Bitişler ve kalışlar
Kimi zamankurşununuz biter. Düşmanınızın karşısında, teslim olmak, kaçmak ve herşeye rağmen savaşmak arasında bir tercih yapmak zorunda kalırsınız.
Kimi zaman gözyaşlarınız biter. İçten içe ağlamaya devam etmek, boşvermek ya da ayağa kalkıp birşeyler yapmak arasında kalırsınız.
Kimi zaman teselliye dair sözleriniz biter. Susmak ve her türlü teselli sözünden daha etkili bir umudun doğmasını beklemek üzere öylece kalırsınız.
Kimi zaman nasihatler biter. “Ben üzerime düşeni yaptım” rahatlığıyla, bin nasihatten evla bir musibeti beklemeye kalırsınız.
Kimi zaman gücünüz biter. Yığılıp kalmak ya da birşeylerden güç alıp ayağa kalkmak arasında kalırsınız.
Kimi zaman öfkeniz biter. Sıkılmış yumruklarınızı uzatmak, yeni öfkeler için etrafı aramak, yutkunup herşeye razı olmak yollarının kavşağında durup kalırsınız.
Kimi zaman sevginiz biter. Bu bitişi kabul etmek ya da sevginin bitmeyeceğini, bir gün sizi yeniden bulacağını ümit etmeye devam etmek arasında kalırsınız.
Kimi zaman korkularınız biter. Cesaretle, yeni korkularla yeniden titremek arasında bir tercih yapmak zorunda kalırsınız.
Kimi zaman söyleyecek sözünüz biter. Sözün bittiği yerde olmanın bilinciyle söyleyecek söz düşünmeden bir an öyle kalırsınız.
Kimi zaman haykırışlar biter. Yeni haykırışlar için nefes biriktirmek mi, küçük harflerle büyük cümleler kurmak mı? Arada kalırsınız.
Kimi zaman düşmanlıklar biter. Yeni düşman arayışı ile düşmansızlık arasında kalırsınız.
Kimi zaman film biter. Aynı filmin başka aktörlerle oynanmış versiyonu ile yepyeni bir film izlemek ya da durup düşünmek arasında kalırsınız.
Kimi zaman masal biter. Gökten düşen elmayı ısırmak ile prens ve prensesin düğününe telgraf göndermek arasında tereddütte kalırsınız.
Kimi zaman yol biter. Biraz mola vermek, yakıt ikmali yapıp yola devam etmek yahut mola yerini mesken etmek arasında yol ayrımında kalırsınız.
Kimi zaman şarkı biter. Nakaratlarını mırıldanmakla yeni şarkılar için radyonun sesini açmak tercihleri arasında bir an kalakalırsınız.
Kimi zaman yazı biter. Durup soluklanmak ve durmadan yeni bir yazıya başlamak arasında bir tercih yapmak zorunda kalırsınız.
Kimi zamankurşununuz biter. Düşmanınızın karşısında, teslim olmak, kaçmak ve herşeye rağmen savaşmak arasında bir tercih yapmak zorunda kalırsınız.
Kimi zaman gözyaşlarınız biter. İçten içe ağlamaya devam etmek, boşvermek ya da ayağa kalkıp birşeyler yapmak arasında kalırsınız.
Kimi zaman teselliye dair sözleriniz biter. Susmak ve her türlü teselli sözünden daha etkili bir umudun doğmasını beklemek üzere öylece kalırsınız.
Kimi zaman nasihatler biter. “Ben üzerime düşeni yaptım” rahatlığıyla, bin nasihatten evla bir musibeti beklemeye kalırsınız.
Kimi zaman gücünüz biter. Yığılıp kalmak ya da birşeylerden güç alıp ayağa kalkmak arasında kalırsınız.
Kimi zaman öfkeniz biter. Sıkılmış yumruklarınızı uzatmak, yeni öfkeler için etrafı aramak, yutkunup herşeye razı olmak yollarının kavşağında durup kalırsınız.
Kimi zaman sevginiz biter. Bu bitişi kabul etmek ya da sevginin bitmeyeceğini, bir gün sizi yeniden bulacağını ümit etmeye devam etmek arasında kalırsınız.
Kimi zaman korkularınız biter. Cesaretle, yeni korkularla yeniden titremek arasında bir tercih yapmak zorunda kalırsınız.
Kimi zaman söyleyecek sözünüz biter. Sözün bittiği yerde olmanın bilinciyle söyleyecek söz düşünmeden bir an öyle kalırsınız.
Kimi zaman haykırışlar biter. Yeni haykırışlar için nefes biriktirmek mi, küçük harflerle büyük cümleler kurmak mı? Arada kalırsınız.
Kimi zaman düşmanlıklar biter. Yeni düşman arayışı ile düşmansızlık arasında kalırsınız.
Kimi zaman film biter. Aynı filmin başka aktörlerle oynanmış versiyonu ile yepyeni bir film izlemek ya da durup düşünmek arasında kalırsınız.
Kimi zaman masal biter. Gökten düşen elmayı ısırmak ile prens ve prensesin düğününe telgraf göndermek arasında tereddütte kalırsınız.
Kimi zaman yol biter. Biraz mola vermek, yakıt ikmali yapıp yola devam etmek yahut mola yerini mesken etmek arasında yol ayrımında kalırsınız.
Kimi zaman şarkı biter. Nakaratlarını mırıldanmakla yeni şarkılar için radyonun sesini açmak tercihleri arasında bir an kalakalırsınız.
Kimi zaman yazı biter. Durup soluklanmak ve durmadan yeni bir yazıya başlamak arasında bir tercih yapmak zorunda kalırsınız.
