve sevgiyi bu şekilde kavrayan insan, herkesi ve her şeyi sever: İyileri olduğu gibi, kötüleri de kötülükten kurtulmalarını isteyerek sever. (Geniş bilgi için bk. İhya, IV, 296 vd.)